ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Reborn Normal]เทอคนนี้ ของผมนะครับ

    ลำดับตอนที่ #3 : การมาของ Divine Registry

    • อัปเดตล่าสุด 9 ต.ค. 56


    ณ คฤหาสน์วองโกเล่ อยู่ในประเทศอิตาลี เวลา 23.42 น.
    ทุกคนในคฤหาสน์กำลังหลับใหลกันอย่างสุขสบาย คฤหาสน์วองโกเล่แห่งนี้ ไม่มีใครที่สามารถบุกเข้ามาได้ เพราะมีระบบรักษาความปลอดภัยดีเยี่ยม จึงไม่มีใครได้ระวังตัวอะไรมากมาย แต่หากวันนี้ วองโกเล่รุ่นที่ 10(ทุกคนคงรู้ว่าใครนะ) กลับนอนไม่หลับเหมือนจะมีบางอย่างเกิดขึ้น หากเขาหลับไป เช่นเดียวกลับผู้พิทักษ์คนอื่นๆ(ยกเว้นแรมโบ้ที่ไปเกาหลี กับเรียวเฮที่ไปอเมริกา)ที่นอนไม่หลับเช่นกัน จนทุกคนทนกับความอึดอัดนี้ไม่ไหว จึงออกมาจากห้องพร้อมกัน ทุกคนมองหน้ากัน แล้วผู้พิทักษ์พิรุณ 'ยามาโมโตะ ทาเคชิ' ก้อหัวเราะขึ้น
    "555 ทุกคนออกมาพร้อมกันเลย รู้สึกแปลกๆเหมือนกันหรอ"เขาหัวเราะเหมือนเป็นเรื่องตลก แล้วก้อถามทุกคน
    "อืม"ทุกคนตอบ
    ตู้มมมมมมมมมมมมม จู่ๆ ก้อมีเสียงระเบิดดังขึ้นมาจากทาง ตะวันตกของคฤหาสน์
    "อะไรน่ะ"โกคุเดระ ฮายาโตะ ผู้พิทักษ์ว่ายุ ตะโกนเสียงดัง แล้วผู้พิทักษ์ทั้ง 5 ของวองโกเล่ ก็ออกวิ่งไปทางตะวันตกของคฤหาสน์

    "แค่กๆ นี่มันอะไรเนี่ย"ซาวาดะ สึนาโยชิตะโกน พร้อมกับไอไปด้วย เพราะเมื่อพวกเขามาถึงก้อมีควันเต็มไปหมด
    "แค่กๆ โอ้ย!! เจ็บจัง"มีเสียงผู้หญิงดังมาจากกลุ่มควัน สักพัก กลุ่มควันก้อค่อยๆจางออกไป จนผู้พิทักษ์วองโกเล่ทุกคนเห็นหน้าของผู้หญิงคนนั้น เทอมี
    ผมสีทองเปร่งประกาย และดวงตาสีแดงทับทิม
    "หึๆๆๆ เทอนี่มันอ่อนหัดจิงๆ โดนแค่นี้ก้อร้องซะแล้วหรอ"มีเสียงอีกเสียงดังออกมาจากเหนือจุดที่ผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่ วองโกเล่จึงแหงนหน้ามองดู
    "ฉันยังไม่ได้ร้องสักหน่อย แค่บอกว่าเจ็บเอง"ผู้หญิงคนแรกตอบ
    "ไม่สมเป็นมิโกะแห่งการไถ่บาปเลยนะ ไม่สมควรได้รับฉายา สายลมแห่งพายุคลั่ง เลย"
    "ฉันน่ะ ไม่ได้เก่งด้านการต่อสู้ประชิดตัวเหมือนยูคาริจังนี่นา"เทอตอบ
    "หึๆ น่าสมเพช"
    "หึ แต่ก้อไม่เท่าเทอหรอกนะ"เทอตอบ แล้วจู่ๆก็มีบอลแสงสีเขียวอ่อนปรากฎออกมาจากหญิงสาวผู้อยู่ด้านบน แล้วบอลนั้นก็ระเบิดออกมา เกิดกลุ่มควันด้วนบน พอควันจางไป ก้อปรากฎหญิงสาวคนเมื่อกี้อยู่ในสภาพสะบักสะบอม เหล่าวองโกเล่ที่ยืนดูอยู่ก็ถึงกับอึ้ง เพราะแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียวทำให้ผู้หญิงคนนั้น ถึงกับเจ็บสาหัสจนทรงตัวไม่ไหว จากที่ลอยอยู่ข้างบนก็ตกลงมาข้างล่าง"เพราะฉันเป็นประเภทลอบโจมตีนี่นา"
    "แก!!"หญิงคนนั้นสบถออกมา
    "โอ๊ะโอ อย่าขยับดีกว่านะ เพราะบอลเมื่อกี้นะ มีระเบิดขนาดเล็กอยู่ข้างใน ตอนนี้มันก็เข้าไปในตัวของเทอเรียบร้อยแล้ว อีก 10 วินาที ทุกอย่างก็จะจบแล้วนะ แล้วก็ดีใจซะเถอะนะ เทอเป็นคนแรกที่ทำให้ โยชิดะ คาซึมิ คนนี้เจ็บได้ขนาดนี้เลย"หญิงคนที่บอกว่าตัวเองคือโยชิดะ คาซึมิ เอ่ยกับหญิงคนนั้น เทอก้อลุกขึ้นยืนหันหลังให้กับผู้หญิงคนนั้น แล้วก็เดินออกมา แล้วระเบิดก้อทำงานทันที จนพวกวองโกเล่ทุกคนที่ยืนอยู่เห็น ก็รู้ได้เลยว่าผู้หญิงคนนี้อันตราย ผู้หญิงคนนั้นเห็นพวกวองโกเล่เข้า ก็ตกใจนิดหน่อย
    "เทอเป็นใคร กล้าดียังไงมาทำคฤหาสน์ของพวกเราเละแบบนี้"โกคุเดระตะโกนใส่
    "อ้าว ไม่ยักรู้ว่ามีคนอยู่ตรงนี้ด้วย ดันทำให้มีคนมาตายแถวนี้ซะได้ ขอโทษด้วยนะ ส่วนเรื่องที่ทำของพังเนี่ย เดี๋ยวจะซ่อมให้นะ รอให้เพื่อนของฉันมาก่อนแล้วกัน อ้อ ฉันชื่อ โยชิดะ คาซึมินะ"เทอตอบอย่างอารมณ์ดี
    เช้ง!! เช้ง!! เช้ง!! (สมมุติว่าเป็นเสียงดาบกระทบกันนะ/ไรเตอร์)
    "อ้าว มาแล้วหนึ่ง แหมพาศัตรูมาด้วยอีก"เทอเอ่ยแล้วมองไปด้านบน ปรากฎให้เห็นผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เทอมีผมและดวงตาเป็นสีแดงเพลิง และมีปีกสีเพลิงที่หลัง กำลังสู้กับชายตัวใหญ่ ชายคนนั้นฟันดาบมาเทอจึงใช้ดาบของเทอรับไว้ แล้วใช้มีอีกข้างกำหมัดจนมีไฟออกมาจากมือ(ไม่ได้ติดที่มือเหมือนสึนะนะคับ/ไรเตอร์) แล้วเทอก็พุ่งหมัดออกไปทีลำตัวของชายร่างใหญ่ จนไฟนั้นเผาไปที่ตัวของชายคนนั้น แล้วร่างของเขาก็หายไปทันที
    "เฮ้อ อ่อนแอชะมัด"เทอสบถ
    "ยูคาริจัง ทางนี้ ข้างล่างนี่"คาซึมิตะโกนเรียก คนถูกเรียกก็ตามลงมาแล้วเก็บปีกไปทันที"นี่คือฮิราอิ ยูคาริจัง จิงสิแล้วพวกนายชื่ออะไรหรอ"
    "ผมชื่อซาวาดะ สึนะโยชิครับ"
    "ชิ ฉันโกคุเดระ ฮายาโตะ"เขาสบถแล้วพูด(เห็นพลังของยูคาริจัง แล้วอิจฉาละสิ/ไรเตอร์,ไม่ใช่นะ ยัยบ้า/โกคุเดระ,แต่ไม่ต้องห่วง เจ๊สร้างมาเพื่อคู่กับเทอโดยเฉพาะเลยนะ/ไรเตอร์)
    "ฮะๆ ฉันยามาโมโตะ ทาเคชินะ"
    "ฮิบาริ เคียวยะ"
    "คึหึหึ ผมโรคุโด มุคุโร่ครับ"
    ตุบ!! ตุบ!! ตุบ!! (เสียงเท้ากระทบพื้นนะ)วองโกเล่และสาวๆ หันไปมอง
    "อ้าว มาแล้วๆ คนแรกคือแฝดพี่ มินามิ เรนะ คนที่2 แฝดน้อง มินามิ ริกะ และคนสุดท้ายโคโนเอะ ฟุมินะจัง"คาซึมิพูด วองโกเล่มองไปก็เจอหญิงสาว 3 คน คนแรกมี
    ดวงตาสีอเมทิสต์และผมสีท้องฟ้าคนที่สองหน้าตาเหมือนกันแต่มีดวงตาและผมเป็นสีอเมทิสต์ และคนสุดท้ายมีสีผมและดวงตาเป็นสีฟ้าน้ำทะเล 'คนสุดท้านี่ ดูเงียบๆเหมือนยูคาริจังเลย'สึนะคิด
    "พวกเราคือ 
    Divine Registry."คาซึมิ ริกะ และเรนะพูด
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×