ลำดับตอนที่ #52
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #52 : [SMS] ลูนาร์ไชลด์
[C]http://sabre.exteen.com/20090518/gms-lunarchild
แสงจันทร์ที่เงียบงัน
{ลูนาร์ไชลด์ Lunarchild }
(วิธีการเขียนชื่อแบบแรกที่ปรากฏภาคมังกะ เขียนว่า Luna Child (ลูน่าไชลด์) ...จึงไม่อาจทราบได้ว่านี่เป็นการแก้ไข หรือเป็นความผิดพลาดกันแน่)
ความสามารถ : ลบเสียง
ความอันตราย : ต่ำมาก
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : บริเวณใกล้ป่าเวทมนตร์
ในวันที่ลมแรง, ทั้งๆที่ลมก็ไม่ได้หยุด แต่เสียงลมพัดกลับหยุดลงในทันใด และจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงลมอีกครั้ง
คิดว่าน่าจะเคยเจอเหตุการณ์ทำนองนี้กันบ้างแล้ว
ในเวลาแบบนี้แปดหรือเก้าส่วนในสิบจะเป็นฝีมือของโยวเซย์*
*1[หากเป็นฝีมือของโยวเซย์จริงก็สบายใจได้ ไม่ต้องกังวลว่าหูของตนผิดปกติ]
โยวเซย์เป็นตัวตนที่ไม่เป็นทั้งผลดีและผลร้ายต่อมนุษย์
การเล่นซนกลั่นแกล้งของโยวเซย์ก็มิได้ก่อให้เกิดความเสียหายต่อมนุษย์โดยตรงเสมอไป
ลูนาร์ไชลด์มีพลังในการลบเสียงที่อยู่รอบตัว
พลังนี้ไม่ได้ก่อความเสียหายใดๆเลยแม้แต่น้อย
แต่เธอมักจะร่วมมือกับโยวเซย์ตนอื่นในการแกล้งคน, โดยเฉพาะกับ ซันนี่มิลค์และสตาร์แซฟไฟร์ รวมสามตน
ส่วนสูงค่อนข้างเตี้ย, มีปีกบางๆคล้ายแมลงเม่า
ในกลุ่มสามภูต แดง ขาว ฟ้า, ลูนาร์ไชลด์คือสีขาว*
*2[แดงคือซันนี่มิลค์ ฟ้าคือสตาร์แซฟไฟร์, เป็นสีของเสื้อผ้านั่นล่ะ]
อาจเป็นเพราะเธอซุ่มซ่ามที่สุดในกลุ่ม หรือเพราะพึ่งพาความสามารถในการลบเสียงมากเกินไป ทำให้เธอมักจะหนีไม่ทันอยู่คนเดียว
เมื่อรวมกับการหักเหแสงของซันนี่มิลค์, ดูเหมือนจะก่อให้เกิดการซ่อนพรางแบบไร้รูปไร้เสียงที่น่าสะพรึงกลัว แต่ยังไงเสียก็เป็นแค่โยวเซย์
ซึ่งไม่ฉลาดสักเท่าใดนัก
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・เห็นเธอหกล้มอยู่บนถนนบ่อยๆ, ซุ่มซ่ามจริงๆ (คนตัดไม้แห่งตะวันตก)
・ทั้งๆที่ไม่น่าจะมีเสียงอยู่แล้ว, แต่เธอก็ยังเดินย่องๆ (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
เป็นหนึ่งในโฉมหน้าอันโง่เขลาของเธอ
ว่ากันตามตรง, เห็นแล้วหมดอารมณ์จะลงโทษเธอเลย
・เห็นเธอบินโซไปเซมาอยู่คนเดียวกลางดึก (นักประพันธ์บทกวีแห่งดวงดาว)
ดูเหมือนจะเป็นพวกตื่นกลางคืน จึงพบเห็นได้บ่อยๆ
ที่ยิ่งกว่านั้นคือ ดูเหมือนเธอจะเริ่มทำอะไรด้วยตัวคนเดียวแล้ว
อาจจัดได้ว่าเป็นพวกที่แปลกตาหาดูได้ยากสำหรับโยวเซย์ก็ว่าได้
・เมล็ดกาแฟ*โดนขโมยบ่อยมาก, อยากให้ช่วยทำอะไรสักอย่าง (ร้านน้ำชา)
*3[โยวเซย์ที่ชอบกาแฟนั้นจัดว่าหายาก, รสนิยมของโยวเซย์มักจะเหมือนกับเด็กชาวมนุษย์เสียมากกว่า]
เธอเข้ามาใกล้โดยไร้เสียง จึงยากจะป้องกันการลักขโมย
วิธีรับมือโดยคร่าวๆก็พอมีอยู่ ซึ่งจะกล่าวในลำดับต่อไป
{มาตรการรับมือ}
แม้ความเสียหายโดยตรงจะมีน้อย แต่โดยพื้นฐานแล้วพวกเธอจะทำอะไรด้วยกันสามคนเสมอ
ดังนั้นมาตรการรับมือที่กล่าวถึงในส่วนของซันนี่มิลค์จึงใช้ได้ผลกับเธอด้วยเช่นกัน
เกี่ยวกับการเล่นซนแกล้งคนของลูนาร์ไชลด์นั้น มีรายงานเข้ามามากว่าได้รับความเสียหายจากการลักขโมย
วิธีรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้ที่เชื่อถือได้ที่สุดก็คือ พยายามส่งเสียงอยู่เสมอ
เสียงจะเงียบลงเมื่อโยวเซย์ตนนี้เข้าใกล้บริเวณที่มีเสียง จึงรู้ได้ในทันที
หากไม่ใช้ความสามารถในการลบเสียงก็คงไม่ถูกจับได้ แต่ก็นั่นล่ะ สติปัญญาของโยวเซย์
ยึดติดอยู่แต่ความคิดที่ว่า พอจะขโมยของต้องลบเสียง, ไม่คิดอย่างอื่นในหัวบ้างเลย
{ลูนาร์ไชลด์ Lunarchild }
(วิธีการเขียนชื่อแบบแรกที่ปรากฏภาคมังกะ เขียนว่า Luna Child (ลูน่าไชลด์) ...จึงไม่อาจทราบได้ว่านี่เป็นการแก้ไข หรือเป็นความผิดพลาดกันแน่)
ความสามารถ : ลบเสียง
ความอันตราย : ต่ำมาก
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ธรรมดา
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : บริเวณใกล้ป่าเวทมนตร์
ในวันที่ลมแรง, ทั้งๆที่ลมก็ไม่ได้หยุด แต่เสียงลมพัดกลับหยุดลงในทันใด และจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงลมอีกครั้ง
คิดว่าน่าจะเคยเจอเหตุการณ์ทำนองนี้กันบ้างแล้ว
ในเวลาแบบนี้แปดหรือเก้าส่วนในสิบจะเป็นฝีมือของโยวเซย์*
*1[หากเป็นฝีมือของโยวเซย์จริงก็สบายใจได้ ไม่ต้องกังวลว่าหูของตนผิดปกติ]
โยวเซย์เป็นตัวตนที่ไม่เป็นทั้งผลดีและผลร้ายต่อมนุษย์
การเล่นซนกลั่นแกล้งของโยวเซย์ก็มิได้ก่อให้เกิดความเสียหายต่อมนุษย์โดยตรงเสมอไป
ลูนาร์ไชลด์มีพลังในการลบเสียงที่อยู่รอบตัว
พลังนี้ไม่ได้ก่อความเสียหายใดๆเลยแม้แต่น้อย
แต่เธอมักจะร่วมมือกับโยวเซย์ตนอื่นในการแกล้งคน, โดยเฉพาะกับ ซันนี่มิลค์และสตาร์แซฟไฟร์ รวมสามตน
ส่วนสูงค่อนข้างเตี้ย, มีปีกบางๆคล้ายแมลงเม่า
ในกลุ่มสามภูต แดง ขาว ฟ้า, ลูนาร์ไชลด์คือสีขาว*
*2[แดงคือซันนี่มิลค์ ฟ้าคือสตาร์แซฟไฟร์, เป็นสีของเสื้อผ้านั่นล่ะ]
อาจเป็นเพราะเธอซุ่มซ่ามที่สุดในกลุ่ม หรือเพราะพึ่งพาความสามารถในการลบเสียงมากเกินไป ทำให้เธอมักจะหนีไม่ทันอยู่คนเดียว
เมื่อรวมกับการหักเหแสงของซันนี่มิลค์, ดูเหมือนจะก่อให้เกิดการซ่อนพรางแบบไร้รูปไร้เสียงที่น่าสะพรึงกลัว แต่ยังไงเสียก็เป็นแค่โยวเซย์
ซึ่งไม่ฉลาดสักเท่าใดนัก
{ตัวอย่างรายงานการพบเห็น}
・เห็นเธอหกล้มอยู่บนถนนบ่อยๆ, ซุ่มซ่ามจริงๆ (คนตัดไม้แห่งตะวันตก)
・ทั้งๆที่ไม่น่าจะมีเสียงอยู่แล้ว, แต่เธอก็ยังเดินย่องๆ (ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม)
เป็นหนึ่งในโฉมหน้าอันโง่เขลาของเธอ
ว่ากันตามตรง, เห็นแล้วหมดอารมณ์จะลงโทษเธอเลย
・เห็นเธอบินโซไปเซมาอยู่คนเดียวกลางดึก (นักประพันธ์บทกวีแห่งดวงดาว)
ดูเหมือนจะเป็นพวกตื่นกลางคืน จึงพบเห็นได้บ่อยๆ
ที่ยิ่งกว่านั้นคือ ดูเหมือนเธอจะเริ่มทำอะไรด้วยตัวคนเดียวแล้ว
อาจจัดได้ว่าเป็นพวกที่แปลกตาหาดูได้ยากสำหรับโยวเซย์ก็ว่าได้
・เมล็ดกาแฟ*โดนขโมยบ่อยมาก, อยากให้ช่วยทำอะไรสักอย่าง (ร้านน้ำชา)
*3[โยวเซย์ที่ชอบกาแฟนั้นจัดว่าหายาก, รสนิยมของโยวเซย์มักจะเหมือนกับเด็กชาวมนุษย์เสียมากกว่า]
เธอเข้ามาใกล้โดยไร้เสียง จึงยากจะป้องกันการลักขโมย
วิธีรับมือโดยคร่าวๆก็พอมีอยู่ ซึ่งจะกล่าวในลำดับต่อไป
{มาตรการรับมือ}
แม้ความเสียหายโดยตรงจะมีน้อย แต่โดยพื้นฐานแล้วพวกเธอจะทำอะไรด้วยกันสามคนเสมอ
ดังนั้นมาตรการรับมือที่กล่าวถึงในส่วนของซันนี่มิลค์จึงใช้ได้ผลกับเธอด้วยเช่นกัน
เกี่ยวกับการเล่นซนแกล้งคนของลูนาร์ไชลด์นั้น มีรายงานเข้ามามากว่าได้รับความเสียหายจากการลักขโมย
วิธีรับมือกับเหตุการณ์แบบนี้ที่เชื่อถือได้ที่สุดก็คือ พยายามส่งเสียงอยู่เสมอ
เสียงจะเงียบลงเมื่อโยวเซย์ตนนี้เข้าใกล้บริเวณที่มีเสียง จึงรู้ได้ในทันที
หากไม่ใช้ความสามารถในการลบเสียงก็คงไม่ถูกจับได้ แต่ก็นั่นล่ะ สติปัญญาของโยวเซย์
ยึดติดอยู่แต่ความคิดที่ว่า พอจะขโมยของต้องลบเสียง, ไม่คิดอย่างอื่นในหัวบ้างเลย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น