คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : New World "Zig"
‘เพดานสีขาว…?’
เด็กหนุ่มคิดพลางมองขึ้นไปยังเพดานสีข่าวขุ่นที่ไม่คุ้นเคย
‘เตียง..? เราอยู่ที่ไหนกัน?’
เด็กหนุ่มคิดพลางพยายามดันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างยากลำบาก
ก่อนจะเริ่มมองสำรวจ สถานที่ๆ ตนอยู่
ห้องเล็กๆ ที่ทำจากไม้ ดูแล้วเหมือน ตกแต่งในสมัยก่อน
แอ๊ด .....
ประตูเบื้องหน้าถูกเปิดออกอย่างช้าๆ ก่อนที่ ร่างเล็กๆของหญิงสาว อายุ ราวๆ 30 กว่า คนหนึ่งจะเดินเข้ามาภายในห้อง
“ตื่นแล้วหรอ” หญิงสาวในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าอ่อนทัก
“….” เด็กหนุ่มไม่ตอบคำ เพียงแค่พงกหัวเบาๆ ตอบคำ
คำถามมากมายไหลวนเวียนอยู่ในหัวของเขาเวลานี้
‘นี่เราอยู่ที่ไหน’
‘มันเกิดอะไรขึ้น’
‘เธอเป็นใคร’
“เธอชื่ออะไรละ” เสียงใสๆ เรียกสติที่หลุดลอยให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัวอีกครั้ง
“.....เทียร์” เด็กหนุ่มตอบ
“ผมอยู่ที่ไหน คุณเป็นใคร แล้ว ผม ... มาอยู่ที่ไหนได้ยังไง...”
หญิงสาวยิ้มหวานก่อนตอบคำอย่างสุภาพ
“ที่นี่คือ หมู่บ้านวารัส ชั้นชื่อ ลีอา เป็นภรรยา ของหัวหน้าหมู่บ้าน ส่วนที่ว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง คือ เมื่อ 3 วันก่อนชั้นเห็นเธอนอนหมดสติอยู่ หน้าทางเข้าหมู่บ้าน ชั้นก็เลยพาเธอมาที่นี่ … มีอะไรยังอยากรู้อีกมั้ยจ้ะ”
“หมู่บ้านวารัส ….? หมู่บ้านวารัส นี่มันอยู่ส่วนไหนของโลกหรอครับ แปลกมาก... แต่ผมไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน…” เทียร์ถาม
“โลก…? โลกคือที่ไหนหรอจ้ะ…? หมู่บ้านของเราอยู่บนทางเหนือของดาวซิก (Zig) นะจ้ะ แบบนี้พอช่วยไขข้อสงสัยของเธอได้มั้ย” ลีอา ตอบ
‘ดาวซิก...... หมู่บ้านวารัส...... นี่มันอะไรกัน’
ภาพสุดท้ายในความคิดของเขาก่อนมาอยู่ที่นี่ คือ ตัวประหลาด งูยักษ์ 3 หัว ที่ทำเอาเขาถึงกับสติแตก กับเสียงพูดบ้าๆเกี่ยวกับ “พร” อะไรสักอย่าง
หลังจากเรื่องไม่น่าเชื่อเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เขาก็เริ่มจะทำใจยอมรับมันได้บ้างแล้ว
เทียร์เริ่มใช้ความคิด พิจารณาถึงความเป็นไปได้ อย่างมีเหตุผล
I.Q. สูงๆของเขาไม่ได้ ได้มาอย่างโชคช่วย
‘ไม่อยากเชื่อแต่คงต้องเชื่อ.....แต่ตอนนี้เราคงไม่ได้อยู่บนโลก’ เทียร์สรุปกับตัวเอง
เทียร์จ้องมองผู้หญิงตรงหน้าที่บอกว่าตนเองชื่อ ลีอา อย่างหวาดๆ
บนใบหน้าของลีอายังคงเปร้อะไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ อย่างเป็นมิตร
แต่สัญชาตญาณในตัวเขากำลังบอกว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ผู้หญิงคนนี้พูดโกหก!
คิดได้ดังนั้นเทียร์จึงเอ่ยปากอีกครั้ง
“ผม... ขอนอนพักอีกสักหน่อยได้ไหมครับ ผมรู้สึกไม่ค่อยดี” เทียร์พูด
“ได้สิจ้ะ ถ้าต้องการอะไรก็บอกชั้นนะ” ลีอาตอบกลับ ก่อนจะเดินออกจากห้องไปอย่างแผ่วเบา
พอประตูปิดลง เทียร์ก็เริ่มค้นของที่มีอยู่ในตัว
‘ไม่มีอะไรหายไป … หรือเราคิดมากไปเอง เอ๊ะ…?’
น่าแปลกที่ไม่มีอะไรหายไป แต่กลับ มีของที่ไม่ใช่ของเขา หรือ อย่างน้อยเขาก็ไม่เคยเห็นมาก่อน ห้อยอยู่บนคอของเขา
สร้อยคอเหล็กขนาดเล็ก ที่มีสิ่งคล้ายๆคริสตัลสีสีฟ้าขุ่นๆห้อยอยู่ตรงปลาย
เทียร์พยายามจะถอดสร้อยที่ว่าออก แต่กลับถอดไม่ได้ ไม่ว่าจะทำยังไงก็ตาม
เทียร์เลิกพยายาม ก่อนจะติดกระดุมเสื้อเชิ้ตให้สูงปิดคอ แล้วลุกเดินออกจากห้องไม้เก่าๆ
เมื่อพ้นประตูไป เทียร์ก็เห็นผู้ชาย ร่างใหญ่อีก 2 คน กำลังนั่งคุย กับลีอา ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ผู้ชายคนหนึ่งในวงสนทนา ชี้มาที่เทียร์ ก่อนลีอา จะหันกลับมาอย่างเร็ว พร้อมส่งยิ้มหวานให้เหมือนเคย
“ไม่นอนพักหรอจ้ะ” ลีอา ถาม
“ผมนอนไม่หลับ ผมหิว…” เทียร์ตอบเสียงอ่อย พลางก้มหน้าลงอย่างคนหมดแรง แต่ ตาของเขากำลังจับจ้องอยู่ที่ คอของ ลีอา … ใช่ สร้อยแบบเดียวกัน แต่มีคริสตัลเป็นสีเทาควัน
“เรากำลัง ทานซุปกันอยู่พอดี ถ้าไม่รังเกียจมาทานด้วยกัน ก็ได้นะจ้ะ”
เทียร์ยิ้มตอบ ก่อน เดินเร็วๆ ไปนั่งที่โต๊ะ ลีอารีบเดินตามไปก่อนแนะนำ ผู้ชายอีก 2 คนที่นั่งอยู่ก่อนให้เทียร์รู้จัก
ผู้ชายคนแรกเป็นสามีของ ลีอา หัวเกรียน ตัวใหญ่ล้ำ มีชื่อว่า เจนัส ส่วนผู้ชายอีกคนเป็นน้องของ เจนัส ตัวผอมสูง ท่าทางไม่เป็นค่อยมิตร มีชื่อว่า คิว
หลังจากทำความรู้จักทักทายกันเล็กน้อย ลีอา ก็ตักซุปมาให้ทุกคนทาน
เทียร์สังเกตเห็นว่า เจนัส กับ คิว ก็มี สร้อยแปลกๆที่ว่า เหมือนกัน และ คริสตัลของทั้ง 2 ก็เป็นสีเทาควัน เหมือนของ ลีอา
“สร้อยของพวกคุณสวยจัง ใส่กันเป็นครอบครัวเลย” เทียร์ยิ้มพลางพูดขึ้น “ขอผมดูหน่อยได้ไหม”
เจนัส กับ คิว หยุดกินซุปที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะจ้องเขม็งมาทางเทียร์ ด้วยสายตาไม่ค่อยเป็นมิตร
ลีอา ส่งสายตาปราม ใส่ 2 หนุ่ม ก่อนจะเอ่ยปาก
“ขอโทษนะจ้ะ แต่สร้อยนี่มันเปราะบาง มากๆ แค่จับนิดเดียวก็แตกได้แล้ว”
“อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกครับ เห็นก็รู้แล้วว่าคงไม่ได้ ผมก็ถามไปยังงั้น …. ว่าแต่ ซุปนี้ทำมาจากอะไรหรอครับ อร่อยมากเลย” เทียร์เปลี่ยนเรื่อง
“อ๋อ ซุปนี้ทำมาจาก ....” ลีอาเริ่มอธิบาย ศัพท์ ที่เทียร์ไม่รู้จักมากมายหลั่งไหลออกมาจากปากของ ลีอา ก่อนที่เทียร์จะขอตัวแยกออกไป พักผ่อนอีกครั้ง
*****************************************
ความคิดเห็น