"ม็อบ"จากครัวโอเลี้ยงห้าแก้ว-ดูดรรชนีท้ายบท-
โดย นาย :เนตร นามสกุล :รักศิลปะ
นิยายเนื่องนี้ชื่อเหมือนสื่อซิกซ์การเมืองเดินขบวนในนามกลุ่มpassiveและสาภาพก่อนถูกสอยว่า
นิยายนี้มิใช่การเมือง แต่เป็นสัจนิยมใหม่
(Ultra neo-realism)ผมคือ "เนตร"
ผมเป็นนักเขียน เพราะจบนักเขียนจากลอนดอน
และเป็นสมาชิกสมาคม
นักเขียนไทย
ผมต้องเขียนเพราะเลือดกรุ๊ปนี้ที่ผม
มีนิยามว่ากรุ๊ปRผมจบ ป.โท มหาลัยชั้นเยี่ยม
ตอนนี้ ผมใกล้จะตายเพราะอาจจะโดนงูกัด
โดนอุ้ม ฆ่า ปล้น วิสามัญ/ทับซ้อน
อีกเยอะแยะที่หมอดูเแม่นๆอาจ
จะนิยามมัน(งดร้องของดรับบริจาคเว้นจำเป็นและข้อความนี้เป็นมโนธรรมทางนิยายเพื่อการตีความเท่านั้นว่า:นิยายนี้มันคืออะไรอัานี้มันเป็นFOT:Food of though)
ขอเท่านี้ก่อนเพราะกลัวโดนลบโดย
นิ้วจิ้มผิดแป้นที่มือถือเครื่องพิมพ์..
ถ้าไม่ตายเสียก่อน พบกันจนจบ
และได้ขอยุติแน่ในนิยายเรื่อง "ม็อบ"นี้
ดรรชนี:ค่ายโอเลี้ยงห้าแก้ว
มิได้สื่อหมายถึงโอเลี้ยงของคุณพี่อาจินต์ ปัญจพรรค์ นักเขียนใหญ่ไทยแต่อย่างใด
แต่ผู้เขียนเรืื่อง "ม็อบ"นี้ชอบอ่าน
แต่ในที่นี้คือโอเลี้ยงกาแฟที่ผมดื่มแล้วเขียนหนังสือได้ดีไม่ง่วงค่ะ. นั่นคือ"สิ่ง"ที่ผมหมายถึง
สรุปคืออะไรก็ล่ายเซ็งลี้ห้อตั่วถั่ง มีอะล่ายเลี่ยวตกลงกันล่าย โทษสูงสุดแค่ประหวรขีวิตเองต่ำสุดคือติดคุกหัวโตและติดคุกชนิดตรอมใจตลอดชีวิต ชาตินี้ไม่ไหวชาติหน้ายังมีมาเจิ๊ยะๆกัง ไม่ชอบคนเค้าแป่เค้าโบ้ีชีวิตนี้มีค่าเพียงน้ำแก้วเดียว
คิดให้มันสุขมันก็สุขคิดให้มัน ทุกข์มันก็ทุกข์
มีแค่นั้น คิดดีดีแล้วมันก็ดีเอง แน่นอนชัวร์
ความคิดเห็น