ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คนขี้อ้อน
หยามี่เินึ้นไปั้นบน ่อนะถือวิสาสะเปิประูห้อ เธอไม่อยารบวนุหยา ร่าบาเินริ่ไปยัหน้าโ๊ะอัวเอ ่อนที่เสียัวเียอายร่าสูะเอ่ยถาม
“ไปไหน” น้ำเสียอหยาึ้นมู ูเหมือนนายทหาระโนพิษไ้เล่นานเสียแล้ว
“ออไปื้ออาหาระ.. ่ะ” หลัทบทวนเรื่อเินหยวนอยู่นาน หยามี่็ว่าะออไปื้ออมาทำอาหารเสียหน่อย
“มานี่”
หยามี่เินไปหาหยาอย่าว่า่าย เธอับระโปรเอาไว้แน่น ่อนะทรุนั่ลบนเียอันหนานุ่ม มือแร่รวบร่าอภรรยาเอามาไว้ในอ้อมอ ใบหน้ามอออ้อนลอเลียไปทั่วหน้าออันอวบอิ่ม หยามี่รีบืนัว ูเหมือนุหยาำลัะเมาพิษไ้
“พี่หยา นี่หยามี่เอ่ะ” เอ่ยย้ำเพราะูเหมือนนัวสูะเ้ามาลอเลียเหลือเิน
“ันรู้” รู้แล้วทำไมไม่ปล่อยเธอเสียที หยามี่ใะแย่
หยาเป็นนนิสัยแปลประหลา ถ้าเาเป็นไ้ อาารอออ้อนะมาแบบไม่รู้ัว ราวับนหลลืมไปั่วะ
หยามี่ิ้นออเพราะฝ่ามือหนาเริ่มลุล่ำเ้าไปยัเสื้อสีหวาน ร่าเล็ืนัวแ่็ไม่เป็นผล ริมฝีปาบาูบับลไปที่ปาอิ่มราวับหมาเ้ที่เอแม่
“หะ หอม” เอ่ยแวภรรยาปาร้าย ที่่วนี้เริ่มมีอาารแปลๆ
ว่าอีฝ่ายะหลับหยามี่็แทบะเป็นลม เธอรีบสวมเสื้ออย่าๆ เิ่นๆ พร้อมถอนหายใยาวเหยีย หน้าอาวเป็น้ำๆ แถมลำอุหส์็มีแ่รอยั
“นี่เ้าำลัล่อลว้าั้นหรือ” เอ่ยอย่าสำรวมปนบ่นเล็น้อย พร้อมรีบพาัวเอออไปาสถานาร์ที่อันราย นี่มันนิสัยั่วแบบฮ่อเ้ไม่มีผิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น