I'm just a girl

ลำดับตอนที่ #1 : นอกสายตา

ตอนที่ 1 - นอกสายตา

http://www.youtube.com/watch?v=kVz3vxyVNuY

"กริ๊ง !!"

เสียงกริ่งดังเป็นสัญญาณหมดเวลาเรียน

"นักเรียนเคารพ"

"ขอบคุณครับ/ค่ะ คุณครู"

"พรุ่งนี้อย่าลืมเอาการบ้านมาส่งนะคะนักเรียน" อาจารย์สาวกล่าวย้ำกับนักเรียนก่อนที่จะเก็บหนังสือแล้วเดินออกจากห้องไป

"น้ำตาลการบ้านเสร็จยัง" บอล เด็กหนุ่มหน้าตาดีตะโกนถามมาจากหลังห้อง

"อ๋อเสร็จแล้วจ๊ะบอล" น้ำตาลเด็กสาวใส่แว่นตอบกลับไป

"งั้นเดี๋ยวบอลยืมกลับไปลอกที่บ้านเหมือนเดิมนะ" พูดจบ บอล ก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินมาหยิบสมุดของน้ำตาลใส่กระเป๋านักเรียนทันที

"เฮ้ยบอลฝากลอกด้วยดิวะ" เก้าอี้ เพื่อนซี้ของบอลเดินมาหาแล้วยื่นสมุดให้บอล

บอลรับสมุดมาแล้วเอาสมุดฟาดลงไปที่หัวของเพื่อน

"เอ็งเก็บสมุดไปเลย พรุ่งนี้เช้าค่อยมาลอกเองสิวะ"

"ทำอย่างกับเอ็งเคยมาเรียนเช้างั้นแหล่ะ" เก้าอี้ พูดพร้อมหยิบสมุดเก็บใส่กระเป๋านักเรียน

"เดี๋ยวนี้บอลเค้ามาโรงเรียนเช้าทุกวันเลยนะสุรชัย" น้ำตาล แก้ตัวแทนบอล

"เห้ยบอล !! ทำไมตื่นเช้าไม่โทรปลุกข้ามั่งวะ"

"เรื่องอะไรต้องโทรปลุกเอ็ง เอ็งก็ให้แฟนเอ็งโทรปลุกสิวะ นั่นไงแฟนเอ็งเดินมานู่นแล้ว" บอล พูดพร้อมหันหน้าไปหา เปรี้ยว ที่กำลังเดินมาหา

"เพี๊ยะ !!"

"การบ้านตัวเองก็ทำเองสิวะไปลอกเค้าทำไมไอ้เก้าอี้" เปรี้ยว ตบหัวเก้าอี้ พร้อมกับพูดเตือนสติ

"น้ำตาลนี่ก็เหลือเกินให้ไอ้บอลมันลอกทุกวันจนมันคิดหนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับเท่าไหร่ไม่เป็นแล้วมั้ง"

"ไม่เป็นไรหรอกเปรี้ยวเพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิจริงมั้ยบอล" น้ำตาล ตอบด้วยรอยยิ้มแล้วหันไปมองหน้าบอล

"ใช่ๆ เปรี้ยวนี่ตัวก็ขาวนะแต่ทำไมใจดำจังเลยวะ" บอล แซว

"เห้ยเก้าอี้ !! ไปซ้อมบอลเหอะเดี๋ยวไปสายโดนวิ่งรอบสนามอีก" บอล พูดหลังจากหันไปมองนาฬิกาที่กำแพง

"ไอ้เก้าอี้ซ้อมบอลเสร็จมาหาที่เดิมด้วยนะ" เปรี้ยว พูดกับแฟนหนุ่มของเธอ

"จ้าที่รัก"

"ฮ่าฮ่าฮ่า เอ็งนี่กลัวแฟนจริงๆเลยไอ้เก้าอี้" บอล แซวเพื่อนพร้อมกับเดินออกจากห้องไป

"ไปร้านพี่อ้อยกันน้ำตาล" เปรี้ยว ชวนเพื่อนไปร้านไอศครึมเจ้าประจำ

"เค้าไม่ว่างไปอ่ะเปรี้ยว เค้าต้องไปซื้อหนังสือการ์ตูนให้บอลเห็นบอกว่าเล่มใหม่ออกแล้ว" น้ำตาล ปฏิเสธเพื่อนด้วยความเสียดาย

"แกจะไปซื้อให้มันทำไมวะ ทำไมไม่ให้มันไปซื้อเอง"

"เพื่อนกันก็ต้องช่วยเหลือกันสิจริงมั้ยเปรี้ยว" น้ำตาลตอบด้วยรอยยิ้มเหมือนที่เธอทำเป็นประจำ

@ ที่ร้านขายหนังสือ

"อ้าวน้ำตาลมาซื้อการ์ตูนเหรอ" โป้ง เด็กหนุ่มหน้าตาดี เดินเข้ามาทัก น้ำตาล ขณะกำลังเลือกหนังสือ

"อ้าวโป้งดีจ้า เค้าว่าจะมาซื้อการ์ตูนเล่มใหม่หน่ะเห็นมันออกแล้ว"

"ผมพึ่งรู้นะเนี่ยว่าน้ำตาลอ่านการ์ตูนผู้ชายด้วย"

"อ๋อ !! เปล่าหรอกจ้าเค้าซื้อไปให้เพื่อนหน่ะ เพื่อนฝากซื้อ แล้วโป้งหล่ะมาซื้ออะไรเหรอ"

"ผมมาเอานิยายเรื่องใหม่ที่ผมจองที่ร้านไว้หน่ะ เรื่องนี้สนุกมากเลยนะพระเอกใช้เวทย์มนต์ได้ด้วย" โป้ง พูดพร้อมแกว่งมือทำท่าร่ายเวทย์มนต์

"อิอิ โป้งเนี่่ยตลกจังเลย" น้ำตาล ยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ

"น้ำตาลซื้อเสร็จจะกลับเลยหรือเปล่า" โป้ง ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง

"ก็ว่าจะกลับเลยแหล่ะ ทำไมเหรอโป้ง"

"งั้นเดี๋ยวผมไปส่งแล้วกันนะ โป้งก็ว่าจะกลับพอดีเลย"

"ก็ดีสิ !! เค้าจะได้มีเพื่อนนั่งรถเมล์ด้วยกัน" น้ำตาล ตอบด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก

@ รถเมล์ ขณะที่ น้ำตาล และ โป้ง อยู่บนรถ

"น้ำตาลผมถามอะไรอย่างนึงสิ"

"ถามอะไรเหรอ ถามมาสิโป้ง"

"น้ำตาลชอบผู้ชายแบบไหนเหรอ" โป้ง พูดอย่างติดขัด

"ชอบผู้ชายแบบไหนเหรอ เอ.. ขอคิดก่อนนะ" น้ำตาล นึกพร้อมกับเอานิ้วชี้จิ้มค้างออกท่าทางกำลังคิด

"ผู้ชายที่... ไม่รู้สิเค้านึกไม่ออกอ่ะ น่าจะเป็นผู้ชายที่นิสัยดีมั้ง ว่าแต่โป้งถามทำไมเหรอ" น้ำตาลตอบอย่างไม่มั่นใจ

"เปล่าหรอก ผมก็แค่หาเรื่องคุยกันจะได้ไม่หลับเฉยๆ"

"แล้วโป้งหล่ะชอบผู้หญิงแบบไหน"

"ผมชอบผู้่หญิงที่ใส่แว่น เป็นคนดี มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือคนอื่น เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง น่ารัก" โป้ง ตอบด้วยน้ำเสียงเขินอาย

"อิอิ ขอให้โป้งเจอผู้หญิงคนนั้นไวๆนะโป้ง" น้ำตาล พูดพร้อมหัวเราะเล็กน้อย

"ผมเจอแล้วหล่ะ คนที่ผมชอบหน่ะ"

"ใครเหรอโป้งไม่เห็นแนะนำให้เค้ารู้จักมั่งเลย" น้ำตาล ถามกลับด้วยความตื่นเต้น

"ผมยังไม่ได้บอกเค้าหรอกว่าผมชอบเค้า ผมไม่กล้า" โป้ง พูดด้วยเสียงอ่อยๆ

"ว้า !! น่าเสียดายจัง ถ้าโป้งกล้าบอกเค้าคนนั้นเมื่อไหร่ อย่าลืมแนะนำให้เค้ารู้จักด้วยนะโป้ง"

"จะถึงป้ายแล้ว ลงกันเถอะน้ำตาล" โป้ง พูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนเดินไปที่ประตู โดยมี น้ำตาลเดินตามมาติดๆ

@ หลังจาก น้ำตาล และโป้ง ลงจากรถเมลล์แล้ว

"โป้งไม่ต้องไปส่งเค้าถึงบ้านก็ได้นะ บ้านเค้าอยู่ลึกกว่าโป้งตั้งเยอะแหน่ะ"

"ไม่เป็นไรหรอก ผมเข้าบ้านไปก็ไม่รู้จะทำอะไร เดินไปส่งน้ำตาลฆ่าเวลาดีกว่า"

"งั้นก็ตามใจโป้งละกันจ้า"

โป้งพยักหน้า

"ทำไมโป้งไม่กล้าบอกคนที่โป้งชอบหล่ะว่าโป้งชอบเค้าคนนั้น"

"เอ่อ...."

"ก็แค่บอกว่า เราชอบเธอ ไม่เห็นยากเลย"

"ก็มัน...."

"ไว้โป้งเจอหน้าเค้าคนนั้นคราวหน้า โป้งลองดูสิเผื่ออาจจะได้เป็นแฟนกันก็ได้นะ"

"ไว้ผมเจอเค้าคราวหน้าผมจะลองดู"

"ว่าแต่โป้งเจอเค้าคนนั้นบ่อยหรือเปล่าหล่ะ เรียนที่เดียวกับเราหรือเปล่าเนี่ย"

"เจอทุกวันเลย เรียน ม.6 โรงเรียนเดียวกับเรา"

"โห !! งั้นสู้ๆเลยโป้ง พรุ่งนี้โป้งก็เดินเข้าไปบอกเค้าคนนั้นเลยว่าชอบ"

"ผมจะลองดูแล้วกันนะน้ำตาล แต่ผมไม่รับปากว่าจะทำนะ อ่ะ !! ถึงบ้านน้ำตาลพอดีเลย"

"เข้าบ้านก่อนมั้ยโป้งยังไม่มีใครกลับมาบ้านเลย" น้ำตาล พูดไปพลางดูว่ารถของพ่อจอดอยู่ในบ้านหรือเปล่า

"ไม่เป็นไรผมรีบกลับบ้านดีกว่า"

"อ้าว !! ไหนบอกว่ากลับบ้านไปไม่มีอะไรทำ"

"พอดีผมนึกขึ้นได้ว่ามีการบ้านลืมทำหน่ะ ไปก่อนนะน้ำตาล" โป้ง พูดจบก็รีบเดินจากไปทันที

@ เวลา 1 ทุ่ม ที่บ้านของ น้ำตาล

เสียงโทรศัพท์มือถือของ น้ำตาล ดังขึ้น

"สวัสดีจ๊ะบอล !!" น้ำตาล ผล่ะจากหนังสือที่อ่านอยู่และเดินมารับโทรศัพท์

"รู้ได้ไงว่าเป็นบอล อุตส่าห์โทรตู้นะเนี่ย"

"ก็บอลซ้อมบอลเสร็จตอนหนึ่งทุ่มนี่นา แล้วก็เวลาเนี้ยเพื่อนๆคนอื่นเค้ากำลังอ่านหนังสือกันอยู่ ก็มีแต่บอลคนเดียวแหล่ะที่จะโทรมา"

"โห !! ถ้าได้แฟนฉลาดแบบนี้บอลรักตายเลยเนี่ย"

"...."

"พรุ่งนี้โทรปลุกบอลเหมือนเดิมด้วยนะขอบใจน้ำตาลมาก แค่นี้นะมันจะตัด..." ยังไม่ทันที่ บอล จะพูดจบโทรศัพท์ก็ตัดไป

@ หลายวันต่อมา ที่โรงเรียนตอนพักเที่ยง

"น้ำตาลบอลมีอะไรให้น้ำตาลช่วยหน่อย" บอล เดินเข้ามาหา น้ำตาล ขณะ ที่น้ำตาลกำลังจะเดินไปห้องสมุดกับเพื่อนอีกสามคน

"แหม่ม ผิง เฟิร์น ไปรอเค้าที่ห้องสมุดก่อนละกันนะเดี๋ยวเค้าตามไป" เพื่อนของ น้ำตาล อีกสามคนพยักหน้าแล้วเดินจากไป

"มีอะไรให้ช่วยเหรอบอล"

"คืองี้ เอาตรงๆเลยนะ บอลชอบต้นอ้อ ห้อง 2 เลยอยากให้น้ำตาลหาเบอร์ของต้นอ้อให้บอลหน่อยได้ป่าว"

"ได้สิ เพื่อเพื่อนเค้าทำได้อยู่แล้ว" น้ำตาล พูดพร้อมกับยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ต่างออกไปจากปกติ

@ 1 ทุ่ม ที่บ้านของ น้ำตาล

เสียงโทรศัพท์มือถือของ น้ำตาล ดังขึ้น

"ว่าไงบอล" น้ำตาล เดินมารับโทรศัพท์พร้อมพูดด้วยเสียงอ่อยๆ

"ขอบใจน้ำตาลมากนะที่หาเบอร์มาให้บอล คืนนี้บอลว่าจะโทรไปบอกชอบเค้าหล่ะ น้ำตาลช่วยภาวนาให้ต้นอ้อเค้าตอบรับบอลด้วยนะ"

"เค้าว่าต้นอ้อก็คงชอบบอลแหล่ะ เค้าเคยเห็นต้นอ้อมองบอลบ่อยๆตอนที่กำลังแข่งบอลกำลังโรงเรียนอื่นหน่ะ"

"จริงเหรอน้ำตาล แบบนี้บอลก็มีหวังหน่ะสิขอบใจน้ำตาลมากนะ แค่นี้นะน้ำตาล เดี๋ยวบอลจะโทรหาต้นอ้อแล้ว" บอล พูดจบก็ตัดสายไปทันที

"เมื่อไหร่เค้าจะเห็นเราในสายตาบ้างนะ" น้ำตาล บ่นกับตัวเองแล้วเดินไปนั่งอ่านหนังสือที่โต๊ะต่อ