คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 1 1/2 : เข้าหอพัก *บ้าน* ผิด และสำรวจรอบๆหอพักที่แท้จริง
//ใบสมัคร//
ชื่อ :คิงาคาวะ คิซึกิ
อายุ :20
บ้านเกิด : กรุงโตเกียว
อาวุธหรือพลังในการต่อสู้ :ของที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดการต่อสู้จะออกแนวดุดันป่าเถื่อน มีทักษะการต่อสู้ที่สูงมาก และเคยถล่มแก๊งซิ้งมาแล้วทักแก๊ง
นิสัย :ขี้หงุดหงิด คิซึกิเป็นคนที่หงุดหงินง่ายมากๆทำให้ใครๆก็ไม่กล้าเข้าใกล้คิซึกิเป็นไม่คิดอะไรมาก รักเด็กในสถาบันเด็กกำพราทุกคน ชอบใช้กำลังตัดสินปันหา เเต่โดยรวมก็ถือว่าเป็นคนดี
อยากจะชนะเพื่ออะไร :ต้องการเงินมาปรดหนี้ของสถาบันเด็กกำพรา
สีประจำตัวละคร :สีดำม่วง
---สิ่งที่อธิบายเกี่ยวกับตัวละครนั้น---จะแทนตัวเองว่า ฉัน ผม และเลียกคนอื่นว่า นาย เธอ คุณ แก
ภูมิหลัง :คิซึกิเป็นเด็กกำพลาที่ถูกทิ้งตั้งแต่เด็กๆทำให้ดูก้าวร้าวเคยติดคุก5ครั้งขอหาทะเลาะวิวาทกับแก๊งมอเตอร์โซต์แถวสถาบันทำให้เจ้าตัวมีความสามารถในการต่อสู้อย่ามากวันหนึ้วมีเจ้าหนีมาทวงหนี้เจ้าของบ้านเด็กกำพร้าทำให้คิซึกิเขารวมการแข่งขั้นนี่
สิ่งที่ชอบ :เด็ก การทะเลาะวิวาท
สิ่งที่ไม่ชอบ :คนที่ทำลายเด็ก คนที่มารุมรามบ้านเด็กกำพร้า
---การแสดงออกทางอารมณ์---
ดีใจ :"ในที่สุดก็ทำได้แล้ว!!!"
โกรธ :"ฉันจะต่อยหน้าเน่าๆแกให้ได้!!"
เสียใจ :"ทำไมวะ!!!"
ตกใจ :วอดเดอะ
"มีเรื่องอยากโดนต๋อยอย่างงั้นหรอ?"
..........
ก็ตอนนี้เราจะเข้าเรื่องแล้วนะคะ
.....
ในเมืองโตเกียว
ในรถตู้ที่เต็มไปด้วยผู้เข้าแข่งขันทั้ง 8 คน ทุกๆคนก็กำลังคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่
มีรยาน่า "จริงๆหรอ...ฝีมือการต่อสู้ของนายเนี่ย! เก่งจริงๆเลยนะเนี่ย"
เซโตะ "ขะ-ขอบคุณชมผมนะครับ"
จุนเปย์ "ละ-แล้วฉันล่ะ"
มีรยาน่า "ก็เหมือนกันนั้นแหละ แล้วเธอล่ะชินะ"
ชินะ "แล้วทำไมต้องคุยกับฉันล่ะ...คุยกับตาบ้าเจมส์ดีกว่าน้ะ"
เจมส์ "ชินะปากจังเลยนะ พูดดีๆห่นอยก็ไม่ได้ =3="
ชินะ "อยากตายหรอ"
ทุกคน "....."
เจมส์ "ไม่ครับๆ ขอบคุณ"
มีรยาน่า "อ๋อ! พอดีเลยคุณฮิลเด คุณเอซ คุณนานามารุ"
ฮิลเด/ฮิเดอากิ "???"
เอซ "มีอะไรหรอครับ"
มีรยาน่า "ก็ฉันจะแจกช็อคโกแล็ตให้สักก้อนหน่อย จะเอาไหมล่ะ"
เอซ "ขอบคุณครับ"
ฮิลเด "ขอบใจ" // หน้านิ่ง
มีรยาน่า "แล้วนายและฮิเดอากิคุง"
ฮิเดอากิ "ไม่ครับ...ผมอิ่มอยู่ // นั่งตอบหน้านิ่งพลางอ่านหนังสือพลาง
มีรยาน่า "งั้นฉันจะกินนะ"
จู๋ๆก็มีมือปริศนาโผล่ออกมาอย่างเร็วทะสุสายฟ้าฟาด
มีรยาน่า "จุนเปย์!"
จุนเปย์ "ขอกินสักคำหน่อยนะ"
มีรยาน่า "เฮ้อ! ก็ได้...แต่คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีกล่ะ"
--อีกสักพักหนึ่ง--
คนขับ "ถึงแล้วครับ...ที่นี่"
เมื่อเราได้เข้ามาถึงหอพัก...เราก็ได้เจออะไรบางอย่าง...
มีรยาน่า "เอ๋! นั่นมันกล้องนี่น้ะ"
จุนเปย์ "แล้วทำไมมันอยู่ที่นี่ได้กันล่ะ"
เอซ "ดูเหมือนว่า...พวกเขาอยากจะติดตามชีวิตของพวกเราอยู่นะครับ"
เจมส์ "จริงดิ!?"
ชินะ "ก็ใช่สิยะ"
เอซ "แล้วเราจะสำรวจห้องก่อนดีไหม..."
เซโตะ "ก็ไปสำรวจสิครับ...ถามอยู่ได้"
ทุกๆคนก็ต่างพากันแยกย้ายไปสำรวจที่ห้องของตัวเอง...
เซโตะ "มีห้องนอนสองห้อง"
จุนเปย์ "แล้วใครจะนอนที่นี่กันล่ะ...แถมยังต้องนอนไปหนึ่งคืน"
มีรยาน่า "งั้นเรามาเล่าเรื่องราวของตนเองดีไหมล่ะ"
เจมส์ "ดีจัง...อยากจะฟังจะแย่อยู่แล้วล่ะ"
มีรยาน่าได้เล่าเรื่องราวของเธอให้ทุกๆคนฟัง
จุนเปย์ "สุดยอด! นึกว่า...เวทย์มนต์มันไม่มีจริง"
เจมส์ "ใช่ๆ มีรยาน่าดูเหมือนกับสาวน้อยเวทย์มนต์เลยเนอะ"
มีรยาน่า "0//0"
เจมส์ "มีอะไรหรอ...เขินในตอนที่ผมพูดใช่ไหมล่ะ"
มีรยาน่า "รู้ได้ยังไงเนี่ย"
เจมส์ "เพราะผมมีพลังจิตยังไงล่ะ"
มีรยาน่า "เอ๋?"
เจมส์ "ผมล้อเล่นน้ะ!"
ในขณะที่พวกเรากำลังฟังมุกของเจมส์อยู่นั้น...รถตู้ก็ได้มาพอดีเลย
คนขับรถ "ผมขอโทษที่ผมส่งพวกคุณผิดที่นะครับ"
จุนเปย์ "ผมนึกว่า...คุณจะลืมพวกผมไปแล้วนะครับเนี่ย"
คนขับรถ "ตอนนี้รีบขึ้นรถก่อนเร็ว"
*เกือบ* ทุกคน "ครับ/ค่ะ"
ทุกๆคนก็ได้ขึ้นรถไปยังที่ๆไหนซํกแห่งหนึ่ง
---ที่หอพักผู้เข้าแข่งขัน---
หลังจากนั้น...ทุกคนก็ได้ลงจากรถตู้ครบหมด
เอซ "ที่นี่สินะครับ...หอพักที่แท้จริง"
รินะ "ฉันไม่เคยเห็นที่นี่มาก่อนสักครั้งในชีวิตเลย"
จุนเปย์ "มันสวยงามมากกว่าหอพักเมื่อกี๊อีกเลย"
มีรยาน่า "งั้นเรามาทัวร์หอกันดีกว่าไหมล่ะ"
เอซ "งั้นเราก็ไปกันเถอะครับ แล้ว...ก็ค่อยเจอกันที่ทางเข้าห้องนอนนะครับ"
ทุกๆคนต่างก็แยกย้ายไปที่ละทาง
---มุมของมีรยาน่า---
มีรยาน่าได้พบล็อบบี้ขนาดใหญ่ ซึ่งผู้คนเหล่านั้น...กำลังรอสมัครอยู่หน้าล็อบบี้ เพื่อสมัครเข้าแข่งขันในฤดูกาลหน้า...แล้วเธอก็ได้เจอ
มีรยาน่า "คุณคะ!"
??? "ห้ะ..."
มีรยาน่า "ขอถามหน่อยว่า...คุณชื่อ คิงาคาวะ คิซึกิ ใช่ไหมคะ"
คิซึกิ "อ้าา! แล้วมีอะไรหรอ"
มีรยาน่า "คือ...พอดีฉันขอถามคุณหน่อยว่า...คุณจะสมัครเข้าแข่งขันใช่ไหมคะ"
คิซึกิ "ก็ใช่นะสิ! อย่าถามมากได้ไหม...อารมณ์เสียอยู่"
มีรยาน่า "ขอโทษค่ะ...เดี๋ยวขอตัวไปก่อนนะคะ"
คิซึกิ "ให้ตายสิยัยนี้"
แล้วมีรยาน่าก็เดินจากไป...
---มุมของเซโตะ , ฮิลเด และรินะ---
เซโตะ "นี่พวกคุณชวนผมไปที่ห้องน้ำเนี่ยนะ!?"
รินะ "แล้วทำไมล่ะ...อยากมีเรื่องหรอ"
เซโตะ "อ้ายย!!! มันไม่ใช่แบบนั้นนะครับ"
รินะ "ดีล่ะ...ฉันจะไปสำรวจที่ห้องน้ำหญิง ส่วนนายไปสำรวจที่ห้องน้ำชายคนเดียวไป"
แล้วรินะก็ได้เด่นจากไป...
เซโตะ "ผมเกลียดคุณ"
ฮิลเด *เดินจากไป*
เซโตะ "เดี๋ยวก่อน! ผมไม่ได้ว่า...คุณ"
---ห้องน้ำหญิง---
รินะ "ห้องน้ำก็ดูไม่แปลกนี่...มันก็คล้ายๆกับห้องน้ำที่มีระบบทั่วไปนั่นแหละ แล้วเธอล่ะ..."
ฮิลเด "เฉยๆ"
รินะ "โอเค...งั้นเราออกไปกันดีกว่านะ"
ฮิลเด "อื้ม..."
---มุมของเอซ---
เอซ "ในห้องครัว...รู้สึกว่า...มีเครื่องครัวเยอะแยะมากๆเลย...แถมยังมีวัตถุดิบตั้งเยอะแยะอยู่แหะ..."
??? "คุณเอซคะ!"
เอซ "มีปัญหาอะไรหรอครับ...คุณมีรยาน่า"
มีรยาน่า "คือฉันได้เจอคนๆหนึ่งด้วย...เขาชื่อว่า...คิซึกิค่ะ"
เอซ "อ้อ...ผมได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับเขาด้วยนะครับ"
มีรยาน่า "คุณหมายถึง...เขาได้เข้าคุกประมาณ 5 ครั้งติดต่อกันใช่ไหมคะ"
เอซ "คุณรู้เรื่องนี้ด้วยหรอครับเนี่ย"
มีรยาน่า "ค่ะ!"
---มุมของจุนเปย์ และฮิเดอากิ---
จุนเปย์ "นี่ฮิเดกิ!"
ฮิเดอากิ "???"
จุนเปย์ "นายดูสิ...ห้องออกกำลังกายนี้น้ะ ร่างจะได้ฟิตสักที"
ฮิเดอากิ "..."
จุนเปย์ "นายเป็นอะไรไปหรอ"
ฮิเดอากิ "ไม่มีอะไรหรอกครับ"
จุนเปย์ "ถ้านายไม่พอใจอะไรก็...นายทำอะไรตามใจของนายก็ได้นะ"
----------
แล้วจากนั้น...ทุกๆคนก็ได้รวมตัวกัน
มีรยาน่า "ทุกๆคนรวมกันครบแล้วสินะคะ..."
*เกือบทั้งหมด* "อืม!"
เซโตะ "แล้วตอนนี้เราเหลือเวลากี่นาทีแล้วละ ที่เราจะไปหอประชุม"
มีรยาน่า "ตายแล้ว...50 วินาที การจับฉลากจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว"
จุนเปย์ "เดี๋ยวฉันจัดการเอง"
จุนเปย์ได้อุ้มทุกๆคนแล้วก็ออกสตารท์วิ่งด้วยความเร็วสูง
รินะ "กริ๊ดด!!! นายทำบ้าอะไรของนายเนี่ย!?"
จุนเปย์ "ก็ฉันจะส่งพวกเธอยังไงล่ะ"
มีรยาน่า "แล้วทำแบบนี้ พวกเราจะหายใจได้ไหมย๊ะ!!!!"
----------
จุนเปย์ "พวกเธอเป็นยังไงบ้างล่ะ"
มีรยาน่า (ดูสภาพสิคะ จะให้ดูอะไร)
เอซ "ไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ครับ"
เจมส์ "สนุกมากเลย...คราวหลังทำแบบนี้อีกนะครับ"
จุนเปย์ "ได้สิ...ถ้าอยากจะ- โอ๊ย! เจ็บนะเฟ้ย!"
รินะ "ก็นายบังอาจมาแตะต้องตัวฉันนี่! แล้วจะไม่ให้เอาคืนหรอยะ!?"
จุนเปย์ "ครับๆขอโทษครับ"
มีรยาน่า "พวกเราเขาไปในหอประชุมก่อนดีกว่านะ...ก่อนที่เวลาจะหมด"
หลังจากนั้น...ทุกๆคนก็ได้รีบวิ่งเข้าไปในหอประชุมันที
----------
พารท์ 1/2
ถัดไป =>>>>
ความคิดเห็น