คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter
ตอนนี้ฉันเป็นปะป๊าคนแล้วแถมแม่ของเจ้าตัวเล็ก ก็สวยมากๆด้วยสิ
ส่วนฉันก็พยายามทำงานหนักขึ้นเพื่อจะได้มีรายได้มาจุนเจือครอบครัว
ฉันพยายามที่จะดูแลครอบครัวของเราเองโดยที่ไม่รับความช่วยเหลือ
จากพ่อตาเลย ฉันบอกสิก้าว่าจะออกไปทำธุระ ใช่ธุระนั้นคือไปหาคุณพ่อตาไงล่ะ
"คุณพ่อตาา ~"
"อะไรเจ้าแท"
ชายวัยกลางคนหันมาจากการซ้อมยิงปืนแล้วมากอดว่าที่ลูกเขย
"คือ แท...มีเรื่องอยากจะขอน่ะ "
"อะไรล่ะ" ชายวัยกลางคนถามร่างเล็ก
"คือ ต่อจากนี้แทขอดูแลสิก้าเองนะคะ แบบคุณพ่อตาไม่ต้องช่วยเหลือน่ะ
แทอยากดูแลครอบครัวแทเอง"
"อืม...."ชายวัยกลางคนมีสีหน้าครุ่นคิดก่อนที่จะตอบกลับมาว่า
"ได้สิครอบครัวแทนี่ แต่พ่อจะซื้อบ้านให้หลังนึงนะเผื่อพ่อจะไปหาหลาน"
ชายวัยกลางคนพูด
"เย้!! ขอบคุณค่ะ งั้นแทไปก่อนนะคะ"
"เจ้าแท!! ฝากบอกสิก้าด้วยว่าพ่อคิดถึง!!" ชายวัยกลางคนตะโกน
"ค้า" เสียงเล็กๆ ตะโกนกลับมา
ก๊อกๆ
"เข้ามาเลยค่ะแทประตูไม่ได้ล๊อค" เจสสิก้าที่กำลังรอแทยอนมารับนั้น
ได้ตะโกนบอกคนที่เคาะประตู
"น้องสิก้า"
"พ...พี่ดงเฮ"
"น้องสิก้าเจ็บมั้ย พี่ขอโทษนะ"ดงเฮพูดพร้อมกับลูบที่ท้องน้อย
"ไม่เจ็บหรอกค่ะ" เจสสิก้าปัดมือชายหนุ่มออก
เพราะถ้าแทยอนเข้ามาเห็นคงไม่ดีแน่
"น้องสิก้าเรามาคืนดีกันได้มั้ย"ชายหนุ่มจับมือของเจสสิก้าขึ้นมา
ส่วนเจสสิก้าที่กำลังช๊อคนั้นก็ไม่ทันตั้งตัวเพราะว่าอีกฝ่ายนั้นได้
โน้มตัวลงมาจูบตัวเอง จังหวะนั้นเองได้มีเสียงเปิดประตูเข้ามา
แกร๊ก
"สิก้า แทซื้อหนังสือ มะ..." แทยอนที่พูดยังไม่ทันจบประโยคนัก
ก็ต้องตกใจที่เห็นว่าที่ภรรยากำลังจูบกับดงเฮ!!
"อะ...อ้าวแก แกมาทำไมอีกล่ะ"
ดงเฮพูดพร้อมกับมองแทยอนด้วยสายตาเหยียดๆแล้วพูดต่ออีกว่า
...
..
.
"เห็นมั้ยว่า...ฉันกับน้องสิก้าทำอะไรกันอยู่ไร้มารยาท!!"
แทยอนที่ยืนช๊อคอยู่นั้นได้เอามือมาปาดน้ำตาตัวเองที่มันไหลมาตอนไหนไม่รู้แล้วก้าวถอยหลังไปช้าๆ
จากนั้นก็รีบวิ่งออกไปจากห้องนั้นก่อนที่จะออกไปแทยอนได้พูดขึ้นมาว่า
"ขอให้มีความสุขนะท่านประธาน"
เจสสิก้าที่ยืนอึ้งอยู่นานพอได้สติก้ตบหน้าดงเฮทันที
เพี้ยะ!
"พี่ดงเฮ!! สิก้าไม่ชอบ!!" เจสสิก้าตวาด
"พี่ขอโทษนะก็พี่หวงนี่นา"ดงเฮเอามือมาโอบเอวร่างบางไว้
"เราไม่ได้เป็นอะไรกันนี่คะ..."เจสสิก้าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ
"ก็...เมื่อกี้เราจูบกันไง" ดงเฮแก้ตัวอ้อมแอ้ม
"พี่ดงเฮ เราจบกันแค่นี้แหละค่ะ!! สิก้ามีสามีและลูกแล้ว!!
สิก้าต้องแคร์พ่อของลูกมากกว่าอดีตอย่างพี่ค่ะ!!"
เจสสิก้าพูกฟพร้อมกับขว้าเอาของส่วนตัวแล้ววิ่งออกไปตามหาร่างเล็ก
แต่ก็พบกับความว่างเปล่าเธอจึงโทรหาให้ผู้เป็นพ่อมารับ
สักพักรถของตระกูลจองก็มารับเจสสิก้าที่ร้องไห้อย่างหนัก
ออกไปจากโรงพยาบาล
ส่วนเดเฮนั้นก็หน้าชาที่โดนอดีตคนรักของตัวเองทำแบบนี้
"ไอ่แทยอน!! แกไม่ตายดีแน่!!"
"ฮึก ทามมายสิก้าาถึงทามกับ ท..แท ฮึก อย่างเน้!!" แทยอนที่ตอนนี้อยู่ผับ
กำลังเมาได้ที่จังหวะเดียวกันยูริก็มาเห็นแทยอนเมาพอดีเลยเดินเข้ามาหา
"ไอ่แทเป็นไร...ทำไมเมาอย่างกับหมา"
ยูริถามเพื่อนสนิทแล้วก็มีอีกคนมาสมทบ
"นั่นสิแท ฟานี่ว่ากลับบ้านเถอะ" ทิฟฟานี่ที่เดินเข้ามาในผับได้บอกคนตัวเล็ก
"พวกเธอ...รู้ม้ายย ฮึก ว่าสิก้าจูบไอโดงงเฮ" แทยอนพูดออกมาเกือบไม่ได้ศัพท์
ยูริจึงลากทิฟฟานี่ออกมาคุย
"เอ่อ...คุณฟานี่ใช่มั้ย รู้รึเปล่าล่ะว่าไอ่หมาเป็นไร" ยูริถามอีกคน
"ค่ะ คือสิก้าโทรมาร้องไห้บอกว่าแทยอนเข้าใจผิดแล้วก็ยังไม่กลับบ้าน
ฟานี่เลยคิดว่าแทต้องมาที่นี่แน่" ทิฟฟานี่ทำท่าทางจะพูดต่อยูริเลยสวนขึ้นมา
"ฉันว่าเราพาแทกลับบ้านกันเถอะ..คุณฟานี่รบกวนคุณนำทางนะคะ"
ยูริบอกแล้วเดินกลับไปที่โต๊ะแทยอนซึ่งตอนนี้ร่างเล็กได้สลบคาโต๊ะไปแล้ว
ยูริเลยจัดการแบกคนตัวเลกพาดบ่า(?)แล้วเดินออกไปที่รถคันหรูของเขา
ที่จอดอยู่หน้าผับโดยมีทิฟฟานี่เดินตามออกมาแล้วร่างสูงเลยจัดการโยน
ร่างเล็กลงหลังรถแบบไม่ไยดี ทิฟฟานี่เลยขำกับท่าทางเป็นห่วงเพื่อน
แต่แอบโหดของยูริ
"ไอ่หมาตัวเล็กแต่โคตรหนักเลย" ยูริบ่นอุบอิบ
"ยิ้มอะไรเล่าคุณขึ้นมาสิ"ยูริพูดกับอีกคน
"อ่อ...ค่ะๆ"ทิฟฟานี่รับคำแล้วเดินขึ้นรถ
ณ คฤหาสน์ตระกูลจอง
ยูริได้แบกคนตัวเล็กพาดบ่าอีกครั้งพร้อมกับเข้าไปหาเจสสิก้าที่กำลังวิ่งลงมา
ทำให้ทิฟฟานี่ท้วงขึ้นมา
"ยัยสิก้า!! หยุ๊ดด!! เดี๋ยวหลานฉันเป็นอะไรขึ้นมาทำยังไง!!"
ได้ผลเจสสิก้าหยุดอยู่กับที่ทันทีแล้วเปลี่ยนเป็นเดินเข้ามาหาร่างเล็กทันที
ส่วนยูริที่แบกแทยอนมานั้นก็งง ทำไมถึงมาที่นี่เลยสะกิดถามคนข้างๆ
ที่กำลังเดินขึ้นไปส่งแทยอนด้วยกัน
"นี่คุณๆ นี่มันเรื่องอะไรสิก้ากับแทยอน สองคนนี้เป็นอะไรกัน
รู้จักกันไม่ถึงอาทิตย์ไม่ใช่หรอ"
"ก็ ตอนนี้สิก้าท้องลูกของแทยอนน่ะ"ทิฟฟานี่พูดหน้าตาย
"หาาา!!!" ยูริอุทานออกมาเสียงดัง ทิฟฟานี่เลยเอามือปิดปากร่างสูงทันที
"คือฉันผลิตยาตัวนึงขึ้นมาหลังจากนั้นก็@%*@/#*#*@&#*#"
ยูริพยักหน้าเข้าใจพร้อมกับวางแทยอนลงบนเตียง
บอกลากับเจสสิก้าแล้วขับรถไปส่งร่างบางข้างๆ
ส่วนแทยอนที่เริ่มรู้สึกตัวนั้นก็ลุกขึ้นมาเห็นเจสสิก้านั่งมองอยู่ก็ทำเป็นไม่สนใจ
ลุกขึ้นไปแล้วก็ชะงักแล้วหันมาถามร่างบางว่า
"ท่านประธาน...ผ้าเช็ดตัวอยู่ไหน?"
ร่างบางชี้ไปทางตู้เสื้อผ้าแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
"ทะ...แท กำลังเข้าใจสิก้าผิด ฮึก"ร่าบางพูดพร้อมกับร้องไห้
"มีอะไรที่ฉันเข้าใจผิดงั้นหรอคะ?" ร่างเล็กพูดพร้อมกับเดินเข้าห้องน้ำ
หลังจากอาบน้ำเสร็จร่างเล็กเดินเข้าไปหาร่างบาง
"ฝันดีนะ เจ้าตัวเล็ก"แทยอนก้มจูบที่ท้องของเจสสิก้า
'แล้วแม่เจ้าตัวเล็กล่ะเธอไม่บอกฝันดีงั้นหรอ' เจสสิก้าคิด
"แทไม่เคยฟังสิก้าเลย ฮึก สิก้าตกใจอยู่ๆพี่เค้าก็เข้ามาจูบแล้วแทก็มาเห็น"
"...."
"แล้วแทก็ไปดื่มพอกลับมาแทก็ไม่ฟังสิก้า พี่ดงเฮกับสิก้าไม่ได้เป็นอะไรกัน"
"แท...ขอโทษ" ร่างเล็กได้ดึงร่างบางเข้ามากอด
"เพราะความเข้าใจผิดของแทแท้ๆขอโทษนะ ป๊าขอโทษนะที่เข้าใจแม่ผิด
แทขอโทษนะสิก้า"
"อืมม ไม่เป็นไรแต่อย่าทำตัวแบบนี้อีกนะ" เจสสิก้าพูดพร้อมกับเอาสิ่งของบางอย่างชูขึ้นมา
"อ๊าาาาา สิก้าา คือแทอธิบายได้นะ" สิ่งของที่ว่านั้นก้คือนามบัตรสาวๆที่ตอนอยู่ผับ
ได้มีสาวๆเอานามบัตรมาให้เขา
"คิม แทยอน!! ไปนอนนอกห้อง" เจสสิก้าไล่แทยอนออกห้องพร้อมกับ
โยนผ้าห่มกับหมอนออกไปก่อนที่จะปิดประตูใส่หน้า
"โหยยย ยังไม่ส่างเมาเรื่องก็เข้าอีกแระ คนหน้าตาดีเซ็ง" แทยอนบ่น
__________________________________________________
กลับมาแล้วววววววววว TT หายไปตั้งนานน 5555
พอดีมีสอบอ้าาาา แม่ไม่ให้แตะคอมเลย
ความคิดเห็น