[B.A.P Fiction] -Roommate- [BangJae]

ลำดับตอนที่ #1 : [Intro]-Roommate-

-Intro-

            เขา คือคนที่ใครๆต่างก็พูดกันว่าขายร่างกาย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้เลย หรือผมจะสนใจแต่เรื่องเรียนเพียงอย่างเดียวกันนะ จนกระทั่งวันนั้น วันที่ผมบอกว่าอยากจะย้ายห้อง และต้องการรูมเมทคนใหม่ และวันนี้รูมเมทคนใหม่ของผมก็กำลังมา....คือเขาคนนั้นอย่างไงล่ะ

            ผมเก็บของใช้ส่วนตัวไว้ในส่วนของตัวเองเรียบร้อยหมดแล้ว ห้องใหม่ของผมก็เหมือนกับห้องเดิมที่ย้ายมานั่นแหละ แต่มันดีกว่านิดหน่อย ที่ห้องใหม่นี้มีหน้าต่างติดกับต้นไม้ต้นใหญ่ เพราะห้องนี้แทบจะไม่โดนแสงแดดเลย ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ผมพอใจมากๆ ชีวิตในโรงเรียนประจำใกล้หมดลงแล้ว เหลืออีกแค่สองปีเท่านั้นสินะ

แอ๊ด......

            เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นเรียกให้ผมหันกลับไปมอง และเห็นเขาคนนั้นกำลังเดินลากกระเป๋าเสื้อผ้าเข้ามา ผมไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตอนนี้ว่าอย่างไรดี ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรจะยิ้ม หรือเอ่ยทักทายเขาไปเช่นไร เขาเอง เมื่อเข้ามาถึงก็ไม่ได้เอ่ยทักทายอะไรผมเลย เขาแค่เดินเข้าไปในมุมในส่วนของเขาเท่านั้น ดูเหมือนผมจะลำบากใจนิดหน่อยที่จะต้องมาอยู่กับคนที่มีประวัติแบบนั้น ผมเป็นคนคุยเก่งนะ แต่เมื่อเจอแบบนี้ ผมแทบหาเสียงตัวเองไม่เจอเลย

            ผมมองเขาจากทางเบื้องหลัง เขาสูงกว่าผมมาก ตัวก็ผอมๆ ส่วนหน้าตาของเขา มันดูดีอย่างที่ใครๆพูดกันนั่นแหละ ถ้าเขาไม่หล่อ เขาคงทำงานอย่างว่าไม่ได้หรอกใช่มั้ยล่ะ นึกมาถึงตรงส่วนนี้ผมก็อดคิดไปตามคำพูดของเพื่อนๆที่เล่าให้ผมฟัง พวกเพื่อนๆบอกว่า แม่ของเขาคนนั้นเป็นโสเภณีของพวกสังคมชั้นสูง แต่มันก็น่าอิจฉานะที่พ่อของเขาเป็นถึงนายธนาคารใหญ่ของประเทศ บางทีชีวิตของเขาอาจจะดีกว่าใครหลายๆคนก็ได้ แต่เรื่องที่ว่าเขาขายร่างกายนั้น....อันที่จริงผมก็อยากรู้เหตุผล

            และที่มากกว่านั้น....โรงเรียนประจำของพวกเรา เป็นโรงเรียนชายล้วน

            เขาทำเรื่องแบบนั้นภายในหอพักของโรงเรียน ผมได้ยินมาอย่างนั้น...คนที่จ่ายเงินเพื่อซื้อร่างกายของเขามีทั้งพวกรุ่นพี่ และรุ่นน้อง...

            “นายเป็นเกย์หรือเปล่า?”

อยู่ๆผมก็หลุดคำถามบ้าๆนั่นออกไป เขาหยุดชะงักลงและหันกลับมาเผชิญหน้ากับผม

“มันสำคัญขนาดนั้นเชียว?” เขาตอบผมกลับด้วยรอยยิ้ม

“ขอโทษที่ทักทายนายไปแบบนั้น.....ฉันยูยองแจ” ผมแสร้งทำเป็นกลบเกลื่อนความผิดที่กล้าดีไปทักทายหยาบคายแบบนั้นใส่เขา ด้วยการแนะนำชื่อของตัวเอง พร้อมกลับยื่นมือออกไปทำความรู้จัก

“ถ้านายได้ยินข่าวลือของฉันมาบ้างแล้ว ฉันก็คงไม่ต้องอธิบายอะไรอีก......ยินดีที่ได้รู้จักยองแจ ฉันบังยงกุก”

เขาพูดพร้อมกับรอยยิ้ม และยื่นมือมาจับมือของผม แม้ริมฝีปากของเขาจะยิ้ม แต่ดวงตาของเขากลับไม่ยิ้มตาม.....ผมมองเห็นความเหงา และความโศกเศร้าภายในดวงตาคู่นั้นของ บังยงกุก

TBC…

Masoo Talk: สวัสดีอีกครั้งนะคะ ได้เวลาลงอินโทรแล้ว ขอบอกก่อนว่าเรื่องนี้ได้รับแรงบันดาลใจมาจากมังงะเรื่อง Michiru Heya ค่ะ อ่านแล้วชอบมากๆเลย จึงนำมาเป็นพล็อตเรื่องรูมเมทนี้ซะ เหมือนแต่งย้อนวัยด้วย พี่กุก น้องแจกลายเป็นเด็กม.ปลายปีสองค่ะ เรียนที่เดียวกัน แต่ไม่ได้เรียนอยู่ห้องเดียวกันนะคะ ออกแนวเป็นโรงเรียนประจำอินเตอร์ๆหน่อย อธิบายไม่ถูกว่าจะเป็นไปในแนวทางไหน จะดราม่าก็ไม่เชิง แต่ไม่สดใสแน่ๆค่ะ เพราะตัวเอกของเรื่องมีปมหนักมากเลย อยากให้มาลุ้นกันค่ะ

นี่คิดนานมากว่าจะแต่งดีไหม เพราะต้องรับผิดชอบให้มันจบนะ แต่งเรื่องยาวด้วย แอบเครียด แต่จะพยายามทำให้เต็มที่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ

มาติดแท๊กทวิตเล่นกันนะคะ #รูมเมทบังแจ อย่าลืมแอดทวิตมาด้วยน้า ไว้ตามฉากคัทในอนาคตเน้อ คึ @MASOOBAPFiction