ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ' WHY (Y) !' อะไรครับพี่ เด็กแล้วยังไง!? [YAOI]

    ลำดับตอนที่ #2 : WHY (Y) two!

    • อัปเดตล่าสุด 5 ธ.ค. 54




    ตอนที่ 2

     

     

    ...

    ...

    ...

    ...

     

    พอหยุดเบื่อ! - - ไอ้จุดๆห่าเวรตะไรเนี่ยมีอีกสิบกว่าชีวิตที่ตอนนี้ต่างหน้าสลดกันแถวๆอย่าถามว่าใครเพราะพวกคุณก็ไม่รู้หรอกรู้ไปก็เสียเวลา กร๊ากกก

     

    ไอ้เพื่อนเลวที่หนีผมไปเมื่อวานไง!

     

    รู้ไหม กลับไปผมโดนไอ้กัสช่า(จริงๆมันชื่อปิกัสโซ่แต่ชื่อมันดูดีเกินไป ผมเลยเรียกให้ดูปัญญาอ่อนเหมือนชื่อผม เชอะ!)ด่าๆๆๆ และก็ด่า!- - เรื่องที่ทำลูกบอลมันเปื้อนสี แถมยังล้างไม่ออกอีก แม่งเอ๊ย ไอ้พี่ห่านั้นมันใช้สีตราอะไรวะเนี่ยเหนียวยิ่งกว่าตีนตุ๊กแกผสมกาวตราช้าง ผมอะนั่งขัดๆถูๆ จนกล้ามจะขึ้นแล้วแม่งยังไม่ออก ผลสุดท้ายผมโดนให้มันซื้อลูกบอลเปื้อนสีทุเรศทุรังแถมถลอกอีกตั้งหาก (เพราะผมขัดเองละ ฮ่าๆๆ) เสียไป 500 เกือบหมดตูด ผมเลยตั้งจิตอธิษฐานไว้พรุ่งนี้เช้าพวกมึงเจอแน่!

     

    ไงพวกมึงผมทัก

     

    ดีจ้าอยู่ๆไอ่ดินก็ยกมือแล้วพูดขึ้นเป็นคนแรกทำหน้าเบิกบานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อย่ามาเนียนนะมึง อย่ามาเนียนๆ - -

     

    ดีจ้าเชี่ยไรหน้ามึงให้มากมั้งดิน

     

    อ้าว? แล้วเมื่อกี้มึงทักใครละ ห่าป่ะๆๆ ไปเล่นบอลกัน อ้าว?มึงทำไมลูกบอลมึงสีส๊วยยสวยยน่าใช้น่าจับน่าเตะจริงแต่กูว่าน่ายัดปากมึงมากกว่านะไอ้หนอนกรอบ - -*

     

    อือหื้อ คุณเพื่อนถ้ามีรางวัลหน้านิ่งกวนติ่งอวอร์ดให้กูจะส่งมึงเข้าประกวดคนแรกเลยวะ!”ผมหมั่นไส้ที่มันยังทำท่าทางเป็นทองไม่รู้ร้อน

     

    เอ๊อ ขอบใจมากเพื่อนๆถ้ากูได้รางวัลกูจะเอาไปให้แม่ แม่จะได้ภูมิจายยย อิอิ แล้วตกลงเล่นบอลกันปะเนี่ย แล้วพวกมึงเงียบอะไรกันวะถึงว่าทำไมห้องเรามันเงียบผิดปกติผมว่าผมกวนตีนละนะ เจอไอ้ห่าดินเข้าไปนี้กูเบบี้ไปเลย สกิลแถแมร่งก็ยอดเยี่ยมเกินใคร

     

    สาดดด! ยังจะมีหน้ามาชวนกูเตะบอล ลูกบอลกูอาร์ตระดับโลกเนี่ย รู้ไหมฝีมือใคร!!!”ผมชูลูกบอลหลากสีขึ้นในมือ คุณเพื่อนๆรอบต่างกลืนน้ำลายกันดังเอื๊อก

     

    มึงไง ( ‘ ‘)-->”

     

    มันชี้มาที่ผม!!! =O=!!!

    ไอ้เชี้ยยยยย เมื่อวานมันโดนรถไอติมไผ่ทองกระแทกหัวไงวะ

    มึงนั้นละเตะสาดดด

     

    เชี่ย มึงโมเมละ กูเห็นอยู่ว่ามึงเตะ พอมึงเตะเสร็จปุ๊ปกูงานเข้า หันไปอีกทีแม่งวิ่งกันหางจุกตูดไปกันหมดคราวนี้ผมค่อยๆไล่มองทีละคนแต่ละคนก็ทำเป็นชมนกชมไม้ นั่งเล่นตบแปะ (เพื่อ?) เกาตีน แทะโต๊ะสารพัดอย่างที่จะหลบตาผม - -* แต่อันหลังอยากจะถามมึงเป็นปลวกหรอแทะโต๊ะเนี่ย เอ้า!สาดโต๊ะกูอีก

     

    หยุดแทะโต๊ะกูเดี๋ยวนี้ไอ้เหม่ง!”ผมรีบปรี่เข้าไปตบหัวมันดัง ป้าบ!’ นั้นแหว่งไปนิดเลย -*- โต๊ะกูมีมลทิลซะแล้วอ๊ากกกกก

     

    งะ =[]=”มันเลิกแทะโต๊ะผมก่อนจะย้ายไปแทะโต๊ะยัยกลิมแทน ขอให้มึงโชคดียัยกลิมมาเห็นคงโดนกระทืบ ฮ่าๆๆๆ แต่เอ๊ะ..มัวแต่ด่าไอ้เหม่งจนลืมไอ้ดินเห็นมันเดินหน้าสร่อนไปที่หน้าห้องแล้วร้องเพลงโดราเอม่อน

     

    อั๊งๆๆ โต๊ะ เตมาดาอิสึอิ โดระเอพ่อง ~”โดราเอพ่องบ้านมึงสิ!! ไอ้ห่านี่ไหลได้ไหลดี

     

    ไอ้ดินมึงมานี่กูยังคุยไม่จบ!”ผมเดินไปหามันที่ยังส่ายก้นดุกดิกๆอยู่หน้าห้อง

    อะไรอีกอะ กูเบื่อละนะโว้ย วัยรุ่นเซ็งพาลกูอีก

     

    เรื่องบอลอะ มึงเตะชัดๆแล้วมาบอกว่ากูทำ

     

    ก็กูเตะไงมันหน้าตายแถมหยักไหล่แบบว่า มึงก็มีตานี่ไม่เห็นกูเตะหรอ? อู้ยยย กูละอยากเอาEMบอลยัดปากมันแมร่งจริงๆ

     

    แล้วเมื่อกี้หมาตัวไหนบอกกูเตะ

     

    ก็เมื่อกี้มึงถามใครทำลูกบอลมึงอาร์ตก็มึงไง แต่มึงไม่ได้ถามว่าใครเตะอะ กร๊ากกกกกก ควายจริงๆว่าผมไม่พอแถมยังหัวเราะสะใจสุดๆ เล่นลิ้นจริงๆนะไอ้ห่านี่

     

    เออๆกูผิด! แต่มึงเตะไปแล้วทำไมมึงไม่รับผิดชอบวะปล่อยให้กูโดนด่าอยู่คนเดียวผมรับคำแบบส่งๆหันไปเอาเรื่องมันต่อ

     

    กูไม่ได้ทิ้งมึง เตะเสร็จกูก็วิ่งไปซื้อติมแล้วหันมาอีกทีแม่งหายไปหมด กูเลยเดินกลับบ้านผมอึ้ง...ไปต่อไม่ถูกเลยครับ ยิ่งพูดยิ่งเหมือนผมผิดนะเนี่ย = =

     

    ดิน มึงยอมไอ้กัสเหอะ กูฟังกับไอ้กัสพูดละสงสารมันวะตังตังเตี้ย พูดพร้อมตบผมปุ้ปๆ แถมส่งหน้าปลงๆมาให้ผม ประมาณว่ายังไงมึงก็เถียงมันไม่ขึ้นหรอก

     

    “-__- อะไรวะ กูไม่ได้ทำแท้ๆ...ยังแอบมีหมุบหมิบอีกห่า - -*

     

    มึงผิดเต็มๆละเชี่ยดินแต่มึงปัญญาอ่อนเลยเข้าใจอะไรยากไปหน่อย มึงต้องเลี้ยงข้าวกูด้วยกลางวัน ครึ่งนึงราคาบอลที่กูซื้อต่อพี่กูมาด้วย!”

     

    โหย แค่เลี้ยงข้าวทีหลังมึงบอกกูเร็วๆดิ พูดอะไรมากความวะ จิ๊บๆอะน้อง เจิ๊บบบบ เจิ๊บบบบมันทำท่าน้องทรายส่ายหน้าพูดอย่างอาเสี่ยอารมณ์ดี หึๆ จิ๊บนักใช่มั้ย ?ไม่ต้องครึ่งนึงละเอาแม่งเต็มๆเลยดีกว่า

     

    ห้าร้อยขาดตัว! ส่วนพวกมึงจงไปซื้อปีโป้และหนมถุงมาเซ่นกูซะไม่งั้น จบกัน!”ผมพูดทิ้งท้ายก่อนวิ่งไปสนามหญ้าเพื่อเข้าแถวตอนเช้า เหลือไว้เพียงหน้าอึ้งๆของไอ้ดิน และหน้าปูเลี่ยนๆของเพื่อนอีกหลายคน

     

    บางทีมีเหตุการณ์แบบนี้อีกก็ดีเหมือนกันวะ ลาภปาก ฮ่ะฮ่าๆๆๆ

     

    ม้ายยยยเจิงงงงงงงงงงง

     

    อ้อ! ตบท้ายด้วยเสียงโหยหวนของน้องหนูดินด้วยเน้อ อุเครี๊ยกกกก !

     

    แหกปากอะไร นายอธิภพ!"

     

    ส่งท้ายอีกทีด้วยเสียงอาจารย์อุไรวรรณ = ='

     

     

     

     

    เลิกเรียน

     

    “T_________T ฮือๆๆๆๆ

    ฮ่าๆๆๆ

    ฮือๆๆๆ

    กร๊ากกกกก

     

    เหี้ย!พวกมึงหยุดเป่าปี่ ตี่กลองกันได้ยัง กูนึกว่าพกคนบ้ามาด้วย - -!”ปันปันคู่แฝดของไอ้ตังตังตะโกนขึ้นเมื่อมันอดทนกับเสียงเป่าปี่ของไอ้ดินและเสียงหัวเราะของผม อุแหม่! ได้แก้แค้นคนบ้ามันก็สะใจเป็นธรรมดา

     

    ปันจ๋า~ ดูมันสิมันรีดไถ่ดินอย่างหน้าด้านๆไอ้ดินสตอเบอแหลวิ่งไปซบอกไอ้ปันแต่...ได้ตีนกลับมาแทน กร๊ากกก สมน้ำหน้า

     

    อย่าเอาหน้าสกปกๆมาเข้าใกล้กู - -*”

     

    มึงก็อย่าเว่อร์ ห้าร้อยขนหน้าแข้งมึงก็ไม่ร่วงหรอกวะ

     

    ไอ้เครฟที่เงียบมานานก็อดพูดไม่ได้ จริงครับ! เห็นไอ้ดินปัญญาอ่อนปันทอนสติแบบนี้แต่มันก็แบบว่า...อภิมหารวยเว่อร์มากกกกก แต่แม่งทำตัวยาจกซกมกชิพหายเลยอะครับ - -* แถมมันแลดูฟั่นเฟืองนิดๆบางวันแม่งอยากเอาตังมาสักหมื่นหนึ่งก็เอามา หรือเอามายี่สิบบาทมันยังมี! (นั่งรถเมล์ก็หมดละ) แหม่...แต่มันก็ไม่บ้านะครับอย่าเพิ่งมองด้วยสายตาเยี่ยงนั้น มันก็มีดีอีกจุดนะครับ! หน้าตามันก็ไม่ขี้ริ้วขี้เหร่ออกจะติดเกาหลีฟีเวอร์ด้วยนะครับ เห็นอย่างนี้แอบป๊อปแบบเงียบๆนะ

    คร้าบบบบ

     

    กูยังไม่มีขนหน้าแข้ง T__T ฮืออออออเอ่อ...หรือมันโง่จริงๆอะครับ เขาเปรียบเทียบโว้ย!

     

    การี๊ดๆๆ กัสชิ่ววววววเหมือนได้ยินเสียงผีตายโหงที่ไหน =_=;;.... กูหูแว่วปะวะ ผมมองซ้ายขวาแต่ก็ไม่เห็นผู้ใดที่ทำท่าเหมือนส่งเสียงเรียกผมหรือว่า

     

    หันหลัง...

     

    อุ๊บ! เชี้ยแล้วววววไอ้สมช่วย!!!

     

    เหี้ยๆๆ เครฟ ดิน ตัง ปัน เอ่อ...พวกมึงเยอะไป เอาเป็นว่ากูทำไงดี!!!!”ผมหันมองหน้าเพื่อนเจ็ดแปดคนที่เดินกลับบ้านมาพร้อมผม พร้อมย่ำอยู่กับที่เร่าๆ ทำไงดีวะถึงจะหนีไอ้กระเทยหน้าปลวกนั่น ความจริงก็ไม่อยากว่านะแต่มันมีเหตุผล ตอนนี้ของหนีก่อนเหอะครับ

     

    เห้ย สมช่วยนี่หว่า ทางงนี้ทางเน้~”ราวกับสวรรค์เบิกทาง...

     

    ไอ้เหี้ยดินทำเรื่องอีกแล้ว!!!

    มึงเรียกมันมาทำหอกไรคร้าบบบบบ

     

    ควายดิน! เรียกมาทำไมวะ ดูไอ้กัสแม่งสั่นเป็นเจ้าเข้าแล้วไอ้พาร์ทจัดการด่าแทนผม สงสัยคงสงสารที่ผมมีเพื่อนดีแต่หน้าหาสมองไม่ได้ T^T

     

    ไม่ได้การละ พวกมึงดักไอ้สมช่วยไว้! กูว่าคงออกทางหน้าโรงเรียนไม่ได้ละ กูจะปีนต้นมะม่วงหลังตึกวิทย์ละกัน ไปละบาย!”ผมว่าก่อนโกยแน่บปล่อยให้พวกนั้นจับไอ้สมช่วยไว้ หวังว่าพวกมึงคงทนแรงควายๆของมันได้นะ TT

     

    อาดิโอส!

     

    กรี๊ดดด พวกมึงปล่อยสิยะ! อย่าจุ้นเรื่องผัวเมียได้มั้ยผมได้ยินเสียงแว้ดๆของมัน ขนาดวิ่งมานี้ยังได้ยิน แล้วใครผัวเมียมึงวะ! แสรดด!

     

    ตอนนี้ผมถึงหลังตึกวิทย์แล้วละครับ ผมคาบกระเป๋าถุง(จาคอปนะแหละแต่ผมว่ามันเหมือนถุงไงไม่รู้ -*-)ก่อนจะแปลงร่างเป็นลิงกังปีนๆป่ายๆขึ้นต้นมะม่วง หวังว่าลุงสมจิตคงไม่มาเห็นนะ(คนที่ปลูกต้นมะม่วงนี้ครับ)เอาละรอดละครับ ผมที่ตั้งท่ากางปีกเตรียมตัวจะกระโดดกลับต้องเสียจังหวะ

     

    นายพิจิกานต์!!!!! ลงมาเดี๋ยวนี้!!!!!”

     

     

     

    อ้อ...ลุงสมจิตเนี่ยผอ.ผมเองนะคร้าบบ T________T

    อุแว๊กกก!!!!


    เห้ยๆๆๆ!  หลบป๊ายยย หลบปายยยผมหลับหูหลับตาทันทีที่ล่วงจากต้นมะม่วง ดูเหมือนคนข้างล่างที่เงยหน้ามาจะหลบไม่ทันก่อนจะโดนผมทับไปเต็มๆ

     

    แอ๊ก!

     

    คุณเคยดูเรื่อง สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักไหมครับ?

    ฉากที่พี่โชนกระโดดลงมาจากที่ไหนสักแห่ง

    แล้วถามนางเอกที่หน้าตาเชิ่มๆว่า

     

    มะม่วงไหม?

    แต่เผอิญผมไม่ใช่พี่โชนแต่เป็นกัสสุดหล่อ(ยังจะเล่น)และคนที่ผมถาม(แถมทับ)ก็ไม่ใช่น้องน้ำเวอร์ชั่นเชิ่มแต่เป็นคุณชายหน้าหล่อคนหนึงที่มีมะม่วงอุดปากอยู่

     

    ผมที่นั่งทับอยู่ชูมะม่วงขึ้นถามด้วยอารมณ์งงๆปนกลัวตาย(นิดๆ)

     

    “=__=;; แหะๆ มะม่วงไหม?

     

    ไอ้ตัวแสบเจอกันอีกแล้วนะ!!!”

     

    โอ้วววม้ายยยยยยยยยยยยยยยย

    ไอ้คุณพี่การ์ด!!!

    แดดิ้น ณ จุดๆนั้น

     

    T________________________________________T

     

     

    นี่ไม่ใช่ภาพยนตร์สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักที่น้องน้ำจะรับมะม่วงไปดีๆพร้อมกับท่าทางเขินอาย แต่น้องน้ำเวอร์ชั่นพี่การ์ดนอกจะไม่รับมะม่วงแล้ว(แถมปาทิ้งแบบไม่ใยดี =_=; พร้อมกระทืบไส้แตก เอ่อ...มะม่วงเน้อไม่ใช่เยลลี่ทีเดียวเละ! ) ยังทำหน้าปวดขี้ลากคอเสื้อผมพรืดๆไปตามฟุตบาท แต่ยังแอบมีมุมใจดีถือเป๋าถุงให้ผมด้วย!

     

    *0* โอ้ววโว้ววยอดชายใจหมาจริงๆ

    แมร่งยึดกระเป๋าแล้วกรูจะหนีไงวะ!

     

    พรืดๆ ~

     

    พี่...จะไปไหนอะผมถามด้วยเสียง (แอ๊บ) อ่อยนิดๆ หลังจากโดนลากมาหลายนาที

     

    ไม่ต้องถาม ถึงมึงก็รู้ขึ้นมึงขึ้นกูอะ ไม่สุภาพพพพพ

     

    พี่เลิกลากได้ยัง ผมเดินเองได้

     

    ไม่ เดี๋ยวมึงหนีหน้ายิ่งเจ้าเล่ห์เหมือนจิ้งจก

     

    โหเปรียบเทียบซะกูหล่อขาดใจดิ้นเลยอะ -_-

     

    จับมือแทนไม่ได้ไงเนี่ย! ลากอยู่ได้เจ็บคอๆๆๆผมดิ้นๆๆ

     

    มึงเป็นเกย์ไงวะ มาจับมงจับมือเอ้า! ไม่อยากให้หนีจะให้จับไรวะ จับตีนแล้วลากไง? ห่า

     

    เออ!”ประชดครับประชดอย่าคิดมาก

     

    ดี เพราะกูก็เป็น

     

    หมับ!

     

     

    เหี้ย!!! ผิดจุดประสงค์ครับ O[]O!!!

    อิส อิมพอสลิเบิล

     

    กูชักอยากสลัดมือพร้อมวิ่งสี่คูณร้อยถ้าไม่ติดว่า

    พี่การ์ดแม่มจับมือผมแน่นราวกับไม่เจอกันมาสิบชาติเศษๆ

    งื้อ...ปากพาซวย

     

     

    เอ้อ...ไม่สิกูเป็นไบ มันหันมาบอกหน้าตายก่อนจะลากผมต่ออย่างหน้าตาย

     

    ช๊อคหนักกว่าเดิม

     

    แม่ง! มันก็ชอบผู้ชายอยู่ดีไม่ใช่ไงวะ!

    กล้วยทอด กล้วยดิบ กล้วยต้ม กล้วยนึ่ง

    กล้วยเหี้ยไรก็ได้

    ช่วยกูด้วยยยยยยยยยยยยยย


    TBC

    เดี๋ยวช่วยกูก่อนได้ปะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส





    :z3:






    ©
    Tenpoints
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×