first love รักใสๆของยัยตัวแสบ

บทที่หนึ่ง 1 ก้าวแรก
"เจนเจย์!!! ตื่นได้แล้วลูก เดี๋ยวไปโรงเรียนสายหรอก"
"ค่า ตื่นแล้วค่ะ" ฉันตอบด้วยเสียงงัวเงีย เต็มที่
หวัดดีฉันชื่อเจนเจย์ เรียกสั้นๆว่า เจย์ก็ได้ เรียนอยู่ที่โรงเรียน เซนต์ฟาลิเซ่คอนแวนต์(เป็นโรงเรียนสห) อยู่ชั้นม.1 และนี่เป็นวันแรกที่โรงเรียนเปิดและฉันเป็นเด็กใหม่ ฮ่าๆ ก็เด็กใหม่หมดแหละนะ ชั้นม.1เนี้ย
"หวัดดีค่ะ แม่"
"หวัดดีจ๊ะ"
"แม่...วันนี้ตอนเย็นหนูอยากกิน ข้าวผัดอเมริกันอ่า"
"อื้ม ได้จ๊ะตอนเย็นนะ เดี๋ยวแม่ค่อยทำ"
"ค่ะๆ หนูกินข้าวเช้าก่อนนะ"
"อืม กินเร็วๆนะ วันนี้แม่รีบ"
"อืมค่ะ"
เอ่อ ที่สงสัยว่าตั้งแต่เริ่มสนทนามาเนี้ย ไม่มีพ่อคุยด้วยเลย ก็คือพ่อกับแม่ฉันเลิกกันแล้วน่ะ เลิกกันได้8ปีล่ะ
แต่ช่วงแรกๆพ่อก็มาพาฉันไปเที่ยวบ่อยๆแต่ตอนนี้ พ่อมีครอบครัวใหม่แล้วเลยไม่ค่อยมาหา แต่ส่งเงินมาให้ทุกเดือนแหละ
"กินเสร็จแล้ว แม่"
"ไปรอที่รถไปเร็ว เดี๋ยวแม่ตามไป"
แกร๊กก!!! เสียงปลอดล็อครถ
"แม่ เปิดวิทยุนะ"
"อืม"
"ไม่เอาล่ะ ฟังในไอพอดดีกว่า"
"เอ้า ยัยบ๋อง" แม่พูดพร้อมกับเอามือมาดีดหน้าผากของฉัน
"แม่คะ แม่ขับรถอยู่นะ จับพวงมาลัยไปเลย"
"ฮัดช่า ลูกคนนี้นิ"
แล้วฉันก็ฟังเลพงของฉันไป ไม่นานรถของแม่ก็มาถึงหน้าโรงเรียนของฉัน ฉันกำลังจะก้าวลงจากรถ
"เจย์!! ไม่ขอบคุณแม่เหรอ"
"ขอบคุณค่ะ" ฉันพูดพร้อมส่งจูบให้แม่
ฉันเดินเข้าโรงเรียนอย่างมั่นใจ
'ก็ความรัก มันเป็นข้อความเล็กๆของใจ
ถ้าถามเป็นแบบไหน ฉันคิดว่าคงน่าตาเหมือนเธอ'
อ๊ะ เสียงโทรศัพท์ฉันดังนี่นา
"ฮัลโหล"
(ฮัลโหล เจย์เธออยู่ไหนแล้ว) มันเป็นผู้หญิง ฟังดูแล้วคุ้นๆนะ
"เอ่อ...เธอเป็นใครน่ะ"
(อะ อ้าว จำกันไม่ได้หรอ เอมไง)
"เอมหรอ เอ่อมีไรหรอ" ที่แท้ก็ยัยเอมนี่เอง โฮ้ นึกว่าใคร
(ถึงไหนแล้วอ่า)
"ถึงโรงเรียนแล้วจ้า"
(ฉันรอที่ โต๊ะเดิมนะ)
"อื้ม มาถึงก่อนฉันอีกนะ มาเช้าจังเลย"
(แหมๆ ก็บ้านฉันอยู่ใกล้นี่นา)
"ฮ่าๆ แล้ว มิวกับเนส อ่า"
(มาแล้ว เหลือแต่คุณเธอแหละย่ะ)
"โอ้ ฉันมาสายอีกแล้วเนี้ย ฮาๆจะรีบเดินไปนะ ใกล้ถึงแล้ว"
(จ้า รีบๆนะ แค่นี่แหละ)
"อื้อจ้า"แล้วฉันก็วางสาย แล้วฉันก็เจอเพื่อนนั่งรอฉันอยู่คนเดียวในกลุ่ม
"ดีจ้า เอม มิว เนส"
"ไม่ต้องมา ดีจงดีจ้าเลยนะ มาสายแล้วยัง"
"โอ๋ๆ อย่างอนนะ ก็มาแล้วนี่ไง"
"เชอะ ถ้าพรุ่งนี้มาสายไม่รอแล้ว"
"จ้าๆ เค้าจะมาเร็วๆกว่านะ"
"อื้อ"
"ประกาศๆ ขอให้นักเรียนม.1 ห้อง English program เข้าห้องเรียนได้เลย"เสียงประกาศเรียกตามสาย
"ไป เข้าห้องกันเถอะ"เสียงชวนของเนส
"อื้อ"ฉันและเพื่อนๆอีก2คนขานรับ
ฉันตื่นเต้นจังเลย จะได้เจอกับคุณครูฝรั่งอีกครั้ง ที่บอกว่าอีกครั้งเพราะว่าต้องมาเรียนปรับพื้นฐานก่อนเปิดเทอมน่ะ แล้วเอม มิว เนส ก็เป็นเพื่อนที่ตอนปรับพื้นฐานฉันสนิทด้วยน่ะ
เดี๋ยวไปเข้าห้องเรียนก่อนแล้วกัน