คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ดวงตาเหยี่ยว
หลัสูหายใเ้าไปหลายรอบนิใ่อย ๆ มั่น รอส็ลุึ้นไปยัศพรหน้า
นิ้วมือลาไปในเสื้อเเละาเออีฝ่าย ทว่าใบหน้าเาเยามา นหลั้นอยู่นาน
“ หึ ไม่น้อยเลยริๆ”เาพึมพำ หลันับเินึ่ไ้าาร้นศพ
พอบวเินที่ว้ามาา อีหัวหน้าหยิ่ ๆ เินิัวเา็ทะลุหนึ่หมื่นีเวล !! เินำนวนนี้มหาศาลพอะื้อ ‘ หินิใ ’ หลาย้อนทว่ารอสไ้เปลี่ยนใ
หินิใเป็นัว่วยพันาเาอย่าไม่้อสสัยทว่ามันเเลมา้วยวามเสี่ย เาไม่ิว่านอื่นี่เ่าเหมือนผู้หิึ่พลาท่าน เาหาเินาไหนมาื้อหินิใ? ารระาเินายายหัวหน้าไม่อาปปิไปะหม หาเาประมาทสภาพเาย่อมเป็นเเบบผู้หินี้อีอย่า
ารเป็นผู้ายในโลเิับสร้า้อเสียให้รอสเเบบมหาศาล ารถูี่าสิทธิ์่า ๆ
‘ ฮึ่ม ’
‘พลั! พลัเท่านั้นที่สามารถทำให้ันลืมาอ้าปาในโลบับเเห่นี้!! ’
วู้มมมมม
ทว่าอยู่ ๆ อนนี้เอรอสพลัน้อเเปลใ ็นะ
อบสนอ??
พลัในร่าำลัอบสนอ่อบาอย่า.. มันไม่ใ่เศษเสี้ยวในใเเ่เป็นพลัอนริ ๆ ที่อบสนอ
เาเียบเเล้ว
ฟู้ววววว
าร์นาเท่าฝ่ามือถูสร้าเเละลอยอยู่่อหน้า รอส ทันในั้น! ว้าม
มัน็พุ่ใส่ศพอผู้หินั้น!!! โยเาไม่อาอบสนอไ้เลย
ภาพ่อานั้นรอสไม่อาลืมมันล ศพำลัหล้วยวามเร็วสู! มันน่าสยอนเหื่อไหลาหน้าผารอสทว่าเายัมอเเบบาไม่ะพริบ
นสุท้ายศพ็หายไปโยเเม้เเ่เสื้อผ้า็ไม่หลเหลือไว้เเ่! สายาเา้อ าร์ึ่ลัษะเปลี่ยนเเปลไปรหน้า
ปิเเล้วาร์ึ่ถูเาสร้าหาะึพลัสิ่มีีวินั้น ๆ ็ะมีภาพอสิ่นั้นบนภาพทว่าาร์รหน้าไม่ใ่! มัน่าออไป
ลวลายอบาร์เป็นสีเเ ภาพ้านหลัไพ่ลายเป็นภาพศพอผู้หินั้นนอนายเเน่นอนไม่สำัเท่าภาพ้านหน้าาร์! มันเป็นรูปอ วาึู่มนน่าลัว! เหนือึ้นไปารูป เป็น
าว ! สัลัษ์ าว
★☆
2 ว?? วหนึ่มื อีวสว่า?
สมอเาหมุนไปมา้วยวามิหลายหลา เารู้สึเ้าไปให่ว่านประเมินโลใบนี้่ำไป นาเพียพลัอัวเอยัไม่่อยเ้าใเเล้วพลัอพวระับสู ๆ ? ในโลนี้ เาะ..
เฮ้อออ เาส่ายหัวไล่วามิอันับ้อน ่อนะ
าร์พิเศษ รูปวาให้มหายไปในริอร์
อึ
ับพลันรอส็ุเ่าล เเ่ไม่ใ่เพราะเ็บปว
หาใรมอเเววาเาะเห็นถึ วามใ! สายาเาไม่ใ่อมนุษย์ปิอีเเล้ว
‘นะ นี้.. ’
มุมมออันห่าไลหลายิโลในเวลานี้ ัเนมาสำหรับเา!ไม่พอ ยัเห็นเเบบมุมว้า
เเล้วอีอย่าเารู้สึเลยว่าพลัิในร่าลลไปน้อยมา เาถึะลึ นาฬิาริอร์พลัมันเาัให้อยู่ในรูปเเบบ ‘ร่าสถิ’
หาเป็นปิเาึ่เป็นเเ่ผู้มีพลัในระับิปราเริ่ม้นเเทบเป็นไปไม่ไ้ในารำลอ 2 วามสามารถอสิ่มีีวิ ทว่า้วยริอร์ เาสามารถทำมันไ้โยยัเหลือพลัิอี เเ่ถึอย่านั้นารที่พลัิลลไป้านานี้.. เหมือนภาพลวาที่นเอสามารถใ้ 3 วามสามารถ!!!
เเ่เาสบวามว้าวุ่นในใ สภาพเาไม่เหมาะในารทสอบ
‘ ถ้า้วยวามสามารถนี้ ไหวเเน่! ’
วาเาูร้อนเเรนอะาหินิใ ารยระับพลัิในหัวหมอนี้เป็นารล่าอสูร เพราะในัวพวอสูรมี หินอสูรเเม้ะปนเปื้อน้วยอำนามื ราาพวมัน็สูไม่เบา
หินอสูรที่ปนเปื้อน ?
‘ หึ ่อนอื่น็หา้อมูล่อน’
ารทำอะไรเเบบร้อนรนไม่ใ่เเนวเาเลย โยเพาะอะไรที่เี่ยว้อับีวิ
สอวัน ผ่านไป
“หึ ิถูริ ๆ”
ในโรเเรมเเห่หนึ่ รอสเเ่นเสีย
ในสอวันมานี้นอาื้ออุปร์่า ๆ พร้อม้อมูล เายั้อหาทาหลบนอผู้หินั้น หาเป็นเมื่อ่อนยานูไร้วามหวัเพราะอำนาในมือ ผู้มีพลัในระับ ิปราั้นลา มันมหาศาลอย่าน่าสะพรึเเ่
“หึหึ”
เาหัวเราะเเบบเย้ยหยัน ้วยาร์พิเศษึ่รอสไ้มอบื่อให้มันว่า วาเหยี่ยว
ทุารเฝ้ามอ ารล้อมล้วนไร้ประโยน์ เเ่เาไม่หยิ่หรือรอให้ใรมาเอโยเพาะผู้หินั้น..
หาอีฝ่ายเอาริ เาวยเเน่นอน
ถ้ามีโอาสน่ะนะ
‘ รั้่อไป ันะเป็นฝ่ายไล่ล่า!!’
เายฮู้มาปิหน้าพร้อมสะพายระเป๋าเินหายไปาโรเเรมเเสนเเพนี้
.
.
.
อี้าน
เพล้
“ไอ้พวไร้ประโยน์ ะเเ่ผู้ายนเียวยัหาไม่ไ้พวเเยัมีประโยน์อีไหม หาาา!!”
ออร่าำมืเเผ่ฟุ้อย่าน่าสยสยอ
เฮือ
หลาย ๆ น้มหน้า่ำไม่ล้ามอ ร่าพลันสั่นระริ
“ฮึ่มม ไป! อีรั้เียว หาพวเเยัไม่เอ.. เหอะ รู้ใ่ไหมะเออะไร”
พอออร่าำมืสลายหายไป หลาย ๆ น็ทรุเเล้วรีบลานออา ห้อ
“ิ หายไปไหน.. ”
ระูำ ลูลูมวิ้ว เธออยาเล่นอเล่นนั้นมา ๆ ทำไม.. เพราะอะไรถึยัไม่เอ?
ปล : าร์พิเศษใบเเร วาเหยี่ยว ><
ความคิดเห็น