my secret ความลับของฉันมีเธอเท่านั้นที่รู้ !!

ลำดับตอนที่ #6 : เธออยู่ห้องนี้หรอ!

 บรื้น
เงียบ
เงียบจัง 
"เอ่อ...มินซอง ทำไมเงียบไปล่ะค่ะ"
"อ้อ...ไม่ไมีอะไรหรอกครับ ว่าเเต่...ผมอยากรู้เรื่องขององุ่นจังเลยครับ"
ว่าเเล้วก็หันหน้ามาทางฉันเเละก็จ้องหน้าฉันเเละยิ้มบางๆ เเละ พระเจ้า!มันดูดีมากเมื่อเขายิ้มบางๆเเบบนี้
"อืม...เรื่องอะไรล่ะค่ะ? "
"ทั่วไปครับ"
"อืม...ฉันมาจากฝรั่งเศษ  เกิดที่นั่น  เเม่เป็นคนไทย พ่อเป็นคนต่างชาติ ชอบกินองุ่น เเละยะ..."
เข้าก้มลงมามองฉันเเละก็พูดว่า
"ยังเวอร์จิ้น"
ฉันเบิกตากว้างพร้อมกับเขินอาย ฉันไม่ได้จะพูดเเบบนั้นนะ!
เป็นเวลาเดียวกับที่รถจอดพอดี
"เอ่อ...ฉะ...ฉันขอตัวนะคะ!"
ฉันพูดเสียงดังก่อนจะปิดประตู
ปัง!
"โอ๊ย! ตายเเล้วทำไมหน้าร้อนอย่างนี้นะ "
ฉันพูดพึมพำพอให้ได้ยินเเค่คนเดียว
"อา หงุ่น"
เมื่อหันไปก็เห็นมิวมิวเเละเเคนดี้
"ยังสวยเหมือนเดิมนะ มิวมิว"
"เธอก็ยังอ่อนหวานเหมือนเดิมเลยนะ"พูดเเล้วมิวมิวก็เข้ามากอด
"ไง"
นั้นคือการทักของเเคนดี้
"นี่!นายไม่คิดจะทักอะไรนอกเหนือจากนั้นรึไงห้ะ!"
  เอาอีกเเล้วสงครามน้ำลายอีกเเล้่วไงล่ะ เฮ้ออ~
"พอเถอะนะมิวมิว ฉันอยากเรียนเเล้ว"
"โอ้!ได้จ้ะ เพื่อองุ่นน้อยของฉัน *o*"
ว่าเเล้วตาก็เป็นประกายเลย
เเละไม่นานก็เดินเข้ามาในโรงเรียน โอ้โห้!พึ่งจะได้มองชัดๆก็ตอนนี้เเหละ มันใหญ่มากกกกกก
ไม่อยากจะคิดเรื่องค่าเทอมเลยว่ามันจะเท่าไร ฉันกับมิวมิวเดินไปฝั่งตะวันตก(ที่เป็นที่ตั้งห้องเรียนของฉัน) ในขณะที่เเคนดี้เดินไปทางตะวันออก(เป็นห้องเรียนของเเคนดี้) เราเเยกทางกัันไปฉันกับมิวมิวเราได้อยู่ห้อง
เดียวกันด้วย>\\\\<(เเล้วหล่อนจะหน้าเเดงเพื่อหาพระเเสงอะไรยะ)เเละเเล้วก็มาถึงหน้าห้องของเรากันเสียที
"เอาล่ะองุ่น"
มิวมิวทำเสียงเครียด เอ๊ะ!เครียดหรอทำไมอ่ะ
"..."
"พอเธอเข้าไปในห้อง เธอต้องห้ามเข้าใกล้คนที่ชื่อ..."
"อ้าว!องุ่นอยูห้องนี้หรอ"
"มะ..มะ..มินซองมาอยู่ห้องนี้ได้ยังไง o\\\o"
ฉันทำตาโตเท่าไข่ห่านเเละพูดตะกุกตะกัก อะไรกันภาพพวกนี้ที่อยู่บนรถกับมินซองเเละหัวใจตอนนี้ก็เต้นเร็วเกินความจำเป็นเเบนี้มัน...มันไม่ดีเลยนะ องุ่น เฮ้อ~