ผู้เป็นที่รัก

ผู้เป็นที่รัก

‘พี่ครับหยุดเถอะ….’

‘อย่าทำตัวน่ารำคราญได้มั้ย’

‘แต่พี่ครับ พี่จะคบหลายคนแบบนี้ไม่ได้นะ’

‘ถ้าแกไม่พูดแล้วใครจะรู้…เพราะฉะนั้นแกก็อยู่เงียบๆไป’

‘…….อะ แล้วพี่จะไปไหนครับ!!’

‘หาเงินให้แกใช้ไง! อย่ามาถามโง่ๆได้มั้ย’

‘แต่พี่ก็หางานดีๆทำก็ได้นี่ครับ’

‘อย่าโง่ไปหน่อยเลยเจียเอ่อร์! แกรู้มั้ยถ้าไม่มีเงินของผู้ชายพวกนั้น แกก็คงไม่ได้เรียนที่ดีๆหรอกนะ!’

‘พี่ครับ! พี่!!’

     พี่ชายฝาแฝดของผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ เค้าทำงาน…แบบที่ ผู้หญิงหากินเค้าทำ ในวันที่พ่อไล่พี่ออกจากบ้าน ผมก็ตัดสินใจมาอยู่เป็นเพื่อนพี่ พี่เค้าดูแลผมดีมาก ถึงจะเป็นแฝดแต่พี่เค้าก็เลือกที่จะสละตัวเองให้ผมเรียนแล้วเค้าทำงาน แต่ผมไม่เคยคิดมาก่อนว่างานที่เค้าทำมันจะเป็นเรื่องอย่างว่า พี่เค้าไม่ได้ทำงานเป็นร้านประจำ ไม่จำเป็นที่จะต้องทำงานร้านประจำ ก็มีลูกค้ามาติดเค้ามาก ผมเคยห้าม แต่ก็เปล่าประโยชน์ ก็ถูกที่เงินพวกนี้ทำให้ผมได้เรียนที่ดีๆ…..แต่ผมก็ไม่อยากให้พี่ทำแบบนี้เลย

หวัง แจ็คสัน

:ผมทำให้คุณได้ทุกอย่าง ขอแค่คุณจ่ายก็พอ

หวัง เจียเอ่อร์

:พี่ครับรีบกลับมานะ ผมไม่อยากอยู่กับผู้ชายคนนี้

มาร์ค ต้วน

:อย่ามาดื้อกับฉันนะ แล้วก็เลิกทำตัวร่านๆได้แล้วแจ็คสัน!

อิม แจบอม

:แฝดหรอ? น่ารักจัง ขอได้มั้ยครับ?

#ขอฝากไว้ในที่นี้ คือหมั่นไส้ ก็เลยแต่งมาอีกเรื่อง เรื่องเก่าๆยังไม่จบ เรื่องนี้มาอีกแล้ว ฝากด้วยน้าาาา