ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Spoil หนังเฮฮา

    ลำดับตอนที่ #2 : --[ไปดูมาแล้วครับ "โกยเถอะโยม" ดูไปดูมา กลายเป็น "โกยเถอะกรู" แทน!!]--

    • อัปเดตล่าสุด 10 ต.ค. 49


    หนังฉาย 18.15 น. ผมจองบัตร 18.10 น. แถวที่ผมจองไม่มีคนเลย
    ผมเข้าไปนั่งอย่างสบาย โดยหารู้ไม่ว่า อีกไม่นาน จะมีกองทัพครอบครัว 5 ชีวิต พ่อ แม่  และ ลูก ๆ จำนวน 3 คน เป็นเด็กมัธยมน่าจะ มัธยมต้น 2 คน และ เด็กน้อย ที่เหมือนกับว่า ชีวิตนี้ไม่มีอะไรที่มันรู้จักเลย แม้แต่อย่างเดียว

    ผมขอเรียกครอบครัวนี้ ว่า "ครอบครัวนรกส่งมาเกิด"


    "เอาอีกแล้ว กรูเจอเด็กอีกแล้ว"


    เอาน่า เด็กก็เด็ก มันจะเป็นไรไปวะ!!!!   ในใจผมตอนนั้น ก็ได้แต่ภาวนาให้ พ่อกับแม่ของไอ้เด็ก สเปรช คนนี้เป็นคนที่มีมารยาทในการดูหนังอยู่บ้าง ซักนิดนึงก็ยังดี!!!


    แต่ทว่า การภาวนาของผม ไม่มีผลแม้แต่นิดเดียว


    เพราะ แค่มันหย่อยตรูดลงที่เบาะนั่งเท่านั้นแหล่ะ นั่งปุ๊ป ปากก็อ้าปั๊ป!!!!


    เหมือนกับว่า วัน ๆ นึง ครอบครัวนี้จะไม่เคยคุยกันมาก่อน พอมีโอกาสก็คุยกันเลย   "เน้นนะครับ ว่า คุย"

    เอาน่า ไม่ว่ากัน เพราะคุยกันตอนหนังตัวอย่างกำลังฉาย ไม่ว่ากัน คุยได้คุยไป
    ก็ได้แต่หวังว่า พอหนังเริ่มฉายแล้ว ครอบครัวนรกนี่ คงจะหยุดพูดกันซะที!!!


    แต่ว่า ความหวังของผมเป็นหมันโดยสิ้นเชิง T_T


    เพราะทั้งพ่อ และแม่  คงจะเป็นอาจารย์มาก่อน  เค้าสอนลูกเค้าหมดครับ ว่าอะไรที่อยู่ในหนัง เช่น ตัวอย่างหนังเรื่อง การ์ฟิวด์  เค้าก้ชี้ไปที่จอ แล้วก็สอนลูกน้อยของตัวเองว่า


    "นั่นแมวนะลูก"


    โอ้ย กรูจะบ้า ถ้าลูกคุณโตขนาดพูดได้ เดินได้ ฟังภาษามนุษย์รู้เรื่องอย่างนี้ แล้วยังไม่รู้จักแมวล่ะก็ คุณก็ไม่ต้องไปสอนมันแล้ว เอามันไปฝากโรงเรียนคนปัญญาอ่อนโดยด่วน!!!!~


    ตัวพ่อ ตัวแม่ ช่วยกันสอน ก็ เอาน่ะ เดี๋ยวคงหยุด เพราะตัวลูก ไม่ค่อยพูดค่อยจาอะไร ผมยังคิดอยู่เลยว่า


    "เออ ไอ้เด็กคนนี้มันดีเหมือนกันแหะ ไม่ค่อยเรื่องมาก ไม่พูดมากเหมือนที่เคยเจอ"


    แต่ครับแต่ ที่มันไม่พูดตั้งแต่แรก  เพราะมันมัวกินขนมอยู่ครับ ปากมันเลยไม่ว่าง T_T  พอหนังเริ่มฉายเท่านั้นแหล่ะ


    วิญญาณ เจ้าหนูจำไม ก็เข้าสิงเด็กสเปรชคนนี้ทันที!!!!!


    "นั่นตัวอะไรอ่ะพ่อ"
    "อ๋อ นั่นเป็นเด็กที่เค้าเอาออกมาจากท้องแม่น่ะลูก"

    "เป็นผีเหรอพ่อ"
    "เป็นผีลูก"

    "พ่อ ๆ ตัวอะไรอ่ะ"
    "ผีไงลูก ผีเด็กตัวเมื่อกี๊แหล่ะ"

    "ทำไมมันนั่งอยู่ทุกศาลาเลยล่ะพ่อ"


    ป๊าดดดดดดด นี่มรึงกะจะถามมันทุกฉากเลยเหรอวะ!!! มรึงถามอย่างนี้ มรึงเอาปืนมายิงกรูให้ตายไปเลยดีกว่า..


    ฯลฯ


    ครับ นี่หนังเพิ่งเริ่มไปไม่กี่นาที คำถามมันยังประดังเข้าหูผมขนาดนี้
    แล้วถ้าทั้งเรื่องล่ะ มันจะถามขนาดไหนT_T

    ผมขยับตัวกึกกัก ๆ อยู่หลายครั้ง หันไปมองหน้าก็หลายหน
    แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสำนึก!!!!


    ในที่สุด ผมก็ทนไม่ไหว เอื้อมมือไปหยิบ ปอร์ปคอร์น + แป๊ปซี่
    แล้วก็ลุกขึ้น หันไปมองครอบครัวสุขสันต์ครอบครัวนั้น 1 โช๊ะ!!!


    พร้อมกับอาฆาตแค้นอยู่ในใจว่า.......... ขอให้บ้านมรึงไฟไหม้!!!!  


    เป็นไงครับ แค่คุยกันในโรงหนัง ผมยังแช่งให้บ้านไฟไหม้เลย
    นี่ถ้า ไอ้เด็กผีเจาะปากมาพูดคนนั้นออกมาวิ่งเล่นรอบโรงด้วยนะ โอ้ย ผมแช่งหนักกว่านี้อีก

    ในเมื่อห้ามให้เค้าหยุดพล่ามกันไม่ได้ ผมก็ต้องดูแลตัวเอง โดยการ   "ย้ายที่นั่งใหม่"

    พอผมลุกปุ๊ป เค้าก็เอาของมาวางที่ ๆ ผมนั่งปั๊ปเหมือนกัน

    พี่ครับ ถ้าไม่อยากให้ใครมานั่งขัดความสุขพี่ตั้งแต่แรกละก็ คราวหลัง ก็จองที่ ๆ มันอยู่ติด ๆ จอสิครับพี่ จะเอาเสื่อมาปู เอาข้าวเหนียวส้มตำมากินเหมือนอยู่ที่บ้าน ก็ไม่มีใครเค้าว่าหรอกครับ


    ผมย้ายมาอีกฝั่งของโรงครับ ไม่มีคนเลย สงสัยจะกลัวผีกัน  ส่วนผม ไม่กลัวแล้วครับ เปรียบเทียบ ระหว่าง ผีเด็กในจอหนัง  กับผีเด็กเจาะปากมาพูด ที่ผมนั่งอยู่ข้าง ๆ เมื่อกี๊!!  ผมกลัวไอ้คนหลังมากกว่า

    เอาล่ะ จากโกยเถอะโยม มาเป็น โกยเถอะกรูไปแล้ว
    ก็ขอเข้าเรื่องหนังนิดนึงครับ!!!


    จากที่เข้ามาติดตามกระแสของหนังเรื่องนี้ ในห้องนี้ตั้งแต่เมื่อวาน
    กว่า 70 เปอร์เซนต์บอกว่า หนังเรื่องนี้ ฮาอยู่พอสมควร


    นั่นทำให้ผม เตรียมตัวเตรียมใจจะเข้าไปฮาเต็มที่


    ซึ่ง สารภาพตามตรงเลยครับ ว่า ถ้าไม่เจอไอ้ครอบครัวนรกส่งมาเกิด ที่เลี้ยงผีเด็กไว้ในครอบครอง ครอบครัวเมื่อกี๊ ผมคงจะฮาได้มากกว่านี้   แต่นี่ พอผมมีแต่ความหงุดหงิดซะแล้ว ทำให้ผมพาลหงุดหงิดกับเรื่องราวที่เค้านำเสนอไปด้วยเลย T_T

    คุณคิดดูสิ ขนาดผมย้ายมาอีกฝากหนึ่งของโรงหนังแล้วนะ ไอ้ผีเด็กเจาะปากมาพูดคนนั้น มันยังตามมาหลอกหลอนผมได้อีก   มันมายังไงน่ะเหรอครับ มันมาเป็นเสียงครับ


    "พ่อ ๆ ผี!!!!!!!!!"


    "โอ้ย พ่อมรึงหูหนวกหรือไงวะ ทำไมต้องตะโกน คนที่เค้านั่งอยู่ทั้งโรง
    ไม่ใช่พ่อมรึงซะหน่อย ไม่ต้องตะโกนบอกเค้าก็ได้"


    มันตะโกนข้ามฝั่งมาเลยครับ เป็นผีเด็กที่หลอกไม่ดูกาละเทศะเอามาก ๆ  
    เหมือนผีจูออนยังไงยังงั้น หลอกไม่มีเหตุผล กรูนึกจะหลอก กรูก็หลอก


    นั่งอยู่ได้ซักพัก คนที่นั่งอยู่ฝั่งขะโน้นบางคน ก็เริ่มอัปเปหิตัวเอง ตามผมมา ทีละคนสองคน!!!!

    เฮ้ออออออ พูดไปก็โมโห  ผมว่าจะเอาแก้วน้ำเขวี้ยงใส่กะบาลตัวพ่อมันซักที
    แต่ก็เสียดายน้ำที่ยังกินไม่หมด แล้วมันก็แพงเกินกว่าจะเอาไปเขวี้ยงใส่หัว
    คนที่ กะโหลกหนาขนาดนั้น โดนไปมันก็คงไม่สำนึกอะไรหรอก T_T


    เอาล่ะ ด่าคนมาเยอะ มาเข้าเรื่องหนังกันมั่งดีกว่า!!!



    บรรทัดต่อไปนี้ สปอยล์นะครับ!!!!





    หนังเปิดมาด้วยภาพการทำแท้ง ที่ดูสยอดสยองใช้ได้ และหลังจากนั้น ก็เป็นการเปิดตัว ผีคลุกแป้ง ทาอายส์แชโดว์ ที่ตะเวณหลอกหลอนผู้คน โดยไม่เลือกว่าใครเป็นใคร!!!

    ซึ่งเป็นผีที่หลอกได้ไร้เหตุผลมาก ๆ  เพราะนึกจะหลอก มันก็หลอก ไม่ต้องมีสาเหตุ  ประมาณว่า เดินหลอกทุกบ้าน แถวนั้นมีบ้านใครอยู่บ้าง มันหลอกหมด เหมือนเคาะประตูหลอกเลย


    แต่ถึงผีตัวนี้จะหลอกแบบไร้เหตุผลขนาดไหน มันก็ยังดีกว่า ไอ้ผีเด็กเจาะปากมาพูด กับครอบครัวนรกครอบครัวนั้นอยู่ดี!!!


    กลับเข้าเรื่องต่อครับ T_T

    หลังจากโดนหลอกกันทั่วหน้า ลูกบ้านทุกคนก็ตรงไปที่วัด ซึ่งวัดนี้ มีหลวงพ่อ จาตุรงค์ เป็นเจ้าอาวาสอยู่!!! ก็ขอพูดตรง ๆ เลยครับว่า.......

    ไป ๆ มา ๆ หนังเรื่องนี้ ไม่มีอะไร นอกจาก ให้ลูกบ้านซึ่งเป็นตลกล้วน ๆ แต่ละคน ออกมาปล่อยมุข เอ้ย!!!  มาเล่าประสบการณ์การเผชิญหน้ากับผีเด็ก ทีละคน ๆ


    และแต่ละคน ก็เล่าเรื่องได้นานมาก!!! จนบางเหตุการณ์ผมเริ่มคิดว่า เค้าจะใส่มาทำไม



    ซึ่ง แต่ละเหตุการณ์ ก็โดนมั่ง ไม่โดนมั่ง เป็นหนังที่เน้นปริมาณมุขโดยแท้ คือ ปล่อยมา 10 มันต้องโดนซักมุขแหล่ะวะ

    คุณคิดดูครับว่า หนังเรื่องนี้ สมมุติว่า ยาว 1 ชั่วโมงครึ่ง!!!  1 ชั่วโมงแรก เป็น ช่วงที่นั่งเล่าเรื่องของแต่ละคนอยู่กันบนศาลา  ที่เราเห็นกันตอนตัวอย่างหนังนั่นแหล่ะ!!!

    ตอนแรกที่ผมดูตัวอย่าง ผมนึกว่า เค้าจะยกตัวอย่างบางคน แต่นี่ เล่ากันเกือบทุกคน ว่า ต่างคน ต่างไปโดนกันมายังไงบ้าง

    โอ้ย คุณเอ๋ย แรก ๆ มันก็ขำดีหรอก แต่พอนาน ๆ เข้า มันเริ่มคิดแล้วว่า


    "ตกลง พี่จะไม่ไปที่อื่นกันเลยใช่ไหมครับ ใจคอจะนั่งเล่ากันอยู่บนศาลานี่จนจบเรื่องเลยเหรอ"


    ครับ กว่าเค้าจะแยกย้ายออกจากศาลา ก็เหลืออีกไม่กี่ฉากจะจบแล้ว!!!


    หนังพยายามจะเค้นอารมณ์คนดู ให้อินไปกับเรื่องการทำแท้ง และ การได้เจอกัน ของ ผีลูก กับ พ่อพระ และ แม่คนบ้า!!!      ก็ทำได้ดีในระดับหนึ่งครับ แต่ไม่ดีที่สุด เพราะได้แค่อารมณ์แค่นั้น   ยังไม่ระเบิด คือเหมือนจะซึ้ง แต่ไม่ซึ้ง อะไรประมาณนั้นแหล่ะครับ


    สรุปเรื่องนี้ ผมให้ 5 เต็ม 10  หักคะแนน ผีเด็กเจาะปากมาพูด 3 คะแนน ถ้าไม่มีไอ้เด็กสเปรชคนนี้ ผมให้ 8 เต็ม 10 ไปแล้ว!!!!


    ปล. ขอแสดงความคิดเห็นนิดนึง ในเรื่อง คุณประสิทธิโชค หรือ คนแคระคนนั้น ผมว่า หนังไม่ควรใส่ลงมาเลย  ผมดูแล้ว รู้สึกอย่างไรก็ไม่รู้ มันดูไม่ค่อยดีอ่ะครับ!!!





    สมันน้อย เบอร์ 14  

    เกลียดผีเด็ก!!!!!
    สมันน้อย เบอร์ 14  [ 5 ส.ค. 49 01:29:47 ]
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×