คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ความลับ ความผิดหวัง ความรัก
- 8 -
แสงแดดยามเช้าสาดแสงส่องไปทั่ว ก้อนเมฆสีขาว ลอยเต็มท้องฟ้า สายลมเย็นๆพัดมาเรื่อยๆเป็นระยะ เสียงคลื่นทะเลกระทบทราย มันช่าง...ไพเราะจริงๆ หาดทรายสีขาวกับน้ำทะเลสีฟ้าคราม ดูสบายตาและสบายใจเหลือเกิน..นี่แหล่ะ บรรยากาศที่จองกุกต้องการ
เท้าของจองกุกสัมผัสลงบนหาดทราย เขาก้าวลงไปโดนน้ำทะเลเย็นๆ อ่า ~ รู้สึกดีชะมัดเลย
มือหนาโอบเอวของจองกุกจากข้างหลัง จองกุกสะดุ้งนิดๆหันไปมอง
"พี่จิน.." จองกุกยิ้มบางๆออกมา
"คิดถึงจัง" จินเอาคางเกยไว้ที่ไหล่น้องพร้อกับอิงหัวซบ
"คิดถึงอะไรเล่า ก็อยู่ด้วยกันอ่ะ"
"จองกุกครับ " จินเรียกชื่อจองกุกอย่างแผ่วเบา แล้วจับตัวอีกคนหันมาสบตา
"ครับ ? " จองกุกเอียงคอมองตาโตด้วยความสงสัย
"พี่จินรักน้องจองกุกนะครับ...แต่งงานกันนะคนดี" รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนถูกระบายออกมาบนใบหน้าของซอกจิน
จินเป็นผู้ชายที่จองกุกรัก.. ไม่อยากเชื่อว่าจะได้ยินคำๆนี้จากปาก คิม ซอกจิน
จองกุกพูดไม่ออก รู้สึกหัวใจเต้นแรง มันตื้นตันไปหมด อยากร้องไห้ออกมา แล้วเหมือนจะเป็นอย่างงั้น
น้ำใสๆไหลออกมาจากตาคู่สวย มือของจองกุกถูกยกขึ้นด้วยมือของจิน นิ้วเรียวบรรจงสวมแหวนคู่งามลงไปที่นิ้วนางข้างซ้าย
นี่มัน..ต้องเป็นฝันไปแน่ๆ..
"จองกุก.." ได้ยินเสียงของพี่จินจริงๆ...ไม่ได้ฝันไป
แต่ทำไม มีเสียง จีมิน โฮซอก แทฮยอง กำลังร้องเพลงด้วยล่ะ..?
"จอน จองกุก " จองกุกสะดุ้งตื่นขึ้นมา ใบหน้าน่ารักดูงัวเงียเพราะความง่วง
มองไปรอบๆ ตอนนี้กำลังอยู่บนรถฟอร์จูเนอร์ของพี่นัมจุน พี่นัมจุนเป็นคนขับ มีพี่ยุนกินั่งข้างคนขับ ส่วนตรงกลาง ก็ มีโฮซอก จีมิน แล้วก็แทฮยอง ตามลำดับ ส่วนหลังสุดก็มีแค่ จองกุกที่นั่งกับจิน
ทุกคนกำลังร้องเพลงอย่างสนุกสนาน ยกเว้นพี่จิน
"ฝันดีรึไง เห็นนอนไปยิ้มไป" จินลูบผมของน้องเบาๆ
"ก็..ดีครับ" หัวของจองกุกค่อยๆยกออกจากไหล่กว้างของจิน นี่เค้า เผลอซบไหล่พี่จินหรอเนี่ย -///-? แต่...ตอนนี้รู้สึกมึนๆเบลอๆยังไงไม่รู้ = ="
เหลือบมองไปที่นิ้วนางข้างซ้าย
ว่างเปล่า..
ฝันไปนี่เอง คนอย่างพี่จินหรอจะทำทำอะไรน้ำเน่าอย่างนี้ จองกุกมองไปที่จินแล้วถอนหายใจ
"อะไรของมึง มองหน้ากูแล้วถอนหายใจหมายความว่าไงวะ - - ?"
"เปล่าครับ (._.)"
"ก้มหน้าด้วย..มึงกล้าโกหกกูหรอจองกุก" จินเชยคางจองกุกขึ้นมาสบตา
"งื้อออ ก็บอกไม่มีอะไรไงฮะ" คนตัวเล็กมุ่ยหน้า
"ไม่บอกกูจูบ จูบมันต่อหน้าพวกนี้ล่ะ นับ 1-3" จินก้มลงกระซิบข้างหู รอยยิ้มชั่วร้ายผุดขึ้นมาบนหน้า ช่างต่างจากความฝันโดยสิ้นเชิง นี่ล่ะนะ เขาเรียกว่า ฝันกลางวัน ...ผช.ในชีวิตจริง T________T
"หนึ่ง" พี่จินจ้องที่หน้าน้อง
"(. . );;" น้องหลบสายตา
"สอง" พี่จินก้มลงมาเรื่อยๆ แถมแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองด้วย.. (กรี๊ดในใจดังมาก)
"(,_, )////" น้องกุกหดคอหนีสุดๆ
"สาม" พี่จินจะจูบแล้ว T[]T !!!
แทฮยองที่มองออกไปข้างทาง เริ่มเห็นทะเล ด้วยความตื่นเต้น เขาจึงหันไปข้างหลังเพื่อบอกว่าใกล้ถึงจุดหมายแล้ว แต่..รู้สึกว่าจะหันไปถูก หริอ ผิดจังหวะ ก็ไม่รู้
ริมฝีปากของจินกำลังจะสัมผัสกับริมฝีปากของจองกุก
"พี่จินครับ ! " แทฮยองเรียกชื่อของจิน ทำให้ทั้งสองผละออกจากกันอัตโนมัติ
"มีอะไร ? "
"ใกล้จะถึงทะเลแล้วนะครับ" แทฮยองยิ้มกว้างให้จิน ก่อนจะหันกลับไปที่เดิม
รู้สึกเจ็บที่ใจแปล๊บๆ ทำไม..ไม่เป็นเขาแทนจองกุก.. คนแอบรักแฟนเพื่อน มันก็สมควรเจ็บอย่างงี้แหล่ะ ทั้งที่อยากจะด่าไปเมื่อกี้ว่า 'มาจูบกันบนรถอย่างงี้ ไม่อายคนอื่นรึไง ด้าน..'
แต่มันก็เป็นสิทธิ์ของพวกเขาที่จะทำ..ก็เขาเป็นแฟนกันนี่ เนอะ..
ม่านตาเริ่มมีน้ำคลอๆในเบ้าตา แทฮยองซบใบหน้าลงที่ไหล่ของคนข้างๆ น้ำตาที่อดกลั้นไว้ค่อยๆไหล่ออกมา..
จีมินมองไปที่คนมาซบไหล่ แล้วถอนหายใจ เขารู้ว่าแทฮยองเห็นอะไร เพราะเขาเองก็เห็นผ่านกระจกรถข้างหน้า
จีมินโอบไหล่ของแทฮยองเพื่อปลอบ อย่างกล้าๆกลัวๆ
ความจริง.. ปาร์ค จีมินคนนี้ก็เจ็บไม่แพ้แทฮยองหรอก
ย้อนไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
"จีมิน เรามีเรื่องจะปรึกษาน่ะ" แทฮยองเดินมานั่งข้างๆจีมิน
"มีอะไรหรอ ? " จีมินวางปากกา ละสายตาจากหนังสือมาสนใจแทฮยองแทน
"คือ..เราชอบพี่จิน"
คำพูดเหมือนมีดกรีดใจ ปาร์ค จีมินรู้สึกชาไปทั้งตัว เจ็บไปทั้งหัวใจ..
"อืม.." จีมินก้มหน้าเม้มปาก เก็บอาการสุดๆ
"แต่พี่จินคบกับจองกุกอยู่ ฉันควรทำยังไงดี ? นายเป็นคนเดียวที่ฉันคิดว่าสนิทและอยากปรึกษาที่สุด" สีหน้าเศร้าๆของแทฮยองแสดงออกอย่างชัดเจน
'ถึงนายจะอยากให้ฉันเป็นที่ปรึกษาและรับรู้ ฉันก็อยากจะบอกนายเหมือนกันว่า ฉันไม่อยากรับรู้.. ถ้ารู้แล้วต้องเจ็บ' เสียงในหัวใจของจีมินที่ไม่มีทางบอกให้แทฮยองรับรู้ได้ ดังก้องอยู่ข้างในใจ..
"ถ้าเป็นฉัน...ฉันจะชอบเขาต่อไป..เพราะฉันชอบเขาจากใจจริงๆ ไม่ใช่แค่ครอบครอง"
"เอางั้น ?"
"และฉันจะถอนตัวออกมา ถ้าเราไม่ใช่เนื้อคู่เขา ต่อให้ต้องตายต่อหน้า เขาก็ไม่มีวันเลือกเราหรอก"
"......."
"เขาเป็นแฟนเพื่อนรักเรานะ ฉันคงหักหลังเพื่อนตัวเองไม่ลงหรอก แทฮยอง.."
ปัจจุบัน
ไหล่ของจีมินเริ่มเปียกชุ่ม เพราะน้ำของรู้สึกที่จากตาของแทฮยอง
สงสารแทฮยอง..แต่ก็สงสารตัวเอง ที่เป็นได้แค่ที่ปรึกษา ก็นี่มันเพื่อน..ต่อให้รักแทบตาย..ก็ไม่มีสิทธิ์พูดคำว่ารักออกไป ใช่มั้ย ?
ไม่ใช่แค่แทฮยอง ที่เห็น เพราะถ้าจีมินเห็นผ่านกระจกรถ คนขับรถอย่างนัมจุนก็เห็นด้วย..
ทำไมไม่จูบกันซะตรงนั้นเลยวะ เหอะ
และยุนกิเองก็รู้และเห็น ทั้งสายตาของนัมจุน อาการของแทฮยองและจีมิน มันชัดเจน
แต่รู้สึกจะมีคนนึง ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย - -
"ว้าวๆๆ วู้ โอ่วเย้ ถึงแล้ว ~ โอ้ ทะเลแสนงาม ~ สวย สวยเหมือนพี่ยุนกิเลย ~" โฮซอกยิ้มโชว์เงิง แล้วยื่นหน้าไปข้างหน้า หายุนกิ
"แกว่ากูเค็มเหมือนทะเลหรอ - - ? "
"ห้ะ ?! ป่าวนะครับ หมายถึงพี่สวยต่างหาก O_O"
"เหมือนกันนั่นแหล่ะ ไอ่เงิง หุบปากไปเลย ลั้นลาดูสถานการณ์หน่อย" ยุนกิพูดไปแล้วมองไปรอบๆรถ โฮซอกเองก็มองไปรอบๆ ทุกคนกำลังเงียบ..
"เป็นอะไรอ่า.."
ด้วยความหมั่นไส้ ยุนกิเลยตบหัวโฮซอกไปทีนึง แล้วทั้งคู่ก็เริ่มโวยวาย
"เลิกกัดกันได้แล้ว เราถึงแล้ว" นัมจุนค่อยๆขับรถช้าลง รถเลี้ยวเข้าไปจอดทางรีสอท ของแทฮยอง
ทุกคนลงจากรถแล้วขนของลง แทฮยองพาทุกคนไปทำความรู้จักกับคุณพ่อ คุณแม่ แล้วค่อยเอาของไปเก็บที่ห้องพัก
จินพักกับจองกุก เพราะจินเปิดห้องพิเศษ(สุดๆ) และบังคับจองกุกเข้าห้อง(?) แถมขู่ว่าจะไม่พูดด้วย T^T จีมิน
แทฮยอง โฮซอก พักด้วยกัน ส่วน นัมจุนก็พักกับยุนกิ ถึงแม้ว่า โฮซอกจะโวยวายว่ายังไงก็ จะนอนกับยุนกิให้ได้ก็เถอะ - -
"นายมันตัวอันตราย" ยุนกิพูดใส่โฮซอกก่อนจะปิดประตูห้องลง
"นี่ล่ะนะ ! คนน่ารักมักใจร้าย !" โฮซอกตะโกนใส่หน้าประตูห้องพักของยุนกิ ก่อนจะหน้ามู่ยู่ยี ลากกระเป๋าเข้าห้องตรงข้ามกัน ซึ้งเป็นห้องของพวกเขาเอง
ห้องพัก จิน & จองกุก
จองกุกถึงกับชะงักเมื่อลากกระเป๋ามาหยุดที่กลางห้อง
ทำไม..มันมีเตึยงเดียว =[]= ?!? ต้องมีการเข้าใจผิดอะไรแน่ๆ ทำไมมีเตียงเดียว มากันสองคนนะ แล้ว..เค้าจะนอนไหน ทำไมพี่จินใจร้ายจัง คงจะให้น้องนอนโซฟา ไม่ก็ข้างเตียงแน่เลย T^T
ไม่ละความพยายาม สายตาสอดส่องหาเตียงอีกหนึ่ง จองกุกเดินไปกลางห้อง หลังห้อง หน้าห้อง ก็ไม่มีเตียง..
"หาอะไร ? " จินที่เพิ่งคุยกับพนักงานที่เคาว์เตอร์เสร็จ ลากกระเป๋าตัวเอง เข้ามาในห้อง ก็อดสงสัยไม่ได้ที่เห็นคนตัวเล็กกำลังมองหาอะไรสักอย่าง
"หาเตียงครับ (' ')" พูดออกไปโดนไม่ทันคิด ทำให้พี่จินหรี่ตาลงมองน้องสายตาแบบว่า มึงปกติมั้ย
"นั่นไงเตียง" จินชี้ไปที่เตียงกลางห้อง
"ผมหมายถึงเตียงผมอ่ะ"
"ก็ใช่ไง เนี่ยเตียงมึง"
"อ้าว แล้วเตียงพี่จินล่ะ ?"
"เนี่ย ก็เตียงกู"
"ห้ะ ? หมายความว่าไง"
"ก็หมายความว่า นอนด้วยกันไง นี่ คนฉลาดเขาจะไม่ถามอะไรโง่ๆแบบนี้หรอก นี่มึงเป็นเด็กทุน เด็กโควต้าได้ไงวะ ? เรื่องแค่นี้คิดอะไรนักหนา มีเตียงเดียว นอนสองคนไม่ตายห่าหรอก "
บ่นยาว..
จองกุกมุ่ยหน้าอย่างเซ็งๆ ใครจะไปฉลาดแบบพี่จินล่ะ ตกคณิต ซ้อมวิทย์ แก้อังกฤษ 1.5 สังคม
ผ่านแต่พละเนี่ย เชอะ !
ได้แต่เถียง ในใจและสายตา ฮอลล
"เตียงนี่คิงไซส์เลยนะ -.,-" จินนอนลงเตียง มือหนาตบที่ข้างๆเป็นการเชิญชวน แถมยังทำหน้าหื่นอีก
"พี่จินลามก !"
"ยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ มึงแหล่ะ คิดอะไรกับกูอ่ะดิ้"
"ผมไม่คุยกับพี่จินแล้ว ไปเปลี่ยนชุดเล่นน้ำดีกว่า แบร่" แลบลิ้นใส่แล้วเดินไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ ไม่วายได้ยินเสียงพี่ชายที่รักไล่หลังมา
"ชอบแลบนักลิ้น เดี๋ยวคืนนี้กัดให้ขาดเลย"
จองกุกใส่เสื้อกล้ามสีขาว ทับด้วยเสื้อกระดุมสีฟ้าอ่อน กางเกงสามส่วนสีดำ เดินออกมาจากห้องน้ำ จินมองตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ใส่เสื้อยืดสีดำดิ ใส่แบบนี้เล่นน้ำก็เห็นหมด"
"ไม่ได้เอามาครับ"
"จะเปลี่ยนไม่เปลี่ยน"
"..." จองกุกเงียบแล้วมองไปทางอื่น
"ถ้าใส่ชุดนี้ก็ไม่ต้องลงน้ำ"
จองกุกส่ายหน้ารัวๆ อะไรกันมาทะเลทั้งทีไม่ให้เล่นน้ำก็ใจร้ายมากแล้ว
"ก็ได้ กูอนุญาติ ไปก่อนได้นะ เดี๋ยวกูตามไป"
จองกุกหันมาทำตาโตแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างไร้เดียงสา เขาโค้งขอบคุณจิน ก่อนจะวิ่งเยาะๆออกจากห้องไป
หึ..ไม่รู้อะไรซะแล้ว เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับคนอย่าง คิม ซอกจิน :)
______________________________________________60%__________________________________________
คลื่นซัดมาเบาๆ
หาดทรายขาว น้ำทะเลใสๆจองกุกวิ่งลงเล่นน้ำกับจีมิน โฮซอก และแทฮยองอย่างสนุกสนานเด็กน้อยทั้งสี่คนเปียกปอนไปหมด
แต่นั่นล่ะ ยิ่งเปียกยิ่งสนุก
แทฮยองสาดน้ำไปใส่จีมินรัวๆ
แต่คนตัวเล็กก็สาดกลับคืน น้ำทะเลเลอะหน้าเลอะตาแทฮยองไปหมด
เขาเอามือลูบน้ำออกจากหน้า ทันทีที่ลืมตา แทฮยองก็ชะงัก..
เสื้อกล้ามสีขาวเปียกไปหมด
ทำให้เห็นเนื้อหนังผ่านเนื้อผ้าบางๆ..ไม่นึกว่าคนตัวเล็กๆอย่างจีมินจะมีกล้ามหน้าท้องแบบนี้
หุ่นจีมินดีมาก..
ทำไมใจเต้นแรงจังวะ
"เฮ้
แทฮยองเป็นอะไร ทำไมนิ่งไปล่ะ ? " จีมินโบกมือตรงหน้าเพื่อนไปมา แทฮยองสะดุ้งเบา ก่อนจะยิ้มบางๆแล้วส่ายหน้า
นี่เขากำลังอ่านกินจีมินหรอ ? บ้าน่า..
"จองกุก
หันหลังดิ" โฮซอกกระซิบจองกุกที่กำลังแช่น้ำอยู่ให้หันหลังไป
จองกุกเอียงคอเล็กน้อยก่อนจะหันไป
ชายหนุ่มสวมแว่นกันแดดสีดำ หุ่นดี
มีซิกแพ็ค คนนึงกำลังเดินมา ผิวขาวๆของเขาดูดีมีออร่า ทั้งกล้ามแขนนั่นอีก..
พี่จิน ทำไมไม่ใส่เสื้อ !
จะโชว์สาวหรืออะไรนะ ปกติไม่ใช่คนเปลืองเนื้อเปลืองตัวแบบนี้นิ
ห่วงผิวจะตาย แต่ทำไมวันนี้..ถึง..งื้อออ หวงนะ !
จองกุกวิ่งขึ้นฝั่งรีบตรงไปหาพี่จินทันที
"พี่จิน ทำไมไม่ใส่เสื้อ ?"
"ก็มาทะเลทั้งทีไง อยากอวดสาวบ้าง" จินทำหน้านิ่ง แถมน้ำเสียงยังพูดแบบไม่รู้สึก รู้สาอะไรอีก
"นี่ประชดผมใช่มั้ย"
จองกุกเม้มปาก จ้องไปที่คนรักอย่างเดาใจได้
"อืม รู้ตัวนิดูตัวเองก่อนมั้ย ไม่ต่างอะไรกับกูหรอก" จินมองไปที่คนตัวเล็กกว่า เสื้อกล้ามกับเสื้อกระดุมที่เปียก เห็นหุ่นข้างในหมด
จองกุกเองก็เพิ่งเห็นตัวเอง..รู้สึกเย็นๆโป๊ๆไงไม่รู้
"พี่จินอย่ามองนะ !" มือเล็กๆพยายามปิดตัวเองไว้ แต่ก็ไม่พ้นสายตาของจิน
"เห็นนมหมดแล้ว
สีชมพูด้วย.." เมื่อจินเริ่มทำหน้าหื่น จองกุกก็หน้าแดงแล้ววิ่งหนีลงทะเลยไป
"จะไปไหน อย่าวิ่งหนีนะเว้ย" จินไม่รอช้าวิ่งตามน้องลงไปเมื่อถึงตัวน้องจินก็คว้าตัวน้องมากอดเอวไว้ แถมซุกหน้าลงซอกคออีก
"อ้ะ ! พี่จินปล่อยนะ" จองกุกดิ้นสุดฤทธิ์ แต่ก็สู้แรงก็คนตัวโตกว่าไม่ได้ฝ่ายจินเองก็รุกเอาๆ ทั้งกอด ทั้งฟัด จนเมื่อเห็นว่าจองกุกเริ่มหมดแรงเลยหยุด
จินไม่เข้าใจตัวเอง..ว่านี่เขากำลังแกล้งรักจองกุกเพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอด..หรือกำลังตกหลุมรักจองกุกอยู่กันแน่..
จองกุกหันมาจ้องตากับจินโดยไม่ได้ตั้งใจ
แววตาของจิน..ดูต่างจากวันแรกที่เจอกันมาก
จากแววตาที่เกลียดชังตอนนี้ดูเหมือนมันอ่อนโยน..
"กูมองเห็นตัวเองในตามึง ในสายตามึง..กูดูมีความสุข" จินยังสบตาคู่สวย แววตาของจองกุกสะท้อนภาพตัวเอง ที่กำลังยิ้มบางๆ
"ผมก็เห็นตัวเอง..กำลังอมยิ้มเหมือนกัน"
"สัญญากับกูนะ ว่ามึงจะมอบความสุขแบบนี้ให้กูคนเดียว..จองกุก" จินชูนิ้วก้อยขึ้นมาต่อหน้าของจองกุก
"แต่พี่เคยบอกว่ามันปัญญาอ่อน" ใช่ จินชอบด่าจองกุกว่า 'ปัญญาอ่อน' ทุกครั้งที่จองกุกชูนิ้วสัญญา จนกลายเป็นคำติดปาก
"เขาว่ากันว่า เวลาทำตัวปัญญาอ่อนกับใคร แปลว่ากำลังแสดงความรักต่อคนนั้น"
"...."
"มึงทำตัวปัญญากับกูบ่อย
แสดงว่ามึงรักกูมาก"
"-/////-!?" เตะเข้าโกลตัวเองเต็มๆ.. พี่จินนะพี่จิน
"แล้วกูจะทำบ้าง
เพราะกูรักมึงไง" พูดจบจินก็เกี่ยวนิ้วก้อยตัวเองกับนิ้วก้อยน้องไว้แน่น
หัวใจดวงน้อยๆกำลังทำงานหนัก
จองกุกรู้สึกว่าตัวเองสำคัญ..กับพี่จืนขึ้นมามาก
ซึ้งนะ คนบ้า TT////TT !
"ผมรักพี่จินนะ !" จองกุกร้องไห้ออกมาเหมือนเด็กน้อย จินใช้นิ้วโป้งปาดน้ำตาออกจากตาคู่สวยของน้อง ก่อนจะยีหัวเบาๆ
"ขี้แยนะมึง เดี๋ยวคนอื่นก็หาว่ากูขืนใจมึงกลางทะเลหรอก ยิ่งเซ็กซี่อยู่" จินแค่นหัวเราะเบา แต่จองกุกก็ทุบอกรัวๆ
"นี่แน่ะๆ ผมหึงนะ ! อย่าประชดกันงี้สิ " คนตัวเล็กเบะปากใส่ ทำให้พี่จินของเค้าฮาดัง
"5555555
เพิ่งเห็นมึงหึงมากก็วันนี่ล่ะ ตลกหน้ามึงมาก อ่ะๆ กูขอโทษ" เป็นครั้งแรก
ที่จินขอโทษคนอายุน้อยกว่า จากใจจริง แต่ดูเหมือนคนตัวเล็กยังงอนอยู่
แขนยาวพาดคอจองกุกแล้วออกแรงลากให้ขึ้นฝั่งไปพร้อมกัน
นี่ก็เย็นมากแล้วนะ ตะวันใกล้จะตกดิน
เดี๋ยวอยู่นานกว่านี้ ตัวเล็กต้องไม่สบายแน่ เลยตัดสินใจพากลับห้อง
และคนตัวเล็กก็ไม่ขัดขืน สงสัยคงเหนื่อยที่เล่นมาทั้งวัน
22 : 10
นี่ก็เริ่มดึกแล้ว
แต่ปาร์ตี้ริมสระน้ำกำลังครึกครืน เสียงกีตาร์จากนัมจุน เสียงร้องใสใสของจีมิน
จองกุก กำลังดำเนินไปด้วยดี ส่วนคนที่เหลือก็กินอาหารกัน ดูทุกคนมีความสุข
อากาศกำลังดี ไฟสีสันประดับเต็มขอบสระ บรรยากาศช่างโรแมนติก ~
แต่ก็ไม่เชิงว่าจะมีความสุขหรอก..
คู่ของจินกุกดูสวีทกัน จนน่าอิจฉา.. แทฮยองลอบมองเป็นระยะ สีหน้าของแทฮยองเวลายิ้ม
ดูทรมาน..จีมินดูออก
"อ่า..น้ำจะหมดแล้ว ผมไปเอามาเพิ่มนะ" แทฮยองที่นิ่งมานานก็ลุกขึ้นไปพร้อมกับถาดใส่เครื่องดื่มว่างเปล่า โดยมีจีมินมองตามหลัง
"เป็นห่วงมันก็ตามไปดิ"
ยุนกิสะกิดจีมินแล้วยิ้มให้
"ห่วงอะไร..ผมป่าวนะ"จิมินส่ายหน้ารัวๆ แต่ยุนกิก็หัวเราะแล้วดันไหล่เป็นเชิงให้ลุกขึ้น
"สายตามึงมันฟ้องไปเหอะ" สุดท้ายจีมินก็ถูกบังคับให้ลุกขึ้นแล้วเดินตามแทฮยองไป
โฮซอกมองหน้ายุนกิงง
แล้วก็เริ่มถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"คนสวยบอกอะไรจีมินครับ
?" โฮซอกยื่นหน้ามา
จนยุนกิสะดุ้งตกใจเพราะไม่ทันตั้งตัว
"ฮึ่ย ไอ่เงิงนี่ตกใจหมด ! ไม่มีอะไรหรอก"
"เอ้า มีแน่ๆบอกมาเลยยย "
"ไม่บอกๆ โว๊ะ
ไปนอนล่ะ " ยุนกิรีบขอตัวกลับห้อง โดนมีโฮซอกที่ยังโวยวายตามหลังไปด้วย
เหลือแค่ นัมจุน จิน และจองกุก
"เอิ่ม..ขับรถมาทั้งวัน
ง่วงน่ะ กูขอตัว" นัมจุนลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องพร้อมถือกีตาร์ของเขาไปด้วย
ที่จริง..เขาไม่ได้ง่วงหรอก
แต่ไม่อยากอยู่ขว้างคู่รัก นัมจุนเกลียดการเป็นส่วนเกิน..
แทฮยองหยิบไวน์มาขวดนึง แล้วก็เทใส่แก้วไปตามจำนวนครบคน แต่เขาหยิบแก้วมีเครื่องหมายมาร์กเล็กๆไว้ออกมา พร้อมกับซองสีน้ำตาลเล็กๆ..เขาฉีดซองแล้วเทใส่แก้วใบนั้น..แล้วคนมันให้เข้ากัน
เขากำลังสับสนกับการกระทำนี้..
มันผิด..หรือถูก เขาไม่รู้.. เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากำลังทำอะไร?
แทฮยองถอดหายใจยาว จู่ๆก็อยากร้องไห้
ในหัวบอกให้พอ แต่ใจสั่งให้ไปต่อ..
"แทฮยอง" เสียงใสใสของจีมินทำเอาแทฮยองสะดุ้ง มือของเขารีบยัดซองนั้นใส่ในกระเป๋ากางเกง
"มาไม่ให้สุ่มให้เสียงเลยนะ จีมิน" แทฮยองรู้สึกระแวง..
"เป็นอะไรรึป่าว
สีหน้าไม่ค่อยดีเลย" จีมินเดินเข้าไปใกล้แทฮยอง
ก่อนที่มือเล็กจะแตะหน้าผากเพื่อนอย่างห่วงใย
"ป่าวหรอก ไม่เป็นอะไร ขอบใจนะที่เป็นห่วง..จีมิน" แทฮยองมองเข้าไปนัยต์ตาของจีมิน
ใช่..แววตานั้นดูห่วงใย
จีมินรู้สึกโดนจ้องก็ทำตัวไม่ถูกแล้ว
มือเล็กชักกลับอัตโนมัติ แก้มใสเริ่มแดงระเรื่อ..
"ระ..เราไปกันดีกว่า
ทุกคนคงคอแห้งกันหมดแล้ว" จีมินเกาหัวแก้เก้อ ยิ้มแห้งๆก่อนหันหลังไป
แทฮยองมองแก้วใบนั่น
แล้วก็ตัดสินใจวางมันใส่ถาดแล้วยกไป
ดวงตาของจองกุกเริ่มพล่ามัวรวมกับสมองที่เบลอๆ
ทำเอาร่างของเขาเอนไปข้างหน้าเกือบตกสระ แต่ดีที่จินคว้าตัวไว้ได้ทัน
แล้วดึงน้องมากอดไว้
"มึงเป็นอะไร ? ทำบ้าอะไรเกือบตกสระตายทำไงวะ" จินจับไหล่น้องเขย่า แต่ไร้ซึ่งเสียงตอบรับ จองกุกไม่ตอบแต่หอบเบาๆ จินเลยแตะที่หน้าผากน้อง รู้สึกถึงอุณหภูมิของร่างกายที่มันร้อนมาก
"เป็นไข้หรอ ? ไหวมั้ย กูพากลับห้องนะ"
จองกุกพยักหน้าเบาแล้วจินก็อุ้มน้องท่าเจ้าสาวกลับไปยังห้อง ในใจของจินร้อนรุ่ม
ถ้าน้องเป็นอะไรไปทำไงวะ เขาจะไม่ให้อภัยตัวเองแน่
เป็นห่วง..ขนาดนี้หรอวะ..
จองกุกแค่เป็นไข้นะเว้ย ไม่ได้จะตาย
แต่ช่างเหอะ ยังไงก็ห่วงล่ะวะ "แฟน"..ทั้งคน..
จินเปิดประตูเข้าไปในห้อง เขาค่อยๆวางตัวจองกุกลงเตียงอย่างทะนุทะนอม
จินมองสีหน้าทรมานของน้อง
ถ้าปลุกมากินยาจะไหวมั้ยวะ
"จองกุก กินยามั้ย ?"
"....." จองกุกหลับไปแล้ว เฮ้อ ตัวเล็กเอ้ย คงเล่นน้ำตากแดด เลยเป็นไข้สินะ
นี่มันกี่โมงแล้ววะ ? ว่าแล้วมือหนาก็คลำๆที่กระเป๋ากางเกง อ้าว โฟนหาย
สงสัยลืมไว้สระน้ำ
"เดี๋ยวกูมานะ..ตัวเล็ก"
จินลูบผมจองกุก ให้หน้าม้าที่ปกหน้าเสยขึ้น ก่อนจะทำอะไรที่คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะทำได้
จินก้มลงจูบที่หน้าผากมนของน้องอย่างแผ่วเบา..
ไอโฟนของจินส่งเสียงไลน์เข้า ทันทีที่เจ้าของเครื่องเดินมาถึง จินหยิบไอโฟนเข้ากระเป๋าแล้วหันหลังกลับ
"พี่จิน อยู่ดื่มก่อนสิครับ" แทฮยองกับจีมิน เดินถือถาดไวน์มา
"แต่กูต้อง..."
"น่านะ อยู่ดื่มไวน์ก่อนสิ
ไวน์นอกของพ่อผมเลยนะ"
"อืม แต่แก้วเดียวนะ"
จินนั่งลงข้างๆแทฮยอง แล้วรับแก้วไวน์จากแทฮยองดื่ม
เป็นแก้วที่เขาเทบ้างอย่างลงไป..
จินยกแก้วรวดเดียวแล้วรีบลุกขึ้น
แต่แทฮยองก็จับแขนไว้
"พี่จะไปไหน ? "
"ไปหาจองกุก"
"...." จินแกะมือของแทฮยองออก..
"จองกุกไม่สบายน่ะ
กูคงต้องดูแลมัน มาเที่ยวทั้งที ภาระชัดๆ" จินพูดเป็นเชิงว่า
เขาไม่ได้แคร์จองกุกขนาดนั้น แล้วก็เดินไป
แทฮยองได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างของจินที่กำลังจากไป..
- cut - แทฮยองกับจีมินตกอยู่ในความเงียบบนขอบสระ ตอนนี้แทฮยองเริ่มทนไม่ไหวกับตราบาปที่ตัวเองเพิ่งทำลงไป เสียงสะอื้นเล็กน้อยของแทฮยองทำให้จีมินสะดุ้ง จีมินเองก็อึดอัด เขาจะช่วยแบ่งเบาความทุกข์นี้ได้ยังไง... ความคิดชั่ววูบที่แวบเจ้ามาในหัวสมองของจีมินมันทำให้ร่างกายจองจีมินทำตามความรู้สึก ความคิดที่จีมินเองก็ไม่คิดว่าจะทำมันลงในชีวิต มือของจีมินประคองแก้มแทฮยองมาสบตา ก่อนปากเล็กจะทาบลวไปที่ปากของคนตรงหน้าเบาๆ.. เป็นจูบที่ธรรมดา ไม่มีการตอบสนองของฝ่ายใด มันช่าง..แผ่วเบา..อบอุ่น.. จนจีมินรู้สึกตัวว่าทำอะไร เขาถอนจูบออกอย่างรวดเร็วก่อนจะลุกขึ้นเบือนหน้าหนี "ฉัน..ขอโทษนะแทฮยอง.." ขาของจีมินเตรียมก้าวออกไป ทว่า.. หมับ.. มือจองแทฮยองก็คว้าข้อมือของจีมินไว้.. "อยู่กับฉันก่อนได้มั้ย.." The End Chapter 8 สำหรับฉาก cut. ไรท์แปะลิ้งไว้ที่ทวิตไรท์น้าา @markrook42 ฝากเม้นเป็นกำลังใจต่อด้วยนะคะ ^^
ความคิดเห็น