ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทนำ
...อยากขยับเข้าไป ใกล้เธอ...
...อยากรู้จักตั้งแต่ ได้เจอ...
...ใจชั้นสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ...
'ตั้งแต่วันแรกเจอ ..ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ'
...อยากรู้จักตั้งแต่ ได้เจอ...
...ใจชั้นสั่นเมื่อได้ยินเสียงเธอ...
'ตั้งแต่วันแรกเจอ ..ก็เผลอเอาไปคิดละเมอ'
"แต่บอกตอนนี้ไม่รู้จะเร็วไปหรือไม่ ยังไม่รู้ว่าเธอ คิดเช่นไร? ถ้าบอกคำนั้นแล้วเธอตอบมาว่าไม่ใช่ ถ้าเป็นแบบนี้เธอคงจะเดินหนีไป"
เสียงเพลงดังกังวาลไปทั่วทั้งหน้าเสาธง และทั่วโรงเรียน พร้อมเสียงกรี๊ดที่ดังสนั่นราวกับถูกใครปล่อยกระแสไฟฟ้าช๊อตลงไปซะอย่างงั้นแบบไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
'กรี๊ดดดดดดดดดดดด พี่กันหล่อมว๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!'
'อย่าลาออกจากขมรมเลยนะคะพี่บอสสสส!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดด'
'พี่น้ำปั่นเท่ห์มากค้าาาาาาาา~~~~~~~~!!!!!'
"เอ้า! รอบสุดท้ายร้องช่วยกันนะครับ ถือว่าเป็นท่อนส่งท้ายให้อดีตนักร้องนำประจำวง '19 น.' นะครับเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคน! ^_^"
'อร๊ายยยยยย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!'
"หกๆๆๆ ศูนย์ๆๆๆๆ สามๆๆๆ สองๆๆๆๆ หกๆๆ.." **ช่องเฟลชของเบส (เรียกไม่เป็น)
'คนที่เล่นเบสอ่ะเล่นดีๆหน่อยดิวะ! ไม่พร้อมก็อย่ามาขึ้นโชว์สิ!'
"ขอแนะนำน้องใหม่วง '19 น.' จะมาเป็นนักร้องนำของวงเราครับ! น้อง เพียรทรธิดา สินธรนพิสุทธิ์ หรือน้องพู่กันครับ!!"
'คนที่นั่งเล่นเบสนั่นอ่ะหรอที่จะมาแทนพี่บอสของเรา'
'เออนั่นดิ หน้าตาก็งั้นๆ ชั้นสวยกว่าเยอะอ่ะแกว่ามะ?'
'นั่นสิ ไปเหอะ อย่าไปสนใจเลย ในวงไม่มีพี่บอสอยู่แล้วเราก็ไม่ดูหรอกเนอะ'
เสียงซุบซิบนินทาว่าร้ายต่างๆนาๆดังไปทั่วทั้งโรงเรียนอย่างไม่น่าจะเกิดขึ้น เพียงแค่พู่กันมาแทนบอส
"ขอสัมภาษณ์หน่อยนะคะน้องพู่กัน! พี่ได้ข่าวว่าเราเล่นเบสไม่เป็น แต่พอดีรุ่นพี่ที่เล่นเบสให้กับเราไม่สบาย เราเลยมาเล่นแทนโดยการซ้อมเพียง 30 นาที ใช่มั้ยคะ?"
น้ำปั่น สาวมั่นที่ทำอะไรค่อนข้างแปลกประหลาด เพี้ยนๆคนเดียวของวง แก้สถาการณ์ด้วยการถามคำถามที่ทำให้ทั้งโรงเรียนเงียบ และมีเสียงวิจารณ์ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับคนที่มาให้กำลังใจพู่กันต่างๆนาๆ
'สู้ๆนะน้องพู่!'
'ยัยอิ๊งก์สู้ๆ! ยัยอิ๊งก์สู้ตาย!'
"เอาล่ะค่ะ แนะนำน้องใหม่กันไปเรียบร้อยแล้วก็มาต่อกันที่เพลงต่อไปเลยค่ะ! น้องพู่กันจะเป็นคนร้องเองนะคะทีนี้ เชิญเลยจ้ะ!"
โรงเรียนเต็มไปด้วยความเีงียบ และอยู่ในสภาวะกดดัน เกรงว่าจะร้องได้ไม่ดีเท่ารุ่นพี่คนก่อนๆ
ทั้งเวทีตอนนี้เหลือแค่พี่น้ำปั่นที่เล่นกีตาร์ และพี่กันที่เปลี่ยนจากเล่นกลองมานั่งเล่นคีย์บอร์ดเสียงเปียโนให้ แล้วพู่กันก็เริ่มร้อง
"I have died everyday waiting for you.. darling don't be afraid I have loved you for a thousand years I loved you for a thousand more..."
เสียงขึ้น Intro ด้วยท่อนฮุกเพื่อเกริ่นเพลงที่จะร้องอย่างแผ่วเบาและหวานลึกเข้าไปถึงจิตใจผู้ฟัง สะกดความเงียบไว้ได้ตลอดทั้งเพลง ตั้งแต่ต้นจนจบ พร้อมเสียงปรบมือที่ดังสนั่นลั่นไปทั่วโรงเรียนตามมา
'เห้ยๆ ซากุระ ดูนั่นดิ! น้องคนนั้นที่อยู่บนเวที ที่ร้องอยู่อ่ะ คนนั้นแหละที่ชั้นบอกแกว่ามาเดินวนเวียนแถวชมรมเราบ่อยๆ!'
'น้องเขาคงชอบการแสดงนั่นแหละ อาจจะเดินหลง? หรือ มาขอคำปรึกษาอะไรประมาณนั้นรึเปล่า ^^'
'น้องเขายิ้มให้แกด้วยมั้ยน่ะ ดูดิๆๆ!'
'ไม่มั้ง..ฮ่ะๆ ไปกันเถอะ เดี๋ยวไปซ้อมการแสดงวันพรุ่งนี้ไม่ทัน'
'ตังๆ ทางนี้ๆๆๆ ข้างหน้าเลยยยย!'
'มาเ็ร็วไปนะดี้ แกกลัวไม่ได้ดูยัยปั่นป่วนนักรึไงห๊าาา! ตามไม่ทันเลย เหนื่อยนะแก!'
'แกดูดิ โคตรเท่ห์อีกแล้วอ่ะ ถ้ามันเป็นผู้ชายนะ ชั้นคงชอบไปแล้วอะแกๆๆๆๆ >/<!'
'เท็ดดี้..ใจเย็น - -'
'ย่ะ ยัยตังเมติดน้ำปั่นหนึบๆ ฮ่ะๆๆๆ ..โอ้ยย! =___=!!'
'สมน้ำหน้า แบร่ๆ ฮ่าๆ'
โดยหารู้ไม่ว่า...
"คิก.. ยัยพวกนี้หนิ ^_^" โดนน้ำปั่นนั่งด่าอยยู่บนเวทีแล้ว -3-
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นี่มันเกริ่นประเภทไหนหนิเห้ย!? ทำไมตัวละครออกไม่ครบ! =[]=!! เดี๋ยวก็รู้ >3<!
Talk with writter!
มีข้อสงสัยในตอนไหน ช่วงไหน อะไรยังไงถามได้ แต่ไม่มีสปอยล์ค่ะ!! ส่วนเหตุผลที่ตัวไรท์ออกเยอะตั้งแต่เกริ่น เพราะ พู่กัน จะเป็นศุนย์กลางของความรักทุกๆรูปแบบผ่านเสียงเพลงค่ะ! ^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น