ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : zelo and you -puzzle- 2
Zelo part.........
ผมรู้สึกหนักๆที่ไหล่ของผมขณะที่ผมกำลังเล่นเกมในโทรศัพท์ ผมจึงหันไปดูความผิปกติ....-//-... เบบี้ กำลังหลับ..แล้วซบไหล่ผมอยู่..ผมจ้องเธออยู่นาน..จนผมเรียกตัวเองกลับมาแล้วก็ปล่อยให้เธอซบไหล่ผมต่อไป..เธอเหมือนเจ้าหญิงน้อยๆในเทพนิยาย...น่ารักจัง///
ผมใช้นิ้วจิ้มแก้มพองๆของเธอเบาๆ..แล้วผมก็เผลอยิ้มออกมา..^^..----
ผมรู้สึกหนักๆที่ไหล่ของผมขณะที่ผมกำลังเล่นเกมในโทรศัพท์ ผมจึงหันไปดูความผิปกติ....-//-... เบบี้ กำลังหลับ..แล้วซบไหล่ผมอยู่..ผมจ้องเธออยู่นาน..จนผมเรียกตัวเองกลับมาแล้วก็ปล่อยให้เธอซบไหล่ผมต่อไป..เธอเหมือนเจ้าหญิงน้อยๆในเทพนิยาย...น่ารักจัง///
ผมใช้นิ้วจิ้มแก้มพองๆของเธอเบาๆ..แล้วผมก็เผลอยิ้มออกมา..^^..----
____________--------______________
Baby part...
"อืม.." ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่าถูรบกวนการนอน..0//0 แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเขากับฉันใกล้กันแค่ไม่กี่นิ้ว..ฉันรีบผละออกจากเขาพอรู้ตัวว่าซบไหล่เขาอยู่.."เอ่อ..ขอโทษนะ" ฉันกล่าวขอโทษเขาที่ไปซบไหล่เขา "อืม ไม่เป็นไร"เขาพูด แล้วก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง "นี่ ถ้าเธอยังนอนไม่อิ่ม ก็นอนต่อก็ได้นะ" เขาพูดขึ้น
"อ่ะอืม..ไม่เป็นไรหรอก..เมื่อกี้ฉันแค่เผลอหลับไปแค่นั้นแหละ "ฉันพูดแล้วยิ้มเขินๆ กริ้ง เสียงผลักประตูร้านดังขึ้น พ่อของฉันกับพ่อแม่จุนฮงเดินมาจากร้าน "เบบี้ เดี๋ยวพ่อมานะ พ่อไปธุระกับครอบครัวจุนฮงแปบนึง"พ่อของฉันตะโกนมาทางฉัน "อ่าวพ่อคะ แล้วนี่..พ่อคะ พ่อคะ!" ฉันตะโกนออกไป "ถ้าเบื่อก็ออกไปเที่ยวที่อื่นกับจุนฮงก่อนก็ได้นะหนู!"
แม่ของจุนฮงตะโกนมาบ้าง พาให้ฉันนั่งงงกับจุนฮง "เฮ่อ ไม่เข้าใจพวกผู้ใหญ่เลยจริงๆ"ฉันพูดลอยๆ "เราไปกันเถอะ" จุนฮงลากฉันออกจากร้านกาแฟ แล้วบอกให้ขึ้นรถของเขาไป ใช่แล้ว แม่ของเขาคงให้เอากุญแจไว้ที่เขา แล้วพ่อแม่ของจุนฮงก็ออกไปกับรถของพ่อฉัน..
จุนฮงขับรถมายังที่ๆหนึ่ง กรี๊งง เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น "เบบร้ พ่อว่าพ่อคงกลับดึกๆแล้วล่ะ ให้จุนฮงไปส่งนะลูก แล้วก็ฝากบอกแม่ด้วยนะ รักจ่ะ" พ่อโทรมาพูดแบบไม่เว้นวรรค "ไปกันได้ยัง" จุนฮงลากฉันเข้าไปในห้างแบรนด์เนม "ให้ตายสิ นายพาชั้นมาห้างแบบนี้ทำไมน่ะ!" ฉันพูด "ฉันคิดว่าผู้หญิงจะชอบอะไรอย่างงี้นี่นา" "ชอบน่ะมันก็ชอบ แต่จะซื้อได้ยังไงกันล่ะ ฉันมีเงินติดตัวไม่ถึงพันนะ" "ฉันออกให้" เขาพูด 0.0
จู่ๆ ตรี๊งงงงงงงงงงงงง! เสียงสัญญานไฟไหม้ดังขึ้น อะไรกัน!เกิดขึ้นกระทันหันแบบนี้ ผู้คนในห้างเป็นร้อยๆคนแตกตื่น วิ่งหนีเอาตัวรอด"จุนฮง! นายอยู่ไหน!" ฉันพยายามตะโกนเรียกสุดเสียง แต่คงไม่มีใครได้ยินใคร ฉันวิ่งไปทั้งที่มองไม่เห็นทางแต่ก็สามารถออกจากห้างได้ ฉันหลงไปที่ไหนก็ไม่รู้ มันดูรกล้าง มีแต่ความมืด ดูเป็นแหล่งเสื่อมโทรม ฉันพยายามมองฝ่าความมืดไป
"อืม.." ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นเมื่อรู้สึกว่าถูรบกวนการนอน..0//0 แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อใบหน้าหล่อเหลาของเขากับฉันใกล้กันแค่ไม่กี่นิ้ว..ฉันรีบผละออกจากเขาพอรู้ตัวว่าซบไหล่เขาอยู่.."เอ่อ..ขอโทษนะ" ฉันกล่าวขอโทษเขาที่ไปซบไหล่เขา "อืม ไม่เป็นไร"เขาพูด แล้วก็ตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง "นี่ ถ้าเธอยังนอนไม่อิ่ม ก็นอนต่อก็ได้นะ" เขาพูดขึ้น
"อ่ะอืม..ไม่เป็นไรหรอก..เมื่อกี้ฉันแค่เผลอหลับไปแค่นั้นแหละ "ฉันพูดแล้วยิ้มเขินๆ กริ้ง เสียงผลักประตูร้านดังขึ้น พ่อของฉันกับพ่อแม่จุนฮงเดินมาจากร้าน "เบบี้ เดี๋ยวพ่อมานะ พ่อไปธุระกับครอบครัวจุนฮงแปบนึง"พ่อของฉันตะโกนมาทางฉัน "อ่าวพ่อคะ แล้วนี่..พ่อคะ พ่อคะ!" ฉันตะโกนออกไป "ถ้าเบื่อก็ออกไปเที่ยวที่อื่นกับจุนฮงก่อนก็ได้นะหนู!"
แม่ของจุนฮงตะโกนมาบ้าง พาให้ฉันนั่งงงกับจุนฮง "เฮ่อ ไม่เข้าใจพวกผู้ใหญ่เลยจริงๆ"ฉันพูดลอยๆ "เราไปกันเถอะ" จุนฮงลากฉันออกจากร้านกาแฟ แล้วบอกให้ขึ้นรถของเขาไป ใช่แล้ว แม่ของเขาคงให้เอากุญแจไว้ที่เขา แล้วพ่อแม่ของจุนฮงก็ออกไปกับรถของพ่อฉัน..
จุนฮงขับรถมายังที่ๆหนึ่ง กรี๊งง เสียงโทรศัพท์ฉันดังขึ้น "เบบร้ พ่อว่าพ่อคงกลับดึกๆแล้วล่ะ ให้จุนฮงไปส่งนะลูก แล้วก็ฝากบอกแม่ด้วยนะ รักจ่ะ" พ่อโทรมาพูดแบบไม่เว้นวรรค "ไปกันได้ยัง" จุนฮงลากฉันเข้าไปในห้างแบรนด์เนม "ให้ตายสิ นายพาชั้นมาห้างแบบนี้ทำไมน่ะ!" ฉันพูด "ฉันคิดว่าผู้หญิงจะชอบอะไรอย่างงี้นี่นา" "ชอบน่ะมันก็ชอบ แต่จะซื้อได้ยังไงกันล่ะ ฉันมีเงินติดตัวไม่ถึงพันนะ" "ฉันออกให้" เขาพูด 0.0
จู่ๆ ตรี๊งงงงงงงงงงงงง! เสียงสัญญานไฟไหม้ดังขึ้น อะไรกัน!เกิดขึ้นกระทันหันแบบนี้ ผู้คนในห้างเป็นร้อยๆคนแตกตื่น วิ่งหนีเอาตัวรอด"จุนฮง! นายอยู่ไหน!" ฉันพยายามตะโกนเรียกสุดเสียง แต่คงไม่มีใครได้ยินใคร ฉันวิ่งไปทั้งที่มองไม่เห็นทางแต่ก็สามารถออกจากห้างได้ ฉันหลงไปที่ไหนก็ไม่รู้ มันดูรกล้าง มีแต่ความมืด ดูเป็นแหล่งเสื่อมโทรม ฉันพยายามมองฝ่าความมืดไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น