คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : WHY (Y) one!
ผมชื่อกัสหรือชื่อเต็มๆ’กัสชิ่ว’ ครับฟังไม่ผิดครับอ่านว่า กัส-ชิ้ว
ชิ้วที่หมายถึงไล่ไปไกลๆอะ เคยไล่หมาปะ ชิ้วๆๆ อะ =_=
แต่...คงกำลังคิดว่าชื่อเหี้ยอะไรวะครับใช่มั้ย?
แน่นอน ผมยังคงคิดอยู่จนถึงวันนี้เลยครับ
แหมแต่แค่คิดได้ในใจครับเพราะคนตั้งชื่อให้
แม่บอกเป็นคนสำคัญของตระกูล
จำได้ลางๆว่าเป็นพี่ข้างบ้านสมัยเด็ก(-*- เนี่ยนะสำคัญ??
หลอกลูกป่าวเนี่ย)
ถ้าเจอหน้า(แล้วกูจำได้)จะต่อยให้หน้าหงาย
แต่เผอิญเรื่องชื่อผมไม่สำคัญเท่ากับเหตุการณ์ตรงหน้า
ผมเป็นเรียนมัธยมหัวเกรียนตาดำๆ...
ผมเป็นเยาวชนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ...
ผมเป็นวัยรุ่นที่แค่อยากซ่า...
แต่....
.
.
“มึงจะตอบไม่ตอบ!”
เสียงตวาดดังประมาณสามล้านเดซิเบล เอ่อ..ล้อเล่นครับแต่ความจริงมันก็ดังขนาดว่าผมแทบ
จะลุกขึ้นมาเต้นโอลัลล้าอยู่แล้วละครับ
“พี่...ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆอะ..."”ผมก้มหน้าพูดเสียงอ่อยๆ ในใจรู้สึกแป่วอย่างแรง ไอ้เพื่อนเวรตะไล
แม่งเอ๊ย! หนีให้กูผจญมารหน้าขนอยู่คนเดียว T_T
“นั้นไม่ใช่คำตอบที่กูต้องการ!”พี่การ์ดพี่นักศึกษาหน้าตาดี หน้าคม จมูกโด่ง เอ่อ..บรรยายไงต่อดี
วะมาชมผู้ชายด้วยกันแมร่ง! ก็กระดากปากเอาเป็นว่าพี่เขาหล่อมากกกก เติมกอไก่ไปอีกสักแสนแปดเลยครับ
ซึ่งผมเพิ่งได้รู้จักเมื่อกี้นี่เองอย่าถาม..ทำไมรู้จัก ป้ายชื่อที่ห้อยคอกับลายมือไก่เขี่ยๆกระแทกตาซะขนาดนี้ว่า
‘P’การ์ด’
ย้อนกลับมาเรื่องเดิมคงสงสัยใช่มั้ยผมไปทำอะไรให้พี่สุดหล่อ(ขออวยไว้ก่อนกลัวโดนตีน T_T)
เขาโกรธเป็นฟืนไฟราวกับงิ้วฟิวชันกับลิเก(เกี่ยว?)
คือ...
ผมกับเพื่อนอยากซ่าส์และมันส์ ขอย้ำครับแค่อยากซ่าส์
ไม่ได้อยากรนหาที่ตาย T-T นั่นคือ...
มาเตะบอลในวัด!!
ฟังดูบ้านน๊อกกบ้านนอก แต่เผอิญวัดที่ว่าคือโบราณสถานอะครับ
มันจะเป็นวัดเก่าๆโบสถ์โทรมๆ ที่เคยถูกเผา จนเหลือแต่อิฐและมีพื้น
ที่กว้างพอที่จะทำกิจกรรมต่างๆได้พวกผมเลยนัดกันมาที่นี่
แล้วแถวนั้นก็มีพี่ๆมหาลัยกำลังนั่งวาดรูปชมนกชมไม้
ผมกับไอ้เตี้ยตังและเพื่อนๆอีกโขยงกว่าก็กะจะไปเสนอ
หน้าซะหน่อยแต่เผอิญไอ้ดิน ไอ้ปัญญาอ่อนบ้าพลังเสือก
เตะบอล...
ไปโดนกำแพงวัด!
แล้วเสือกเด้งไปโดนต้นไม้ครับ
และผู้ที่รับความชิพหายต่อจากต้นไม้
พี่การ์ดหน้าหล่อนี่ไงครับ!
ลูกบอลตกใส่ถาดสีพี่เค้าขณะกำลังจะจิ้มสี
‘ปึ้ก!’
ราวกับเครื่องเล่นแผ่นดีวีดีเอเจ... ทุกเสียงทุกสัมผัสชัดแจ๋ว! พี่ๆแถวนั้นที่เห็นเหตุการณ์เงียบกันโดยไม่ได้นัดหมาย
บางคนอ้าปากค้าง บางกลืนน้ำลายดังเอื๊อกเพราะ...
จากหน้าขาวๆนี่
พลัดผิวเป็นไอติมเรนโบกันเลยครับ =_=
ไอ้พวกผมที่เดินเข้าใกล้พี่ๆเค้าแล้ว ถึงกับซีดวิ่งกันป่าราบ
ไม่ซงไม่แซวแล้วหญิงเนี่ย หนีก่อนครับ
แต่เผอิญ...ลูกบอลของผมฮับ!
ความผิดเลยลงที่กรูเต็มๆ ไอ้สราดดดดดดดดิน !
ย้อนกลับมาเวลาเดิมที่ไอ้กัสคนนี้กำลังจะโดนแดก
“มึงจะตอบได้ยัง! สนามบอลที่โรงเรียนไม่มีเล่นไงวะ ถึงมาเตะกันในวัดพวกมึงสติดีกันปะ!”
เอิ่ม...บอกไปว่าอยากเปลี่ยนบรรยากาศจะโดนตีนปะวะ
“....”ได้แต่ก้มหน้า คุกเข่า(แทบจะกราบตีนอยู่แล้ว)
“พี่ ขอโทษเพื่อนผมไม่ได้ตั้งใจ...”
“ขอโทษ!? ถ้าขอโทษแล้วจบกูคงไม่มายืนด่ามึงอยู่มั้ง!”ตอนนี้ผมชักเริ่มโมโหแระ ไอ้ห่ากูขอโทษ
แล้วจะเอาอะไรอีกวะ? ไม่ใช่มึงคนเดียวนะเว้ยที่โกรธเป็น! เรื่องก็ไม่ได้ร้ายแรงขนาดนั้นซะหน่อย
แค่หน้าเปรอะสีงานเสียหาย!
เอ๊ะหรือไงวะ ?
ช่างแมร่งกูโมโห
“แล้วพี่จะเอายังไง!?”
“...”ดูเหมือนมันจะช๊อกพอสมควรที่ผมก้มหน้านิ่งๆกลับลุกขึ้นมาเถียงอย่างอดไม่ได้! ขอโทษกูไม่ใช่
อีเย็นนะโว้ยจะได้มารองมือรองตีนเนี่ย ผู้ใหญ่แล้วไงวะเด็กก็เก๋าเป็นนะเฟ้ย!
“ผมขอโทษดีๆ พี่แมร่งก็ไม่เอา? จะเอาอะไรอีกครับ?”ผมกวนตีนใส่แม่มเลยโมโห!
“ไอ้เด็ก...!”ไอ้พี่เหี้ยทำท่าจะต่อย ผมก็ยืนเฉยๆไม่หลบจ้องตาตอบ เอาดิต่อยเลย กูจะได้ต่อยกลับ
โดนตำรวจจับกูก็บอกไม่ได้เริ่มละฟะ!
“เห้ยๆๆ การ์ดๆ เด็กมันก็ขอโทษแล้ว อย่าเอาเรื่องเลยมึงรูปมึงเพิ่งจะลงสีได้นิดเดียวเอง วาดใหม่ก็ได้
ฝีมือมึงคงจิ๊บๆ”พี่คนหนึ่งวิ่งฝ่าไทยมุงมาแล้วรั้งไว้ อยากรู้ลักษะหน้าตา? ไม่รู้ไม่มีอารมณ์เล่าโว้ย!(อ้าวไอ้นี่ - -)
“พี่จะขวางทำไมครับ อยากต่อยก็ต่อยดิ!”ผมท้ากลับไป
“มึงก็ดูไอ้เด็กเหี้ยนี่ดิ! มันท้ากู ปล่อย! อยากหน้าแหกกูจะสนองให้!”แต่ดูเหมือนเพื่อนพี่เค้าก็ไม่ยอมปล่อย
สรุปพี่สองคนนั้นก็ดิ้นกันไปดิ้นกันมา แต่ดูเหมือนพี่เค้าจะส่งซิกให้ผมหนีไป
โอ๊ะ? หนีงั้นหรอ?
ก็เข้าท่าแต่ก่อนไป ผมวิ่งไปเก็บลูกบอลที่เปื้อนสีเอานิ้วป้ายสีแดงจากลูกบอลราคาเหยียบพันของผมแล้ววิ่งไปที่ไอ้การ์ด
แล้วเอานิ้วป้ายแก้มมันเป็นวงกลมสองข้างอย่างรวดเร็ว!
“กร๊ากกกกกกก พี่ครับสวยจังอะ”
ก่อนที่ผมจะวิ่งหนีไปอย่างร่าเริง ผมก็มีศิลปะในหัวใจเหมือนกันนะครับ!
“ไอ้เด็กเปรต อย่าคิดว่ามึงจะหนีรอด!!!”
รอดไม่รอดแต่ตอนนี้มึงก็จับกูไม่ได้แล้วกันวะ ฮ่าๆๆๆ
TBC
©
ความคิดเห็น