[ Fic BTS ] | Death or Love | (JINKOOK) ตายแลกรัก.

ลำดับตอนที่ #1 : ไม่เชื่ออย่าลบหลู่...

CRYSTAL CLEAR

------------ 1 -----------

( ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ )

"เห้ย !! มึงอย่าหนีนะเว้ย ! "

นักเลงสิบกว่าคนวิ่งไล่หลังตามมาอย่างรวดเร็ว

คิมซอกจินวิ่งติดเกียร์ตีนหมาหนีอย่างเอาเป็นเอาตาย เลี้ยวเข้าซอยนั่นบ้าง ซอยนี้บ้าง แต่พวกข้างหลังแม่งก็วิ่งตามมาเร็วกันจัง เหนื่อยนะเว้ย !!      ที่ต้องหมดสภาพหนีมาแบบนี้ก็เพราะ..

3 ชม. ก่อนหน้านี้

ไอโฟนสีดำสั่นและส่งเสียงไลน์เข้า

( 1 ข้อความจาก แฟนจ๋า )

จิน..จินเป็นผช..ที่ดีมากนะ ฉันรักนายนะ แต่ฉันต้องเลิกกับนาย เพราะ..ฉันท้อง.. เราเลิกกันเถอะ

เขาบีบไอโฟนแน่นแล้วโยนมันทิ้งสุดแรง     
ทำไม..ทั้งที่เขาไม่เคยรักใครนอกจากเธอ นานะ..

รักจนไม่กล้าแแต่จะแตะต้องตัวเธอ ให้เกียรติเธอ                   
แต่เธอท้องได้ไง.. โดนสวมเขามาตลอด แม่ง โง่ วะ    เลิกกันเพราะ 'ไม่ทำ' งั้นสินะ เหอะ       
..ทำไมไม่ปล้ำตั้งแต่คบกันเลยว่ะ !!         
จุกจนร้องไห้ไม่ออก .. อยากเมา

22 : 12

          แสงไฟสลัว เสียงดนตรีดังกระห่ำ กลิ่นแอลกอฮอลและบุหรี่ปะปนกันไปหมด จะเป็นที่ไหน ถ้าไม่ใช่ผับ  แต่จินไม่ตอบสนองต่อสิเร้าใดๆ    เขานั่งคร่อมตัวอยู่ที่บาร์    

"น้อง เหมือนเดิมอีกแก้ว"    ทันทีที่เหล้าถึงมือ ก็กระดกแก้วรวดเดียวหมด นี่ เป็นแก้วที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้

อยากเมา..
อยากดื่มอีก..

มือสะเปะสะปะลูบๆคลำๆไปที่กระเป๋ากางเกง ลวงลงไป แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ชิบหาย.. ลืมเอากระเป๋าตังค์มา จะหาโทรศัพท์ก็ขว้างทิ้งจนพัง ซวยเว้ยย

"นี่คะ จ่ายแทนผู้ชายคนนี้ ไม่ต้องทอน" เสียงเล็กๆดังขึ้นขวามือของเขา จินเงยหน้ามอง สวยจัง..

"คุณคือ.."

"ไปหาโต๊ะดื่มต่อกันเถอะคะ " เธอยิ้มหวานแล้วช่วยพยุงร่างของจินเดินออกไปที่โต๊ะ

"ผมอยากเมา"

"ฉันเลี้ยง หนึ่งจูบต่อหนึ่งแก้วนะสุดหล่อ .. "

หึ อยากได้เขาจนตัวสั่นละสิไม่ว่า เล่นมาก็เล่นกลับว่ะ 
จินโอบเอวบาง เธอประคองใบหน้าอันหล่อเหล่าแล้วลูบอย่างเบามือ จินโน้มใบหน้าเข้าใกล้เธอ และกำลังจะ..

" มึง !! จะทำอะไรเมียกู ?!? "

ชายร่างใหญ่กระชากแขนหญิงสาวมาไว้ในอ้อมกอด

"เออ..ที่รักคือ " หญิงสาวพยายามจะพูด แต่ก็ถูกผู้ชายคนนั้นมองตาขว้างเป็นเชิงว่า 'หุบปาก' 
"มึงอย่าอยู่เลย.. เห้ยพวกมึง เก็บมัน !" เขาสั่งลูกน้องอีกสิบกว่าคน     

นั่งหล่อทำไม หนีสิ !!

- ปัจจุบัน

ไม่ไหว...

     วิ่งต่อไม่ไหวแล้ว จินยืนหอบได้สักพักก็ได้ยินเสียงนพวกนักเลงใกล้เข้ามา เขาหันซ้ายหันขวา และก็ต้องสะดุดตากับบ้านไม้เก่าๆที่มีแสงไฟสีแดงริบหรี่ ไม่คิด..เขาวิ่งเฮือกสุดท้าย เข้าไปในบ้านหลังนั้น  ข้างในทั้งมืด ทั้งเงียบ อากาศเย็นยะเยือก รู้สึกหายใจติดๆขัดๆแปลก มีอะไรไม่ชอบกล..

" พ่อหนุ่ม มานั่งเก้าอี้ข้างหน้าฉันสิ" เสียงแหบๆของ หญิงแก่ผมขาวดังขึ้นเบาจากมุมห้อง จินสะดุ้ง เขาหันไปมอง หญิงสาวกำลังก้มหน้า ลูบลูกแก้วลูกใหญ่ที่กำลังส่องแสงมนๆ

แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จินเดินตรงไปนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรง ข้าม รู้สึกขนลุกวาบไปทั้งตัว..      

" ครับ ? "

" โดนไล่ฆ่ามาล่ะสิ ไปยุ่งกับแฟนเขาใช่มั้ย เมาด้วย..อ่า..ผิดหวังเรื่องความรัก "

" ... "

" เธอกำลังจะถึงคาด เธอกำลังจะเจอหายนะ ความตาย "

" พูดอะไร ไร้สาระ ไม่มีทาง "

"พรุ่งนี้เธอจะเจออุบัติเหตุ เธอจะเสียคนสำคัญของเธอไป ชีวิตจะแย่ แย่ แย่ลงทุกวันและ..ความตายจะจบเรื่องทั้งหมด "

" ผมไม่เชื่อ ! พูดจาไร้สาระ "

" เธอจะต้องซมซานกลับมาหาฉัน..ในไม่ช้า ไม่เชื่ออย่าลบหลู่.. "

01 : 21

จินกลับมาบ้านเพราะรถของเพื่อนรัก โชคดีของเขาที่เจอยุนกิเข้า  บางทีนี่อาจจะเป็นโชคดีครั้งสุดท้ายของเขาก็ได้..

เขาล้มตัวลงนอนบนเตียง แล้วน้ำตาก็ไหล..    รู้สึกเจ็บไปหมดทั้งหัวใจ อกหักมันเป็นอย่างนี้เองหรอ ?

เคยแต่หักอกคนอื่น เวรกรรมคงตามสนองแล้วสินะ    บางที่พรุ่งนี้ ทุกอย่าง .. อาจจะดีขึ้นกว่าเดิมก็ได้..








ในสถานที่ที่มีแต่สีขาว ทุกอย่างเป็นสีขาว

เป็นที่ที่ไม่คุ้นตาเอาซะเลย

มีหนึ่งคำถาม..

ที่นี้ที่ไหน ???


จินมองไปรอบๆไม่เห็นผู้คน เลยเดินต่อไปเรื่อยๆ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก

เด็กหนุ่มตัวเล็ก ผิวขาว กำลังถืช่อดอกไม้เล็กๆในมืิ สีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความเศร้า.. 

จอน จองกุก

วางดอกไม้ลงที่ตรง.. เหมือนจะเป็น หลุมศพของใครบางคน

"พี่ครับ วันนี้วันเกิดพี่นะ..ตามสัญญานะ ผมมาหาพี่แล้ว.."

จินยืนมองดูการกระทำของจองกุกอยู่ห่างๆ ไร้ซึ่งเสียงใดๆ มีแต่ความเงียบ

"ผมสอบเข้ามหาลัยที่อยากเข้าได้แล้วนะ เก่งมั้ยล่ะ.. ผมจะตั้งใจเรียน รับปริญญาเอกให้ได้ พี่..เคยสัญญาว่าจะมาวันรับปริญญาของผม แต่..พี่กลับผิดคำสัญญา ฮึก...คนใจร้ายตื่นมาฟังคำบอกรักของผมสิ ! ผมรักพี่นะ.." จองกุกปล่อยโฮออกมาดังๆ

"ผมต้องไปแล้วนะครับ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะมาหาพี่อีกนะครับ รักพี่นะครับ พี่จิน.."


!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!


จินรู้สึกอึ้ง..เขาไม่อยากเชื่อหูตัวเอง...

ป้ายชื่อหลุมศพที่สลักชื่อว่า 

'KIM SEOKJIN'

#end chapter 1 –

ชาปแรกจบแล้วว สั้นมากๆคะ 55555 วิจารณ์ได้คะ ช่วยเม้นหน่อยนะคะ พลีสสส -/\-

#ไหว้