ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : ยกระดับบัววิญญาณ
" มีห้อเหลืออยู่หรือเปล่า ? "
เเรฟเอ่ยปาถามโยสภาพอเาในอนนี่ออะเเปลาอยู่ นั้นเพราะเานั้นสวมุลุมสีำอย่ามิิถึุลุมนี่ะไม่่าไปุลุมธรรมา ๆ เเุ่ลุมนี่ลับมีอัมีประับอยู่ เพราะั้นพนัานในโรเเรมเลยไม่ล้าะทำอะไร
" มีรับ " พนัาน้อนรับรับำอย่ารวเร็ว เเววาอมันวาวโรน์
" เ่า 1 วัน "
" 3 หินวิา ั้น ่ำ รับ " พนัาน้อนรับพูออมาอย่าโลภมา
ทว่า ! เเ่มันพูบ พริบาเียวบรรยาาศรอบ ๆ ัวอมันพลันเย็นล !
อึ ! อั
ับพลันพนัาน้อนรับพลันระอัเลือออมาเเทบะทันที
" ิะรีเิน ? ิว่าันไม่รู้หรืออย่าไว่า ที่นี่่าเ่าห้อเเ่ 2 หินวิา ั้น ่ำ " เเรฟถามออมาอย่าเย็นา ลิ่นอายที่เย็นเย็ยบพลันเเผ่ระายออมาาทั่วทั้ร่า
" อึ ไม่ริ ... นัรบเวทย์ ั้น 1 ! " พนัาน้อนรับนนั้นเเทบะเป็นลม
มันไม่อยาเื่อเลยว่ามันะยั่วยุนัรบเวทย์นหนึ่ ! เเม้มันะทำานที่นี่ เเ่ ิหรือว่าโรเเรมะ่วยมันหาไประุ้นโทสะอนัรบเวทย์ ?
เเม้ว่าอนนี่ะมีนัรบเวทย์ ั้น 1 ำนวนไม่น้อยที่เ้ามามารเเ่ันอโรเรียนเวทย์ ทั้ 3 นเหมือนับว่าัวนอนัรบเวทย์นั้นไม่่าไปานธรรมา เเ่วามรินั้นเเ่าไปโยสิ้นเิ
ระหว่านธรรมาเเล้ว็นัรบเวทย์นั้นเเ่าันเินไป !
ผัวะ !
ศีรษะอพนัาน้อนรับนนั้นพลันระเบิอออย่า่ายาย ทั้ ๆ ที่เเรฟยัไม่ทันทำอะไรเลยนอาเเผ่พลัระับนัรบเวทย์ออมา
ับพลันพลันมีลมพัเเล้ว็ปราายร่าอ้วนออมารหน้าอเเรฟ
" ... ออภัยริ ๆ รับท่านนัเวทย์ ทาเราะไม่ิ่าเ่าห้ออท่าน เพราะั้น่วยหยุปล่อยพลัเวทย์ออมาเถอะรับ " ายอ้วนนนั้นล่าวออมาอย่าลนลาน
ถึระับารบ่มเพาะอมันะไม่น้อยนั้น ือ ผู้ใ้เวทย์ ั้น 5 เเ่ หาเอาไปเทียบับนัรบเวทย์ เเม้ะเเ่ั้น 1 นพวนั้น็สามารถ่ามันอย่า่ายาย เพราะเเบบนั้น มันเลยไม่ลัเลที่ะระเบิศีรษะอพนัาน้อนรับนนั้นเพื่อไถ่โทษ
" ฮืม ! " เเรฟเเล้ำรามออมาอย่าไม่พอใ ทั้ทีในในั้นำลัหัวเราะับเเผนารที่สำเร็อย่าสวยาม เา่อย ๆ ปปิพลันไม่่าไปานธรรมา
" เฮ้อออออ " พนัาน้อนรับำนวนไม่น้อยพลันถอนหายใออมาอย่าโล่อ
โยพวมันเเ่ละนนั้นเหลือบมอไปยัร่าอหนึ่ในพนัานที่อนนี่ไม่เหลือเเม้เเ่ศีรษะอย่าเยาะเย้ย
" ห้ออท่าน 012 นะรับ " ายอ้วนนนั้นลัวะมีอะไรผิพลา เลยรีบไปเอาุเเอห้อที่เหลืออย่ารวเร็ว
" หึ เเ ไม่เลวเลย " เเรฟโยนหินวิา ั้น ่ำ หนึ่้อนไปทาายร่าอ้วนอย่าไม่เเยเเส เเล้ว็่อย ๆ เินไปยับันไอย่าเียบเียบ
โยทิ้ไว้เเ่ายร่าอ้วนที่วานั้นำลัเปล่ประาย
มันไม่เยิเลยว่าลู้านนั้นะระเป๋าหนัเ่นนี่ !
ถามว่า มัน ะปล้นอีฝ่าย ? ไม่เลยลับันมันะูเเลอีฝ่ายอย่าเ็มที่
" หึ หินวิา ั้น ่ำ 1 ้อนเเลับวามสะวสบาย ไม่เลวเลย "
เเรฟเเอบหัวเราะเียบ ๆ ับเเผนารที่สำเร็อย่าสวยาม
หาเาไปพัโรเเรมระับสู ? ัวนระับนัรบเวทย์นั้นย่อมไม่่าไปานธรรมา
สำหรับโรเเรมระับ่ำ ? หาไปพัโรเเรมเเบบนั้น มีหวัเอพวูถู เาะทนไม่ไหวันพอี เพราะั้นเาเลยเลือโรเเรมระับลา ารที่เาเลือที่ะพัโรเเรม ระับ ลาไม่ใ่ว่าเานั้นาเเลนหินวิา
ลับันเามีมานเินพอ เพราะเามีหินวิาถึสี่สิบ้อน ! าารที่บัววิาผลิออมาวันละสิบ้อน ถึพวมันะเป็นเเ่หินวิา ั้น ่ำ ำนวนนานี่็ไม่น้อยเลย
อันที่ริเาสามารถ่าพนัานนนั้นั้เเ่เเร โยที่ายร่าอ้วนไม่มีวันมาทัน เเ่ เเบบนั้นสถานาร์มันะไม่ี !
ถึพนัานนั้นะมีสถานะเเ่นธรรมา เเ่ พนัานนั้นือนออีฝ่าย หาเา่ามันไป ถึายร่าอ้วนที่เป็นเ้าอโรเเรมะไม่โรธ เพราะว่า เามีระับารบ่มเพาะที่สูถึนัรบเวทย์ อีฝ่าย็ย่อมุ่นเือ นั้นเพราะว่ามันไม่่าไปาารีหน้าอีฝ่าย
ทว่าหานที่่าพนัาน ือ ัวมันเอ ิริ ๆ หรอว่าอีฝ่ายะมาโรธอะไร เา ? หึ ไม่เลย ยิ่ารที่เายอมถอยโยารมอบหินวิา 1 ้อนเพื่อเป็น่าเย นอาอีฝ่ายะไม่โรธเืออะไรเา อีฝ่ายะยัอำนวยวามสะว่า ๆ เเ่ เา เเบบนี่ไม่ีหรือ ?
หาเาไปยัโรเเรมระับ สู ถึะมีระับารบ่มเพาะอย่านัรบเวทย์ เเ่มัน็เเ่ั้น 1 ! ารที่โรเเรมระับ สู ที่มีนัรบเวทย์ ั้น 2 อยู่เบื้อหลัะมอบวามสะวสบาย ? เหอะ เรว่านพวนั้นวระมีระับารบ่มเพาะไม่่ำว่า นัรบเวทย์ ั้น 2 โรเเรมเเบบนั้นถึะอำนายวามสะว่า ๆ
เพียเเ่เาับเสียไปเเ่หินวิา ั้น ่ำ หนึ่้อนลับสามารถเเลวามสะวสบาย เเถมยัมีห้อพัระับลา เเบบนี่มันไม่ยิ่ว่าุ้ม ?
" ่าเถอะ มาเริ่มยระับบัววิาันีว่า "
เาส่ายหัว เเถมยัเเอบถอนหายใ ทั้ทีีวิ่อนเานั้นเเทบไม่สนใอะไรในอนนี่เาลับอารม์ีเพียเพราะประหยัหินวิา เฮ้ออ ูเหมือนว่าอารม์อเ็นี่ะหลเหลืออยู่พอสมวร อย่าไะเ็นี่็ยัอายุไม่มาวามื่นเ้น เเล้ว็อาารอยารู้อยาเห็นย่อมไม่น้อย
ีที่เ้าอร่าในอนนี่ ือ เา ไม่ั้นอารม์พวนี่ เผลอ ๆ อาะอยู่เหนือหลัเหุผลนนำปัหามาไม่บไม่สิ้น !
ูม ๆ ๆ
เเรฟ่อย ๆ เอาบัววิาออมาาเเหวนมิิ ไม่เพียเเ่นั้นเายัหยิบสมุนไพรำนวนมาออมาาเเหวนมิิ ถึริ ๆ ะปล้นมา็เถอะ
ึ ึ ๆ
ลิ่นอายที่สูส่นไม่่าไปาัรพรริเเผ่ออมาาร่าอเา เเม้มันะเเ่พริบา เเ่อสมุนไพรำนวนมาลับไม่เหลือเเม้เเ่า !
มีเเ่ลำเเสสีทอเเปล ๆ เหลืออยู่เท่านั้น !
ถามว่าสมุนไพรพวนั้นหายไปไหน หึ เาบีบอัพวมันนเหลือเเ่ลำเเส เเปล ๆ นี่ ถึทุอย่าะูเหมือน่าย เเ่ริ ๆ มันยานเเทบทนไม่ไหว
เเ่เเยเเบบธรรมายัยา เเ่เาลับทำอะไรที่เหนือั้นยิ่ว่านั้น หลายสิบเท่า มัน ือ ารเเยย่อยสมุนไพรพวนั้นทั้หมนสภาพอสมุนไพรพวนั้นเหลือเเ่ลำเเสเเปล ๆ
ูม
เา่อย ๆ บัับลำเเสพวนั้นเ้าไปยับัววิา
ูมมมมม !
เเทบะทันทีพลันบัเิลมที่มีลิ่นหอมหวานระายออมาาบัววิาที่อนนี่ำลัเปล่เเสสีทออร่ามออมา
' สำเร็ หรือเปล่า ? ' เาเร่เรีย
ถึเเม้ว่าวามสามารถารหลอมอเานั้นะสูนน่าลัว เเ่ว่าสมุนไพรพวนั้นระับมัน่ำเินไป มันไม่อาเทียบเียสมุนไพรายุอเา
ถึะมีสมุนไพรที่มีผลไม่่าันอยู่ ประสิทธิภาพอพวมันลับ่ำนเเรฟพูอะไรไม่ออ เพราะะนั้นโอาสสำเร็ที่ะยระับบัววิาเลย่ำมา มันเเทบไม่มีโอาสที่ะสำเร็เลยหาไม่เพราะว่า วามสามารถารหลอมสมุนไพรอเา สมุนไพรพวนี่็ไม่มีเเม้เเ่โอาสที่ะยระับบัววิา
ึ ๆ เปรี๊ยะ !
" มัน ... มัน "
ปล : อโทษมา้ารับ พอีไร์ป่วยนิหน่อย
[ ที่ริป่วยหนัพอสมวรมันทั้มึนหัวเเล้ว็ิอะไรไม่่อยออ เพราะั้นวัน ศุร์ เสาร์ - อาทิย์ ไร์อาะไม่ล เพราะอยาพันว่าะหาย เเ่ หาหายเร็วะรีบมา่อเเน่นอนรับ ! ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น