[B2ST] The ring? แหวนปริศนาที่นิ้วนางข้างซ้าย

เนื้อเรื่อง

The ring

Doojun x Yoseob


By.. ::FollowToFly::

“อ่า.....” เสียงที่พูดไม่ออก กับดวงตาที่มองจ้องไปยังไอโฟนในมือ คนตัวเล็กที่เริ่มจะเหงื่อตกทั้งๆที่วันนี้ไม่ได้อากาศร้อนแท้ๆเลย มันก็เพราะ...

เมื่อ 5 นาทีที่แล้ว

‘โอปป้าน่ารักจังเลย’

“อันนี้เรื่องธรรมดาฮะ ก็ผมยังโยซอบซะอย่าง น่ารักก็ไม่แปลก”

‘เหมือนผู้หญิงเลย’

“อ่า... ไม่ขนาดนั้นหรอกฮะ อีกอย่างผมเป็นผู้ชายนะฮะ >///<”

‘แหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายนั่นของใครกันนะ??’

“อ่า......” ลากโยงมาถึง ณ ปัจจุบันกาล เพราะคอมเม้นนี้นี่เอง ที่ทำให้มาสคอตสุดแบ๊วของB2ST ยังโยซอบ ผู้นี้ถึงกับพูดไม่ออก

“จะตอบยังไงดีล่ะฮะเนี่ย ??”ในขณะที่ตัวเล็กกำลังนั่งกลุ้มอยู่ แร๊ปเปอร์ของวง ยงจุนฮยอง ก็เข้าหันหน้ามาให้โยซอบที่นั่งอยู่ด้านหลังของรถตู้

“นี่โยซอบ มีบิวตี้ถามนายนะว่าแหวนนั่นของใครอ่ะ”

“อ่า โยจะบอกบิวตี้ว่าไงดีล่ะ”

“ก็บอกสิว่าแหวนนั่นฉันให้นาย.... อุ๊!!!”ยังพูดไม่ทันจบ มือเรียวของคนสวยแห่งวง จางฮยอนซึง ก็ฟาดเข้าเต็มปากห้อยๆของจุนฮยอง

“ให้มันน้อยๆหน่อยนะไอ่ห้อย ฉันนั่งอยู่ตรงนี่นะ เชอะ!!! - -**”

“โอ๊ย~ เมียจ๋า เค้าขอโทษนะ”

“เมียเมออะไร หยาบคายที่สุด น่าไม่อาย ตบปากแตกเลย เอาให้มันห้อยถึงตาตุ่มเลยดีมั้ย!”

“ถ้าตบด้วยปากเค้ายอม~”

“ชิส์!”หน้าสวยสบัดหนีอีกคนไป โยซอบที่เริ่มจะเซงๆ ก็เสียบหูฟังแล้วเปิดเสียงดังสุดๆ เพื่อหลีกหนีเรื่องวุ่นวายของสองคนนั้นที่ทะเลาะกันเสียงดัง

“( - -*)”

“ฮยอง”

“.....”

“ฮยอง”

“.....”

“ฮยอง!!!!!”มือหนาดึงหูฟังของโยซอบออก

“โหย ฟังเพลงเสียงดังขนาดนี้ เดี๋ยวหูก็แตกหรอกครับฮยอง” สุดหล่อของวง ซนดงอุน นั่นเอง

“มีอะไรหรอดงอุน ??”

“ผมเรียกฮยองตั้งหลายครั้ง”

“อ่า.. ขอโทษทีนะ ฮยองไม่ได้ยินอ่ะ”

“ไม่เป็นไรครับผม”

“แล้ว... มีอะไรหรอ ??”

“นั่นสิ ผมขอไปนึกก่อนนะฮะ”แล้วดงอุนก็กลับไปนั่งที่เดิม หน้าหล่อที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั่น อ่า~ หล่อจังเลยน้า~ เอ๊ย!

“ยังโยซอบ”เสียงของลีดเดอร์น่าแก่ ยุนดูจุน ฮะ

“ทำอะไรอยู่น่ะ ทวิตหรอ”โยซอบรีบซ่อนโทรศัพท์แล้วหันมายิ้มหวานให้ดูจุน

“ทำไมต้องซ่อนด้วยล่ะ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนายซักหน่อยนี่”

“อ่า... เอ่อ....”

“มีความลับกับฉันหรอ ??”ดุจุนเหล่ตามองโยซอบอย่างสงสัย

“ป... ป่าวน้า~ คือว่า.....”

“ก็บอกไปเซ่ ว่าแหวนนั่นฉันให้นายน่ะโยซอบ..... แอ๊ก!”จุนฮยองที่โผงขึ้นมาก็โดนหลังแหวนของดูจุนซ้ำไปอีกที จนลงไปแดดิ้นอยู่ที่ตักของฮยอนซึง

“เมียจ๋าดูซิ ไอ่ลีดมันทำร้ายสามีอ่ะ TT^TT”ฮยอนซึงจิกตามองคนที่อยู่ที่ตักแล้วเขยิบห่างออกมา

“สมน้ำหน้า - -”

“เมียใจร้าย~ TT”

“เห้อ~ เรื่องแหวนนนี่เอง”ดูจุนควักไอโฟนของตัวเองมาจากกระเป๋ากางเกง

“แหวน-นั้น-ของ-ผม-เอง-ฮะ-บิว-ตี้ ผม-กับ-โย-ซอบ-เป็น-“แฟน”-กัน”ดูจุนพูดเว้นวรรคตามคำที่เค้ากำลังพิมพ์ลงไป โยซอบรีบคว้าโทรศัพท์ของดูจุนมา

“ฮยองทำอะไรฮะเนี่ย ถ้าเป็นข่าวขึ้นมาเราจะทำยังไงฮะ ><”

“ทำอะไรล่ะ คนรักกันห้ามกันได้หรอ”

“ไม่เอา ถึงมันจะเป็นความจริง แต่โยก็...... ฮือๆๆ เขินนี่นา TT”ดูจุนยิ้มแล้วหัวเราออกมา จนคนรอบข้างรวมทั้งโยซอบถุงกับหน้าเอ๋อไปตามๆกัน

“เอ๋??”โยซอบกดดูโทรศัพท์ของดูจุน และปรากฏว่า

“มันปิดเครื่องอยู่นี่ฮะ!!”

“ฮ่าๆ ก็ใช่น่ะสิ แบตมันหมดน่ะ”โยซอบยัดโทรศัพท์คืนที่มือของดูจุนแล้วเขยิบไปนั่งริมสุดของรถ

“โยงอนแล้วฮะ”ตัวเล็กอมลมแก้มป่อง ดูจุนที่เห็ยภาพนั้นของโยซอบก็อดไม่ได้ที่จะเข้าไปหอมแก้มง้อ

“โอ๋ๆ คราวหลังจะพิมพ์จริงนะ”

“บ้า ฮยองอ่ะ -//-”

“ฮ่าๆๆ ล้อเล่นน่า ไม่งอนนะตัวเล็ก~”โยซอบยิ้มเขินๆแล้วพยักหน้า ดูจุนกอดโยซอบแน่ขึ้น ทั้งสองคนหวานกันมากจนกระทั้ง.....

“โอย อิจฉาโว้ย เมียจ๋า มาจูจุ๊บหน่อยซิจ๊ะ~”จุนฮยองเขยิบให้ไปกอดฮยอนซึงแล้วทำถ้าจะจูบ

ผั๊วะ!!!!! 

“ไอ่ทะลึ่ง - -”

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

แล้วเรื่องนี่ก็จบลงอย่าง..... เลือดสาด - - จบ(เถอะ)จ้า ^^










ไรเตอร์ของเล่า

อ่า... เรื่องแรกเลยนะเนี่ย ออกจะป่วงๆไปหน่อยแต่ก็ตั้งใจนะ ฮ่าๆ

ยังไงก็ของฝากผลของไรเตอร์ด้วยนะคะ (ก้มกราบ)

ขอความเมตตาของรีดเดอร์ช่วยคอมเม้นซักนิดให้จิตไรเตอร์แจ่มใส่หน่อยนึง

ขอบคุณค่ะ ^^ ช่วยติดตามกันด้วยนะค่ะ ^^