“Je vous aime sans savoir comment, ni pourquoi.ou même d’où.”
ผมรักคุณโดยไม่ต้องรู้ว่ารักอย่างไร รักทำไม หรือรักจากที่ไหน
‘ถึงความรักของผมจะธรรมดา แต่ผมแค่ใช้หัวใจของผม
ในการรักอาจารย์พี่หมอ ได้โปรดอย่ากีดกันมันเลยครับ เพราะมันเป็นออกซิเจน ที่ทำให้ผมได้หายใจ’
“นายเคยมีความรักรึป่าว แบมแบม”
“เคยสิครับ แต่เขาไม่รับรู้ความรักของผมหรอก”
‘เพราะคนที่ผมรัก ผมแค่ได้อยู่ในจุด ให้หัวใจของผมได้อากาศ ผมก็ถือว่ามันคือความสุขของผมแล้วครับ พี่หมอมาร์ค’ :)
สิ่งสำคัญในการลืมคือ เราห้ามจดจำบุคคลนั้น
..............................................................
-นิยายเรื่องนี้เนื้อหาเกี่ยวกับชายรักชาย ถ้าผู้อ่านไม่ถูกใจขออภัยด้วย ณ ที่นี้
- เรื่องทั้งหมดแต่งตามจินตนาการของผู้เขียน โดยนำตัวละครมาเพื่อประกอบเนื้อหาให้เข้ากับ อรรถรสเท่านั้น
-รูปภาพไม่ใช่เรื่องจริงแต่อย่างใด แค่อิจเมจในการเข้าถึงสถานที่ตามคำบรรยาย
--ขออนุญาตใช้ภาพนะคะ
#แบมเด็กโบ
Twitter: @minkmark1
gMail:Minksirirat@gmail.com
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น