คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หอมฉันสิเเล้วจะอาบ:)
“อื้อ..ห้าว!กี่โมงแล้วเนี่ย หา!6โมงครึ่งแล้ว”
เมื่อเห็นตัวเลขบนนาฬิกาก็ทำให้ฉันตาสว่างขึ้นมาทันทีโดยไม่ต้องล้างหน้า
ซ่าๆๆ
พึ่บพับๆ
ตึกๆๆ
เอ๊ะ!
“มินซอง”
ฉันพูดชื่อเข้าวยเสียงที่เบา ก่อนจะวิ่งขึ้นชั้น2อีกรอบเพื่อไปปลุกเขา
ก๊อกๆๆๆ
“มินซองนายตื่นรึยัง นี่มันสายแล้วนะ”
ก๊อกๆๆ
“มินซอง!ตื่นรึยังเราจะสายแล้วนะ…ถ้านายไม่เปิดฉันเข้าไปล่ะนะ”
และเมื่อฉันบิดลูกบิดมันไม่ได้ล็อกนี่นา?
แอ๊ดดด
“มินซอง มินซอง นะ…นายตื่นยังอ่ะ”
ฉันทีเดินเขาไปในห้องของมินซอง มันเรียบร้อยกว่าที่คิดเยอะมากเลยล่ะ ทุกอย่างจัดเป็นระเบียบ
และฉันที่เริ่มประหม่าเพราะอยู่ในห้องกับเขาแค่สองคน
“มิน…ซอง นะ …นาย ตะ…ตื่น รึยัง”
และเมื่อยิ่งเขาใกล้เขาก็ได้กลิ่นน้ำหอมที่มีกลิ่นอ่อนจากตัวเขา
“มินซองตื่นสิ นี่มะ…ว้าย”
และเมื่อเดินมาข้างเตียงและกำลังจะเอามือไปสะกิดให้เขาตื้น แต่มันก็มีมือปริศนามาดึงมือของฉันให้ลงมานอนที่เตียง และก็มีน้าของมินซองโพลออกมาจากผ้า
“อรุณสวัสณ์นะสาวน้อย นี่ลงทุนมาปลุกถึงห้องเลยหรอJ”
เมื่อมินซองถามจบก็ยื่นหน้าเขามาใกล้จนเหลือระยะห่างแค่ไม่กี่เซน แต่ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหัวใจของฉันเพราะมันเต้นแรงมากจนจะทะลุออกมาอยู่แล้ว ใบหน้าก็ร้อนผ่าวเพราะความใกล้ชิดที่มันมากเกินความจำเป็น
“ปะ…เปล่านะ ฉะ…ฉัน คะ…แค่ เข้ามาปะ…ปะ…ปลุกต่างหาก >////////<”
เมื่อมินซองเห็นว่าฉันเริ่มพูดตะกุกตะกัก เพราะหายใจติดขัดและหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศแล้วก็ยอมปล่อยแต่ยังไม่วายแกล้งด้วยการ…
ฟู่
“ว้าย…>/////<”
“ตอนเธอเขินนี่น่ารักเป็นบ้าเลยรู้รึเปล่าสาวน้อย ^ ^”
มินซองพูดหลังจากแกล้งฉันด้วยการเป่าหูเบาๆ แต่มันหวิวๆจั้กจี้ด้วย
และทันใดนั้นตาฉันก็เหลือบไปเห็นนาฬิกาปลุกของห้องมินซอง และก็ต้องตกใจเมื่อมันขึ้นเวลา
“ว้าย!มินซองไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้เลย เจ็ดโมงแล้ว!!นะ ”
แต่ถึงพูดไปอย่างนั้นมินซองก็ทำท่าทีไม่ยี่หระและยังคงนอนต่อไป(ฉันลุกออกจากเตียงแล้ว)พร้อมกับพูดว่า
“ไม่เห็นเป็นเลย ไปเรียนสายวันแรก อย่างมากก็โดนแค่ เข้าห้องฝ่ายปกครอง ”
“แค่หรอ!มินซอง นั้นมันตั้งเลยนะ ตั้งเข้าห้องฝ่ายปกครองต่างหาก ขอร้องไปอาบน้ำนะ ไม่เห็นแก่ฉันก็เห็นแก่แม่นายก็ได้อ่ะ T^T”
เมื่อมินซองเห็นฉันทำหน้าจะร้องไห้เขาก็ยิ้มมุมปาก อย่างเจ้าเล่ห์และพูดว่า…
“หอมแก้มฉันสิแล้วฉันจะไปอาบน้ำJ”
“o//////o”
เมื่อมินซองพูดอย่างนั้น หน้ามันก็ร้อนผ่าว ใจเต้นไม่เป็นจังแหวะ และหายใจติดขัด
“เร็วสิ!เดี๋ยวเปลี่ยนจากหอมแก้มเป็นจูบแทนนะJ”
“………”
ฉันทำได้แต่เงียบไม่ตอบเพราะยังเขินอยู่ จนมินซองเร่งอีกครั้ง
“งั้น..ฉันให้เวลาเธอห้าวิ ถ้าภายในห้าวิเธอยังไม่หอมแก้มฉันอีกฉันจะ ‘จูบเธอ’”
เมื่อได้ยินคำพูดของมินซองนั้นก็ทำให้ฉันใจเต้นเข้าไปใหญ่
“หนึ่ง”
“อ๊ะ!”
“สอง”
“เดี๋ยวสิ!”
“สาม”
“ไม่นะ ห้ามนับต่อนะ!”
“สี่”
“โอ๊ย!ก็ได้!”
“หะ…”
จุ๊บ!
“พอใจรึยัง !L”
“เป็นที่น่าพอใจมากสาวน้อยJ”
มินซองลุกจากเตียงและเดินเข้าไปในห้องน้ำ
“ให้ตายสิ!ทำไมร้อนหน้าอย่างนี้นะ>/////<”
โอ๊ย!คุณหัวใจค่ะ เลิกเต้นแรงสักทีเถอะ>///////<
ความคิดเห็น