-:+:-Fic Baramos-:+:- แผนของเฟริน

ลำดับตอนที่ #1 : เดมอส

“เจ้ากวาง..เมื่อไหร่จะเปิดเทอมหื๊ม”สาวน้อยร่างบางใบหน้าซุกซนถาม



“กระหม่อมไม่ทราบขอรับองค์หญิง…องค์หญิงคิดถึงเจ้าชายคาโลหรือขอรับ”เจ้าโคมุสตัวจ้อยกล่าว  



“ไอบ้าเสือ-กถามมาได้ไงวะ..ใครจะไปคิดถึงไอบ้านั่น วันๆเอาแต่ทำหน้ามุ่ยยังกะน้ำแข็งเคลื่อนที่ไม่เห็นน่าคิดถึงเลย น่ารำคาญจะตาย”คน



ถูกถามหน้าขึ้นสีเรื่อสาธยายคำตอบยาวเหยียด



“รำคาญมากนักหรือ ถ้ารำคาญก็บอก จะได้ไม่ต้องเสียเวลามาหาถึงเดมอสนี่”เสียงของคนถูกนินทาดังมาจากเงามืดข้างหลัง  



“คาโลหรือ”เฟรินถามพลางมองในเงามืด  

        

แทนที่จะได้รับคำตอบร่างบางกลับถูกมือใหญ่รั้งเข้ามาในอ้อมกอด



“ก็ใช่นะสิ ถ้าไม่ใช่ฉันจะเป็นใคร คิดว่าเจ้าขอทานแห่งทริสทอร์หรือไง” เสียงเย็นเยียบจากเจ้าชายคาโลกล่าวพลางประชดประชัน





“ไอบ้า..แกมันบ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะให้โกโดมจัดการนาย”คนในอ้อมกอดกล่าวด้วยเสียงง้ำงอนแกมหงุดหงิด    



“โกโดมหรือ ไหนล่ะ ไหนโกโดม”เจ้าชายน้ำแข็งกล่าว  



“ก็..นั่….”เฟรินหันกลับไปมองที่ที่เจ้าโคมุสยืนแต่กลับไม่พบมัน



“โกโดมที่เธอจะให้จัดการฉันมันอยู่ไหนหรือเฟลิโอน่า”เจ้าชายคาโลกล่าวด้วยเสียงยียวน



“หายไปไหนวะทีแบบนี้แล้วเสือกไม่อยู่ทีท่านพ่อสั่งให้ตามกลับตามอย่างกับเงา”เฟรินบ่น  



“ว่าแต่นายมาทำไมหรือ”เฟรินถาม  



“มาไม่ได้รึไง หรือว่าจะให้เจ้าขอทานนั่นมาได้คนเดียว”เจ้าชายแห่งคาโนวาลตอบด้วยเสียงตัดพ้อ



ส่วนใบหน้าที่แสนเย็นชาบัดนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยเพราะว่ามันกลายเป็นใบหน้าที่แสนง้ำงอนไปแล้ว





               นี่นะหรือเจ้าชายน้ำแข็งแห่งคาโนวาล  นี่นะหรือเจ้าชายผู้ซึ่งทะนงในเลือดสีน้ำเงินอย่างชัดเจน  นี่นะหรือเจ้าชายผู้หยิ่งยโสคนนั้น



นี่นะหรือพ่อมดปีศาจผู้ทรงคทาพิพากษา  นี่นะหรือพ่อมดปีศาจแห่งคาโนวาลคนนั้นคนที่กล้าทำลายเวทมนตร์ของกระจกทมิฬ  นี่น่ะหรือ1



ในหัวหน้าของป้อมอัศวินปีที่2  นี่น่ะหรือ คาโล  วาเนบลี คนนั้น  ตอนนี้ไม่มีแล้วมีแต่ คาโล วาเนบลีผู้ที่อารมณ์กรุ่นตลอดเวลา

เมื่อเจอเตาหลอมละลายของ เฟริน เดอเบอโรว์ เดอะทีฟ ออฟ บารามอส





  “คาโลนี่นายงอนเป็นด้วยหรอ เอิ๊กกส์ 5555 กร๊ากๆ  ขำชะมัดเลยว่ะ เจ้าชายคาโล วาเนบลีแห่งคาโนวาลงอนด้วยอย่างกะผู้หญิงแน่ะ ”เฟริน



ได้ทีเลยยั่วเจ้าคนยั่วยากซึ่งก็นับว่าได้ผลเพราะนัยน์ตาของเจ้าชายน้ำแข็งเริ่มมีไฟแห่งอารมณ์คุกรุ่นขึ้นมา  



“เฟรินนายจะกลับเอดินเบิร์กวันไหนอีกไม่นานรร.ก็จะเปิดตามปกติแล้วนะ”เจ้าชายคาโลถามอย่างไม่ใส่ใจการยั่วของเฟริน



“ไม่รู้สิแล้วนายล่ะ ฉันคงกลับพร้อมนายมั้ง” เฟรินตอบแบบไม่ใส่ใจ  



“งั้นก็ไปเลย”คาโลตอบ



“ห๊า นายจะบ้าหรอ”เจ้าหญิงตัวแสบแห่งเดมอสร้องเสียงหลงพลางทำตาโตเท่าไข่มังกร  



“อะไร นายไม่รู้รึไงเฟรินอีก20วันโรงเรียนก็เปิดแล้ว ไหนจะผ่านนครจันทรา หุบเขาหัวกะโหลก ป่าหล..”เจ้าชายคาโลยังพูดไม่ทันจบเสียงเจ้า



หญิงตัวดีก้อแทรกขึ้นมา



“เออ รู้แล้ว”เจ้าหญิงแห่งเดมอสกระแทกเสียงใส่  



“แล้วจะปล่อยได้รึยัง เจ็บนะอึดอัดด้วย คาโล นายอย่ากอดฉันแน่นสิ ฉันหายใจไม่ออก”เจ้าหญิงคนงามกล่าวเสียงอ่อน  



แม่นี่ก็น่ารักดีแฮะความคิดที่แล่นผ่านสมองเจ้าชายคาโล  ทำให้น้ำแข็งที่เกาะกุมหัวใจเริ่มหวั่นไหวอีกครั้ง



“ปล่อยก็ได้แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยนนะ  เอาเป็นว่านายต้องกลับเอเดนกับฉันวันนี้”เจ้าชายแห่งคาโนวาลยื่นข้อเสนอ    



“ฉันน่ะไม่มีปัญหาหรอก แต่ท่านพ่อน่ะสิ  นายลองขอท่านพ่อของฉันดูก่อนสิ”เจ้าหญิงแห่งเดมอสกล่าวเสียงเรียบ      



“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงกระหม่อม หม่อมฉันขอท่านจ้าวเอวิเดสแล้วขอรับกระหม่อม”โกโดมกล่าว



“ขอบใจนะโกโดม  งั้นก็ไม่มีข้ออ้างแล้วสินะ เฟลิโอน่า”เจ้าชายคาโลกล่าว



“เจ้ากวางแกหายไปไหนมาหา”เจ้าหญิงตัวแสบกรีดเสียงใส่



“ขออภัยกระหม่อม พอดีท่านราชบุตรเขยให้หม่อมฉันไปขอท่านจ้าว”องครักษ์ตัวจ้อยกล่าวเสียงหวาดๆ  



“ไอกวางบ้า..มันไม่ได้เป็นราชบุตรเขยสักหน่อย”เฟรินกล่าวเสียงหงุดหงิด



“เฟรินฉันให้เวลานาย30นาทีเก็บข้าวเก็บของไปขึ้นเกวียนซะ”เจ้าชายคาโลกล่าวเสียงกรุ่นปิดฉากการทะเลาะกันของเจ้าหญิงผู้สูงศักดิแห่ง



บารามอสกับองครักษ์โกโดมโคมุสตัวจิ๋วแห่งเดมอส



+++++++++++++++++++++++



ก็เพิ่งจะเป็นเรื่องแรกนะคะยังไงก้อขอฝากด้วยละกัน  

จะพยายายมมาอัพนะคะ

รักคนเม้นมากๆนะ

แต่รักคนโหวตมากกว่า

แต่ว่าถ้าทั้งเม้นทั้งโหวตจะรักมากที่สุด

อิอิ บับบาย วันนี้นู๋ปรินซ์เซสไปล๊าน๊าค๊า