การิน++ลัล รักหมดใจยัยของเล่น

ลำดับตอนที่ #3 : ความคิดของใครบางคน

มันคิดว่ามันเป็นใคร  มีสิทธิอะไรมายุ่งกับของเล่นของผม  แล้วยัยโง่นั้น....โธ่โว้ย.......
แล้วผมโกรธอะไรกัน....ทำไม....
มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจทั้งนั้น.....
ทำไมผมถึงรู้สึกแปลกๆ ความรู้สึกนี่มันอะไรกัน  ทุกครั้งที่ผมเข้าใกล้ยัยโง่นั่นมันต้องรู้สึกอย่างนี้ทุกที่  ไอ้คำว่า  ห่วง  มันผลุขึ้นมาในหัวผม  มันคอยบงการผม  โว้ย
ผมชกพื้นเพื่อระบายอารมณ์  ยัยโง่นั่นเข้ามามีอิทธิกับผมตั้งแต่เมื่อไร
แล้วไอ้หมอนั่น  เด็กใหม่คนนั้นมันเป็นใครกัน  มายุ่งวุ่นวายกับของเล่นของผมทำไม  แต่ผมรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่างที่มันเหมือนกับผม
"นี่ๆตรงนั้นน่ะ   จีบกันอยู่หรือไง"
ว่าไงนะ  ไอ้อาจารย์แหงซวย  แกบอกว่าใครจีบกัน
วี้ดวิ้ว~~~
ผมทนไม่ไหวแล้ว
ปัง!!!ผมออกแรงผลัดโต๊ะจนล้มลงไปกับพื้นเพื่อระบายอารมณ์   เสียงของพวกสัพเวสีเที่ยวห้องเงียบลงทันที
ผมลุกขึ้นเดินมายังโต๊ะของยัยโง่นั่นที่ตอนนี้กำลังเขินอายไอ้เด็กใหม่นั่น  มองเธอด้วยหางตาแล้วรับหันมาจองหน้าไอ้เด็กใหม่
"หึ"มันหัวเราะยี้ยวนกวนประสาทผม   มีแต่ผมปกวนประสาทคนอื่นแล้วมันเป็นใคนมากวนประสาทผม  แล้วอีกอย่างมันมายุ่งกับของเล่นของผมทำไม
ยัยโง่นั่นต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น.....ของผมคนเดียว.....