ยังยิ้มได้ (ยังไง)

กว่าจะผ่านคืนวันที่รู้สึกว่าโลกใบนี้ช่างโหดร้ายยิ่งนัก ทุกเสี้ยววินาที มีแต่น้ำตา ตอนนั้นรู้สึกว่าฟ้ากำลังกระหน่ำถาโถมถล่มทลายลงมาซ้ำเติม ทุกวินาที จนแม้แค่จะหายใจยังจะไม่ไหว ไม่เคยคิดมาก่อนว่าเรื่องราวเหล่านี้จะกินเวลายาวนานขนาดนี้ จนถึงวันนี้ความเจ็บปวดไม่ได้จางหาย หากแต่เพียงเพราะรู้แล้วว่าน้ำตาไม่ได้ช่วยอะไร ความเสียใจยังคงทำหน้าที่อย่างเต็มที่และไม่เคยมีวันหยุด หลายคนบอกว่าต้องรับให้ได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่จะให้ทำอย่างไรในเมื่อในทำอย่างไรก็ไม่สามารถรับได้กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็เพราะถ้าการรับได้หมายถึงคำว่ารับสภาพที่เป็นอยู่ บอกกับตัวเองว่าจะทำทุกวิถีทางด้วยทุกสรรพกำลังที่ม่ีอยู่ จะขอทำให้ทุกพรุ่งนี้ที่ดีกว่าวันนี้อย่างน้อยแค่ 1%ก็เอา

ขอบคุณแม่เหลือเกินที่ทำให้คนอ่อนแอคนนี้มีพลังลุกขึ้นมาสู้ ในวันที่รู้สึกโศกเศร้ากับโชคชะตา ในวัน่ที่อยากถามฟ้าเหลือเกินว่าทำไม 

ณ ตอนท่ีอารมณ์อ่อนไหวและเดินเข้าไปกอดแม่พร้อมกับ น้ำตาที่ไหลแล้วไม่มีทีว่าจะยอมหยุด แต่พอแม่เอื้อมมือมาลูบหัวเท่านั้น เท่านั้นจริงๆ ความเศร้าก็มลายเปลี่ยนเป็นยังยิ้มได้ทันที