ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    the secret! แผนรักฉบับมัดหัวใจยัยตัวป่วน

    ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.ย. 51


    เมื่อคำว่าเพื่อนขีดเส้นไว้   สิ่งที่อยู่ในใจก็ไม่เปิดเผย
    ตัวฉันไม่อยากให้เป็นเหมือนเคย   อยากให้เลยคำว่าเพื่อน
    แล้วเลื่อนมาเป็นแฟน




                                                                                      บทนำ


     “จอดป้ายนี้ด้วยค่า!!!!!”  ฉันตะโกนบอกแก่โชเฟอร์ขับรถเมล์  ที่ขี่ลอยหน้าลอยตา ทำหูทวนลมไม่ได้ยินเสียงของฉันเพื่อบอกให้หยุดรถ
     ยังไงกันฟ่ะ -_-; บอกให้จอดทำไมไม่จอด  ทำเป็นหัวทวนลมอยู่ได้  นี่มันใกล้ถึงโรงเรียนฉันแล้วนะ  แค่เดินไปนิดเดียวก็ได้แล้ว จอดซักทีสิเว้ยยยยยยย! - O -
     “จอดให้ด้วยค่า!!!!!!!!!!!!” ฉันตะโกนบอกอีกทีเพื่อนให้คนขับได้ยิน   แต่ไอ้โชเฟอร์บ้าก็ยังไม่ได้ยินอยู่ดี =_=  สงสัยต้องเป็นเพราะยัยป้าแก่ๆ 2 คนนั่นแน่เลย - * -  จับ กลุ่มเม้าท์อยู่ได้ ฉันตะโกนจนจะเป็นอยู่กระสืออยู่แล้วนะยะ -_-++
     น่านนน!  มันยังไม่จอดให้อีก ไม่เป็นไร พูดอีกทีก็ได้ สงบไว้ ทีเอ สงบไว้ ลองอีกทีละ =::=
     “จอดให้หน่อยค่าาาาาาาาาา!” ฉันร้องให้ดังขึ้นเพื่อให้คนขับได้ยิน
     ฟี้วววววววว!
     รถวิ่งผ่านโรงเรียนฉันอย่างน่าตาเฉย *_* นี่ฉันนั่งเสียตังนั่งนะยะ  บอกให้จอดทำไมไม่จอด  ยัยกลุ่มนักเรียน ม.ต้น นั่นก็คุยกันอยู่ได้  โอ๊ยยยยย!  >_< มันจะคุยหาพระแสงอะไรกันนักนะฟะ - [] -
     “จอดด้วยค่าาาาา!!! TOT”  ฉันร้องอีกที  มันผ่านโรงเรียนฉันมาแล้วนะ โปรดเงียบกันหน่อยฉันจะบอกคนขับให้หยุด Y_Y รถห่าอะไรก็ไม่รู้ไม่มีกริ่งให้กดหยุดหรือไงกันฟ่ะ เนี่ย -_-::
     “จอดเถอะค่ะTTOTT  ฉันจะลง”
     “จอดดดดดดดดดดดดด หน่อยค่าU_U”
     “จอดดดดดดสิ”
     “กูบอกให้หยุดดดดดดดดดด!!!  มึงไม่ได้ยินหรืองายยยยยยยยยย!” 
     เอี๊ยดดดดดดดดดด
     รถเมล์หยุดตัวลงอย่างกะทันหันก่อนที่ทุกคนจะหันมามองหน้าฉัน ส่วนฉันนะหรอ โฮ่ๆๆๆ ^O^ ไปมองยัยผู้หญิงที่แรดๆ นั่งตรงข้ามกับฉัน ว่ายัยนั่นต่างหากที่ร้องไม่ใช่ฉัน
     นี่ถ้าฉันไม่ตะโกนคำหยาบๆ  มันคงไม่หยุดให้กันสินะ - ;; -
     ฉันเดินลงไปอย่างหน้าด้าน =;;;;= ทุกคนคงไม่สงสัยฉันหรอกเพราะค่างคนพากันนินทายัยแรดนั่นว่าไม่มีมารยาทในการขึ้นรถร่วมกันทางสาธารณะ อิๆๆๆๆ รอดเฉยเลย +_+
      ฉันเดินไปประมาณ 8 เมตรก่อนที่จะถึงโรงเรียนแสนที่รักของฉัน >_<::; จะไม่ให้แสนที่รักได้ไงละ  ก็ฉันเป็นถึงประธานโรงเรียนนี้  ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ ม.5 ค่ะ 
     “ว่าไงจีทีเอเพื่อนรัก ^::^”    เสียงเพื่อนที่เลิฟของงฉันวิ่งมาแต่ไกลเพียงแค่ฉันเดินเข้ามาในโรงเรียนได้เพียงก้าวเดียว
     “แฮม  โปรดเรียกฉันว่า ทีเอ เฉยๆ TOT เถิดมันฟังแปลกพอเรียนกว่าจีทีเอ”
     ใช่ค่ะฉันมีชื่อเล่นว่า ‘จีทีเอ’ ค่ะ  แต่ฉันจะให้เพื่อน เรียกฉันว่า ทีเอ เฉยๆ รู้ไหมค่ะ ที่ฉันชื่อว่าจีทีเอก็เพราะใคร  ขอเฉลยค่ะ  เป็นเพราะแม่ฉัน  ที่กำลังท้องอยู่ไปนั่งเล่นเกมจีทีเออยู่เลยทำให้แม่ฉันตั้งชื่อให้ว่าจีทีเอ
     “เอ่อๆ ทีเอก็ทีเอฟะ -_-; นี่ๆๆ แก ฉันมีอะไรจะให้ดูด้วยละ โฮ่ๆๆ ^O^ ถ้าแกดูต้องอึ้งมาก  นี่ๆ …” แฮมพูดพลางหยิบอะไรบางอย่างออกจากกระเป๋าของเธอเอง  ก่อนที่จะเอามาโชว์แล้วร่ายคำพูดต่อว่า “…มันคือรูปของดารานักร้องทั้งไทย และเกาหลีที่เค้าถ่ายรูปจูบกันอะแก //>_<// โคตรถูกใจเจ้เลยอ่า *O*”
     “ไหนๆๆ O_O เอามาดูสิ”
     ฉันดึงกระดาษจากมือยัยแฮมก่อนที่จะเอามาดู OoO ในกระดาษจะมีรูปภาพผู้ชายหลายรูปกำลังใช้ปากประกบกัน  ว้าว O_O  นี่มันคืองานศิลป  ถูกใจ เจ้มาก เลยพวกนี้ > ; < (นางเอกวิปริตสุดๆ) 
     ฉันเดินพลางดูรูปที่แย่งมาจากยัยแฮมอย่างดูดดื่ม  ทำไมมันถูกใจฉันอย่างนี้ฟะ > [] < แล้วเมื่อไหร่ยัยแฮมจะปลิ๊นซ์  นิยายเกย์เรื่องรักนี้เรากับนาย  มาให้อ่านสักทีเนี่ย  กำลังเร้าใจสนุก ๆ อยู่เลย แม่งขาดตอนเฉยเลย
     “นี่ๆ เมื่อไหร่แกจะเอานิยายเกย์เรื่อง รักนี้เรากับนายมาให้อ่านสักทีละ-_-+^^”
     “นี่! เธออย่ามาเร่งกันดิ #_#:;  คนแต่งมันแต่งช้านะยะ  ฉันก็เข้าไปดูในเน็ตทุกวันเลยยังไม่คืบหน้าไปไหนเลย”
     “เอ่อๆ ไม่เป็นไร  แค่มีรูปเท่านี้ฉันก็สุขใจแล้วอ่า อูว~ > [o] < รูปนี้จูบกันด้ใจดีจังอ่ะ ผู้ชาย 2  คนนี้เนี่ยหล๋อหล่อ  ถูกใจเจ้จริงๆ”
     ขณะที่ฉันดูรูปแผ่นอื่น  โดยไม่สนใจกับทางเดิน ว่าจะชนใครเข้า ช่างมันสิใครมันจะมากล้าชนฉัน = ; = +’ แค่เห็นหน้าฉันก็พากันหลบแล้ว  ฉันนะสวย หุ่นดี *-* เรียนเก่ง เริ่ด   แรด กรี๊ดดดดดดด!  >_<+++++ ไอ้คนเขียนบ้าเขียนมาได้ไงว่าฉันแรด  อย่าไปเชื่อมันค่ะ  ฉันแค่บ้าผู้ชาย ไม่ได้แรดดดดดดด
    ปึง!
     ฉันรู้สึกชนอะไรบางอย่าง  ที่รู้สึกแข็งๆ แต่นิ่มนิดๆ  หวังว่าคงไม่ใช่เสาไฟฟ้านะ (ใครมันจะโง่เอาเข้ามากันยัยโง่) ก็แค่เปรียบเทียบยะ
     แผ่นงานศิลปะ ที่ถูกใจฉันมันได้หล่นลงสู่ผืนดิน  ว้ากกกกกกกกกก!!!!!  OoO งานสุดที่รักช้านนนนน  Y_Y ไม่นา  ใครฟะบังอาจมาเดินชนประธานโรงเรียนอย่างฉัน  มันต้องเคลียร์ *_*
     แต่ตอนี้ขอเก็บงานสุดที่เลิฟก่อนที่ใครจะมาเห็นเข้า -_-+^
     ขณะที่ฉันกำลังจะเก็บแผ่นสุดท้าย  ก็มีมือใครสักคนยื่นลงมาเก็บ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด! >_< //// มันจะเก็บหาพระแสงอะไรฟ่ะ &_&  ฉันรู้แล้วว่าเป็นสุภาพบุรษ  แต่ได้โปรดอย่าเก็บเลย TOT
     คนที่เก็บไป  เอาไปดูโดยที่กระดาษใบนั้นบังหน้า  ทำให้มองไม่เห็นใบหน้าผู้ที่เก็บไป
     “O[]O+^” >>> ใบน้ายัยแฮมกับฉันในตอนนี้  ต่างพากันกังวล
     เฮ้ย! ๆ แต่เดี๋ยวก่อน -*- มันนะ จะดูนาน ไปแล้วนะ =_=++ หรือว่าไอ้นี่มันจะเป็นเกย์  เฮ่อ~    โล่งอกถ้าเป็นเกย์คงไม่เอาไปบอกอาจารย์หรอกมั้งฟ่ะ-_-^:;
     ชายคนนั้นเอากระดาษงานศิลปะอันรสเลิศ -_-{+  ลดลงเผยให้เห็นใบหน้าที่แท้จริง  ชาย หนุ่มร่างสูง  หน้าใสรูปเรียวไข่ไสกิ๊กไร้เม็ดสิว  จมูกโด่งเป็นสัน  ผมที่สับสอยระต้นคอ ส่งผลให้ใบหน้าดูดี  คนอะไรจะดูดีได้ขนาดนี้
     ว้าวววววว! O [] O หล่อโคตร  กรี๊ดดดดดดดดด! >O<  หล่อที่สุด หล่อมากๆ แต่เสียได้เป็นเกย์ (มั้ง) -_-^
     “เธอชนฉันทำไมไม่ขอโทษ  แล้วนี่อะไรของเธอ  ทำไมแผ่นกระดาษนี้มีแต่รูปผู้ชายจูบกัน=_=++”
     “บ้าหรอยะ  นายต่างหากมาชนฉัน  แล้วก็ช่วยส่งกระดาษนั้นคืนมาด้วย”
     ขณะที่ฉันกำลังจะจับกระดาษที่นายนั่นส่งมา แต่จู่ๆ ก็ถูกชักกับ  อาราย! &_& ฟะ  มันจะอะไรกันนักหนา  แค่ผู้หญิงสวยๆ อย่างฉันชอบดูรูปเกย์จูบกัน *0* กับอีแค่อ่านนิยายเกย์มันผิดตรงไหน -_-^;
     “นี่ๆ ยัยทีเอทำไมนายนั่นมันอยู่ 5/1 ห้องเดี๋ยวกับเราละ(   -)  ( -  )” ยัยแฮมสะกิดที่แขนฉันพลางกระซิบ
     “เอ่อจริงด้วยแฮะ  อาจจะเป็น…อืม...พวกรุ่นพี่ก็ได้นะแล้วลืมเปลี่ยนแต่ฉันขอเรียกว่านายละกัน  นิสัยเสียนี่หวา*_*”
     “ขอโทษฉันสิยังมีหน้าหันไม่คุยกับเพื่อนอีก-{}-”
     “อะไรยะ  นายต่างหากมาชนฉัน ;_; แล้วช่วยส่งสิ่งที่อยู่ในมือนายมาให้ฉันด้วย  ไอ้น่าเกลียด ยืนถือกระดาษผู้ชายจูบกันอยู่ได้”
     “หึๆ-_-+^ คิดว่าฉันอยากได้นักหรือไง  ไอ้รูปบ้าๆ แบบนี้เนี่ย  ทุเรศสิ้นดียัยเกย์เอ๊ย!”
     “กรี๊ดดดดดดด! >_<  ไอ้บ้า  ฉันเป็นผู้หญิงนะยะฉันจะเป็นเกย์ได้ไง  ต้องเป็นทอมกับดี้เท่านั้นยะ”
     “แต่การกระทำของเธอมันคือเกย์  ยัยไส้เดือนเน่าผิดเพศขอโทษฉันเดี๋ยวนี้นะ!!!!!!!!”
     อ้ายยยยยยย!  ต๊ายยย ตายยยย O_O บังอาจเรียกฉันว่าไส้เดือนเน่าผิดเพศหรอ กรี๊ดดดดด! !>[]<  มันบังอาจที่สุด  แกต่างหากไอ้บ้าที่มาชนฉัน  จะมาให้ฉันขอโทษแกได้ไง  แต่ขอร้องละ T_T ช่วยส่งกระดาษในมือมาให้ฉันเถอะ  อยากดูต่อมันกำลังเร้าใจอ่ะ :;-_-^^+
     “เอามานะ!  นี่นายไม่รู้หรอว่าฉันเป็นประธานโรงเรียนนี้” โฮ่ๆๆ ^O^ มันต้องให้รู้ซะบ้างว่าฉันนะคุมโรงเรียนนี้
     “ไม่รู้ -_-^^ และไม่เชื่อด้วยว่าคนทั้งโรงเรียนจะเลือกเอาไส้เดือนไม่รู้เพศมาเป็น -_=- ประธานโรงเรียน  ฉันไม่มีวันเชื่อยัยไส้เดือนเกย์=_=”
     “อ้ายยยยยยย! >_< ตายแล้วนี่นายว่าฉันเป็นไส้ดงไส้เดือนผีเน่าหรอ  นี่นายฉันจะฟ้องอาจารย์ฝ่ายปกครองว่านายทำตัวไม่สุภาพกับประธานนักเรียน”
     “เชิญสิยัยไส้เดือนหน้าเน่าเละ =_=+  ฉันไม่ได้ว่าอะไร  ฉันก็จะบอกอาจารย์ฝ่ายปกครองเหมือนกันว่า  มีสัตว์ที่ไม่รู้เพศอย่างเธอเลื่อยเข้ามาในโรงเรียน  อี้! -_-]] คิดแล้วก็ขยะแขยงในตัวเธอ  คนอะไรน่ายังกะไส้เดือนทำตัวเหมือนเกย์อีก  ยัยไส้เดือนเกย์  ชื่อนี้เหมาะสมแกเธอดีแท้^_^” 
     นายนั่นบ่นนานมาก  จนฉันแทบจะเอาเท้าฟาดหน้า  คนอะไรปากแมวฉิบ  เดี๋ยวปั๊ดเอาไปยัดใส่โถส้วมโรงเรียนที่มีแต่ขี้หรอก ^[-_-]+
     “นี่อย่าเรื่องได้ไหมนายบ้า  ส่งกระดาษมาแล้วจะได้จบๆ กัน” ฉันพูดอย่างไม่สนคำพูดของนายบ้านั่นที่มาด่าฉันว่าไส้เดือนเกย์ -_- เอาเถอะรีบคืนๆ มามันจะได้จบ  แล้วฉันจะได้ไปซักที
     นายนั่นใช้แขนด้านขวาจับกระดาษศิลปะอันวิจิตรงดงาม (มันยังไม่เลิก) ชูกระดาษขึ้นสูงทำให้กระดาษนั้นอยู่สูงเกิน 2 เมตร
     “อยากได้เธอก็เอาเองสิ” 
     “ได้!  คิดว่าทำยังไงแล้วฉันจะเอาไม่ได้หรอ  ฉันก็สูงนะยะ”
     ฉันพูดอย่างหมดน้ำโหก่อนที่จะ  เดินเข้าไปหากระดาษอันมีค่ายิ่ง  ก่อนจะเขย่งปลายเท้าให้สูงขึ้นเพื่อ ยื้อเอากระดาษที่สูงลิบตาฉัน
     ฮึบๆๆ _/\_
     ฉันพยายามกระโดดครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อเอากระดาษนั้น  แต่มันไม่ถึงอ่ะ-_-  ฮือๆๆ Y_Y  เอาไม่ถึงง่า~  แม่นะแม่ไม่น่าเตี้ยเลย =)3(=  ยัยทีเอคนนี้เลยเตี้ยไปด้วย ทำไมหนูไม่ได้ความสูงจากพ่อเหมือนพี่ไอ้เบลล์บ้างนะ*_*
     เวลาผ่านไปนานฉันยังคงเอาสิ่งนั้นไม่ได้สักที  ฉันชักจะหมดอารมณ์เล่นแล้วนะยะ&_&
     2   นาทีผ่านไป
     โอ้ยยยยยยยยย!!!!! &_& เอาไม่ถึงเว้ยยยย >_<# ฉันสูง 156 ทำไมเอาไม่ถึงฟ่ะ  ไอ้ห่านี่มันจะสูงทำวัดอะไรของมัน  ฉันชักจะโมโหแล้วนะ-_-+^
    พรูดดด!  ปึก!
     “โอ้ย!  ยัยไส้เดือนผี  เธอถีบฉันทำไม>_<”
     นายบ้านั่นร้องด้วยความเจ็บปวดเพราะฉันดันทีบอีตานั่นจังๆ แล้วล้มลงไปต่อหน้านักเรียนที่ผ่าไปมา  บอกให้ส่งมาดีๆ ไม่ส่ง มันต้องโดนงี้แหละยะ -_-
     ฉันเดินเข้าไปเอากระดาษที่ล่วงออกจากมือนายนั่น   ที่ทำแก้มป่องแบบเจ็บปวดก่อนที่ฉันจะเดินไปหายัยแฮม (ชื่อเรียกสั้นๆ ของแฮม) ก่อนที่จะหัวเราะออเกมว่า
     “โฮ่ๆๆๆๆๆ ^O^ เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับประธานโรงเรียนอย่างฉัน  ไปละนะไอ้หน้าซาลาเปาทำแก้มป่อง!!”
     ฉันหันไปยิ้มแสยะแบบหน้ากลัวให้ก่อนที่จะเดินออกไปด้วยผู้ชนะ
     “ฝากไว้ก่อนเถอะยัยไส้เดือนผี”
     นายนั่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะลุกขึ้น  แล้วใช้มือปัดกางเกงให้ฝุ่นออก

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×