อะคามัตสึ "อึก!"
ไซฮาระ "คุณอะคามัตสึ!"
โทกามิ "ให้ตายเถอะ...ยัยนี่มันอ่อนแอชะมัด..."
ฮารุคาว่า "ระวังปากของนายด้วย...ถ้านายยังพูดแบบนี้อีก...ฉันจะตัดลิ้นนายทิ้งแน่!"
โทกามิ "ก็มันจริงนี่..."
ถึงแม้เขาจะพูดรุนแรงมากเกินไป...แต่เขาก็พูดจริง...เขาไม่เคยพูดเล่นกับใครเลย...
แต่นั่นสินะ...คือจุดเริ่มต้นแห่งความสิ้นหวัง...
จุดเริ่มต้นแห่งความตาย...
จุดเริ่มต้นแห่งการแตกแยกกัน...
Mystery-Chan "เอาล่ะ! ถึงเวลาที่เกมได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!"
------------------------------------------
Chapter 1 - Time Runs Out
Mystery-Chan "5555!!! เห็นไหมล่ะ! นี่คือ...บทลงโทษสำหรับคนที่แหกกฎของฉัน..."
ไมโซโนะ "ไม่...จริง..."
Mystery-Chan "เอาล่ะ! ทุกๆคนกลับมาได้แล้วเด้อ!!"
จากนั้นร่างศพที่ถูกหั่นครึ่งไปก็ถูกกำจัดออกไป...ฉันไม่เคยเห็นอะไรแบบนั้นมาก่อน...
Mystery-Chan "แล้วพวกเธอคิดที่จะปฎิเสธฉันไหม..."
ทุกๆคนก็ไม่ได้ตอบอะไร....เพราะพวกเขา ไม่สิ...พวกเรากลัวว่า...เราจะเป็นเหมือนกับผู้หญิงคนๆนั้น...
Mystery-Chan "ดีมากเลย...นึกว่าพวกเธออยากจะตายซะอีก...XD"
ฮารุคาว่า "ทำไมเธอต้องหัวเราะด้วยล่ะ..."
Mystery-Chan "ก็มันน่าขำดีนี่!"
โมโมตะ "มันไม่เห็นน่าขำเลยนะเฟ้ย!!"
Mystery-Chan "ใช่แล้ว! ยกเว้นฉัน...ที่สามารถขำในขณะที่คนอื่นได้ตายต่อหน้าฉันอย่างสะใจ!"
อามามิ "เธอนี่มัน...โรคจิตชะมัด!"
Mystery-Chan "ขอบใจนะ! ชื่อมันดูดีนะ!"
ชิโรกาเนะ "แต่พวกเราด่าคุณนะคะ!"
Mystery-Chan "ไม่สนค่ะ!!"
ชิโรกาเนะ : // ทำไมถึงไม่จริงจังในการถูกด่าเลยหรอคะ
Mystery-Chan "เอาเถอะนะ! ยังไงพวกเธอก็หุบปากไปดีกว่านะ...พวกผู้หญิงจะต้องขึ้นลิฟท์สีชมพูเท่านั้น...ส่วนผู้ชายขึ้นลิฟท์ประตูสีฟ้าเท่านั้น...ถ้าพวกนายขึ้นลิฟท์ผิด! เดทซะมอเร่ทันที!"
ยามากูริ "สรุปคือ...ให้พวกเราขึ้นลิฟท์ไปใช่ไหมคะ..."
อาคิยาม่า "ก็คงอย่างงั้นมั้งครับ..."
ยามากูริ "แล้วทำไมคุณปิดตาไว้ข้างเดียวหรอคะ..."
อาคิยาม่า "คือ...ผะ-!!"
Mystery-Chan "เลืก Talk แล้วขึ้นลิฟท์ได้แล้วโว้ย!!"
ชิโรคุยะ "เออๆ รู้แล้วน้า!!"
จากนั้นทุกๆคนก็ได้แยกย้ายกันขึ้นไปบนลิฟท์...โดยที่ฉันแยกทางกับไซฮาระไปขึ้นที่ลิฟท์ทันที...
ใ น ลิ ฟ ท์ เ พ ศ ห ญิ ง
เ ว ล า : ? ? ? น.
ในระหว่างที่ฉันกับผู้หญิงทุกๆคนกำลังยืนรออยู่ในลิฟท์นั้น...ก็มีเหตุการณ์แปลกๆได้เกิดขึ้น...
โคอิจิซัง "นี่พวกเธอ...จะว่าไปหนึ่งในพวกเธอมีคนที่เธอชอบไหมล่ะ..."
โฮรุมะ "จะว่าไป...ฉันชอบคากาวะคุงน่ะค่ะ!"
โคอิจิซัง "แล้วเขาเคยเข้ามาหาเธอไหมล่ะ?"
โฮรุมะ "ไม่ค่อยเลยค่ะ >^< เสียดายมากเลยค่ะ...พอดีเขาไปคบกับเนย์คุงน่ะค่ะ"
นานาเสะ "แหวะ! ไอคนขี้กลัวผู้หญิงเนี่ยน่ะ!?"
โฮรุมะ "ใช่แล้วค่ะ! แต่ตอนนี้ฉันเปลี่ยนใจแล้วค่ะ!"
นานาเสะ "อย่าบอกนะว่าเธอชอบให้ไอขี้กลัวหญิงกับท่าพ่อเย็นชาจิ้นกันอย่างงั้นหรอ!?"
โคอิจิซัง "กริ๊ดดด!!! แบบนี้รู้สึกตื่นแต้นยังไงก็ไม่รู้เลยแหะ!"
ยามากูริ "แต่ฉันคิดว่า...มันก็มีคู่อีก 2 คู่นะ ^^"
จากนั้นทุกๆคนก็มองไปที่ตัวของฉันและไมโซโนะซํง จนทำให้ตัวฉันเกิดอาการตกใจ...ไมโซโนะก็มีอาการแบบเดียวกัน
อะคามัตสึ "ดะ-เดี๋ยวสิ! ทำไมพวกเธอถึงมองพวกเราแบบนี้กันล่ะ!?"
ไมโซโนะ "นั่นสิ! มามองแบบดื้อๆ ฉันอาจจะพูดอะไรไม่ออกเลย..."
โยนากะ "นี่เป็นเรื่องจริงหรอ! ที่เธอเป็นแฟนกับไซฮาระุคุงน่ะ!!"
อาซาฮินะ "เธอก็ด้วย! พอมองหน้าลีออนก็ไม่ได้เลยนะ XD"
อะคามัตสึ/ไมโซโนะ "มะ-ไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อย..."
โอโตนาชิ "ทุกๆคนคะ...พวกเราถึงกันแล้วค่ะ..."
ในขณะนั้นเอง...ประตูลิฟท์ก็ได้เปิดออก...แล้วพวกผู้ชายก็อยู่ข้างๆพวกเรา...
ไซฮาระ "อ้าว! อะคามัตสึคุง...มาพร้อมกันพอดีเลย..."
อะคามัตสึ "นั่นสินะ..."
คาชิวากิ "ทุกๆคน...ดูทางนั้นสิคะ!"
พวกเราได้หันไปทางที่คุณคาชืวากิชี้เอาไว้...ก็พบว่า...มีประตูสีขาวบานหนึ่งที่มีอยู่หลายบาน...น่าจะประมาณ 16 บานนะ...ถ้าฉันจำไม่ผิด...ในขณะนั้นเอง...คุณยามากูริกับคุณคากาวะคุง...ก็ไปสำรวจก่อน...ส่วนฉันกับไมโซโนะซํงก็ช่วยคุณยามากูริด้วย...ส่วนไซฮาระก็ตามคุณคากาวะและชิราอิไป...
(เริ่มมีออร่าคาวาราอิแล้วค่ะ XD)
ยามากูริ "ยังไม่ล็อคด้วยแหะ..."
ไมโซโนะ "แล้วจะดีหรอที่พวกเราจะเข้าไปน่ะ..."
อะคามัตสึ "ไม่รู้เหมือนกัน..."
ยามากูริ "ถ้างั้นเดี๋ยวดิฉันขว้างรองเท้าเข้าไปในห้องนั้นหน่อยนะคะ!"
จากนั้น...คุณยามากูริได้ขว้างรองเท้าเข้าไปในห้อง!...
ไมโซโนะ/อะคามัตสึ "...."
ยามากูริ "..."
ยามากูริ "มันไม่เกิดอะไรขึ้นเลยแหะ..."
ไมโซโนะ "ถ้างั้นพวกเราลองสำรวจหน่อยดีกว่ามั้ยอะ..."
อะคามัตสึ "ไม่ต้องห่วงน้า...ที่นี่มันปลอดภัยอยู้น้า..."
จากนั้นพวกเราทั้งสามคนได้เข้าไปในห้องนั้น...แต่...
ไมโซโนะ "ระวัง! นั่นมันกับดัก!!"
ปัง!!!
จู๋ๆ ประตูก็ปิดจนเสียงดังลั่นในห้อง...
ไซฮาระ "คุณอะคามัตสึ!! เป็นอะไรไหม!!"
อะคามัตสึ "ไม่เป็นไรหรอก! แต่พวกเราถูกขังน่ะ!"
ไซฮาระ "บ้าเอ่ย!! มันล็อค!"
ยามากูริ "แล้วทีนี้พวกเราจะออกยังไงดีล่ะคะ!?"
ขณะที่พวกเราตื่นตระหนกกันอยู่นั้น...ไฟก็ได้ดับลงไปดื้อ! และตอนนี้ภัยอันตรายก็ได้เข้ามาหาพวกเราแล้ว..
ไมโซโนะ "นะ-นั่นใครน่ะ!! ปลอยฉันออกไปนะ!!"
ยามากูริ "คุณไมโซโนะ!! คุณอยู่ที่ไหน!! ฉันมองไม่เห็นเลยนะคะ!!"
อะคามัตสึึ "นี่! ปล่อยเธออกไปนะ! ไอตาบ้า!!"
??? "หุบปากไปเลย!!"
จากนั้นเขาก็ได้จับที่ขาของไมโซโนะทั้งๆที่พวกเราไม่เห็น
ไมโซโนะ "กริ๊ดดด!!!!"
.
.
.
แล้วไฟก็ได้ติดเหมือนเดิม...แต่สิ่งที่ฉันตกใจมากที่สุด...คือ...
ตัวของฉันกำลังถูกมัดอยู่บนเก้าอี้...ซึ่งตัวฉันไม่สามารถลุกขึ้นไปได้...
ส่วนยามากูริถูกโซ่มัดไว้ที่ขาข้างขวาอยู่...พร้อมถือกรรไกรตัดสายไฟอยู่...
แต่สิ่งที่พวกเราตกใจมากที่สุด...
ไมโซโนะ "ปะ...เป็นไป...ได้อย่างไง...กัน..."
ไมโซโนะที่มีท่าทีเหงื่อตก...เพราะตัวของเธอได้เห็นปลอกคอที่มีระเบิดติดอยู่ที่ตัวของเธอ...
แล้วหน้าจอก็ได้ปรากฎภาพอะไรบางอย่างขึ้น...
Team 1 - ชูอิจิ / เท็ตสึยะ / เนย์โตะ
Team 2 - โซเนีย / คิโยทากะ / อายูมุ
Team 3 - ยูกิ / ชินจิ / ฮิโระ
Team 4 - เรียวโกะ / นาโอโกะ / อิคุมิ
Team 5 - มิเรเนะ / ฟุยุฮิโกะ /ฮิรุตะ
Team 6 - ซันเซย์ / ลีออน / แองจี้
Team 7 - ชิโร่ / คิริโนะ / มิโอะ
Team 8 - เบียคุยะ / โคสึเกะ / เรย์
Team 9 - ฮารุนะ / นากิโตะ / รูรุ
Team 10 - คาเอเดะ / ลิเมะ / ซายากะ
Team 11 - คาซูยจิ / ฮารุมะ / อายากะ
Team 12 - นานูบิ / ชุนโตะ / โทริโกะ
Team 13 - นิออน / มากิ / ไคโตะ
Team 14 - ชิเอกิ / มาฮิรุ / มิโฮะ
Team 15 - ตาวามารุ / ทาคุมิ / อาโออิ
Team 16 - โอริฮิเมะ / รันทาโร่ / สึมุกิ
(กริ๊ดดด!!!! ทีมที่ 1 คาการาอิเต็มที่ค่ะ!!)
(ทีมที่ 16 ก็อนาถไปไหมลูก -*- ศึกแย่งชิงอามามิได้เริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะ..)
(ทีมที่ 13 เป็นทีมที่หน้าด้านมากเลยค่ะ..นางเอกต้องปกป้องพระเอก)
(ทีมที่ 8 พระเอกโชว์เทพช่วยนางเอกค่ะ!!)
Mystery-Chan "ยังไงล่ะก็...ทุกๆคนก็คงเข้าใจแล้วสินะ...ว่ามันคือกับดัก...แต่นี่คือเกมที่ฉันจะให้ฉันเล่น..."
Mystery-Chan "เกมกู้ระเบิดยังไงล่ะ!!"
ทุกคน "กู้ระเบิดอย่างงั้นหรอ!?"
Mystery-Chan "ถูกต้อง!! แต่ไม่เป็นไร...ฉันจะมีกฎมาให้!"
---กฎการเล่นเกมกู้ระเบิด---
คนที่ถูกมัดจะต้องใบ้ให้ผู้ตัดสายเป็นคนตอบ เมื่อตอบถูกแล้ว...คุณสามารถหยิบกรรไกรตัดสายไฟได้...แต่โซ๋มันจะค่อยๆดึงคนนั้นกลายมา...แล้วเวลาจะมีแค่ 1 นาที...ใครคือคนสุดท้ายคนๆนั้นจะแพ้ในการแข่งขันทันที...
ยามากูริ "แบบนี้มัน..."
Mystery-Chan "และแล้ว...เกม..."
"เริ่มขึ้นแล้ว!!!"
ในขณะที่ฉันกำลังถูกมัดอยู่ตรงเก้าอั้อยู่นั้น...จู๋ๆภาพก็ได้โผล่ขึ้นมา...เป็นภาพทุ่งลาเวนเดอร์ที่เป็นภาพขาวดำ...แบบนี้ไมโซโนะต้องตายแน่ๆ
ฉันจึงนึกภาพเกี่ยวกับทุ่งลาเวนเดอร์ที่เป็นแค่ขาวดำ...แต่มันง่ายไป...ฉันก็เลยจึงตอบว่า...
อะคามัตสึ "ยามากูริซํง! ตัดสายไฟสีม่วงกับขาวเร็วๆเข้า!!"
ยามากูริ "แสดงว่ามันคือการผสมสีสินะคะ!"
ไมโซโนะ "ใช่แล้ว! ดังนั้นรีบไปตัดสายไฟเร็วเข้า!!"
ยามากูริ "รู้แล้วค่ะ!!"
00 : 45
1st - Team 1 กู้ระเบิดได้สำเร็จ! (นั่นสินะ!! พลังของ คาการาอิ!!)
2nd - Team 13 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
3rd - Team 16 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
4th - Team 3 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
5th - Team 4 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
6th - Team 14 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
ส่วนฝั่งของคุณยามากูริกำลังดึงตัวเองให้เขาไปที่สายที่ติดอยู่ผนังอยู่...แต่ไม่ถึง...เธอจึงทำไปเรื่อยๆไม่คิดที่จะยอมแพ้เลย...
00 : 30
7th - Team 5 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
8th - Team 7 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
9th - Team 12 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
10th - Team 8 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
11th - Team 15 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
12th - Team 2 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
13th - Team 11 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
แย่แล้ว! แบบนี้ช่วยไม่ทันแน่ๆ!!
ยามากูริ "ถึงแล้วค่ะ!!"
จากนั้นยามากูริฉวยโอกาสตัดสายสีม่วงและขาวออกไป...
.....
14th - Team 10 กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
และแล้ว! ปลอกคอก็ได้หลุดจากคอทันที...ฉันกับยามากูริก็ได้ทำท่าดีใจทันที
อะคามัตสึ/ยามากูริ "สำเร็จแล้ว!!"
ดูเหมือนว่า...มันจะเป็นไปได้ด้วยดี...แต่
ไมโซโนะ "...ลีออน!!"
ด้วยที่เธอมีความเป็นห่วงเพื่อนสุงโดยเฉพาะลีออน...เธอจึงรีบเข้าไปเปิดหน้าจอดูก็พบว่า...
00 : 10
Team 6 VS Team 9
Team 6
โคอิจิคุง "เร็วๆเข้าหน่อยสิ! เดี๋ยวเวลามันจะหมดแล้วนะ!!"
คุวาตะ "พยายามอยู่...แต่ตัวของเธอขยับอยู่นะ..."
โยนากะ "อาทัว! ถ้าฉันตาย...ฉันขอดวงวิญญาณนี้ให้อยู่กับท่านด้วยเถอะ"
คุวาตะ "อย่าเพิ่งตายเฟ้ย!!"
โคอิจิคุง "งั้นตัดให้หมดเลย!!"
Team 9
ฮินาตะซัง "ตัดแล้วอย่าให้เหลือล่ะ..."
โคมาเอดะ "ตัดแล้วมันจะดีอย่างงั้นหรอครับ!?"
ฮินาตะซัง "ถ้าเธอตาย...มันไม่เกี่ยวอะไรกับฉันหรอกน้า..."
โคมาเอดะ "เอาหว่ะ!"
พวกเราทั้ง 3 คนกำลังรอลุ้นอยู่ว่า...ใครจะสามารถกู้ระเบิดนี้ได้...
ฉับ!!!
.
.
.
ไมโซโนะ "ไม่...จริง..."
และแล้วผลก็ได้ออกมา...
15th #%#@ กู้ระเบิดได้สำเร็จ!
-----
เป็นยังไงบ้างคะสำหรับ Chapter 1 เปิดมาก็ต้องมีคนตายค่ะ...ส่วนโมเมนต์คาการาอิเต็มไปหมดเลยค่ะ XD ...
แต่ไรต์คิดว่า...จะต้องโปรโมทเรื่องนี้แล้วล่ะ...
Teaser
"ดูฮ์ดอน..."
อาร์เทอเรีย "ข้ารู้จักเขาดี..."
"เขาคือเทพเจ้าแห่งความตายและหายนะ...เขาคือฉนวนแห่งความพินาตของโลก...เขาจะพยายามที่จะทำลายดินแดนไปทีล่ะแห่งไปเรื่องๆจนกว่าพวกเขาจะก้มลงกราบที่เท้าของเขา"
"และพวกเราต้องหยุดพวกเขาก่อนที่จะทำลายโลกให้พังพินาต
คากาวะ "แล้วพวกเราต้องทำยังไงล่ะ..."
.
.
.
"ตามหาอัญมณีที่เหลือทั้ง 6 ก่อนที่เขาจะเจอก่อนเรา..."
Zetsubou No Sensou Chapter 5
Coming Soon...
สำหรับวันนี้ขอลาตัวไปก่อนบ๊ายบาย!!
อย่าลืมอ่านตอน*ไม่*ล่าสุดด้วยเนอะ!!
https://my.dek-d.com/marioland/writer/viewlongc.php?id=1911466&chapter=50
ความคิดเห็น