ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ระบบ กฎกติกา เล่ห์กล
5.การแย่งชิงดินแดน การหาพื้นที่อุปถัมภ์ และสร้างเขตแดนในที่รกร้าง
foW(fighting of the world)โลกนี้ถูกออกแบบให้สมจริง ผสานวัฒนธรรมนานาประเทศ เว้นเพียงแต่ว่ามันไม่มีแผนที่แสดงจุดสถานที่ดั่งในโลกความเป็นจริงถูกต้องแน่ชัด ต้องอัพเดตอยู่ตลอดเวลาในการบอกตำแหน่งผู้ครอบครองดินแดนหลายพันหลายหมื่นแห่ง ทั้งยังเขตแดนต้องปรับเปลี่ยนแปลงตามสภาพสภาวะทรุดโทรม ถูกทำลายบ้าง ไม่รุกรานก็ถูกเขารุกราน รวมกันเป็นหมู่แยกกันเราตาย จึงเกิดกฎการสร้างกลุ่มใช้สติ๊กเกอร์แปะยืนยันอาณานิคมและเขตแดนภายใต้การปกครองของหัวหน้ากลุ่ม กติกามีอยู่ว่า
-การสร้างเขตแดนในพื้นที่รกร้าง คือไม่มีเจ้าของ เราสามารถนำพื้นที่นั้นมาเป็นของตนเองได้โดยเมื่อเริ่มเกม ทุกคนจะมีนาฬิกาบอกเวลาเฉพาะในเกม ขนมปังอิ่มหนึ่งมื้อ+1ในกระเป๋าสะพายคาดบ่า สมุดพก ปากกา และสติ๊กเกอร์ว่างเปล่าต้องออกแบบเองใช้แปะตามพื้นที่รกร้าง บุคคลผู้มีดินแดนมากตั้งแต่เริ่มจะมีสิทธิ์ออกตัวดีกว่าบุคคลอื่น(เขตแดนจะแสดงสีต่างๆเล็กๆหนึ่งเส้นลากยาวเป็นรั้ว)
นาคราชมองดูท่อนล่างของตน กระเป๋าเล็กสีดำใส่สเปรย์ ขนมปัง นาฬิกาข้อมืออย่างที่ระบบบอกไว้จริงๆ
-การแย่งชิงดินแดน ผู้เล่นขยับขยายดินแดนด้วยการรุกราน ติดสติ๊กเกอร์ของท่านทับดินแดนของผู้อื่นเป็นการท้าทาย เขาต้องออกมาสู้ด้วยภายใน24ชั่วโมง(2ชั่วโมงในโลกแห่งความเป็นจริง)มิเช่นนั้นดินแดนขอบเขตนั้นจะกลายเป็นของผู้ท้าทายโดยปริยาย ตามพื้นที่ของฝ่ายท้าทาย(ยกเว้นเวลาก่อนปิดปรับปรุง2ชั่วโมงเพื่อไม่ให้มีคนไปแปะตอนใกล้ปิดเซิฟเวอร์ มันจะนับเวลาในเกมด้วย ทั้งนี้ ฝ่ายป้องกันต้องตกลงกันก่อนว่ารูปแบบการต่อสู้เป็นรูปแบบใด หากไม่มีการตกลง รูปแบบการต่อสู้คือกำลังพล
นาคราชหยุดอ่าน ใตร่ตรองเลห์กลอันน่าฉงนสนเทห์ของมัน
*ปิดปรับปรุงเวลา20-24นาฬิกา เท่ากับเวลาเกม2วันที่ไม่มีใครออน ฉะนั้นผู้เล่นทุกท่านจึงออนเพียง 00.00-20.00น.)หากมีใครออนไม่ครบกำหนดเวลา6ชั่วโมงต่อวัน ท่านจะถูกตัดห้ามออน6ชั่วโมงเท่ากับเวลาที่มีคนตาย
ชายหนุ่มเริ่มเข้าใจขึ้นมาทันที 1ชั่วโมง=12ชั่วโมงในเกม 0นาฬิกาถึง20นาฬิกา=10วันของเกม เราใช้เวลาออนมากสุด6ชั่วโมงเท่ากับ3วันของเกม เมื่อลองหักลบกันแล้วเวลาที่ไม่ร่วมเล่นคือ1สัปดาห์พอดิบพอดี หากว่าถ้าตอนนั้นเราไม่ได้อยู่ในเกมล่ะ และเกิดเราไปเลิกตอน18นาฬิกาแต่เพิ่งเล่นได้2ชั่วโมง 20นาฬิกามันปิด เปิดเซิฟเวอร์มาก็วันใหม่แล้ว แสดงว่าเสียไปฟรีๆตั้ง4ชั่วโมง เขาควรออนไลน์ตอนก่อนเวลาบ่ายสองโมงและต้องมีกลุ่มเพื่อผลัดเปลี่ยนเวรกันดูแลอยู่อย่างสม่ำเสมอ
หมาป่าเดียวดายจะตายในเกมนี้
เขาอ่านต่อ ยังไม่หมด
และเมือสู้กันเสร็จ ระบบจะทำการคำนวณส่วนต่างของดินแดนให้อัตโนมัติ สมมุติว่าท่านมีดินแดนเท่ากับ2/4ของฝ่ายศัตรู เมื่อสู้กันแบบตัวต่อตัว ท่านเกิดชนะขึ้นมา ท่านจะได้ดินแดนเท่ากับดินแดนของท่านจากฝ่ายศัตรูคือ2/4 ศัตรูจะเหลือดินแดนอยู่2ส่วน
ถ้าเป็นการดวลด้วยกำลังพลท่านจะได้3/4(เพิ่ม50%สำหรับฝ่ายที่มีพื้นที่น้อยกว่า)
กลับกันกับฝ่ายศัตรู
ที่เมื่อศัตรูมีพื้นที่มากกว่าท่าน4/3 ดวลกันตัวต่อตัวผลปรากฎว่าศัตรูเป็นฝ่ายชนะ ดินแดนท่านจะหายไปทั้งหมดด้วยเหตุว่าลดพื้นที่ตามจำนวนของพื้นที่ศัตรู แต่ถ้าเป็นการดวลแบบยกพวก ศัตรูจะได้พื้นที่ลดลง50%จากที่ควรจะได้ทำให้ท่านจะเหลือพื้นที่เพียง1/4ของอาณาเขตของศัตรูก่อนหน้านั้น ทั้งนี้อาจมีการเปลี่ยนแปลงด้วยเงื่อนใข สนธิสัญญา ข้อตกลงที่ระบุของทั้งสองฝ่าย
-การหาพื้นที่อุปถัมภ์ ทำได้โดยการยึดดินแดนศัตรู แต่ให้อิสระศัตรู พวกเขาจะส่งส่วยมาให้ผู้ปกครอง เป็นดินแดนประเทศราช แต่พวกเขาสามารถโจมตีผู้ปกครองได้ หากผู้ปกครองถูกยึดครอง ดินแดนชั้นนอกนี้จะแยกตัวออกไปทันที ข้อดีคือทรัพยากร จำนวนนักสู้ที่พวกเขากำนัลมามอบให้ ข้อเสียคือเราจะไม่มีสิทธิ์เด็ดขาดในการออกคำสั่งกับดินแดนแถบนี้ได้ชัดเจน
นเรนทร์พยักหน้ารับว่าเข้าใจอยู่คนเดียว กฎหลักทั้งหมดนี้ทำให้งงงวยอยู่ไม่น้อย อ่านหลายรอบถึงจะเข้าใจ มือเก็บกระดาษใส่กระเป๋าโดยไม่สนกฎย่อยเพราะคิดว่าเป็นข้อมูลขยะ แค่นี้ก็เหลือแหล่ ช่วงเวลาทั้งหมดเจ็ดวันของที่นี่ให้เตรียมตัว ดูผิวเผินเหมือนเนิ่นนานแต่แท้ที่จริงแล้วมันไม่เพียงพอเลย เงินตราไร้ความหมายในโลกอันเสื่อมทราม ควาามกลัวกลับกลายเป็นจุดอ่อนร้ายแรงมากที่สุด ความกล้า บ้าบิ่นแปรเปลี่ยนเป็นอำนาจปกครองโดยใช้ความหวาดกลัว
อาหาร กองทัพ ทักษะฝีมือ สติปัญญา เลห์เหลี่ยม นั่นก็อีกส่วน
ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปแม้นาที เขาเดินลงจากดาดฟ้าตึกสูงเช่นเดียวกันกลับผู้คนแห่ตรงบันใด การสัญจรไม่ค่อยสะดวก อึดอัด และสายตายียวนชวนวิวาทของพวกเขาทำให้สบอารมณ์เอามากๆ ท้อยคำดูหมิ่นเหยียดหยามแสดงท่าทีวางก้ามผุดโผล่ตลอด ไม่นานก็ออกจากตึก5ชั้นนั่นสำเร็จ สิ่งที่จะต้องทำเป็นอันดับแรกเลยก็คือเดินเก็บข้อมูลจดจำสถานที่ทั้งหมดให้ได้โดยเร็ว
นเรนทร์กวาดสายตามองสิ่งปลูกสร้าง ลักษณะของบ้านแต่ละหลังคาแตกต่างกันไป แต่ส่วนใหญ่จะเป็นโรงแรมร้าง คอนโด ตึกแถว อพาร์ทเม้นท์โทรมๆหลายๆชั้น เหตุเพราะเป็นเมืองใหญ่ เนื้อที่ไม่กี่ตารางวาก็เปลี่ยนเป็นเงินได้ คนสร้างทำไมถึงเลือกทำบรรยากาศที่นี่น่ากลัวนักล่ะ ลองย้อนเวลากลับไปมองตอนที่ที่นี่สภาพใช้การดีอยู่มันคงจะสวยเอามากๆ
ขัดกันกับละแวกแถวฝั่งโน้น ความเจริญรุ่งเรืองคู่กับสภาพใหม่เอี่ยมเรียกชวนประชากรส่วนใหญ่ปลักตัวหนีจากฝั่งที่เขายืนอยู่ไปกันหมด คงเป็นสภาพภูมิประเทศ สภาพแวดล้อมแตกต่างกันกระมัง นเรนทร์มีความคิดเล็กๆที่ว่า หากจำนวนคนไปรวมตัวกันอยู่ตรงจุดใด ตรงนั้นจะกลายเป็นเมืองใหญ่ การแข่งขันกันจะมีอัตราเพิ่มสูงขึ้นพร้อมกับความสะดวกสบาย แสดงแจ่มแจ้งว่าตรงฝั่งนี้คือบ้านนอก คู่ต่อสู้ลดน้อยลง การขยายขอบเขตดินแดนย่อมเป็นไปได้ง่ายขึ้น บริเวณนี้เหมาะจะทำเลก่อนใคร มันก็มีไม่น้อยเหมือนกันที่คิดแบบเขา ใช้หลักจิตวิทยาเข้ามาช่วย
เดินว่อนๆไปมา หญ้ารกร้างเป็นหลักฐานว่าไร้ผู้คนอาศัยปกคลุมเต็มไปหมดตามเศษซากปรักหักของอิฐ หิน ปูน ทราย สิ้งมีชีวิตอื่นใดนอกจากมนุษย์จะมีหลงเหลือในfoWหรือเปล่ากันนะ 3วันหลังจากนี้จะเริ่มแปะสติ๊กเกอร์ไปทั่วเมือง 7วันคือเวลารบกัน ส่วนปัจจุบันต้องตามหาพลพรรคพวก เสบียงอาหาร แต่จะมีวิธีไหนล่ะ
เขาลองคำนวณเวลา สีหน้าเข้มขรึมขึ้นผิดแผกระคนจากเมื่อตะกี้ ตอนที่เลือกเข้าเซิฟเวอร์พยัคฆ์สลาตันนั้น เข็มยาวชี้ไปที่เลขสิบสองในช่วงเช้าของวันที่15พฤษภาคม เขาเอานาฬิกาข้อมือมาสวมใส่ เวลาในเกมตอนนี้คือ7โมงเศษ1มกราคม 6ชั่วโมงในโลกแห่งความจริงเท่ากับในเกม3วัน จะกลายเป็นวันที่4มกราคม7โมงอีกครั้ง กฎมีอยู่ว่าหากล็อกอินออกจากระบบในขณะที่ยังเหลือเวลาอยู่จะติดสถานะแบน6ชั่วโมง แต่เราออนได้วันละ6ชั่วโมง หากเล่นต่อไป1ชั่วโมงจะเท่ากับโลกใบนี้12ชั่วโมง จะกลายเป็น13นาฬิกาแล้วออก ติดสถานะห้ามเล่น6ชั่วโมงเป็น19นาฬิกา 20ถึง24นาฬิกาปิดปรับปรุงเซิฟเวอร์ เท่ากับได้ออนอีกเพียง1ชั่วโมงเป็น2ชั่วโมงต่อวัน เสียสิทธิ์วันนี้ไป4ชั่วโมง ไม่คุ้มกันอย่างยิ่งยวด สู้เล่นรวดเดียว6ชั่วโมงไม่ดีกว่าหรือ
แค่เริ่มเกมก็มีของหวานแบบแซมเปิ้ลไปชิมลางเสียแล้ว
พละกำลังเพียงอย่างเดียวใช้ไม่ได้ผลจริงๆนั้นแหละ ชายหนุ่มเดินตระเวนไปทั่ว ตรวจพื้นที่รอบๆหาที่ตั้งทำเลย์เหมาะๆก่อนแล้วค่อยทำสัญลักษณ์สติ๊กเกอร์บ้าบอคอแตกนั่นทีหลัง ถ้าออนกันทั่วโลกในหมู่กลุ่มคนใต้ดิน ดินแดนแห่งนี้จะมีประขากรเฉียดแสนคนเลยทีเดียว
ผู้มีฝีมือต่อสู้แขนงต่างๆต้องใช้ที่นี่เป็นที่ฝึกซ้อมและหาเงินไปในตัว
/จะว่่าไป ทำไมองกรค์ถึงคิดแค่หัวละหมื่นบาทในไทยล่ะ ที่ต่างประเทศค่าเข้าคงจะแพงกว่านี้มาก/อุปาทานในใจ เขาอุตสาหะขนาดนำเงินเก็บหอมรอมริดของตนเองตลอด1ปีทุ่มหมดหน้าตัก ต้องทำร้ายใครสักคนเพื่อเอาทุนสำรองกันช๊อตเมื่อครบ7วันซะแล้ว
และต้องเป็นคนชั่วช้าเลวทรามเท่านั้นด้วย
มันคือความจริง ถูกเกินไป เบื้องหน้าเบื้องหลังต้องมีอะไรแอบแฝง
ยิ่งยุ่งกับเรื่องราวขององกรค์ใต้ดินมากเท่าใหร่เหมือนยิ่งฝังตังเองลงหลุมลึกมากขึ้นเรื่อยๆ เบี่ยงเบนความสนใจเรื่องที่ตระหนกเป็นมองป่าคอนกรีตดีกว่า
สายลมอ่อนๆพัดมาปะทะลูบใล้แก้มเบาๆ เขาปล่อยภาระทางลมหายใจออกมาดังเฮือกแล้วสูดมันเต็มปอดอยู่หลายหน การเดินคล่องกว่าการขับขี่ยานพาหนะ บางครั้งก็แอบปล้นรถจักรยานยนต์ขี่ลัดเลาะตามตรอกซอกซอย เวลาผ่านไปนานหลายชั่วโมงจนพระอาทิตย์ใกล้ตกดิน ความหิวแล่นเข้ามาแทนที่เหนือความอยากรู้อยากเห็น ไม่น่าเชื่อว่าผลกระทบจากเกมจะมีปฎิกริยาต่อสมองของเราโดยตรง
ร่างกายนี้ไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงกายทิพย์อาศัยการควบตุมทางจิต สร้างประสาททั้ง5 ความเจ็บปวดก็เช่นเดียวกัน สร้างได้เฉพาะความทรมานต่อโสตประสาทไม่เกี่ยวกับบาดแผลทางกาย แค่นี้มากพอทำให้คนตายได้ด้วยอาการทางจิค
บุรุษท่านนี้ยังไม่ทราบถึงพิษสงของมัน
เมื่อตะวันคล้อยผ่านหุบเขาลูกใหญ่อีกฟากหนึ่ง เป็นสัญญาณการเปลี่ยนเปลี่ยนกะกลางวัน กลางคืน ความมืดซ่อนเร้นก็มิอาจต้านทานแสงไฟสปอร์ตไลฟ์นับหมื่นดวงกระจัดกระจายอยู่ทั่วเมืองลงไปได้ เปรียบเปรยดั่งดวงตา นเรนทร์อยู่ในย่านที่กลุ่มคนจำนวนมากรวมตัวกัน บทสนทนาถกเถียงมากมายแซ่ซ้องสับสน เป็นเรื่องการจัดตั้งกลุ่มแก็งกันเป็นส่วนใหญ่
เงื่อนใขจะแตกต่างกันตามแต่เทคนิคของบุคคล เงินทองของจริง การท้าดวลเมื่อครบกำหนดเจ็ดวัน การทายหัวก้อยง่ายๆเล่นแบบงูกินหางซึ่งถ้าใครแม่นขั้นเทพไม่เคยแพ้เลยบริวารก็จะเยอะขึ้น
สนธิสัญญาพวกนี้ลงลายลักษณ์อักษรให้เห็นชัดเจนในสมุดพกทั้งสองฝ่าย มีส่วนประกอบคือ ข้อตกลง ระยะเวลาสัญญา รายเซ้นต์ เรียบง่ายแต่แม่นยำ
นาคราชเดินเลียบผ่านรูปปั้นสิงโตตัวใหญ่พ่นน้ำพุรอบนอกโรงแรมแกรนเนโครอันหรูหราฟู่ฟ่าสำหรับคนมีระดับ เนี๊ยบไปเสียทุกอย่างเว้นว่าไม่มีพนักงานใดๆ ภายในเป็นประตูกระจกแก้วอย่างดี แข็งแรงทนทาน หลายสิบคนนั่นดักตรงหน้าประตู เหมือนเป็นผู้คุมของที่นี่ เขาแสยะยิ้มมาให้พร้อมแววตามีเลศนัย ชายหนุ่มก้าวเท้าเบาที่สุดย่องไปตามผนังกำแพงมุ่งเข้าไป ง่ายดายกว่าที่คิด ห้องโถงโอ่อ่าจัดวางตามฮวงจุ้ยจีนครบครันไม่ขาดตกบกพร่อง องค์ประกอบของมันคือ ดิน น้ำ ไม้ ทอง ไฟ
ดิน พวกเขาจะปลูกต้นไม้ทำเป็นสวนหย่อมภายในรอบๆทางเข้า มีไฟคือแสงสว่างให้มองเห็น ไม้คือไม้ประดับ ทองเป็นกระเบื้องรอบนอกสีเหลืองแวววับ ทำน้ำตกจำลองธรรมชาติ
วันนี้ทั้งวันเขาไปตะลุยอะไรมาหลายๆอย่าง ง่วนสำรวจจนเนื้อตัวมอมแมม ร่างกายอ่อนล้าเสียพลังงานมาก สภาพไม่ต่างจากบุคคลอื่นๆ เรื่องกลุ่ม เรื่องแผนผังเมืองต้องสะสางมันให้เสร็จก่อน3วัน7วัน
โชคเข้าข้างดลให้สัมฤทธิ์ผล
"พี่ชายกล้ามโต"เสียงหนึ่งกล่าวกับเขา แรกทีเดียวนึกว่าหูแว่ว ชุดที่สองพูดประโยคเดิมจึงเข้าใจว่าไม่ใช่ มีคนกำลังเรียกเขา
"พี่ชายนั่นแหละไม่ต้องงง"นเรนทร์หันขวับไปหาต้นตอของเสียงลึกลับ พบชายวัยกลางคน2คน รูปร่างท่าทางดูเป็นมิตร แต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตธรรมดากับกางเกงยีนส์ อีกหนึ่งสวมแว่นตา เสื้อคอปกผูกเน็คไทเรียบร้อยกับกางเกงสีดำแล้วรองเท้าหลุยส์ ชายหนุ่มก้าวไปหาใกล้ๆ หวังว่าคงมาดี อากัปกริยาเก้ๆกังๆเผยออกมาให้เห็นชัดเจน วางตัวไม่ถูกกับแขกแปลกหน้าเลยจริงๆ
"มีอะไรเหรอครับถึงเรียกผม"
"เอ่อ..คงไม่รบกวนนะครับ ผมเดาว่าคุณคงยังไม่มีกลุ่มสินะครับ"ชายใส่แว่นเข้าใจหัวใจหลักของเวลาเหมือนๆกันนั่นคือพรรคพวก นเรนทร์พยักหน้าเป็นเชิงรับ นิ่งไปอยู่นานก่อนจะเปล่งวาจาอีกคำรบ
"อ๊ะ โทษนะครับ ชื่อในเกมผมชื่อชาร์ล๊อตครับ แล้วข้างหลังผมคือเพื่อนร่วมอุดมการณ์ เราทั้งคู่ออกตามหาคนที่ยังขาดแคลนพันธมิตร เราจะตั้งกลุ่มเล็กๆขึ้นมากันเองครับ"
"ทำไมถึงไม่เลือกรวมกลุ่มกับคนอื่นๆให้กลายเป็นกลุ่มใหญ่ไปเลยล่ะครับ ท่าจะเร็วกว่า"นเรนทร์รีบชิงพูดตัดหน้า เขาสงสัยมาก ต้องการรอฟังคำตอบจากชายผู้นี้
"การดูแล การเคลื่อนกำลังพล ความคล่องตัว สิ่งสำคัญตอนแรกใช่ว่ามีเพียงกำลังพลแล้วจะชนะไปได้ง่ายๆ หากต้องการได้มิตรสหายที่พร้อมจะยอมตายเคียงบ่าเคียงใหล่ด้วยกัน 1ตอ100คนก็จัดว่าคุ้มค่าสำหรับผม"นเรนทร์นิ่งอึ่งกับคำตอบที่ได้รับ มันเป็นความพอใจทางด้านจิตใจมากกว่าผลลัพธ์หรือเปล่ามิทราบนั้น เขาไม่ฉุกคิด
"ขอโทษนะครับที่ผมพูดอะไรแปลกๆออกไป เอายังไงครับ ลองมากับพวกผมไหมครับ กลุ่มเล็กจะไม่ตกเป็นเป้าหมายการโจมตีในตอนแรกอย่างแน่นอน เชื่อเถอะ"คิดๆดู จะว่าไปทั้งหมดนี้คำพูดล้วนมีเหตุมีผล หมาป่าเดียวดายต่อไปคงไม่ดีแน่ หากมีการร่างสนธิสัญญาด้วยยิ่งเพิ่มความปลอดภัยมากขึ้น ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะบอกว่า
"ครับ ดีเหมือนกัน ผมชื่อนาคราช แต่ก่อนอื่นเราควรร่างสัญญากันก่อนเถอะครับ"เขาส่งยิ้มมาให้เมื่อรู้ว่านเรนทร์ตอบตกลง กระดาษเล็กๆที่ฉีกจากสมุดพกถูกหยิบยื่นมาให้กับเขา
ข้อตกลงส่วนใหญ่คือการไม่ทรยศหักหลังกัน ทำงานกันเป็นทีม แค่ส่วนนี้ก็เกินพอ
ขอบคุณสำหรับโอกาสพิเศษอันปัจุบันทันด่วนแต่แค่นั้นมันเป็นเพียงจุดเริ่มต้น
ทั้งสองเชิญชวนให้นเรนทร์ขึ้นไปในห้องพักเพื่อเสวนาหารือเรื่องต่างๆ ระหว่างทางพวกเขาคุยกันตลอด สักพัก มันก็เดินทางมาถึงช่วงสำคัญในลิฟต์
"เกมนี้มันอาจจะมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่นอนครับ จากกฎที่พวกนั้นให้กับเรา ผมยังรู้สึกขัดๆกับมันอย่างบอกไม่ถูก"
"ไม่ใช่คงครับ ชัดเลย ผมวิเคราะห์ดูแล้ว ไว้เราจะไปคุยกันในห้องแล้วกัน"กระทั่งเขายังรู้สึกตัว แล้วคนอื่นล่ะ ความเงียบเข้ากลืนกินที่นี่อีกครั้ง ตอนนี้มิตรชั่วคราวควรจะไว้วางใจเขาดีหรือไม่ หรือแค่แกล้งใส่หน้ากากแสดงหลอกลวง ต้องดูจุดประสงค์ในการมาครั้งนี้ของชาร์ล๊อตต่อไปอย่าให้ละสายตา
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น