---------- 3 ----------
>>>ความรู้สึก<<<
เช้าวันจันทร์เริ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว จินอยู่ในยูนิฟอร์มสีโรงเรียนกรมเทา กำลังสะพายกระเป๋าสะพายเป้สีดำเดินไปยังห้องอาหาร
ในห้องไม่มีใคร มีแค่เด็กผู้ชายตัวเล็กใส่ยูนิฟอร์มโรงเรียนเดียวกัน กำลังนั่งกินข้าวเงียบๆ
"อ้าว พี่จิน ทานข้าวกัน " จองกุกมองเห็นจินเดินมา เด็กน้อยยิ้มตาหยีแล้วเรียกอีกคนกินข้าว
"หางเสียง ? "
"ครับ.."
จินทำเสียงแข็งใส่น้องแล้วมองหน้าเป็นเชิงดุ ก่อนไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม จองกุกยู่ปากเล็กน้อยแล้วก้มหน้ากินข้าวต่อ
ไปดุมันทำไมวะ ต้องแอ๊บ(?) ทำดีกับมันไม่ใช่หรอ ? ฮึ่ย สูดหายใจลึกๆ ซอกจิน นายทำได้ๆ
"วันนี้ไปพร้อมกันนะ"
"เอ๋ ? " จองกุกเอียงคอมองตาแป๋ว
"กูหมายถึงไป ร.ร.พร้อมกันนะ ไปรถกู "
"จริงหรอครับ ? ผมไปด้วยได้จริงๆหรอ ? " จองกุกทำตาโต จ้องหน้าจิน
"อืม "
"ขอบคุณครับพี่จิน " จองกุกก้มหน้ากินข้าวต่อ จินลอบมองไปที่คนตรงข้าม เด็กน้อยกำลังอมยิ้ม แล้วก็ตักข้าวเคี้ยวแก้มตุ่ยๆ
" มึงดีใจขนาดนั้นเลยหรอ "
"มากที่สุดครับ ก็..พี่จินไม่เคยไปส่งผมเลย"
"อิ่มยัง ? "
"เออ..อะ..อิ่มแล้วครับ "
"งั้นก็ลุก ไป ร.ร. กูไม่อยากสายเพราะมึงนะ" จินหยิบกระเป๋าแล้วลุกออกไป
ที่จริงจองกุกยังไม่อิ่มหรอก แต่ก็ต้องโกหกไป ไม่อยากขัดใจพี่จิน เดี๋ยวพี่จินโกรธขึ้นมาเขาเลยจะอดไปด้วย ไม่ลืมหยิบขนมปังมาติดมือมาชิ้นนึง แล้วสะพายกระเป๋าเป้เดินตามจินออกไป
15 น. ผ่านไป
รถสปอร์ตสีขาว จอดลงที่ลานจอดรถของโรงเรียน นักเรียนกำลังทยอยเข้าแถวกัน จินกับจองกุกลงจากรถ
ทั้งสองคนเดินมาด้วยกัน จนตกเป็นเป้าสายตา..
เป็นเรื่องแปลกสำหรับทุกคนใน ร.ร.นี้ เพราะอย่างที่รู้ จินไม่ชอบจองกุก ถึงขั้นเกลียดมาก แต่ทำไม..วันนี้ถึงเดินมาด้วยกัน ?
จองกุกรู้สึกว่ามีคนมองเยอะเกินไปแล้ว เลยเอาแต่ก้มหน้า ก้มตา จินที่เป็นทั้งคนดัง รูปหล่อบ้านรวย กีฬาเก่ง เรื่องเรียนก็..อย่าไปพูดถึงมันดีกว่า ก็ชินกับการถูกมอง แต่มองไปที่จองกุก น้องเอาแต่ก้มหน้า คงยังไม่ชินล่ะมั้ง เดี๋ยวเป็นเด็กพี่ก็ชินเองน้อง ~
"มึงอยู่ห้องไหน ? "
"4/1 ครับ "
จินเดินนำจองกุกไปที่แถว 4/1 จินเดินมาหยุดที่ต้นแถว 4/1 ทำเอาสาวๆทั้งหลายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ จินเลยยิ้มบางๆบริหารเสน่ห์สักหน่อย ได้ผล.. ไม่ว่าจะม.4 หรือม.อื่นๆรอบข้างกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
ลืมอีกคนไปเลย
หันไปข้างๆหลังก็เห็นจองกุกเดินๆก้มๆ เดินช้าชิบ ไม่ได้ดังใจเลย - -
จินเดินไปหาจองกุก แล้วจูงมือน้องเดินตามหลังมาถึงแถว
จองกุกรู้สึกหัวใจเต้นแรง..มือพี่จิน..อุ่นจัง
"เอ้า ถึงแถวมึงล่ะ กูส่งมึงแค่นี้นะ" จินปล่อยมือน้อง กำลังจะไป แต่..
โครก..
ท้องร้อง ชิบหาย เมื่อเช้าลืมกินข้าวนี่หว่า..
"พี่หิวหรอครับ ?" จองกุกเดินมาดักหน้า
"ป่าว.."
"อ่ะ ครับ ขนมปัง เมื่อเช้า..ผมกินไม่อิ่มเลย หยิบมาด้วย " จองกุกยื่นขนมปังมาตรงหน้าจิน
เมื่อเช้าไม่อิ่ม ? แล้วทำไมไม่บอก จะได้รอ
"ยกขึ้นอีกดิ" จินมองขนมปังที่มือเล็ก ค่อยๆยกขึ้นถึงปาก เขางับขนมปังจากมือจองกุก แล้วเคี้ยวขนมปังไปยิ้มไป
"กรี๊ดดดด !!" สาวๆทั้งหลายกรี๊ดออกมาดังมาก จองกุกสะดุ้งแล้วก็ก้มหน้าเพราะอาย
"ที่หลังไม่อิ่มก็บอกสิ" จินก้มลงกระซิบข้างหูจองกุกแล้วเดินจากไป ปล่อยให้อีกคนอึ้งแล้วหน้าแดงเพราะพิษเขิน
หึ...คงเขินตายแล้วสิจองกุก เรานี้ก็ร้ายใช่เล่นเลยนะ ~
จองกุกเดินไปต่อแถวหลังสุดเงียบๆ พร้อมกับสายตาทุกคนมองตามหลังมา
ตึก..ตึก..ตึก..
หัวใจดวงน้อยๆกำลังว้าวุ่น..นี่มันความรู้สึกอะไร.. แค่รู้สึกดีล่ะมั้ง
12 : 05
อ๊อดพักเที่ยงดังขึ้น โรงอาหารมีคนกำลังทยอยเข้ามาเรื่อยๆ
จองกุกถือจานข้าวเดินมานั่งที่โต๊ะ เงียบๆ
"จองกุกกี้ ~" คนตัวเล็กนั่งลงข้างๆ พร้อมกับวางจานข้าวลงบนโต๊ะ
"อ้าว จีมิน เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วหรอ แล้วโฮซอกล่ะ ?" จองกุกเงยหน้ามองจีมินที่กำลังเคี้ยวข้าว
"หมอนั่นหรอ ซื้อข้าวอยู่อ่ะ"
"กำลังพูดถึงคนหล่ออยู่หรอค้าบบ ~" เสียงทะเล้นพร้อมรอยยิ้มกว้างของโฮซอก ส่องประกายออร่าเงิง มาแต่ไกล
"ใช่แล้ว จีมินคิดถึงนายไง ^-^" จองกุกพูดแซวๆ ชี้ไปที่จีมิน
"จองกุก พูดอะไรน่ะ โกหกทั้งเพ - -" จีมินเงยหน้าขึ้นแล้วส่ายหน้าเอือมๆ
"เขินหรอครับ ปาร์ค จีมิน ~" โฮซอกกอดคอเพื่อนตัวเล็ก แล้วยีหัว
"แฮ่กๆ บ้า ! ใครเขินนายกัน ฉันไม่อยากจะยุ่งกับนายเลย จะกินข้าวต่อแล้ว โว้ะ" จีมินดันตัวโฮซอกออกห่าง แล้วเบ้ปากใส่
จองกุกหัวเราะเบาๆให้กับเพื่อนที่น่ารักทั้งสองคน แล้วก้มลงตักข้าวเข้าปากต่อ
"จองกุก ถามอะไรหน่อยสิ" โฮซอกสะกิดไหล่จองกุกเบา
"อื้ม มีอะไรหรอ"
"เรื่องนายกับพี่จินมันยังไง ?" โฮซอกเปิดประเด็นขึ้น แล้วจ้องหน้าจองกุก
"นั่นสิๆ มันยังไงหรอ ?" จีมินเสริมขึ้นมา
"แหม่ ทีเรื่องอย่างนี้อยากยุ่งขึ้นมาเลยนะเตี้ย - -" โฮซอกดันหัวจีมินเบา คนตัวเล็กเลยตีแขนแรงๆไปทีนึง
จองกุกเงียบไปสักพัก กำลังนึกคำตอบ
นั่นสิ มันยังไงกัน ? คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง พี่จินคงแค่อยากจะดีด้วยเพราะช่วยจากอุบัติเหตุตอนนั้นสินะ ใช่แน่ๆ
"อ่อ เรื่องฉันกับพี่จินน่ะ เรา..."
"นินทาพี่หรอครับ ได้ยินชื่อจินๆ? " บุคคลที่สี่เดินเข้ามา จองกุกสะดุ้งเฮือก แล้วพยายามจะอธิบาย ให้พี่จินฟัง
"คือ..เราไม่ได้นินทาพี่นะครับ เราแค่"
"ไม่ต้องพูดหรอก ได้ยินหมดแล้ว อยากรู้ใช่มั้ยว่าเรายังไงกัน ? " จินมองหน้าโฮซอกกับจีมินสลับกัน
"ค..ครับ" โฮซอกพยักหัวงึกๆอย่างกล้าๆกลัวๆ ทำไมรัศมีพี่จินมันน่ากลัวจังวะ T^T ?
"จองกุก บอกเพื่อนนายไปสิ"
"คือ เรากับพี่จินเป็นแค่พี่น้องกัน" จองกุกพูดเสร็จก็หันไปมองหน้าจิน
"ไอ่เด็กนี่ น่าจับเตะจริงๆ"
เอ้ะ พี่จินหมายความว่าไง ?
"เฮ้ยย ไอ่จินมาได้แล้ว มีเตะบอลต่อนะ" เพื่อนของจินตะโกนเรียกจากทางออกโรงอาหาร
"พี่ไปก่อนนะเด็กๆ เอาเป็นว่า เราสองคนเป็นอะไรมากกว่าพี่น้องล่ะกัน พี่ไปนะ" จินขยิบตาให้รุ่นน้องทั้งสามคนที่กำลังทำหน้าเหวอ โดนเฉพาะจองกุก ก่อนจะโบกมือ แล้ววิ่งออกไปอย่างเท่
บู้ม !! เหมือนโดนวางระเบิดลูกใหญ่ไว้ในหัวของจองกุก
"ฮึ่ยย จองกุก ชัดเลย มากกว่าพี่น้อง !" จีมินเขย่าตัวจองกุกรัวๆ
"พี่เขาก็พูดไปงั้นแหล่ะ พี่จินชอบแกล้งฉันจะตาย" จองกุกมุ่ยหน้า
"พี่จินพูดออกมาซะเต็มปากเต็มคำขนาดนี้ มันใช่เลยจองกุก พี่จินจีบนายชัวร์ ! แต่ก็..ระวังหน่อยนะ ทั้งที่ไม่เคยญาติดีด้วย พี่จินต้องหวังอะไรจากนายแน่ๆ " โฮซอกลูบคางตัวเอง แล้วพูดขึ้นอย่างมีหลักการ
"ไอ่เงิงนี่ ! ความรักไม่เข้าใครออกใคร พี่จินอาจจะชอบเพื่อนเราขึ้นมาจริงๆก็ได้ ถ้าจะหวังก็..ก็หวังให้ได้จองกุกมาเป็นแฟนสิ ~" จีมินตีแขนโฮซอกอีกครั้ง แล้วพูดดักความคิดไม่เป็นเรื่องของเพื่อน
"แปลกอ่ะ อยู่ด้วยกันสองคน ทำไมแทนตัวเองว่า กู ทีอยู่ต่อหน้าคนอื่นสุภาพจัง -3-" จองกุกเกาหัวแล้วใช้ส้อมเขี่ยจานข้าว
"เพื่อความสนิทสนมไง ><" จีมินทำหน้าฟินสุดๆ
"นี้ก็อวยจังเลย อิ่มแล้วๆ ลุกๆ - -*" โฮซอกจ้องหน้าจีมินก่อนจะลุกไป จองกุกกับจีมินเลยวางช้อนส้อมลุกตามไปด้วย
15 : 12
ทั้งภาคบ่ายจองกุกไม่มีสมาธิเรียนสักเท่าไหร่
จองกุกวางปากกาลงแล้วเอามือกุมขมับตัวเอง ไม่เป็นอันจดงานส่ง
ก็ในหัวสมองมีแต่พี่ชาย..ที่ชื่อว่า ซอกจิน เต็มหัว ดีนะที่เป็นคาบว่าง เลยมีได้พักบ้าง
มีคำถามมากมายเกิดขึ้นเต็มไปหมด
พี่จินทำแบบนี้ทำไม ? เพื่ออะไร ? ต้องการอะไร ?
คิดแล้วก็ปวดหัว ฮึ่ยย จอน จองกุกอยากจะบ้าตาย
แต่ถ้าพี่จินจะจีบ..ก็ลองเชื่อใจพี่เขาดูนะ ^-^
ว่าแล้วก็หยิบปากกาขึ้นมาจดงานต่อ
ครืด..ครืด..
ไอโฟนในกระเป๋าสั่น เพราะไลน์เข้า จองกุกหยิบขึ้นมาดูก็เป็นข้อความจากใครก็ไม่รู้ ดิสก็ไม่ขึ้น
'จองกุก ไปดูที่ล็อกเกอร์สิ' จองกุกลุกขึ้นแล้วเดินไปยังล็อกเกอร์ของตัวเอง เขาเปิดล็อกเกอร์ออก ก็ต้องตกใจและมึนงงกับสิ่งที่เห็น
กุหลาบสีแดง 1 ดอก ที่ถูกผูกด้วยโบว์สีแดงอ่อน มีป้ายติดไว้ ว่า 'To Jungkook.' แต่ไม่มีชื่อผู้ส่ง
ใครกันนะ ส่งมาให้ ? รึว่า...พี่จิน -///- ?
จองกุกรู้สึกดีอยู่ไม่น้อยเลย หัวใจมันเต้นแรง แค่คิดก็ฟินแล้ว ~
'ใครบางคน' ที่ยืนอยู่หน้าห้องกดส่งข้อความอีกครั้ง
'เก็บไว้ดีๆนะครับ'
ไลน์เข้าไอโฟนจองกุกอีกครั้ง คนตัวเล็กกดอะไรบางอย่าง อมยิ้มแล้วเก็บไอโฟนเข้ากระเป๋ากางเกง ก่อนจะไปนั่งชื่นชอบดอกกุหลาบ
ครืด..ครืด..
1 ข้อความจาก Jungkook
'รักษาสุดชีวิตเลยครับ ^^'
ใครบางคนยิ้มมุมปากแล้วมองจองกุกสักพัก ก่อนเดินจากไป
ใครบางคน ?
ที่ไม่ใช่คนที่จองกุกคิด..
โรงพยาบาล N
จินโดดเรียนภาคบ่ายมาที่นี้ เกือบทุกวัน..
เขามองร่างหญิงคนนึงที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงคนป่วย จินถอนหายใจ แล้วกุมมือผู้หญิงคนนี้มาแนบไว้แก้ม
"แม่นมครับ ผม..ขอโทษ ต่อไป ผมจะไม่สูบบุหรี่อีก ผมสัญญา.. ขอแค่แม่นมหาย ไม่ว่าอะไรผมก็จะทำ" คิ้วหนาเริ่มขมวดติดกัน น้ำใสๆกำลังจะไหลจากตา แต่จินก็เช็ดมันออก เพราะแม่นมสอนว่าให้เข้มแข็ง..อย่าร้องไห้ง่ายๆ
ความคิดนึงแวบขึ้นมา..
ถ้ารีบจัดการจองกุก ทุกอย่างจะดีขึ้นมั้ย ?
คิดๆดู จองกุกก็ไม่มีพิษมีภัยอะไร เหมือนที่เขาเคยคิดไว้ว่า แม่เป็นยังไงลูก จะเป็นเหมือนแม่ แต่ยังไงซะจินก็เกลียดจองกุกอยู่ดี พ่อแอบมีแม่จองกุกก่อนที่แม่จินจะเสียซะอีก มันเป็นปมมาจนทุกวันนี้
จินมองดูนาฬิกาข้อมือ จะบ่ายสี่โมงแล้ว ร.ร.กำลังจะเลิกแล้ว เดี๋ยวต้องไปรับจองกุกอีก เฮ้อ..กลายเป็นทาสเด็กตั้งแต่เมื่อไหร่วะ - -'
"แม่นมครับผมกลับก่อนนะครับ ผมจะหาเวลามาเยี่ยม แม่นมอีกนะครับ " พูดเสร็จก็หอมแก้มแม่นมอย่างไม่รังเกียจ แม่นมก็คือแม่ ให้คิดแค่นี้พอ
16 : 10
หน้าโรงเรียน BigHit
จองกุกยืนชะเง้อชะแง้ หาคนบางคน แล้วก็ถอนหายใจ ในมือถือดอกกุหลาบ จองกุกมองมันแล้วก็ยิ้มเหมือนคนบ้า
ก็มันชื่นใจอ่ะ ~
รถสปอร์ตสีขาว จอดลงตรงหน้า จินลดกระจกลงแล้วกวักมือเรียกจองกุกขึ้นรถ คนตัวเล็กเดินดุ๊กดิ้นขึ้นรถ
"เรียนเป็นไงบ้าง ? " จินขับรถออกไปแล้วถามคนข้างๆ
"ก็ดีครับ แต่ภาคบ่ายเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่"
"คิดถึงกูอ่ะดิ"
"....." เกลียดจัง คนรู้ทัน -/////-
รถติดไฟแดงอยู่จินเลยหันไปที่จองกุก เห็นในมือน้องถือดอกกุกหลาบอยู่
อะไรกัน..นี่ แรดแล้วหรอ ?
"กุหลาบใคร ?"
" ทำไมพี่ถามอย่างงั้นล่ะครับ" จองกุกมองอีกคนตาโต อะไรกัน ทำไมถามอย่างงี้ ?
"กูถามว่าใครให้" จินจ้องจองกุกยังกะจะกินเลือดกินเนื้อ
"พะ..พี่จินไม่ได้เป็นคนให้หรอครับ ?" เสียงตัวเล็กสั่นๆ
"เอามานี่" จินแย่งดอกกุหลาบจากมือจองกุกมาดูป้ายที่ติดไว้
'To Jungkook' ลายมือ..
ลายมือนัมจุนชัดๆ
นี่มันจะจีบจองกุกจริงๆหรอ ? สนุกล่ะสิ :)
"ทีหลังอย่ารับอะไรจากคนที่ไม่รู้จักอีกนะครับตัวเล็ก" จินยีหัวน้องเบาๆ แล้วขับรถต่อ
#end chapter 3
1 เม้นต่อล้านกำลังใจ ^^
มีแท็กแล้วน้าา #ฟิคตายแลกรัก เม้นชั่นให้กำลังใจไรท์เตอร์ได้นะค่าา >////<
@markrook42
ความคิดเห็น