ข้อมูลตัวละครTouhou

ลำดับตอนที่ #72 : [UFO] ฮิจิริ เบียคุเรน

[C]http://sabre.exteen.com/20090816/ufo-allcharacter
http://sabre.exteen.com/20121220/sop-byakuren

ฮิจิริ เบียคุเรน
Hiziri Byakuren

เผ่าพันธุ์ : จอมเวท
ความสามารถ : ใช้เวทมนตร์ (เชี่ยวชาญเวทมนตร์ที่ใช้เสริมสมรรถนะของร่างกาย)
ความอันตราย : ไม่แน่ชัด
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ปานกลาง
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : วัดเมียวเรนจิ

น้องชายของเบียคุเรนคือนักบวชในตำนานที่มีนามว่า เมียวเรน
เขาทำให้บาตรบินได้อย่างง่ายดาย แล้วใช้มันในการนำเอายุ้งฉางของมหาเศรษฐีขี้งกมาไว้ที่ตน และรักษาโรคภัยของมนุษย์ที่อยู่ในที่ห่างไกล

เบียคุเรนเติบโตและศึกษาวิชาธรรมกับน้องชายมาด้วยกัน
โดยปกติเธอจะอาศัยอยู่ในยุ้งฉางลอยฟ้า (โทบิคุระ) ซึ่งสั่งสมพลังธรรมของเมียวเรนเอาไว้ ทำให้เธอได้รับพลังเข้าไปในตัวอย่างเป็นธรรมชาติ

แต่เมียวเรนกลับเสียชีวิตไปไวเสียยิ่งกว่าเบียคุเรน
เบียคุเรนผู้เศร้าโศกเสียใจรู้สึกหวาดกลัวต่อความตายขึ้นมาอย่างสุดขั้วหัวใจ
จึงเริ่มเรียนรู้พลังย้อนวัยเยาว์ที่ทำให้ตัวเองไม่มีวันตาย แต่นั่นเป็นวิชาอาคมมากกว่าที่จะเป็นวิชาธรรม จึงจัดว่าเป็นมนต์ดำแขนงหนึ่ง


เมื่อได้พลังย้อนวัยเยาว์เป็นของตัวเองแล้ว สิ่งต่อมาที่ตัวเธอผู้มีอายุขัยไม่สิ้นรู้สึกหวาดกลัวก็คือ การสูญเสียพลัง
การสูญเสียวิชาอาคมจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อเหล่ามนุษย์กวาดล้างวิชาอาคมไปจนหมดสิ้นอย่างสมบูรณ์เท่านั้น
กล่าวคือ หากไม่มีโยวไคอยู่ ก็จะไม่สามารถดำรงคงไว้ซึ่งพลังของตนเองได้
ตัวเธอนั้นเคารพนับถือโยวไค
แม้เบื้องหน้าจะถูกไหว้วานให้กำราบโยวไค แต่เบื้องหลังก็คอยช่วยเหลือเหล่าโยวไค

แม้ว่าเธอจะเคารพนับถือโยวไค แต่ก็มิได้ทำไปเพื่อตั้งตนเป็นศัตรูกับมนุษย์
ตอนแรกเธอทำไปเพื่อสนองความโลภของตนเท่านั้น แต่เมื่อได้เรียนรู้อดีตที่น่าสังเวชของเหล่าโยวไคก็เริ่มคิดว่าตัวเธอนั้นต้องมีพลัง


นักบวชผู้เยาว์วัยปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน
ตัวเธอซึ่งมีทั้งความสาวและพลังธรรมนั้นเป็นที่ชื่นชอบของมนุษย์อย่างมาก ถึงกับมีคำกล่าวว่า
「หากมีเบียคุเรนอยู่ พวกโยวไคก็ไม่น่ากลัวอีกต่อไป
　ไม่จำเป็นต้องใช้ชีวิตโดยหวาดกลัวต่อยามราตรีอีกต่อไป」

และสุดท้าย, ช่องว่างระหว่างความคิดของเธอกับความคาดหวังของเหล่ามนุษย์ก็ได้ก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้น
ผู้คนกล่าวว่า 「ยัยนั่นเป็นปิศาจในคราบมนุษย์」
แล้วจับเธอผนึกไว้ในโลกปิศาจ จนไม่อาจออกมาพบหน้าผู้คนได้อีกเป็นครั้งที่สอง


เจ้าอาวาสแห่งวัดเมียวเรนจิ
เดิมเคยเป็นมนุษย์มาก่อน แต่การฝึกวิชาอย่างยาวนานทำให้เธอก้าวข้ามความเป็นมนุษย์ไปแล้ว
เธอจึงถูกจัดให้เป็นเผ่า จอมเวท

ไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงเป็นที่เคารพรักของพวกโยวไค ทั้งที่เธอเป็นนักบวชของศาสนาพุทธ
การร่ายอาคมเพื่อขับไล่มารแบบในนิทานก็ไม่ทำ
แม้ว่าเธอจะทำตัวเป็นนักบุญแต่พลังที่ใช้กลับเป็นสิ่งชั่วร้าย
ถึงจะไม่แสดงความเป็นศัตรูกับมนุษย์ให้เห็น แต่ก็เป็นพันธมิตรของโยวไคอย่างแน่นอน

ก่อนย้ายเข้ามาสู่เกนโซวเคียว เธอถูกผนึกไว้ในโลกปิศาจด้วยน้ำมือของมนุษย์
สาเหตุคงเป็นเพราะหวาดกลัวตัวเธอที่มีพลังอำนาจพิเศษแตกต่างจากพวกตนกระมัง
ผู้ที่ปลดผนึกให้เธอก็คือเหล่าโยวไคที่เคารพรักในตัวเธอนั่นเอง
ลองมีประวัติแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะคิดว่าเธอมีความแค้นต่อมนุษย์
(จริงๆแล้วคนที่รวบรวมไอเทมและเดินทางไปโลกปิศาจจนทำให้ผนึกถูกคลายออกคือ เรย์มุ)

เธอใช้ชีวิตประจำวันโดยเคร่งครัดในศีลต่างๆเป็นอย่างมาก เช่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่ชอบการฆ่า (ไม่ทานเนื้อสัตว์)
แต่ก็ทำให้เธอเข้าสังคมกับมนุษย์คนอื่นได้ยากเช่นกัน(*1)
*1 [ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้กันดีว่าการปฏิสัมพันธ์ในเกนโซวเคียวมักเกิดขึ้นในวงเหล้า]

งานของเธอคือ การจัดพิธีเผาศพหรือพิธีฝังศพ เผยแผ่พระธรรมคำสอนให้ทุกคนแม้ไม่ใช่ลูกศิษย์ และการนอนเร็วตื่นเช้า
ในบรรดางานเหล่านั้น 「งานแสดงสดสวดมนต์ข้ามคืน」 ซึ่งเคาะไม้เป็นจังหวะพลางขับร้องโดยไม่มีการเล่นเสียงสูงต่ำ
จะถูกจัดขึ้นเดือนละครั้งโดยทุกคนสามารถร่วมฟังได้โดยไม่เกี่ยงว่าเป็นมนุษย์หรือโยวไค(*2)
*2 [ไม่ได้เป็นที่นิยมแต่อย่างใด และได้รับการยอมรับแล้วว่าผลลัพธ์ตรงข้ามกัน คือมนุษย์จะหลับปุ๋ย ส่วนโยวไคจะตื่นตัว]

เธอเป็นคนสงบเยือกเย็นและใจกว้างจนดูเหมือนพึ่งพาไม่ได้ชอบกล แต่ก็เป็นที่เคารพรักของเหล่าโยวไคผู้ไม่นิยมการต่อสู้
ให้ความรู้สึกเหมือนคุณยายใจดีที่ใกล้ชิดสนิทสนมและไม่แสดงอาการโกรธให้ใครเห็น
แต่เพราะโยวไคส่วนใหญ่เป็นสายโจมตี เลยทำให้รู้สึกขยะแขยงขึ้นมาแทน



{ความสามารถ}

ผลลัพธ์จากการฝึกวิชาทำให้ได้ความสามารถติดตัวมา
ความสามารถพิเศษที่ติดตัวมนุษย์นั้นนิยมเรียกขานว่า 「เวทมนตร์」 แต่จริงๆแล้วมีความหลากหลายมาก

เวทมนตร์ของเธอคือสิ่งติดตัวที่ได้มาจากการบรรลุพระธรรม
แต่เธอตีตัวออกจากวิถีแห่งศาสนาพุทธนิกายมหายาน(*3) แล้วลุ่มหลงในทางสายมารจนได้พลังมาครอบครอง
บางทีเธอคงจะนิพพานไม่ได้แล้ว
*3 [แนวคิดน่าสงสัยที่ว่า คนเราสามารถหนีจากความทุกข์ได้ด้วยการช่วยเหลือผู้อื่น]

เวทมนตร์ของเธอเป็นสายเสริมความแข็งแกร่งให้แก่กล้ามเนื้อ
หากร่ายอาคม จะทำให้กำปั้นแข็งยิ่งกว่าเหล็กกล้า ประสาทสัมผัสทั้งห้าเฉียบคม ต่อให้ถูกขังในเตาแปดวิถีก็ไม่มีปัญหาเรื่องร่างเนื้อ
แต่ในเวลาปกติก็ไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดาที่ไร้ซึ่งพลังใดๆเลย
ทั้งอายุขัยที่ยืนยาวและร่างเนื้อที่ไม่โรยราไปตามกาลเวลา ล้วนเป็นผลมาจากเวทมนตร์ทั้งสิ้น
ถ้าคิดจะเป็นศัตรูกับเธอก็คงต้องเล่นงานทีเผลอล่ะนะ
(ล้อเหตุการณ์ในเรื่องไซอิ๋วที่ซุนหงอคงถูกขังไว้ในเตาแปดวิถีของไท่ซั่งเหล่าจวินเป็นเวลา 49 วัน)



{มาจินเคียวคัน (ม้วนคัมภีร์จอมมาร)}

บทสวดสำหรับใช้ความสามารถถูกเขียนไว้ในม้วนคัมภีร์ที่เธอพกติดตัว (ถูกเรียกขานว่า ม้วนคัมภีร์จอมมาร (魔人経巻))
ถึงจะพูดว่า เขียน แต่ตัวม้วนคัมภีร์ไม่ได้สร้างขึ้นด้วยกระดาษ มันคืออาคมบริสุทธิ์ที่ม้วนตัวอยู่ต่างหาก(*4)
*4 [ม้วนคัมภีร์ที่ทำจากกระดาษคงตกยุคไปแล้วล่ะมั้ง]
(คำว่า มาจิน (魔人) หมายถึง ผู้มีพลังเหนือมนุษย์ธรรมดา แต่ไม่ถึงขั้นเทพมาร (魔神) เพราะใกล้เคียงมนุษย์มากกว่าเทพ)
(จริงอยู่ว่าคำแปลจะซ้ำซ้อนกับ จอมมาร (魔王) แต่ก็ใช้คำว่า ยอดมนุษย์ (超人) ไม่ได้ ใช้คำว่า -เหนือมนุษย์ ก็ไม่สื่อถึง มาร เลยเลือกแปลว่า จอมมาร)

ด้วยเหตุนี้จึงเบากว่าม้วนกระดาษและบรรจุปริมาณเนื้อหาได้อย่างไร้ขีดจำกัด
ที่ยิ่งกว่านั้นคือ การไม่เสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ทำให้มันเป็นที่รู้จักไปทั่ว
และดูเหมือนจะถูกติดตั้งโหมดสวดมนต์อัตโนมัติเอาไว้ด้วย เพียงแค่สะบัดขึ้นเหนือศีรษะก็จะใช้อาคมที่เคยร่ายไปแล้วได้ทันที

ดูเหมือนเธอจะสร้างมันขึ้นในช่วงที่ถูกผนึกไว้ในโลกปิศาจเพราะมีเวลาว่าง
สสารส่วนใหญ่ในโลกปิศาจมีความนึกคิดเป็นของตัวเอง ม้วนคัมภีร์จอมมารเองก็มีความนึกคิดเป็นของตัวเองจึงไม่มีใครอื่นที่สามารถใช้มันได้
เกนโซวเคียวเรียกไอเทมลักษณะนี้ว่า 「ต้องคำสาป」 กล่าวคือม้วนคัมภีร์จอมมารเป็นไอเทมต้องคำสาป(*5)
*5 [ดูเหมือนที่โลกภายนอกจะเรียกว่า ติดไวรัส]



{มาตรการรับมือ}

ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่าเธอมีความเป็นศัตรูต่อมนุษย์หรือไม่
แต่เจ้าตัวประกาศว่าจะไม่ฆ่าสัตว์เพราะผิดศีล จึงไม่น่าจะถูกเธอโจมตีใส่อย่างกะทันหัน

ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ควรจะระมัดระวังเหล่าโยวไคที่เป็นสมุนของเธอให้ดี
เพราะในบรรดาโยวไคที่อาศัยอยู่ในวัดนั้น มีบางตนที่เห็นได้ชัดว่าจะไม่รักษาศีลแน่นอน
โยวไคที่หมายปองในพลังของฮิจิริก็มี โยวไคที่จ้องเล่นงานมนุษย์ที่มาเยี่ยมสุสานก็มี

Tips :
- ต้นแบบของตัวละครนี้มาจาก ม้วนภาพสมัยยุคเฮย์อันนามว่า "ชิกิซันเอนกิ" ที่เพิ่งได้รับการบันทึกให้เป็นสมบัติประจำชาติของญี่ปุ่นในปี 2006
ภายในเรื่อง มีตัวเอกชื่อเมียวเรน เป็นนักบวชที่เก่งกาจและมากด้วยพลัง ทั้งยังทรงคุณธรรมและเปี่ยมด้วยเมตตา
ในบทมหาเศรษฐียามาซากิ (บทโทบิคุระ) กล่าวถึงบาตรลอยได้ และยุ้งฉางลอยฟ้า (เกิดจากเมียวเรนใช้บาตรยกให้ลอยขึ้นมา)
ต่อมาเศรษฐีขี้งกได้มาขอข้าวในยุ้งฉางคืน เมียวเรนจึงคืนข้าวให้โดยเอาบาตรบินไปส่งให้ที่บ้าน แต่ไม่คืนยุ้งฉางให้เพราะเศรษฐีไม่ได้ขอ
ส่วนบทอามะกิมิ (นางชีที่มาจากหญิงสูงศักดิ์) ได้กล่าวถึงพี่สาวของเมียวเรนว่ามาเยี่ยมเขาที่วัด แต่ไม่มีชื่อของเธอระบุไว้
อาจกล่าวได้ว่า โทโฮภาคนี้ได้แรงบันดาลใจจากสมบัติประจำชาติชิ้นใหม่ และอาศัยตรงจุดที่ว่ามีนางชีนิรนามในเรื่อง สร้างเป็นเบียคุเรนขึ้นมานั่นเอง
แต่มีการดัดแปลงเนื้อหาตรงที่ว่า ยุ้งฉางสามารถบินได้เอง โดยไม่ต้องมีบาตรบินได้มายกให้ลอยขึ้นแต่อย่างใด ทั้งยังเป็นที่อาศัยของเมียวเรนด้วย
- ในหนังสือโทวโฮวกุมอนชิคิ บทเผ่าพันธุ์จอมเวท ท่าน ZUN (ในคราบอาคิว) เคยเขียนไว้ว่า
แต่คนที่ใช้เวท"ย้อนวัยเยาว์"กับตัวเองอยู่เรื่อยๆก็มี... ...
ซึ่งหมายถึงเบียคุเรน ที่เพิ่งจะมาปรากฏตัวในเรื่องเอาตอนนี้นั่นเอง แสดงให้เห็นว่าท่าน ZUN มีการวางโครงเรื่องล่วงหน้ามาไกลมาก