ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักนี้ชั่วนิรันดร์​

    ลำดับตอนที่ #2 : ดักทาง

    • อัปเดตล่าสุด 6 ม.ค. 64


    ตอนที่2 ดักทาง

            มากะสึยินดีต้อนรับค่ะ สั่งอะไรค่ะพี่เอาบุฟเฟ่แบบสำหรับสองคนค่ะ สามครับพี่ ตกลงสองหรือสามค่ะสามครับ นี่คุณจะตามรำขวานฉันไปถึงไหนห่ะ หมดสนุกเลยกะจะคุยกับยัยสุหน่อยนานๆจะได้เจอกันที คุยตรงนี้แหละ ฉันไม่ทะเลาะกับคุณแล้วเหนื่อยดี บอสมาตอนไหนทำไมพวกเราไม่รู้ตัวเลยล่ะ ไม่ต้องรู้หรอก ผมตาทิพย์​ผมสามารถเห็นคุณนิวได้ทุกทาง ไม่จริง ของพร้อมเสิร์ฟแล้วค่ะ  น้องพิมพ์พี่สิน พี่นิว อ่าว เสิร์ฟเสร็จ​แล้วอ้อมไปกอดพี่นิวหนูเล็กคิดถึงพี่นิวมากเลยค่ะ ม๊วฟ ซ้ายทีขวาที ชื้นใจ ยัยพิมพ์พอได้แล้ว ไม่ค่ะก็คนมันคิดถึงนี่น่า สวัสดีค่ะพี่สุ ทำไมทำงานแบบนี้ละค่ะ พิมพ์มีบริษัทของพ่อแล้วนิ พิมพ์อยากทำงานที่แบบนี้ไงค่ะพบเจอผู้คนเยอะๆ พิมพ์ไม่ชอบจ้องจอคอมเป็นเวลานานแถมยังไม่มีคนคุยด้วย จ้า กลับตอนไหนล่ะ กลับสี่ทุ่มตะเดี่ยวค่ะพี่นิว พี่นิวนอนบ้านหนูเล็กนะค่ะคืนนี้ พี่ไม่นอนได้ไหม ปฎิเสธได้หรอ? น่านะคะ นะคะ ก็ได้ค่ะ รักพี่ที่สุดเลย ม๊วฟหอมแก้มซ้ายขวา พิมพ์ไปงานแล้วนะค่ะ สุแกกินกับบอสแกก่อนเดียวฉันเข้าไปห้องน้ำเอ่อ กลับมาเร็วนะ อือๆ กุ้งสุกแล้ว สุเดียวผมแกะเปลือกให้ ค่ะๆ ขอบคุณค่ะบอส 

      สุพี่ขอเข้าห้องน้ำก่อนนะ ค่ะๆ  นี่คุณชัยปล่อยฉันเดียวนี้นะ เราควรอยู่ห่างกันไว้ จำไว้นะ ฉันไม่ได้รักคุณ คุณ​ฟัง​ผม​นะ​ ผมรักคุณ​ คำบอกรักของคุณไม่มีความหมายกับฉันแล้วเดียวนี้ หยุดเดียวนี้นะ อย่ายุ่ง​กับเด็ก​ของฉันทำไม เด็กมึงที่ไหนกัน นี่มันเด็กกู ผู้หญิงคนนี้คือคู่หมั้นกู ไม่จริงใช่ไหมนิว ฟังนะพี่เขาคือคู่หมั้นนิว แสดงว่านิวปกปิดพี่มาตลอดเลยใช่ไหมนิว ทำไมทำกับพี่ได้ลงคอ  แล้วทีคุณ​ละสวมเขามากี่ปีแล้วล่ะ เห็นฉันโง่หรือไง ถึงได้หลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่าเนี่ย นิวลาละไม่ต้องเจอหน้ากันอีก คุณดึงฉันทำไมเจ็บนะ ก็ผมไม่ชอบให้ผู้ชายมายุ่งกับผู้หญิงของผม อยู่ให้ห่าง ไม่ว่าผู้ชายคนไหนผมห่วง ปล่อยมือนิวได้แล้วคุณไม่ต้องถึงเนื้อถึงตัวฉันได้ไหม​ทน ทำไมล่ะผมเป็นคู่หมั้นผมแล้ว ผมจะจูบคุณจะหอมแก้มคุณก็ได้นิ หยุดการกระทำของคุณเดียวนี้นะ นี่มันที่สาธารณะ​ ไม่ใช่โรงแรม แล้วฉันก็ไม่ใช่ตุ๊กต.....อื้อ ไอคนลามก ไอคนฉวยโอกาสฉันเกลียดคุณ​ เพี้ยะ สุกลับบ้านกันเถอะอ่าวแกไม่กินแล้วหรอ มานั่งกินก่อนเสียดายอุตส่าห์​มาแล้ว นั่งก็ได้ บอสไปทำอะไรมา หน้าบอสเหมือนโดนคนตบหน้าเลยไม่มีอะไรหรอกครับกินไปเถอะ ไหนๆอ้าปากฉันป้อนแกคัพเค้กที่แก​ชอบไงยัยนิว อ่ะ อ่ะ อามอร่อยมากเลย ดูสิกินเหมือนเด็ก เดียวสุเช็ดปากให้ มีความสุขทุกครั้งได้กินที่นี่ ไปพวกเรากลับกันเถอะ เดินไปจ่ายค่าของแปบหนึ่ง ไม่เป็นไรผมเป็นคนจ่ายให้แล้ว ขอบคุณ​ค่ะ​บอส ไปยัยสุกลับกันเจอกันที่บ้านแล้วคุณสิน ว่าไงนะทำไมไปอยู่บ้านบอสแล้วละ อ่อ ลืมไปน้องพิมพ์อยากให้แกนอนด้วย

      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×