bombombom
@bombombom
ตอนนี้ยังไม่มีคำขอเป็นเพื่อน
มีเพื่อนๆ เล่น My.iD อีกเยอะเลย ลองไปดูกันเถอะ
dummyaliasname
@dummyusername
dummymsg
ตอนนี้ยังไม่มีข้อความลับ
ตอนนี้ยังไม่มีการแจ้งเตือน
เล่าเรื่องราวของคุณหรือสิ่งที่สนใจผ่านการตั้งกระทู้ ถ้ามีเพื่อนๆ มาตอบจะได้รับการแจ้งเตือนด้วยนะ
เพียงแค่ 3 ขั้นตอนง่ายๆ เพื่อรับแจ้งเตือนบทความมาใหม่ในหมวดที่คุณสนใจ
ตอนนี้ได้ติดตามบทความเรียบร้อย
เมื่อบทความที่ติดตามอัปเดตจะแจ้งเตือนทันที ขอให้สนุกกับการอ่านบทความนะครับ
คุณยังไม่ได้ตั้งรหัสผ่านในบัญชีของคุณ
ตั้งรหัสผ่านตอนนี้เพื่อให้สามารถเข้าสู่ระบบด้วยรหัสผ่านได้
เขียน
สมัคร
บอร์ด
App
วิธีใช้
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
นิยาย Dek-D
App ที่จะทำให้คุณอ่านนิยายจนวางมือถือไม่ลง!ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้ที่
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้เป็นผลงานที่แต่งโดยผู้ลงผลงานเอง ลิขสิทธิ์ของผลงานนี้จะ เป็นของผู้ลงผลงานโดยตรง ห้ามมิให้คัดลอก ทำซ้ำ เผยแพร่ ก่อนได้รับอนุญาต จากผู้ลงผลงาน
กรณีที่ผลงานชิ้นนี้กระทำการคัดลอก ทำซ้ำ มาจากผลงานของบุคคลอื่นๆ ผู้ลง ผลงานจะต้องทำการอ้างอิงอย่างเหมาะสม และต้องรับผิดชอบเรื่องการจัดการ ลิขสิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว
ข้อความและรูปภาพที่ปรากฏอยู่ในผลงานที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการส่งเข้าระบบ โดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่งเด็กดีดอทคอมมิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น ผู้ใดพบเห็นการลงผลงานละเมิดลิขสิทธิ์ หรือ ไม่เหมาะสมโปรดแจ้งผู้ดูแลระบบเพื่อดำเนินการทันที Email: contact(at)dek-d.com ( ทุกวัน 24 ชม ) หรือ Tel: 0-2860-1142 ( จ-ศ 0900-1800 )
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆแบบนี้ค่ะ
ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ รักเลย
ขอบคุณนักเขียนมากนะคะ สนุกมากเลยค่ะ น่ารักก็น่ารักใจหาย จะเปรี้ยวเผ็ดก็เข็ดฟันเลยทีเดียว
ประทับใจและอยากบอกต่อทุกคนมาอ่าน เราไม่ได้อ่านนิยายแนวนี้นานแล้ว
ปมมีที่ไปที่มา สมเหตุสมผล เชื่อได้เลยว่าตั้งใจและใส่ใจในการเขียนมาก ขอบคุณอีกครั้งนะคะ จะติดตามเขียนผลงานต่อไปนะคะ 😁
ขอบคุณไรเตอร์มากๆค่ะ ที่เขียนเรื่องนี้ขึ้นมา เราอ่านรวดเดียวเลยยยย ถูกใจมากค่ะ ดำเนินเรื่องได้กระชับแต่เข้มข้น เป็นกำลังใจให้นะคะ :))
เอาจริงๆ เรากลับรู้สึกว่าเราเกลียดตัวละครอื่นๆไม่สุด พ่อที่ละเลยลูกขนาดนั้นแต่ก็ยังมีความเจ็บปวดลึกๆ ดูได้จากตอนที่ไม่สนอะไรเลยเพียงแค่คนรองร้องไห้ออกมา แต่ก็อย่างว่า มันสายเกินไปไหม?
กองทัพที่ทำร้ายรณตั้งแต่ยังเด็ก โอเคว่าเราสัมผัสได้ว่าเค้ารักในตัวลูกเราจริง แต่วิธีการล่ะ? กับเด็กคนนึงที่เพิ่งเจอสถานการณ์เลวร้ายขนาดนั้น มันไม่ควรจะเข้าไปปลอบประโลมด้วยวิธีรุนแรงรึเปล่า ความรู้สึกที่อยากดูแล ไม่อยากให้เค้าทุกข์ ไม่ควรแลกมาด้วยความเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่าถูกไหม? พูดว่ารักแต่รักนี้มันก็ทำร้ายจนเป็นแผลเหวอะหวะไปหมด สุดท้ายก็ไม่ได้ช่วยอะไรนอกจากดึงรั้งให้ตำหนิในใจมันกว้างกว่าเดิม
สุดท้ายเราอยากจะขอบคุณผู้ชายตัวเล็กๆที่ชื่อรณกฤต ตัวแค่นั้นทำไมถึงเก่งจังเลยนะ แตกสลายไม่รู้กี่ครั้งแต่น้องก็ยังพยายามประคับประคองมันมาจนถึงทุกวันนี้ ต่อไปนี้ก็ขอให้มีแต่ความสุขจริงๆ สักทีนะ T - T
ขาดไม่ได้เลยคือขอกราบที่อกคุณนักเขียนสิบที แต่งดีมากก! เราอ่านนิยายมาเยอะมากๆ เยอะพอให้ตัวเองนิสัยเสีย เลือกอ่านยาก ยิ่งหาที่ถูกใจยิ่งยากเลย แต่คุณทำมันออกมาแบบไม่มีที่ติ สำนวน คำพูด การบรรยายที่ไม่มากไม่น้อย มันงตัวทั้งหมดเลยจริงๆค่ะ เราจะจดจำเรื่องราวของสองคนนี้เอาไว้ในใจ ติดท็อปเท็นของเราไปเล๊ย!
ปล. คอยเป็นกำลังใจให้สร้างผลงานสนุกๆ ต่อไปนะคะ
ปล2. รักม้ากกกกก *ปาหัวใจ*
ขอบคุณนะคะไรท์ นิยายสนุกมากกกกกก