คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หมากรุก II : ภูธีร์
“ ภู ”
“…”
“ ภูครับ..ตื่นได้แล้วนะ ”
“…”
“ ถ้าไม่ตื่น...กุจูบ ”
“ อื้อ ”
ในเมื่ออีกคนดื้อนอนหนุนแขนตัวเองไม่ยอมตื่นอยู่แบบนี้...ผมก็คงต้องทำตามคำพูดแล้วแหละครับ เพราะพ่อบอกว่า ‘เกิดเป็นลูกผู้ชายห้ามผิดคำพูด’ ไม่ได้คิดอกุศลเกินเลยจริงจริ๊งงง!!!
แต่ตรงนี้คนก็แอบเยอะเหะ...จะให้ทำอะไรโจ่งแจ้งมันก็กระไรอยู่ ผมจึงเอาผ้าขนหนูผืนเล็กที่ใช้เช็ดหน้าตอนซ้อมวิ่งมาคลุมหัวเราสองคนก่อนที่จะกดริมฝีปากตัวเองลงไปบนกลีบปากเรียวของไอ่ภูที่โผล่พ้นแขนขึ้นมานิดเดียว...
‘แต่...แค่ปากแตะกันมันจะเรียกว่าจูบได้ไงจริงมั๊ยครับ’
ดังนั้นผมจึงเอาแขนของมันที่บังรัศมีการจูบของผมออกไปให้พ้นทาง..ก่อนที่จะเริ่มปฎิบัติการจูบอย่างจริงจัง
ผมกัดริมฝีปากของเด็กดื้อเบาๆเพื่อเป็นการเตือนครั้งสุกท้ายว่า..ถ้ายังไม่ตื่นผมทำจริงนะ.. แต่รีแอ็กชั่นที่ได้มากลับผิดคลาดแขนเรียวที่ผมพึ่งเอาออกเมื่อกี้อ้อมกลับมาคล้องคอผมพร้อมออกแรงกดให้เราจูบกันได้หนักและใกล้กันมากกว่าเดิม
‘จะรุกกุหรอภู?’
ริมบางเผยอออกเล็กน้อยเหมือนเป็นการเชื้อเชิญ แล้วมีหรอครับที่คนอย่างไอ่ธีร์จะปฎิเสธ...ผมส่งลิ้นร้อนเข้าไปวิ่งเล่นในปากอีกคน ดูเหมือนว่าที่รักของผมคงพึ่งจะกินลูกอมมาสินะ..หวานไปทั้งปากเลย ลิ้นของผมมันชักจะติดใจแล้วสิ
“ อือ ” ภูออกแรงผลักไหล่ผมออกเบาๆเพื่อขอเวลาหายใจซักพัก
“ มายมิ้นท์อร่อยดีนะ ” ผมแกล้งพูดหยอกไปงั้น...
“ อะไรของ...อือ..” แต่พอเห็นอีกคนยังทำหน้างง ผมจึงยิ้มตาหยีให้พร้อมใช้ปลายจมูกของตัวเองเขี่ยปลายจมูกของอีกคนให้เชิดขึ้นก่อนจะกดจูบลงไปอีกรอบ...ที่จริง จูบกันภายใต้ผ้าผืนเล็กนี้มันก็มีข้อดีเหมือนกันนะครับ ‘พื้นที่มันจำกัดดี’
“ !#$%^&*()_+$&* ” ภูดิ้นคลุกคลักพร้อมบ่นอู้อี้ไม่เป็นภาษาอยู่ในลำคอทันทีที่ริมฝีปากเราแตะกัน ‘ให้ตาย..น่ารักชะมัด’ ผมกัดริมฝีปากล่างมันไปรอบนึงก่อนที่จะผลักออกมานิดหน่อยให้พอพูดกันได้
“ ไอ่บ้าเอ๊ย!! ” ภูสถบด่าผมเบาๆ
“ หึ...สารภาพมาซะดีๆว่าตื่นตั้งแต่ตอนไหนแล้ว ”
“ ตั้งแต่มึงเรียกครั้งแรก ”
“ แล้วทำไมไม่ลืมตาขึ้นมาหละ ” ผมโน้มหน้าลงไปใกล้กว่าเดิม(จากที่ใกล้โคดๆอยู่แล้ว)
“ ก็แค่อยากรู้ว่า..ถ้ากุไม่ตื่นมึงจะทำไง ” ภูทำหน้าเหลอหลาพร้อมกับยิ้มมุมปาก ‘ยั่ว’ ตอนนี้ภูเหมากับคำๆนี้สุดๆ
“ แล้วตอนนี้รู้รึยังครับ...” ผมจงใจขยับเข้าไปใกล้อีกจนบางส่วนขอริมฝีปากเราสัมผัสกัน “ หรือจะเอาอีกซักรอบ ”
“ ถ้ากล้าก็ลองดสิครับคุณแฟน ” เสียงที่แทบจะเรียกไปว่ากระซิบของไอ่ภูนี้เกือบทำให้สติสัมปชัญญะของผมปริวว่อนไปกับสายลมแล้วจับมันปล้ำซะตรงนี้เลยจริงๆ
...เสียงนี่อย่างเอ็ก...
แต่ก่อนที่ความคิดผมมันจะอกุศลไปมากกว่านี้ก็มีเสียงที่มีคนให้คำนิยามมันไว้ว่าเสียงสวรรค์ดังขึ้นมาจากข้างหลัง แต่สำหรับผมนี่มันเสียงมาร...
“ ธีร์ ”
เสียงมารขัดจังหวะชัดๆ...
“ ไอ่ธีร์!! ”
โอ๊ย!! ไอ่มารอย่างให้กุรูนะเว้ยว่ามึงเป็นใคร เดี๋ยวแม่งพ่อจับโบก!!!
“ ไอ่เชี่ยธีร์!!!! ”
“ โว้ย!! ใครวะแม่..” ผมมุดหัวออกมาจากผ้าพร้อมหันขวับไปทางต้นเสียงหมายจะด่าให้สมกับที่มาขัดจังหวะซักหน่อย...แต่ผมก็คงทำได้แค่คิดแหละครับ เพราะพอเห็นหน้าของเจ้าของเสียง ผมก็ต้องรีบยัดไอ่ประโยคหยาบคายทั้งหลายกลับลงไปในลำคอเหมือนเดิม
“ เฮ้ย!!! ครู ” อึ่ง-ทึ่ง-เสียว ชิบหายละ..พี่ๆที่ซ้อมวิ่งด้วยกันเคยบอกผมว่าครูคุมซ้อมเราดุและฮาร์ดคอมว๊ากกและวันนี้ผมคงได้เจอกับตัว
“ เอ่อ กุเอง ครูให้เวลาพักแค่ชั่วโมงเดียวแล้วตอนนี้มันกี่โมงแล้วห๊ะ!!! ”
“ เออ คือ...” ไร้ซึ่งคำแก้ตัว โถ่วว...ชีวิต
“ ผมถามว่ากี่โมง!!! ”
“ บะ..บ่ายสองครับ ”
ในขณะที่ผมกำลังเดือดร้อนอยู่ในสถานการณ์ฉุกเฉินอยู่นั้น คนข้างกายที่นั่งเอาผ้าขนหนูคุมหัวอยู่ก็เอาแต่หัวเราะคิกคักแล้วก็ยักคิ้วให้ผมสองที..คงกำลังมีความสุขมากสินะ
“ หัวเราะอะไร ”
“ เปล๊า!! ”
“ เดี๋ยวเหอะ ” ผมมองหน้าอีกคนอย่างคาดโทษพร้อมเบ้ปากใส่ แต่ไม่ทันไรก็...
“ ยัง..ยังอีก ”
“ ยังอะไรครับ ”
“ ยัง-ไม่-ไป-อีก!!! ”
“ ไปแล้วคร๊าบ ”
โอ้วมายก๊อด...ไปก็ได้ ทำไมคุณครูที่รักต้องดุน้องธีร์ด้วย น้องธีร์กลัวแล้วงื้อ...ผมรีบหันไปเก็บของที่ซ้อมวิ่งใส่กระเป๋าเหมือนเดิมและสุดท้าย..ก่อนไปผมก็ไม่ลืมที่ส่งสายตาระห้อยเพื่อเรียกความสงสารจากภู
‘ ถ้าครูไม่มาขัดนี่ป่านี้คง...โหยไม่อยากจะคิด’
“ ทำไม..เสียดายหรอ ” นั้นไง..แฟน..รู้ทัน
“ สุดๆอะ ” พูดพร้อมทำหน้าเศร้า รูปประโยคที่ตรงไปตรงมาของผมทำให้อีกคนยกยิ้มอย่างพอใจ
‘ยิ้มสวยจัง’
‘ไม่อยากจากรอยยิ้มนี้ไปเลยอะ’
‘ขอเวลาอีกนิดได้มั๊ย’
‘ขอมองรอยยิ้มนี้อีกนิดเถอะนะ’
“ จะซ้อมมั๊ย!!!! ”
“ ไปแล้วครับ..ไปจริงๆแล้วคร๊าบบ ”
ทำไมคุณครูถึงขัดขวางความสุขของน้องธีร์แบบนี้!!
ไปทำกันที่บ้านก็ได้เชอะ..ไม่ง้อแล้ว
..........................................................................................................................................................................
ปล.ตอนหน้ามาลุ้น "ความสุขของธีร์" กันนะ
เม้นๆน้าาา...หายไปสอบ GAT PAT มาอย่าว่าเค้านะๆ :)
ความคิดเห็น