อโยธยา เด็กซ่า ออนไลน์

ลำดับตอนที่ #1 : คิดไม่ออกบอก Google

"โว้ย อะไรว่ะ ตายอีกแล้ว"
 
  เสียงบ่นอย่างหัวเสียดังขึ้นมาจากชายคนหนึ่ง ที่แม้ตอนนี้จะทำหน้าบูดบึ้ง 

หากแต่โครงสร้างหน้าตาที่ดูดีออกจะคมเข้ม ผิวขาวแม้จะหยาบกร้านไปบ้าง

ตามแบบฉบับผู้ชายที่ไม่ค่อยดูแลตัวเองนักแต่ก็ยังมีสาวเล็กสาวน้อยตามมารุมจีบ

ไม่ได้โม้นะ แต่ นี้แหละผม เทพบันดาล หรือที่ใครๆเรียกผมว่า เทพ

แต่ก็นะ ถึงแม้เทพจะบันดาลให้ผม หล่อ(ไม่)นิด ฉลาด(ไม่)หน่อย ก็เหอะ

ไอ้สิ่งที่คนเรียกกันว่า กีฬา หรือ เกมส์ เนี่ย

ดูเหมือนว่าเทพจะไม่บันดาลให้ผมเก่งเลย

"อะไรเนี่ย EXP หายไปอีก 20 พระเจ้า เล่นเกือบตาย เวลไม่เพิ่มยังมาลดอีก อ้าก แล้วเกมส์บ้าอะไรทำไหมมันเล่นยากแบบนี้ฟ่ะ ตีตัวกระจอกก็ให้ EXP ให้น้อย ไอ้จะตีตัวเก่งๆก็โดนมันตีตายอีก โอย อยากจะบ้า แล้วจะได้ทำรายงานไหมเนี่ยตู"

ครับ เหตุผลที่คนไม่เก่งเกมอย่างผมต้องมาทนอยู่ในสภาพหัวเสียแบบนี้ก็เพราะว่า...


2 อาทิตย์ก่อน...


"เฮ้ย ไอ้ชัย อาจารย์สั่งงานมา ช่วยหน่อยเดะ" ผมบอกเพื่อนสนิทผม ไอ้ชัยเดช เรียกมันสั้นๆ ว่าชัย

  ผมกับมันซี้กันมาตั้งแต่เด็กเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน
  เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยม ขนาดติดมหาวิทยาลัยยังติดที่เดียวกันเลย 

  ถึงแม้จะคนละคณะก็เถอะ

  แถมผมกับมันยังกลับบ้านด้วยกันออกบ่อย

 "เรื่องเดะ งานมึง มึงก็ทำ เกี่ยวไรกับกูว่ะ" มันตอบปัดๆไม่สนใจ แน่ล่ะไอ้นี้ 
  นอกจากเกมกับสาวมันแทบไม่สนใจอย่างอื่นเลย 
  
  แต่เชื่อเหอะ มันเรียนได้เกรด 3 กว่าโดยที่ไม่ต้องอ่านหนังสือเลย

  "ก็ครั้งนี้หัวข้อมันเป็นเรื่องของ เจ้าขุนมูลนายในอดีต ก็เลยไม่รู้ว่าจะหาที่ไหนนี้หว่า 
   ขอประวัติทวดมึงได้ปล่าว" 

  ครับ 
  
  ไอ้ชัยมันเป็นลูกหลานคนมีชื่อเสียงเรียกว่ามีบารมีไม่น้อยดังไปทั่ว
  
   แต่น่าแปลก 
  
   ที่ประวัติส่วนตัวของทวดเจ้าชัยกลับไม่ค่อยมีใครรู้จักนัก

  "โห ไอ้นี้ จะขุดเอาบรรพบุรุษกูมาเลยงั้นซิ ไม่เอาเว้ย เล่นแรงนะมีง" 
   
  มันหันมาจ้องหน้าผมแบบเคืองๆ
  
  แน่ล่ะ อยู่ๆมีคนมาซักประวัติต้นตระกูล ใครมันจะอยากพูด

  "น่านะ ไอ้รูปหล่อ ไอ้หน้าตาดี สงเคราะห์ลูกหมาตาดำๆด้วยเถอะคร้าบ" 
   
   ผมเอียงคอทำตาหวานใส่ หวังจะให้มันอ่อนใจ

    แต่ดู ดันทำท่ารังเกียจ เดินหนีซะงั้น แต่อยู่ๆมันก็หยุดเดินกระทันหัน

  "หือ" ผมเองก็ต้องหยุดหันมามองมันที่ตอนนี้ดันแสยะยิ้มทำหน้าเจ้าเล่ห์ เข้ามาหาผม

  "เคยได้ยินไหมว่ะ ของฟรีไม่มีในโลก อยากได้อะไรต้องมีค่าเหนื่อย"

   และนี่แหละค่าเหนื่อยของไอ้คนบ้าเกม

  

  เขี้ยวสมิง ตกจาก สมิง เวล 32 เอามา 15

  เขาควายดำ ตกจาก ควายธนู เวล 34 เอามา 23

  สนับมือรัติกาล ตกจาก นักมวยผีดิบ เวล 34 เอามา 7

  ผมมองกระดาษจดไอเท็มเกมส์ที่ไอ้ชัยให้ผมมา 

  ใช่ครับ

  มันให้ผมมาเล่นเกมหาไอเท็มแลกกับข้อมูลทวดมัน เจริญ

  เกมส์ที่มันให้ผมมาเล่นก็เป็นเกมส์ออนไลท์ตลาดทั่วไป 
  ผิดตรงที่มันติดเกมนี้งอมแง่มเลย

 เกมส์ อโยธยาออนไลท์ 

 เกมส์แนวตีมอนเตอร์เก็บเลเวลที่มีคนไทยผลิตขึ้นมาแข่งกับเกมออนไลท์เมืองนอก

 ซึ้งผมก็ไม่เห็นว่ามันจะต่างอะไรกับใครตรงไหนและมันก็เหมือนเดิมที่

 ผมยังเล่นเกมห่วยเหมือนเดิม!

 "เอาไงว่ะ เล่นมา 2 อาทิตย์ เวลก็อยู่ที่ 8 เท่าเดิม แล้วจะไปตีเอา
   ของที่มันอยากได้ ยังไงว่ะ" ผมนั้งนึกสักพักเลยตัดสินใจ

 คิดไม่ออกบอก Google

 ผมจัดการพิมพ์ชื่อเกมส์ ต่อท้ายด้วยวลีฮิต

 " เอาอะไรดีว่ะ... โกง โปร หรือบอท ดี"

 ถึงผมจะไม่ค่อยชอบเล่นเกมนักแต่พอไอ้ชัยให้หาไอเท็ม
 
 ผมก็จำต้องมาศึกษามันอยู่ดี เลยได้รู้เรื่องพวกนี้มาพอควร

 "ใจจริงก็ไม่อยากโกงหรอกน่ะ แต่ทำไงได้ คะแนนนี้หว่า"

 ผมบ่นกับตัวเองก่อนคลิ๊กเข้าไปหาเว็บที่ประกาศศักดิ์ดากันเป็นว่าเล่น

 "เอาเว็บนี้ล่ะว่ะ" มันตัดสินใจคลิ๊กเข้าไป และอยู่ๆหน้าจอก็เกิดดำสนิทขึ้นมา

 "เฮ้ย เกิดเฮี้ยนอะไรว่ะ ไวรัสแด๊กปล่าวเนี่ย" ผมลนลานไม่รู้ทำไงดี

  แต่ซักพักหน้าจอก็สว่างขึ้น ผมถอนหายใจโล่งอกก่อนจะขมวกคิ้วแปลกใจอีกครั้ง

                             
                            ยินดีต้อนรับผู้แสวงหาความมืดมิด

                        ท่านยินดีมอบชีวิตแล้วใช่ไหม

                        แม้พลังอันดำมืดจักเกรียงไกร

                         แต่ก็ไซร้ไร้ผู้ใดหาญควบคุม

                                 YES              NO


 ผมคลิ๊ก YES ด้วยความรู้สึกแปลกๆ บรรยากาศรอบตัวมันโหวงๆขึ้นมากระทันหัน
 เมื่อเข้าไปในบอร์ดก็เจอกับโปรแกรมแฮคแก้ข้อมูลเกมที่ผมต้องการ

  "เอาว่ะ ก็แค่โกงเกม คิดไรมาก" ขณะที่ผมกำลังแก้ข้อมูลตัวละครของผมอยู่นั้น
 เฆกดำครึ้มดั่งพายุลูกใหญ่จะก่อตัวก็ปิดท้องฟ้าจนแสงตะวันยังส่องมาไม่ได้
 
  ทั้งที่มีการพยากรณ์อากาศว่าจะไม่มีเฆกด้วยซ้ำ 
 
 ผมที่อยู่ในบ้านไม่ได้รับรู้ความผิดปรกตินี้เลย จนกระทั่ง...

แก้เสร็จแล้วเว้ย

ผมยิ้มดีใจที่ต่อไปจะได้เก็บเวลมันๆซะที แต่แล้ว...

เปรี้ยง!!!

   เสียงฟ้าผ่าดังกึกก้องจนแสงสว่างวาบไปทั้งบ้าน แล้วสติผมก็เหมือนหลุดหายไป
  กับฟ้าผ่านั่นด้วย