คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : 2 บทบาทเจ้านายกับลูกน้อง 4 (เร่าร้อน ฮอตฉ่า)
“รับ” เวทิศอุ้มหิสาวไปยัโ๊ะทำานอเธอ เาวาเธอให้นั่บนโ๊ะ โยมีเายืนแทรลาอยู่ระหว่าาเรียว
ภริาเยหน้ามอสบาเ้าเ็อเธอลอเวลา ในะที่เธอัารปลเ็มัอเา แล้วแะระุม รูิปล ่อนะวัเอาท่อนลำแ็ึร้อนผ่าวออมารูเบา ๆ
“ี้! พี่า...”
เวทิศลืนน้ำลายอึให่ลอ เาเอ็ไม่ยอมน้อยหน้าเธอ ายหนุ่มล้วมือผ่านายประโปรยีนส์สั้นเหนือเ่าอเธอ ใ้นิ้วี้เี่ยวเป้าาเในเบี่ยออ
“เ้ามาหาัน้าเ็น้อย นาย้อถูันรัน้อหลั่น้ำ...า” ภริายิ้มร้าย
เวทิศบรามแน่น พยายามอารม์หนุ่มที่พุ่พล่านในายไว้่อน เาล้วระเป๋าาเหน้า ึเอาถุยาอนามัยออมา ีอ้วยปา แล้วสวมรอบป้อันอย่ารวเร็ว
“เ็ี...เ้ามาหาพี่ เร็ว ๆ”
เวทิศุ๊บปาอิ่มเบา ๆ เาับส่วนหัวี้มรปาทาร่อรั เมื่อันส่วนหัวเ้าไปนถึรอยหยั เา็หยุ้าาไว้่อน
เวทิศยับยืนมั่น ับเอวบาไว้้วยสอมือ มอสบาู่สวย แล้วผลัส่ลำายสอใส่ในร่ออุ่นอ้าวสุทาในราเียว
ภริาห่อปา เบิาว้า หิสาวหลุบามอสัส่วนที่สอประสานัน แล้ว่อย ๆ ผ่อนลมหายใออมาเพื่อบรรเทาวามุ และวามเสียว่านที่วูบวาบอยู่ลาหว่าา
“รัผมแน่น ๆ นะรับพี่า ผมเป็นอพี่ ผมยอมให้พี่าลโทษไ้ามแ่ใพี่าเลย”
เวทิศหอมแ้มนุ่มฟอให่ เาระับเอวบาไว้ในสอมือ แล้วโน้วเ้าหา ระแทระทั้นแ่นายเ้าออในร่อสาวอย่าุัน
“อ๊า ๆ เว๋า...” ภริาเยหน้ารีร้อรวรา้วยวาม่านเสียว ทุารยับอเวทิศทำให้เธอเสียวสะใ เ้าเ็อเธอแรเยอะ และอึมา เาส่เธอไปยัปลายทาสุสมไ้อย่ารวเร็ว
“เว...แไ้แล้ว ะ...เี๋ยวนในร้านสสัย” ภริาบอเสียสั่นพร่า เพราะเวทิศยัไม่ยอมหยุับเลื่อนลำายเ้าออในร่าายเธอ
“ผมอยาถูลโทษทั้ืน” เวทิศพูเสียอู้อี้อยู่ับออหอมรุ่น
“อื๊อ! เี๋ยว่อยไป่อที่อนโนะ”
เวทิศเยหน้าึ้นมาาลำอสาว มอสบาพี่า แล้วะลอัหวะรั เาเปลี่ยนมาเป็นโม่เอวว้า ๆ บเบียโหนเนื้อายับเนินเนื้อสาว และโยลำายแร่ที่อัแน่นเ็มร่อเนิบนาบ
“็ไ้รับ” เ็ีอภริายอมอย่าว่า่าย เาเริ่มยับบั้นเอวอีรั้ เร่ัหวะา้า ๆ เป็นอยถี่ยิบ
รู่หนึ่...เา็แระายในร่อรันุ่มแน่น ึ่ภริา็หลุลอยแ่านไปพร้อมับเาอีรั้
สอายอเี่ยวันแนบแน่น ่าลูบไล้ัน้วยวามผูพันลึึ้ ูบูื่มหลัผ่านุสุสม ่าหวานล้ำนภริาไม่อยาถอนูบออมาเลย แ่เธอ็้อรีบัใ เอาไว้ไป่อที่อนโ็ไ้ หิสาวผลัอว้าออห่าเบา ๆ
“พอแล้วเว ออไปไ้แล้ว แล้วเอันที่รถหลัร้านปินะ”
“รับ...พี่า”
เวทิศัารภริาและัวเอให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยัเิม แล้วอุ้มเธอลมายืนบนพื้น เาหอมแ้มเนียนฟอให่อีรั้ และยอมออไปาห้อามที่เธอบอ
ภริาเินอ้อมโ๊ะไปนั่ลที่เ้าอี้ทำาน หิสาวถอนหายใอย่านมีวามสุ ระหว่าที่นั่รอร้านปิ เธอหยิบโทรศัพท์าระเป๋าถือึ้นมาเ็้อวาม
เมื่อภริาเปิหน้าอโทรศัพท์มือถือ แล้วเ้าโปรแรมแท เธอ็เห็น้อวามานที่เธอไม่รู้ั รูปโปรไฟล์เล็ ๆ ทำให้เธอมอไม่ัว่าเยเห็นหน้าเาไหม เธอึเปิอ่าน้อวาม
พสุ : า...ผมิถึุ
้อวามานเยรัที่หายหัวไปหลายปี ทำให้ภริาเหยียยิ้ม หิสาวไม่อบ้อวาม แถมยัยล็อเาอี่าหา เธอวาโทรศัพท์ลบนโ๊ะอย่าหัวเสีย
“ไอ้เลว...”
ไม่มีเยื่อใยเหลือเพียเสี้ยว มีแ่วามยะแย และอ้วแทบพุ่ับำว่า ิถึ ที่มันหน้า้านพิมพ์ส่มาถึเธอ
ความคิดเห็น