ลำดับตอนที่ #38
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #38 : เริ่มการเเสดง
ฟู่มมม
ารเินทาอพวเาหลัาเ้ามายัเในนับว่าราบรื่นไม่น้อย
เพราะเเรันอที่นี้ไม่สามารถเทียบับท้อทะเลที่วาั้นระหว่าเ นอเเล้ว็เใน เพราะที่นั้นทั้อันราย เเล้ว็มีภาพลวามามาย
ยัไม่รวมเเรันบนท้อฟ้าที่มามายมหาศาล
ารที่เ้าเินสามารถทะลวผ่านนอนนี้มีระับารบ่มเพาะถึ อสูรั้น ลา ั้น 3
ระับารบ่มเพาะเพียเท่านี้ สำหรับเในมัน็ไม่นับว่าน่าลัวอะไร เเ่ มันะเเ่าไปนั้นเพราะเ้าเินันมีสายเลือโบรา เเม้มันะน้อยมา ๆ
วามเเ็เเร่อมัน็ไม่ธรรมาอยู่ี ยัไม่รวมเเรฟที่สามารถทะลวนอนนี้มีระับารบ่มเพาะถึนัรบเวทย์ ั้น 4 !
เเม้เเ่เในัวนที่สามารถบ่มเพาะถึอบเนัรบเวทย์ ั้น 4 ็มีน้อยเสียยิ่ว่าน้อย
ริ๊
เเ่ ... ูเหมือนวามสบอพวเาะไม่ยาวนาน นั้น เพราะ
" ฮ่า ๆ อัศวินุ้มันอะไรัน ระอริ ๆ "
" อ่อนเเอเเบบนี้็รีบ ๆ ายไป "
ลุ่มนที่สวมุลุมสีเเ เเถมยัสวมหมวรูปร่าเเปล ๆ ะโนออมาอย่าป่าเถื่อน
" ุาย ูเหมือนพวเราะเอับลุ่มโรเเมป่อเเ "
นที่มีรูปร่าเหมือนายวัยลานะโนบอายหนุ่มที่มีเรือนผมสีเเราวับเปลวเพลิ
" ลุ่มโรเเมป่อเเ ! "
ายหนุ่มนนั้นพลันหน้าี วามหยิ่ยโสสลายหายไปอย่ารวเร็ว
" ... ลุ่มโรเเมป่อเเ พวเเไม่รู้หรอว่า พวเเำลัโมี ... "
เพียเเ่่อนที่ายนนั้นะพูบ ็มีนที่มันุ้นเยเินออมาาลุ่ม
" ฟรี ! "
ายหนุ่มผมเเะโนออมาอย่าไม่อยาเื่อ
" ทำไมัน ฟรี ทำไม ... "
" ฮ่า ๆ ิ เเ นี้ มัน โ่ริ ๆ ้าเเ่หลอเเนิหน่อยว่าพบสมบัิหายา เเ็พานอเเออมาอย่ารวเร็ว ไม่เเม้เเ่ะเเ้ระูลอเเ "
ายหนุ่มที่มีเรือนผมสีเินทีู่เหมือนะื่อ ฟรี หัวเราะออมาอย่าสะใ
" ะ ... เเ ! "
ิหรือุายอะไรนั้นถึับพูอะไรไม่ออ มันไม่เยิเลยว่าะถูเพื่อนสนิทอ น หัหลัเเบบนี้
" เหอะ ๆ ันไม่อยาะเสียเวลาับ เเ เเล้ว ัาร ! "
ฟรีะโนสั่ เเทบะทันทีลุ่มโรเเมป่อเเ็เลื่อนไหวอย่ารวเร็ว
ลุ่มโรเเมป่อเเ วามเเ็เเร่เเล้ว็เบื้อหลัย่อมไม่ธรรมา
นั้นเพราะเเ่ละนนั้นมีอาวุธเวทย์ ระับ D ันทุน เเม้มันะูเหมือนาบธรรมา ๆ ็เถอะ
เพียไม่นานลุ่มอุายที่นำโย ิ ็ายอย่ารวเร็ว รวมทัุ้ายที่มีื่อว่า ิ ็ายอย่ารวเร็ว
" ฮ่า ๆ "
ฟรีถึับหัวเราะออมาอย่ายินี
มันไม่เยิเลยว่าทุอย่าะ่ายเเบบนี้
เพียเเ่ ... ูเหมือน มัน ะประมาทเินไป
ึ !
อั
" ท ... ทำไม "
ฟรีระอัเลือออมา เเล้ว็มอลไป็เห็นาบที่เเททะลุหัวใอมัน
" เหอะ ๆ ทำไมั้นหรอ ? เเิว่าหัวหน้าอเรามอไม่ออ ว่าเเิะโยนวามผิทั้หมมาที่พวเรา "
" พ ... พวเเ "
วาอฟรีเบิว้า ร่าอมัน่อย ๆ ทรุลไปอับพื้น
ู
ลุ่มโรเเมป่อเเที่เเทาบทะลุหัวใอฟรี่อย ๆ ึาบออมา
เเทบะทันที เลือำนวนมาพลันไหลรินออมา โยมีร่าอฟรีนอนเเน่นิ่อยู่ับพื้น
" ฮ่า ๆ านนี้ มัน ่ายริ ๆ "
" หัวหน้า้อีใมาเเน่ ๆ "
ลุ่มโรเเมป่อเเำนวนไม่น้อยหัวเราะออมาอย่าสนุสนาน เพียเเ่
" เหอะ ๆ ูเหมือนพวเเะสบายใันริ ๆ นะ "
วามเียบพลันปลุมไปทั่วบริเว
" ะ ... เเ ือ ใร ? "
ลุ่มโรเเมป่อเเเเ่ละนพลันระโถอยออมา
เเ่เมื่อพวเาสัเี ๆ ็พบเเ่เ็หนุ่มนหนึ่ พวเา็ลอบถอนหายใ
" ฮ่า ๆ ็เเ่เ็นหนึ่ "
" ่า มัน เลยีว่า "
" เี๋ยว ๆ ทำไมเราไม่ับมันลับไปฝาหัวหน้า ? "
ลุ่มโรเเมป่อเเถึับเียบ เเล้ว็เเสยะยิ้มันออมาอย่ารวเร็ว
" ฮ่า ๆ ถูเเล้ว ๆ หล่อ ๆ เเบบนี้หัวหน้า้อบราวัล เรา อย่าาม "
ลุ่มโรเเมป่อเเ เเ่ละนนั้นมีระับารบ่มเพาะถึผู้ใ้เวทย์ ั้น 5 เเม้เเ่นที่อ่อนเเอที่สุยัมีระับารบ่มเพาะถึผู้ใ้เวทย์ ั้น 4
เเ่เาลับไม่ัืนารับุมอพวมัน
โยลุ่มโรเเมป่อเเไม่รู้เลยว่าเ็หนุ่มที่พวมันพาลับไปนั้นะเปรียบเสมือนหายนะที่น่าสยสยอสำหรับพวมัน
' หึ เริ่มารเเสันเลยีว่า '
เเสยะยิ้มอย่าเียบเียบ
โยเเผ่นหลัอเเรฟนั้นมีรูปอินทรีสัอยู่ลาหลั
ปล : พวเเ มัน วย นั้น มัน มหาโรนะ !!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น