Sin : Lilith Blood - บาปแห่งลิลิธ

ลำดับตอนที่ #2 : 02-Sin

บุรุษ..เด็กหนุ่ม..เด็กชาย..ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร บางสิ่งดูราวกับเป็นบุรุษเพศที่เติบโตเต็มที่แต่บางสิ่งกลับแลดูเยาว์วัย เขามีปีกสีขาวสะอาด 3 คู่ 6 ข้างประทับอยู่กลางแผ่นหลัง ปีกคู่แรกเล็กที่สุด ปีกคู่ที่สองใหญ่กว่าร่างของเขาเสียอีก ปีกสุดท้ายยาวพอๆกับคู่ที่สองแต่ไม่ใหญ่เท่า

ใบหน้าดูสะอาดสะอ้านเหมือนกับขนนกสีขาวของปีกทั้งสามคู่บอกไม่ถูกว่าจะเป็นบุรุษหรือเด็กชาย บางทีอาจเป็นผู้ใหญ่ที่แลดูไร้เดียงสา บริสุทธิ์เหมือนเด็ก หรือ อาจจะเป็น เด็กที่แลดูมีความเป็นผู้ใหญ่ในตัว แต่เขากำลังฉีกยิ้มอย่างอ่อนโยน

แต่แวบนั้นใบหน้าที่สะอาดสะอ้านมีรอยยิ้มกลับทอแสงหม่น ก่อนทุกสิ่งจะดำมีด เสียงร้องที่ไม่มีเสียงแต่เด็กสาวกลับได้ยินชัดเจน ในความมืด ซินรู้สึกเหมือนเลือดกระเด็นใส่เธอ..

และหลังจากนั้นไม่ถึงวินาที...ซินรู้สึกเหมือนกำลังเหยียบบางอย่างอยู่ เหนอะแหนะ นิ่มลื่น จนไม่กล้าก้าวเท้าอาจเป็นเพราะความที่ไม่เห็นอะไรนอกจากความมืดด้วย

“เจ้านี่เอง..” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นในความมืด มันดูเหมือนอ่อนโยนแล้วก็ดีใจเหมือนพบสิ่งที่ค้นหา

ช่วงเวลาที่เสียงนั้นเอ่ยจบ แสงก็สว่างขึ้นไม่เจิดจ้าแต่ขุ่นมัวพอที่จะทำให้เห็นทุกสิ่ง..

เด็กสาวเข่าอ่อนเกือบทรุดลงไปกองกับสิ่งที่อยู่ใต้เท้า..ปีกสีขาวนับร้อยที่ทับกันจนไม่เห็นพื้น...ปีกสีขาวที่ถูกย้อนเป็นสีแดงด้วยของเหลวที่เรียกว่าโลหิต...ปีกสีขาวที่ขาดสะบั้นจากหลังผู้เป็นเจ้าของ

ที่ตรงนั้นหน้าเธอที่เคยมีเทวดาที่ฉีกยิ้มอย่างอ่อนโย ปีกสีขาวสะอาดทั้ง6ข้าง บัดนี้ กลับมีบุรุษ บุรุษที่หน้าตา รูปร่างเหมือนเทวดาองค์แรกไม่มีผิดเพี้ยน แต่ เหตุใดไม่รู้บัดนี้เด็กสาวเรียกได้อย่างเต็มปากว่าเขาคือ บุรุษที่เติบโตเต็มวัย..แต่สิ่งที่น่าตกตะลึงไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้นปีกทั้ง6 แปรเปลี่ยนเป็นปีกค้างคาวน่าเกลียดเพียง2ข้าง..เพียง1คู่เท่านั้น

ปีศาจตนนั้นเดินเข้ามา เธอกลัวจับใจ แต่สิ่งที่ซินกลัวมากกว่าการที่ปีศาจตนนั้นเดินเข้ามาหาคือวิ่งหนีไปบนปีกสีแดงนับร้อยที่อยู่ใต้เท้า

“ข้าหาเจ้าต้องนาน” มันฉีกยิ้ม ไม่ใช่รอยยิ้มที่บริสุทธิ์เหมือนครั้งที่เขายังเป็นเทวดาที่แยกว่าไม่ออกว่าเป็นบุรุษหรือเพียงเด็กชาย แต่มันก็มิใช่รอยยิ้มที่ชั่วร้าย น้ำเสียงที่กล่าวออกมาไม่ใช่น้ำเสียงที่แสดงความอยากละโมบเป็นเจ้าของ ไม่ใช่ขู่ให้หวาดกลัว เหมือนดังปีกค้างคาวแสนอัปลักษณ์ กลับเป็นน้ำเสียงที่ยิ่งทำให้ซินเชื่อว่าเขาหมายความอย่างที่พูด..เขาหาเธอมานาน..นานเหลือเกิน

อยู่ๆน้ำตาของซินก็ไหลอาบแก้มโดยที่เด็กสาวไม่ได้ตั้งใจหรือรู้ตัวว่าเป็นเพราะเหตุใด

แต่ชั่ววินาทีที่น้ำตาที่ไหลอาบแก้มหยดหนึ่งไหลตกสู่ปีกสีแดงที่เคยเป็นสีขาวสะอาดนั้น พลันโลกที่ขุ่นมัวก็ดับวูบลงเหลือเพียงความมืดมิดอีกครั้ง

+++++++++++

เด็กสาวสะดุ้งตื่นขึ้นบนเตียง มือจับที่เหนือหน้าอกข้างซ้าย สัมผัสถึงการเต้นของหัวใจที่ระรัว น้ำตาไหลหยดใส่ผืนผ้าห่ม

ฝัน..ฝันงั้นหรอ?

ซินนั่งจนเริ่มหายใจเป็นปกติ แต่สมองยังคงว่างเปล่าคิดอะไรไม่ออก ก่อนลุกจากเตียงมองลอดออกไปทางหน้าต่าง ..ยังไม่เช้าเลย.. ข้างนอกท้องฟ้ายังมืดไร้แสงจากดวงจันทร์หรือดาวเหมือนทุกๆค่ำคืน ทำให้เด็กสาวไม่มั่นใจนักว่านี่เธอเพิ่งหลับไปได้ไม่นานหรือก่อนรุ่งเช้ากันแน่

ซินพาร่างตัวเองเข้าไปในห้องน้ำอย่างเซๆ เพราะยังรู้สึกเข่าอ่อนกับความฝันเมื่อครู่อยู่ แต่เพียงเดินเข้ามาในห้องน้ำ ตาก็เบิกกว้างจ้องมองใบหน้าตัวเองในกระจกที่สะท้อนภาพหน้าของเด็กสาวที่มีคราบเลือดอยู่ที่ข้างแก้ม

เลือด..เลือดในความฝันที่กระเซ็นมาโดนแก้ม

...วันนั้นเด็กสาวย่านเริงรมย์หายตัวไปจากบ้านเช่าในตรอกและร้านโสเภณีสุดหัวมุมถนน...