ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บอกความลับ
เฟยเียนสแนบายอยู่ในห้อรัวเธอสวมเสื้อแนสั้นเพื่อ่าย่อารเลื่อนไหว วาลมโไล่มอเรื่อปรุ ่อนะถอนหายใ มันมีวน้ำมัน1ว เลือ1หยิบมือ ผปรุรสอะไรเทือนั้น อย่าหวัเลยเพราะมันไม่มี
เฟยเียนลูบ้อมือเบาๆ ่อนที่มิิลับะึร่าอเธอเ้าไปราวับนมปันุ่ม วันนี้เธอมีโอาสสำรวมันมาึ้นเพราะแม่น่าะออไปื้ออที่สหร์นานพอู
ห้าสรรพสิน้าสอั้นเ็มเปี่ยมไป้วย้าวอมามาย ั้นแระเป็นอสอแห้ ส่วนั้นบนะเป็นอวินเท และอมพิวเอร์พิเศษ รวมถึารสุ่มอิน
"อทสอบอมพิวเอร์พิเศษหน่อยแล้วัน"
หิสาวพูพึมพำ เธอ้าวึ้นไปั้นสอ่อนะ้อมออมพิวเอร์้วยวามื่นเ้น
ื้!
[ยินี้อนรับนายท่าน ท่านสามารถ้อมูลในส่วน้านบนเพื่อ่วยในาร้นหาสิน้า แป้นมุมวาเพื่อเ้าระบบมหัศรรย์]
เฟยเียนทำหน้าเลิลั่ เธอยัไม่รู้ว่าเธอ้อารอะไร แ่แสที่ระทบหน้าทำให้วาลมหรี่าล
ระ!
เหลือะเื่อ ระบานให่โผล่ึ้นมาอย่าลึลับ เฟยเียนเห็นสาวน้อยในระ ใบหน้าอเฟยเียนไ้รูป แถมวาลมโ็โเ่นแพนาล้อมรอบราวับแพรไหม มูโ่เรียว และที่สำัะเป็นะเป็นปาระับอวบอิ่ม หน้าสวยมา แ่ว่าผมับแปลายนน่าเลีย ไม่น่าละ เฟยเียนนเ่าถึไม่่อยอบผมอัวเอ
[ ยินี้อนรับ่ะนายท่าน]
เฟยเียนไ้ยินเสียเรียึหันมาหาอมพิวเอร์ั้โ๊ะ แถมมันยัมีถึ10ัว นี่เธอ็สาย็อปไม่เบาเลย
"ัน้อารผมนุ่มลื่น ลื่นไหลเป็นแพรไหม ไร้ผมแปลาย มีลิ่นหอม"
ิ๊!
เฟยเียนปุ่ม ่อนที่อมพิวเอร์ะึ้นสัา ที่ 2/100
[ำระเินหยวน 10หยวน่ะนายท่าน]
เฟยเียนอยาะร้อรี๊ เิน้อใ้เินริ แถมเินในเมยัลำเลียไปที่อื่น ึ่เธอ็ไ้แ่หยุบหนอพอหนอ แ่็ยอมแ่โยี ระเป๋าเินถูยึ้นมา่อนที่เหรียะ่อยๆหยอลไปในระปุ
[อบุ่ะนายท่าน]
10/100... 59/100.. ำลัำเนินาร
"เฟยเียน!"
แมู่หอบอเ้าบ้าน้วยท่าทาน่าัน มืออี้าถือถุหมู อี้าเรื่อปรุ แถมน้ำมันว็หนัใ่เล่น
เฟยเียนรีบออามิิพร้อมเินไปหาแม่้วยท่าทาื่นูม แมู่มวิ้ว่อนะสัเเห็นวามผิปิ ทำไมลูสาวอเธอูลุลี้ลุลน มันแปลๆ
" แม่ะ มา่ะ หนู่วย"
"อืม แล้วนี่แเรียมอหรือยั ันะไ้ทำไ่แป้ไปาย อ่ายๆแ่ลับายีเป็นเทน้ำเทท่า"
"เรียบร้อย่ะแม่" เฟยเียนบอ เธอเอาเส้นออมาแล้ว เียววันนี้ะไ้พูุยับแม่ ไม่ั้นเธอะไม่มี้อแ้ัว
"ยืนอ้ำๆอึ้ๆอยู่ไ้ มีอะไร็พูมา"
แมู่บ่นพร้อมเท้าสะเอว วหน้าหมอล่ำเริ่มอารม์เสีย แ่็้ออใเอาไว้่อน
" แม่ หนูมีอวิเศษ"
"ฮ่าๆๆ แเนี่ยนะ หาเรื่อเย้าันหรือไ"
แมู่รอา เฟยเียนที่ิไว้แล้วเธอึวิ่ลับไปที่ห้อ ถุแอปเปิ้ล ถุหมี่ ถุน้ำมันถูนออมาอย่าทุลัทุเล
"ะ แ พูริเหรอเนี่ย"
แมู่มอลูสาวสลับอใ้ หรือว่าพระเ้าะเห็นวามีอเธอริๆ เฟยเียนหยิบแอปเปิ้ล่อนะส่ให้แมู่ เธอไม่อยาปปิ เพราะมันะยาสำหรับารเลื่อนไหว
"แม่ หนูมีอิน อใ้ เรื่อนี้วรเ็บเป็นวามลับระหว่าเรา แ่าร้าายหนูอยาะให้แม่ออหน้าแทนไป่อน ระหว่านี้หนูะลับไปเรียน สอบเ้ามหาลัยไ้เมื่อไหร่หนูะพาแม่ไปื้อบ้านในเมือนะ"
เฟยเียนพู้วยน้ำเสียริั เธอวาแผนอนา และวามเป็นอยู่ หวัว่าแม่เอ็ะเห็น้วย
" อะ อืม ันะเื่อใแ"
ลับหลัลูสาวแมู่็ลายเป็นไม้อ่อน เธอร้อไห้้วยวามปลื้มปริ่ม เฟยเียนโึ้นแล้วริๆ ารเินทารั้นี้อลูมันะ้อประสบวามสำเร็อย่าแน่นอน และเธอะไม่ยอมายเ็า เธอ้ออยู่ับลูไปนานๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น