ลำดับตอนที่ #121
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #121 : ภาคสอง จอมราชันย์ที่เเท้จริง : ตอน ประมูลทาส [ 1 ]
" อืม ~ " วาอเธอเบิว้าเมื่อนายท่านอเธอประบปาเ้าับรีมฝีปาอเธอเอเเม้ะเป็นอย่านั้นเธอไม่ไ้ัืนอะไร !! เธอหลับาลเหมือนยอมรับารระทำอนายท่านเธออย่าไม่ิัืน มิุ ราเล็น้อยเมื่อสัมผัสไ้ถึลิ้นที่ถูันเ้ามาเเละำลัวาไปทั่วปาอเธอนเธอหลับาพริ้ม้วยวามเลิบเลิ้มอย่ายิ่ !!
ร่าายอเธอเเถมะอ่อนลไปนั่ับพื้น ยัีนายท่านอเธอยัรวบเอวเธอไว้อยู่้วยลิ้นที่วัไปมาอย่ารวเร็วเเละอ่อนโยนเป็นเวลาเียวัน
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่สามารถบอไ้มีเพียเสียอารวัลิ้นสู้ันไปมา ิวบิ มอทั้สอนที่ำลัูบันอย่าูื่ม้วยใบหน้าเเ่ำอย่าเินอาย่อภาพเบื้อหน้าผ่านไปอีสอถึสามวินาที่เา็ถอนริมฝีปาออท่ามลาเสียหอบเหนื่อยอ มิุ ใบหน้าอเธอเเ่ำไป้วยวามเลิ้มเหมือนื่มอะไรเ้าไปที่หอมหวานนหยุไม่ไ้ !!
" เเฮ เเฮ " มิุ เธอเอนายพิับร่าายอนายท่านเพราะอนนี่เธอเเทบะล้มลไปไ้ลอเวลา
เธอหายใเเทบไม่ทันอนที่นายท่านอเธอำลัวัลิ้นเล่นับลิ้นอเธอมันสร้าวามเพลิเพลินเเ่เธออย่ายิ่โยเพาะวามหอมหวานอริมฝีปาอนายท่านเธอ มีน้ำลายอนายท่านที่เธอวัไปอบโ้ไหลออมาาริมฝีปาอเธอเล็น้อย เธอเลียริมฝีปาเสียั ' เเผล็บ ' เล็น้อยเหมือน ิใ !!
" น..นายท่าน่ะ " น้ำเสียอเธอเ็มไป้วยวามเินอายเมื่อสามารถประมวลผล่อารระทำอนายท่านเธอ
" อ..อืม็นั้นเเหละราวัล " น้ำเสียอเาระุเล็น้อยเหมือนเินอาย่อสิ่ที่พูพร้อมับลายเป็นเรียบนิ่ามปิบรรยาาศอทั้สอนเริ่มที่ะลายเป็นเียบลไปทันที่มันเป็นบรรยาาศที่อึอั่อนที่ะสลายหายไปเมื่อ ิวบิ เินเ้ามาหาทั้สอน
" เเล้ว มารุ ไม่้อารไปื้ออะไรมาเพิ่มบ้าเหรอ ? วัถุิบออาหาระหมอยู่เเล้วนะ " น้ำเสียอ ิวบิ เ็มไป้วยวามสสัยเพราะอนนี่วัถุิบเริ่มที่ะเหลือน้อยลทุวันเเล้วเพราะลอเวลาั้เเ่เธอมาอยู่ยัไม่เห็นลูศิษย์อเธอเินออาื้ออะไรเพิ่มเิมเ้ามาเลยบใบหน้าอเาที่รุ่นิเล็น้อยพร้อมับพยัหน้าอย่าเห็น้วย
" อืม ั้นไปื้ออะไรันเถอะวันนี่้อารไปื้อทาสหลายสิบน้วยสิเพราะอนนี่้อารฝึฝนำลัพลเป็นอัวเอ "
เาบ่นพึมพำพร้อมับพยัหน้ารับ้วยวามเ็มใระหว่านั้นเอ็ไ้ยินเสียเรียาเอลฟี่นทั้สามนหันไป็พบเ้าับหิสาวที่พุ่มาทานี่้วยวามรวเร็วพร้อมับ้มหัวให้เหมือนเป็นารเารพพร้อมับพู้วยน้ำเสียที่มอบวามเารพ
" นายท่าน่ะเี่ยวิันไปื้อวัถุิบเอ็ไ้เ้า่ะ " น้ำเสียอ เอลฟี่ เ็มไป้วยวามเารพเเละไม่่อยเ็มใเท่าไหร่ที่ะให้นายท่านไปื้อวัถุิบทำอาหารทั้ที่มันเป็นหน้านี่อเธอเเท้ๆอนนี่เธอสามารถโรลมปราไ้อย่าล่อเเล่วเรียนรู้ไ้เร็วเสียว่ามิุประมาสอเท่าเสียอีนี่อาะเป็นพรสวรร์ที่เเท้ริอ เอลฟี่ ็เป็นไ้ !!
เามอเอลฟี่พร้อมับรุ่นิเล็น้อยเพราะารปล่อยเอลฟี่ที่เป็นทาสนเเรร่วมถึเป็นรอบรัวที่สำัในอนาะลายเป็นอำลัสำัเเ่ทว่าอนนี่เเม้ะฝึฝนลมปราไปเเล้ว็ไ้ทำารฝึเเ่ทำุ้นินเท่านั้นสามารถโรไ้ำนาไปอนนี่็ยัไม่สามารถสู้ับอมเวทย์ระับมาว่า 4 ไ้เเน่นอนเพราะั้นอันราย !!
" ไม่ไ้หรอนะเอลฟี่เเม้มันอาะฟัเหมือนเป็นหน้าที่อเธอเเ่็สมวรไป้วยันทุนีว่าเพราะะไ้ปลอภัยว่า อ่อ !! เเล้ว็ห้ามเถีย้วยนะเพราะมันอาะเิอันรายไ้ถ้าเธอไปนเียวนะเอลฟี่ !! "
น้ำเสียอเายัเรียบนิ่ามปิยเว้นมันอ่อนโยนลเล็น้อยใบหน้าอหิสาวทั้สามนเริ่มที่ะเเ่ำน้อ้มหัวล้วยวามเินอายพร้อมับรีบสะบัหัวเพื่อไล่วามรู้สึนี่ออไปอย่ารวเร็ว
" เเล้ว ิวบิ ะออไปสภาพอย่านี่ั้นเหรอ ? " น้ำเสียอเาสสัยอย่ายิ่เพราะเา็ลืมิไปเสียเเล้วว่า ิวบิ เเละ เอลฟี่ ไม่ใ่มนุษย์มันมีอัราเสี่ยอย่ายิ่ที่ทั้สอะถูนำไปายเป็นทาสสวาท้วยรูปร่าอทั้สอที่ยั่วยวนอย่ามาเเละูเหมือนพวเธอะพึ่ิไ้้วยสิ !!
" อืม ริ้วยสิ " ิวบิ พูพร้อมับเินมาที่เาเเทบะทันที่เเละเเะไปที่ออเาปราเสียั ' วิ้ ' ร่าายอเธอเริ่มที่ะลายเป็นภาพเลือนลาพร้อมับลายเป็นผ้าพันอสีาวที่ห่อหุ้มไปทั่วบริเว อ อเาท่ามลาสายาื่นระหนเล็น้อยอ มิุ เเละ เอลฟี่ !!
" เอลฟี่สามารถลายเป็นเเบบนี่เหมือน ิวบิ ไ้หรือป่าว ? " น้ำเสียอเาเ็มไป้วยวามสสัยอย่ายิ่เเละเเฝไป้วยอบอุ่นเพราะุสมบัิที่สามารถลายเป็นสิ่ที่สามารถสวมใส่ร่าายมันะมีบ้าเผ่าพันธุ์ที่ไม่สามารถลายสภาพเป็นเเบบนี่ไ้เหมือนัน
เธอเพียพยัหน้าพร้อมับเินมาทาเา้วยสายาเินอายเล็น้อยเหมือนันพร้อมับเเะไปที่ฝ่ามือ้า้ายร่าายอเธอเริ่มที่ะลายเป็นภาพเลือนลาพร้อมับลายสภาพเป็นที่รั้อมือสีาวสวยาม !!
" ไปันเถอะ มิุ " น้ำเสียอเาเ็มไป้วยวามเรียบนิ่ามปิยเว้นวามเย็นาที่หายไปเเทนที่้วยบรรยาาศอบอุ่นพร้อมับยืนเเนไปที่อีฝ่าย !! นปลุมิุที่ำลัรุ่นิอะไรบ้าอย่า
" ..่ะ " มิุ พู้วยวามเินอายพร้อมับับมือนายท่านอเธอ้วยวามื่นเ้นทั้สอนพุ่ทะยานออไปทันที่เพราะพวเาไม่่อยอยาะออไป้านอนานเสียเท่าไหร่เพราะอะไร็ไม่สามารถทราบไ้ !!
เเน่นอน้วยหน้าาอทั้สอนร่วมถึออร่าวามเเ็เเร่ที่เเผ่ระายออมาเเม้ะพยายามวบุมให้เเผ่ระายมาน้อยที่สุเเล้ว็ามมัน็สามารถนับว่าเป็นพลัออมเวทย์ั้น 4 - 5 มันเรียร้อวามสนใอนโยรอบบริเวลอทาที่ทั้สอเินผ่านะปราเสียระิบ พูุย ันลอเวลา้วยวามสสัยอย่ายิ่
" ุายท่านนั้นเป็นใรัน ? " น้ำเสียที่เ็มไป้วยวามสสัยัออมาาหิสาวนหนึ่ที่สวมุเราะเหล็่อน้ารัรูปนผู้ายเเถวนั้นอที่ะเหลือบมอไปที่ร่าายอผู้หินนี่ที่ยั่วยวนไม่ไ้ !!
" ไม่รู้สิ " น้ำเสียที่อบรับลับัมาาหิสาวลุ่มหนึ่ที่ำลัมอายหนุ่มที่มีหน้าาหล่อเหลาโยเพาะเรือนผมสีาวยายไปถึลาหลัมันเ่นสะุานหิสาวเเถวนั้นมอเเทบะอหั
้วยวามหล่อเหลาที่เย็นามันเป็นเสน่ห์ที่ึูอย่าน่าประหลายิ่ารที่เสื้อผ้าที่ไม่เหมือนใร !! เเละผ้าพันอสีาวที่เเผ่ระายออร่าวามบริสุทธิ์ออมามันับเสน่ห์อนรหน้าเาไปอี
เเน่นอน้วยพลัเวทย์อ มิุ เเม้ะปปิเอาไว้็สามารถไ้ยินเสียอผู้หิบริเวนี่อย่าัเนนเธอเเสสีหน้าหุหิพร้อมับอเเนนายท่านอเธอไปเอโยไม่รู้ัวเเละูเหมือนนายท่านอเธอะไม่ห้ามหรืออะไรเลย้วย้ำ
" หิสาว้าายไอ่หนุ่มนั้นโรสวยเลยว่ะ " น้ำเสียที่เ็มไป้วยวามื่นมัออมาาายนหนึ่ที่สูประมาสอเมรสวมุเราะเหล็ที่เเผ่ระายวามบริสุทธิ์อพลัออมา
" เอออ่ะสิถ้าไ้สั.. " ายร่าเล็นหนึ่พึมพำ้วยวามหื่นระหายพร้อมับส่สายาเเทะโลมไปที่หิสาว้าายายหนุ่มหล่อเหลานนั้นเพียเเ่มันยัพูไม่ทันบเสีย็เียบหายไปทันที่นนลุ่มเียวันะโนหาายร่าเล็้วยวามเเื่น
" เอ้ย มันหายไปไหนว่ะ ? "
" มาถามเราะรู้หรือป่าวล่ะ !! "
" เอ้ย ระายัวไปหามันสิว่ะ " น้ำเสียที่เเื่นาลุ่มนัผภัยลุ่มหนึ่ที่สวมุเราะหนัพร้อมับระายันไปทั่วโยลืมมอบริเวที่ายร่าเล็เยอยู่มันลายเป็นน้ำสีำทมิฬไหลระายบริเวนั้นไปทั่วบริเวสอถึสามเมรเท่านั้นเเล้วเเถมที่ยืน็เป็นบริเวใ้ึะไม่สัเเห็น็ไม่เเปล
" นายท่านทำอะไรเหรอ่ะ " น้ำเสียอ มิุ เ็มไป้วยวามสสัยใบหน้าที่ยิ้มเล็น้อยพร้อมับทำหน้าาสสัยมัน่าน่ารั น่าหยิ เสียเหลือเินเาเพียเเ่ิพร้อมับส่ายหน้าเหมือนไม่มีอะไรเิึ้นเเม้เาะะลึ่อปิริยาอนัวเล็รหน้า็ามที่สามารถับลื่นสีำทมิฬไ้
มิุถามเพราะเธอสัมผัสไ้ถึลื่นพลัสีำทมิฬเเผ่ระายาร่าอนายท่านเธอภายในเสี้ยววินาที่ไ้เหมือนะพุ่ไปหาายนหนึ่เสีย้วยเเม้มันะน่าสสัยเธอ็รีบส่ายหัวเพื่อไล่วามินั้นออ ทว่า อนนั้นเอที่ทั้สอหยุยืนเพราะเห็นนที่ำลัมุ่หน้าไปที่สถานที่เเห่หนึ่เาเิวามสสัยึสะินบริเวนั้นเพื่อถามเล็น้อย
" พี่ายพวเาำลัมุ่ไปที่ไหนั้นเหรอรับ ? " เาพูเหมือนมอบวามเารพให้เพราะถ้าเาพูอย่าไม่สนมารยาทไม่อบำถามเาเเน่นอน ายหนุ่มที่สวมุเราะสีเเเพลิรอบลุมทั้ัวหันมามอเาเล็น้อย่อนที่ะะลึเมื่อเห็นใบหน้าอหิสาว้าายที่มันิทันที่ว่า
' สวยามอย่ายิ่ ' มันเเทบะน้ำลายไหลออมา้วยวามระหาย ทว่า มันรีบืนสิเเละเ็บวามิหื่นระหายไปเมื่อทัษะอมันระุเพราะทัษะอมันือ
เเ้เือน ระับ II มันเป็นทัษะที่่วยมันลอเวลาเมื่อะพบอันรายร่วมถึทัษะนี่ำลัระุอย่ารุนเเรเมื่อมันมอหิสาว้าายอเ็หนุ่มรหน้ามันอบำถามอย่ารวเร็วพร้อมับเินาไปาบริเวนี่
" อ่อ น้อายวันนี่ะมีารประมูลทาสมัรสาวนหนึ่ที่ริะประมูลันอีหลายวันเเ่พอีว่ามัรสาวัวนี่ระุ้นารลาร่วมถึเหล่ามหาอำนาทำให้เิารันาเหล่ามหาอำนานร้าน้าลาเมือ้อรีบัารประมูลทาสมัรสาวทันที่ " มันพูอย่ารวเร็วพร้อมับเินออไปาสถานที่นี่ เาพยัหน้าเมื่อไ้รับำอบพร้อมับหันไปที่ มิุ ที่อนนี่ำลัเเสสีหน้ารุ่นิเล็น้อย
" ไปันเถอะ "
" ่ะ "
........................................................................................................
ถ้าอบอย่าลืมอมเม้นให้ไร์ัวน้อย้วยนะรับ อบุสำหรับทุเม้นนะรับ ปล : ออภัยที่ล้านะรับเเล้วอาะสั้น้วย เฮ้อ พึ่ื่นอ่ะลุมาอบเม้นเเล้วหลับอีรั้มึนเี่ยวเเ่อนเย็นะพยายามยาวว่านี่นะรับ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น