คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : New World "Zig" (2)
แสงจันทร์ยามราตรีส่องผ่านร่างสูงๆ ของเทียร์ ที่กำลังเดินออกนอกบ้าน ของลีอา อย่างช้าๆ
เทียร์ก้าวอย่างเบาที่สุดที่จะเบาได้ แต่ เหมือน โชคจะไม่เข้าข้างเท่าไหร่
“จะไปไหนหรอจ้ะ เทียร์” เสียงหวานๆของลีอา หยุดเทียร์ให้นิ่งอยู่กับที่ ก่อนที่ เทียร์จะหันหลังกลับมาหา ลีอาช้าๆ
ก่อนที่จะดึง มีดครัวที่ขโมยมา จากหลังเข็มขัด แล้วพุ่งตรงเข้าใส่ ลีอา
ลอยยิ้มหวานๆของลีอาหายไปทันที สร้อยคอสีเทาส่องประกายเล็กน้อย ก่อนที่ก้อนหินขนาดเท่ากำปั้น ลอยขึ้นจากพื้นอย่างช้าๆ แล้วพุ่งใส่เทียร์อย่างรวดเร็ว
เทียร์หลบได้ อย่างเฉียดฉิว ช้ากว่านี้แค่ สัก วินาที ขาของเขาคงหักแล้ว แน่ๆ
“คิดจะทำอะไร?” ลีอาถาม
“คุณต่างหาก คิดจะทำอะไร” เทียร์ถามกลับ พลางยิ้มขึ้นกลบเกลื่อน ความกังวลที่อยู่ในใจ
‘พลังจิต? เวทมนตร์?’ เทียร์คิด พร้อมกับ ขำกับตัวเองในใจ ‘นิยายหลอกเด็กทุกอย่าง ได้มาอยู่ตรงหน้าของเขาแล้ว แถมยังเห็นกับตาตัวเองอีก .... ไม่เชื่อ คงไม่ได้”
“คิดว่า จะหนีไปได้ ด้วยมีดครัว นั่นนะหรอ?” ลีอาถามพลางแสยะยิ้ม
เทียร์ยิ้มขึ้นอย่างช้าๆ “มันก็ไม่แน่หรอก คุณอาจจะมีพลังจิต แต่....” มีดที่เคยชี้ไปทางลีอา หันกลับมา จ่อที่คอของตัวเอง
“ผมมีตัวเอง เป็นตัวประกัน” เทียร์พูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ ก่อนจ้องไปทางลีอา
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร ใช้ตัวเองเป็นตัวประกัน! บ้าหรือปล่าว” ลีอาพูดไปขำไป
เทียร์หุบยิ้มลง ก่อนจะเอ่ยอย่างช้าๆ “จะลองดูไหมละ” หมดคำ เทียร์ก็กดมีดในมือลงบนคอของตัวเอง เลือดสดๆเริ่มไหลออกมา
หยุด !!!
ลีอา ตะโกน ด้วยตาที่เบิกโพรง สีหน้าตกใจสุดขีด ของเธอ ยิ่งทำให้ เทียร์แน่ใจขึ้น
“รู้ได้ยังไง…” ลีอาถาม
“ก็ไม่ยาก ... มีหลายๆเรื่องที่ทำให้ผม คิดแบบนี้ ข้อแรกถ้าคุณอยากจะฆ่าผม หรือ คุณจะขโมยของจากผม ผมคงตายไปนานแล้ว .... ข้อ 2 สิ่งสุดท้ายที่ผมจำได้ก่อนมาอยู่ที่นี่ คือ ผมถูก งูยักษ์เอาหางฟาด จนกระอั๊กเลือด และ ผมแน่ใจว่าผมบาดเจ็บค่อนข้างสาหัส ยากที่จะหายเอง แต่คุณกลับบอกว่า พึ่งเจอผมแค่3 วัน ทั้งๆที่แผลในตัวผมไม่มีเลย ผมจึงสรุปได้ว่า ถ้าคุณไม่โกหก ก็ต้องมีสิ่งผิดธรรมชาติ อย่างเวทมนตร์ เข้ามาเกี่ยว …. แต่คุณกลับไม่พูดถึงเลย และ..”
เทียร์หยุดพูด พลางจ้องหน้า ลีอา ก่อนจะพูดต่อ
“เรื่องทั้งหมดนี่ เหนือธรรมชาติ เพราะงั้น ผมเลยสรุปว่า พลังจิต เวทมนตร์ มีอยู่ในโลกของคุณ เพราะงั้นงูยักษ์นั่นอาจจะมาจากความตั้งใจของใครสักคนในโลกของคุณที่ต้องการตัวผม แต่มีบางอย่างผิดพลาดทำให้ผมมาเจอคุณ เพราะถ้าตอนนี้ผมอยู่กำคนที่ต้องการตัวผมจริง ผมควรจะตื่นมา นั่งอยู่บนเก้าอี้ ถูกมัด ไม่ใช่เตียง….ส่วนคุณที่บังเอิญมาเจอผม ก็รู้จัก หรือจะเรียกว่าเป็นลูกน้องของ คนที่ต้องการให้ผมมาที่โลกนี่ก็ได้ เมื่อเทียบจากงูยักษ์ กับ ความสามารถในการขว้างหินของคุณน่ะนะ คุณเลยต้องแกล้งทำดีกับผม เพื่อรอให้ คนๆนั้น มาเอาตัวผม ส่วนเหตุผล ที่คุณ ไม่พูดเรื่อง ‘พลังจิต’ อะไรนั่นคงเป็นเพราะ คุณกลัว …. พลังของผม ไอนี่ สินะ” เทียร์พูดจบพลางชี้ไปที่สร้อยที่ตัวเอง ใส่อยู่
ลีอาไม่ตอบ เธอหน้าถอดสี แต่เพียงเท่านั้น เทียร์ก็แน่ใจทันที ว่าสิ่งที่เขาเดาไว้ ถูกเกือบทั้งหมด
เทียร์ยิ้มกริ่ม พลางลดมีดในมือลง ก่อนจะเอ่ยปากว่า
“เอาละทีนี้ …… จะบอกความจริงกันได้หรือยังละ”
“หึหึหึ เก่งมาก เจ้าหนู …. แต่ว่า ในเมื่อรู้แล้วว่าชั้นใช้พลังจิต ชั้นแค่ขโมยมีดจากมือแกมามันก็จบเรื่องแล้ว”
เทียร์ที่ได้ยินถึงกับขมวดคิ้วหน้าถอดสี แต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้น ก่อนที่รอยย้อมร้ายๆจะกลับมาอยู่บนหน้าอีกครั้ง
“คุณทำไม่ได้หรอก ถ้าคุณทำได้ คุณทำไปตั้งแต่ตอนที่ผม จะบาดคอตัวเองแล้วละ คงไม่ตะโกนว่า ‘หยุด’ แบบนั้นหรอก”
ถึงแม้ ทั้งหมด ที่เทียร์ทำ จะเหมือนกับแค่การ “บลัฟ” แต่ในหัวของเขา กำลัง พยายามคิดวิธีการจะใช้ ‘พลัง’ หรือจะเรียกอะไรก็ช่าง ให้ได้อยู่
‘พลังจิต กับ สร้อย’ เทียร์หลับตาลง ก่อนจะเพ่งจิตของตัวเองไปที่ คริสตัลสีฟ้าขุ่นๆ ที่ห้อยอยู่บนคอ
ทันในนั้น พื้นดินตรงหน้าเทียร์ ก็มีวงเวทย์ 8 เหลี่ยมสีแดงก็ปรากฎขึ้น แสงสีดำ พุ่งจากพื้นดินสู่ท้องฟ้า
และแสงนั่นก็ค่อยๆรวมกันกลายเป็น อัศวินกระดูกตัวเท่าคน กำลังถือดาบกับโล่อยู่ในมือ
‘โจมตี’ เทียร์คิด
อัศวินกระดูก คำรามลั่น ก่อนพุ่งตัวออกไปด้วยความเร็วสูง กว่าคนทั่วๆไปหลายเท่า แล้วง้างดาบฟันใส่ ลีอาที่กำลังยืนตาข้างอยู่
ลีอาที่ได้สติจากเสียงคำราม รีบใช้พลังจิต ยกก้อนหิน ขนาดใหญ่มาขวางไว้ตรงหน้า
ดาบฟันใส่ก้อนหินเสียงดังลั่น อัศวินกระดูกถอนดาบออก ก่อนจะใช้โล่กระแทกก้อนหินให้พ้นทาง แล้วเงื้อดาบในมือเพื่อจะฟันลงอีกครั้ง แต่ลีอา หายไปแล้ว.... ลีอา กระโจนหลบไปทางเดียวกับทางที่ หินถูกกระแทก ก่อนจะ ให้พลังจิตของเธอยกก้อนหินกว่า 10 ก้อน จู่โจมเข้าใส่ อัศวินกระดูก
ก้อนหินพุ่งเข้าใส่อัศวินกระดูกไม่ยั้ง ก้อนหินจำนวนหนึ่งกระแทก ขาของอัศวินกระดูกจนแตกออก อัศวินกระดูกล้มลง พลาง พยายาม ใช้โล่กับดาบปัดป้อง ก้อนหินที่คงถูกยิงมาอย่างต่อเนื่อง ไม่ขาดสาย แต่แล้ว เสียงๆหนึ่งก็ดังขึ้นข้างหลังของลีอา ...
“CHECKMATE!” เทียร์แสยะยิ้ม แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา ก่อนจะกระชับมีดในมือ ที่ตอนนี้จ่ออยู่ที่คอหอยของ ลีอา แล้ว !!
********************************************
ความคิดเห็น