คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : WHY (Y) six!
เมื่อคืน...มันเป็นคืนที่แย่มาก!
เอิ๊กกก อย่าคิดลึกนะครับ คิดตื้นบ้างอะไรบ้างก็ดี =__=;
ไอ้พี่บ้านั้นฝากรอยผมไว้เต็มตัว เหอะ แต่ผมใช่จะยอมฝ่ายเดียว ฝากมาฝากกลับครับ ผมเดินออกมาทั้งๆที่หัวยุ่งตามตัวมีรอยกัด แมร่ง…ไม่เห็นมีใครตื่นสักคน ตื่นช้ากันจริงๆ ผมมองไปรอบๆห้องที่ไร้วี่แววของบุคคลทั้งสาม
เอ๊ะ!?
ไม่มีใครอยู่ ? โอกาสทองสินะ !!
ผมรู้สึกตื่นเต็มตาทันที! ฮ่า! คิดว่าคนอย่างผมมันจะยอมทนเป็นทาสให้กดขี่เฉยๆอยู่ตลอดงั้นหรอ ? คิดผิดแล้วครับ เรื่องนี้ไม่ใช่จำเลยรัก และผมไม่ใช่โสรยาที่จะบึกบึนทนถึกกับไอ้พวกนี้ด้วย แม้ฉากหน้าผมจะกลายๆก็เถอะ แต่ในใจผมคิดจะหนีตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง! ผมมองดูสภาพตัวเองตอนนี้ ผมเผ้ายุ่งเหยิง หน้ายังไม่ได้ล้าง เสื้อยืดตัวโคร่งๆที่สกรีนคำว่า ‘I LOVE NY’ แลดูอินเตอร์นะครับแต่ คนสั่งกวนตีน มีวงเล็บว่าNONG’ YUY เวน- -ละคุณน้องยุ้ยนี่ใครครับ!? ผมต้องใส่ไอ้เสื้อนี้ออกจากห้องจริงๆหรอวะ ? ผมเกาหัวแกรกๆ ไม่มีทางซะละ!ใครจะกล้าใส่วะ แอบย่องเข้าไปหยิบกระเป๋านักเรียนและชุดที่ถอดทิ้งไว้ ผมจัดการเปลี่ยนชุดเป็นชุดนักเรียนและรีบชิ่งออกมาจากคอนโดของพี่การ์ดทันที
วันเสาร์ทั้งทีทำไมกูต้องหมกตัวอยู่ด้วยฟระ !!~
ไปลั้นล้าดีกว่า!(ไม่ได้สำนึกเลยว่าก่อวีรกรรมอะไรไว้ - -)
ผมเดินออกมาทักทายพี่ที่เคาร์เตอร์เธอมองผมด้วยยิ้มปูเลี่ยนๆ เอิ่ม...หน้าผมมีอะไรติดหรอครับ?ผมสำรวจตัวเองก่อนจะพบรอยแดงเต็มตัว ชิพหาย! กูแลดูเด็กใจแตกมากผมจึงยิ้มเจื่อนๆให้และรีบเดินออกมาจากคอนโดทันที
ตอนนี้ผมกลับบ้านก็ไม่ได้เพราะบอกแม่ไว้แล้วว่าจะค้างบ้านปันปัน แถมยังไปแอ่วเหนือกันเรียบร้อย TT ตามกิจวัตรของครอบครัวที่ต้องไปเยี่ยมบ้านเกิดทุกปี เพราะแต่เดิมครอบครัวผมเป็นคนเหนือครับ! ดังนั้นผมจึงได้รับความขาวมาเต็มๆแต่เผอิญผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่หรอกนะ ไอ้ผิวขาวเหมือนตุ๊ดอะ ผมเลยชอบออกไปเล่นบอลตากแดด จนผิวเปลี่ยนเป็นสีแทนไปซะแล้ว แต่เทียบกับคนปกติมันก็ขาวอยู่ดี แต่ถ้าเปรียบในบ้านผมดำสุดเลยละ อ่อ! ผมจะแนะนำคนในบ้านให้รู้จัก บ้านผมมีสมาชิกทั้งหมด 5 คนกับอีก 1 ตัวครับ^^ ถ้ารวมผมแล้วมี พ่อแม่ พี่ปิกัสโซ่(หรือกัสโซ่ที่ผมเรียกให้ชื่อมันน่าเกลียดเหมือนของผมฮึ้ยๆ แต่คนในบ้านจะเรียกมันว่าโซ่)
เกิร์ซ น้องสาวที่ชอบสะสมการ์ตูนชายชายเป็นชีวิตจิตใจแถมหน้ามันเนี่ยหล่อสุดในบ้านเลยครับทำไมมันได้รับเชื้อพ่อมาคนเดียวเต็มๆ=__= อยู่โรงเรียนมันจะนิ่งๆเงียบๆแถมยังดูหล่อกว่าผู้ชายในห้องเสียอีก แถมมีดีกรีเป็นสาวหล่อประจำโรงเรียน สาวๆเนี่ยกรี๊ดตรึมแต่ถ้ากลับบ้านมามันจะนั่งอ่านแต่การ์ตูนพรรณนั้นทั้งวันอะครับ ถือเป็นความลับขั้นสุดยอดของมันเลยก็ว่าได้ และที่ขาดไม่ได้ เจ้าก๊วยจั๊บ หมาตัวโปรดของผมครับ>_< มันเป็นหมาพันธุ์อะไรไม่รู้อะ ผมเก็บได้ตอนวันฝนตกพอดี
แถมตอนแรกแม่ยังไม่ให้เลี้ยงอีก ผมเลยต้องทำตัวเป็นเด็กดีตั้งนานกว่าจะเลี้ยงมันได้ ก่อนหน้าผมต้องคอยหลบๆซ่อนๆเลี้ยงมันไว้ หลังโรงเรียนก่อนจะเอามาเลี้ยงที่บ้าน พูดแล้วก็คิดถึงป่านนี้ไอ้จั๊บกับกัสโซ่ เกิร์ซคงไปสนุกสนานกันที่เหนือกันแล้ว T.T รู้งี้ไปด้วยดีกว่า ว่าแต่ผมจะไปไหนดี ?
=___= ไอ้ที่แพล่มมาเนี่ย ผมยังไม่ได้ไปไหนไกลเลยครับ หน้าประตูเท่านั้นเอง!(แต่กะเถิบๆหลบหน้าหลบตาพี่ที่เคาเตอร์T^T) ผมเลยจำใจต้องเปิดโทรศัพท์ไล่เบอร์เพื่อนที่คิดว่าจะช่วยผมตอนได้ดีที่สุด
‘ดิน’ เจอเบอร์นี้ผมเลื่อนหนีอย่างรวดเร็ว - -! ถ้าขอความช่วยเหลือจากมันเผลอๆอาจจะซวยหนักกว่าเก่า ไม่เอาๆ
‘เครฟ’ไอ้นี้ก็ไม่เอา...บ้านมันมีแต่ผู้หญิงไปทีไรเห็นกูเป็นตุ๊กตาทุกที
‘สมช่วย’ เวร!กูบันทึกเบอร์นี้ไปได้ไงวะ ลบๆๆ เสนียดเครื่อง
‘ปันปัน’เออ! เบอร์นี้ละไอ้คู่แฝดนี้ท่าจะช่วยผมได้ ผมเลยกดเบอร์ตรงไปทันที และเดินไปป้ายรถเมล์เพื่อรอรถที่จะไปบ้านมัน
“ฮัลโหลลลล ครายยว้า โทรมาดึกๆดื่นๆบ้านไม่มีคนคุยด้วยงายห๊าาา”เสียงงัวเงียสุดๆดังออกมาจากปลายสาย เอิ่ม...ดูท่าจะยังไม่ตื่นดี
“แหะๆ หวัดดีเพื่อน กัสเองนี่เพิ่ง 6 โมงเช้านะ แถมมันก็เช้าแล้วครับเพื่อน”
“สำหรับกูยังมืดอยู่!! โทรมาทำไม? มีอะไร? กูง่วง”
“โหย เป็นชุดวะ กูขอไปค้างบ้านมึงหน่อยสินะๆ*-*”ผมพยามใส่ลูกอ้อนผ่านทางโทรศัพท์แง่มๆ เห็นแก่เพื่อนตาดำๆไร้ญาติขาดมิตรคนนี้ด้วยเถอะ
“ไม่ได้ ไม่ว่างจะนอนแล้ว เฮ้ย!ไอ้ตังเอามือมึงออกไปดิ โตเป็นควายยังจะมานอนกับกู”ผมถือสายฟังบทสนทนาที่แสนจะคุ้นเคย ไอ้พวกนี้แถบจะเรียกแฝดสยามไปไหนไปด้วยกัน นี่เข้าห้องน้ำแมร่งไม่เข้าด้วยกันเลยไงวะ ถ้าพวกมันไม่ใช่พี่น้องกันผมคงคิดเป็นอย่างอื่นไปแล้วละ คิดแล้วก็อดแซวไม่ได้วะ 55+
“พวกมึงนี่อินเลิฟกันแต่เช้านะ คึๆ”ผมขำอย่างมีเลสนัย
“อินเลิฟเหี้ยไร กูเบื่อมันจะตายห่าแล้ว ติดอะไรกูนักหนา อุ๊บ!...”จู่ๆไอ้ปันที่บ่นป็นหมีกินผึ้งก็เงียบหายไปพร้อมเสียงดัง โครมอะไรก็ไม่รู้!?
“เฮ้ย ปันเกิดอะไรขึ้นมึง!?”
“ปะ...ปล่อย!”ปล่อยอะไรวะ ??
“ปัน เป็นอะไรเฮ้ย ตอบกูบ้างก็ดีนะ วู้วว”ผมได้แต่ส่งเสียงเพื่อถามสารทุกข์สุขดิบของมันแต่ผมกลับได้ยินแต่เสียง ตึงๆโครมๆอะๆไรเนี่ยละ
“...ไอ้ตังตัง!!!โครมม”ผมที่นั่งแกร่วรอสายจากมันถึงกลับสะดุ้ง เมื่อเสียงล้านแปดของมันดังขึ้นมาโดยไม่ทันบอก เชี้ยตกใจ!!!
“แฮ่กๆ...ไอ้กัสมาแล้ว”
“เป็นไรวะเสียงดังโครมๆแถมหอบมาเชียว”
“เชี้ยตังแม่งกวนตีน อย่าไปสนมันเลยกูไล่มันออกไปละ ว่าแต่ธุระมึงคืออะไรละ”
“พวกมึงทะเลาะกันอีกแล้วไง”
“กูบอกไม่ต้องไปสนมันไง!!”
“อะ..เออ ไม่สนก็ได้ชิ -3- กูถามเพราะเป็นห่วงนะ เข้าเรื่องๆคือแม่กูไปเหนือกับครอบครัวหมดเลยวะ ทิ้งกูไว้(ซิกๆ) บ้านก็เข้าไม่ได้” จริงๆแม่ฝากกุญแจไว้ให้กับป้าข้างบ้านแต่เดี๋ยวผมต้องโดนซักแน่ๆว่าไปไหนมาไม่เอาอะ แม่ก็ไม่ใช่รำคาญ - -๗
“มึงเลี้ยงเด็กเป็นไหม”
“ห๊ะ ??”อะไร จู่ๆก็เปลี่ยนประเด็นเฉยเลย สนใจประเด็นของกูหน่อยเหอะT^T
“เลี้ยงเด็กเป็นไหม??”
“เด็กอะไรวะ เด็กเสี่ย เด็กป๋าอะหรอ 55+”ถ้ายังงั้นคงเลี้ยงไม่ได้ช่วงนี้ยาจกเข้าแทรกครับ ถ้าให้ไปเกาะเขากินยังพอทน
“อย่ามากวนตีน เด็กอะ เด็กประถมตัวเตี้ยๆหน้าตาเหมือนบลูด๊อก นิสัยลาบาดอล หุ่นบิ๊กโชว ญาติกูเอามาฝาก ดื้อชิพหายมึงมาเลี้ยงให้กูหน่อยดิวะ”อะโห หนีผู้ใหญ่มาปะเด็กหรอวะเนี่ยกู =_=แถมสรรพคุณที่มึงบรรยายมานักมวยปล้ำหรือเด็กวะครับ!?!! เอาวะเพื่ออนาคตในสองวันข้างหน้า
“ก็ได้ๆ เดี๋ยวกูไปบ้านมึงเลยนะ เตรียมเสื้อผ้าให้กูด้วย จะไปอาบน้ำT_T”รู้สึกรับไม่ได้ที่ไม่ได้อาบน้ำมาหลายวันTT
“เออๆ เจอกัน”
ติ๊งต่อง~
ผมมายืนอยู่หน้าบ้านสองแฝดในต่อมาด้วยเวลาไม่นานนัก ตังตังแฝดคนพี่ของปันปัน ออกมารับผม ผมก็ทักทายตามปกติถึงสองคนนี้จะตัวติดกันยิ่งกว่าแฝดสยามแต่คนที่ผมสนิทด้วยคือปันปัน เพราะตังตังมักจะไม่ค่อยพูดเงียบๆคอยตามปันปันเป็นเงาตามตัวแทนซะมากกว่า =__=
“หวัดดี”ผมทักไป ตังตังพยักหน้าตอบผมแทน ผมสังเกตแหนรอยแดงๆตรงมุมปากด้วย สงสัยทะเลากันแหง หวังว่าผมคงไม่ใช่ต้นเหตุนะ ผมเดินตามตังเข้าไปเมื่อเขาเปิดประตูบ้านมาผมถึงกลับตะลึง...
นี่บ้านหรือขยะวะ!?
ของเล่นเกลื่อนบ้านเลยผมมองเข้าไปเห็นไอ้ปันที่สภาพเหมือนเพิ่งตื่นนอนเดินลงบันไดมาด้วยท่าทางหัวเสียที่เห็นบ้านของตัวเองเละกระจัดกระจาย ว่าแต่ตัวต้นเหตุไปไหนแล้ว??
“เฮ้ย แน่ใจนะว่าขโมยไมได้ขึ้น?”ปันส่งสายตาสมเพชมาให้ผม
“ขโมยบ้านมึง ขโมยเลโก้ไปขาย?”
“กูล้อเล่นหน่อยไม่ได้หรอไง สัสนี่เครียดไรมา”ผมเดินไปแล้วเอามือพาดบ่ามัน อืมเตี้ยกว่ากูเยอะเลยนะมึง555+ แต่ไม่บอกออกไปหรอก เดี๋ยวโดนไล่กลับบ้าน
“ทำไมแม่ต้องไปรับไอ้เด็กบ้านั้นมาก็ไม่รู้...”มันบ่น ถอนหายใจเฮือกๆ
“เอาน่ามึง แค่เด็กเอาขนมล่อเดี๋ยวก็ออกมา”ผมตบบ่าด้วยความหวังดี แต่ไม่ทันไล่ก็ต้องทรุดเฮือกลงไป!
ตุบ!
“เด็ก ไม่ใช่หมาจะเอาขนมมาล่อ!”
ผมหันไปทางต้นเสียงเห็นเด็กสูงประมาณ 150 เซนกว่าๆยืนกอดอกเหยียดมองผมจากที่สูง ใบหน้าหล่อแต่ดูน่ารักในคราวเดียวกัน เด็กขนาดนี้โตไปต้องหล่อกว่าตูแน่เลย -_-^ แต่ทำไมอยู่ดีๆต้องมาเจาะยางกูด้วยฟระ!
“เนี่ยละตัวปัญญาหากู...”ไอ้ปันเอามือตบหน้าผากดังแปะอย่างหมดอาลัยตายอยาก ส่วนผมก็ลุกขึ้นออกจากกองของเล่นที่ทรุดฮวบทับลงไป
“เออ...ปัญหามึงแต่กูต้องมาดูแล เวรแท้..”ผมบ่นเบาๆ ก่อนเซ็ทผมจัดการแต่งตัวให้พอทน แล้วยิ้มไมตรีให้เด็กตรงหน้า
“หวัดดี พี่ชื่อกัสยินดีที่ได้รู้จัก”
“ใครถามชื่อ?”...อ้าว พูดยังนี้หมายความว่าไง... เย็นไว้เด็ก เย็นไว้
“พี่บอกชื่อแล้ว ก็บอกชื่อหน่อยดิจะได้เรียกถูก ^ ^”ผมพยามยิ้มต่อไป ยิ้มไว้นะกู ยิ้มม
“ถ้าไม่บอก..?”เจ้าเด็กตรงหน้า เชิดหน้าขึ้นแล้วยิ้มมุมปากเล็กๆ
“เรื่องของมึงสิ...”ผมบ่นเบาๆ “พี่ก็เรียกชื่อไม่ถูกอะดิ”
“ไม่บอก ไม่บอก ไม่บอก ไม่บอกแบร่ๆ ไอ้หน้าตุ๊ด”ไอ้เด็กนั่นแลบลิ้นปริ้นตา ก่อนด่าผมแล้วชิ่งหนีออกไปด้วยความเร็วกว่าแสง
เชี้ย!!! ด่ากูยังงี้เอามีดมาปักเลยเหอะ ผมกำหมัดแน่น กัดฟันกรอดเด็กกก....เด็กเปรต
“หึ..เหมือนเห็นมึงอีกคนเลยวะ”บุคคลที่โดนลืมไปได้เอ่ยคำพูดขึ้นมา...ปัน
“กูไม่วอนตีนขนาดนี้เถอะ”
“กูว่ามึงยิ่งกว่านี้วะ -__-“
“กูหมายถึงตอนเด็ก!!”ตอนนั้นผมยังแบ๊วๆอยู่เลยนะครับ แต่ไปๆมาๆไอ้แบ๊วๆจะกลายเป็นแบ๊บๆไปซะแทน =,=
“แล้วตกลงไอ้เด็กหน้าหล่อกวนตีนนั้นชื่ออะไรกูจะได้เรียกถูก”
“ชื่อ ซันนี่”
“ห๊ะ!? ซันไรนะ ? ซันนิ่ว?”
“ซันนี่ S U N N Y ”
“โห ชื่อหญิงจ๋าสุดๆ ถึงว่าไม่อยากบอกกู 5555+”ผมหัวเราะเอิ๊กอ๊ากกับชื่อที่ไม่เหมาะกับตัวเลยสักนิด หน้าออกจะหล่อแต่ดันชื่อหวานกว่าผู้หญิงแถวนี้อีก ซันนี่ ~ แต่หัวเราะได้ไม่นานผมรู้สึกเหม็นๆตัวเองยังไงไม่รู้วะ =_=; ไปอาบน้ำดีกว่า
“ปันกูขออาบน้ำก่อนนะ”
“เออ ตามสบาย”ผมขึ้นไปบนห้องอย่างรู้งาน
“เสร็จแล้วมึงพาซันนี่มันไป เดินเล่นหน่อยละกัน กูกับตังจะเก็บบ้านแม่มาเดี๋ยวเป็นลมกันพอดี”ผมพยักหน้าหงึกๆ นี่คนหรือหมามีพาไปเดินเล่นด้วยฮ่าๆๆ ผมมองตังตังที่แวบมาตอนไหนก็ไม่รู้ช่วยไอ้ปันเก็บของเล่นนับแสนชิ้นบันพื้นใส่ตะกร้า
ผมอาบน้ำเสร็จก็หยิบเสื้อของมันมาใส่เป็นเสื้อฮู้ดแขนสั้นสีเหลืองและเกงยีนสีฟอกสบายๆผมเลยเดินลงมาข้างล่างเห็นพวกมันยังเก็บของเล่นกันไม่เลิก
“อ้าว ทำไมมึงเก็บนานจังวะ”
“นานเหี้ยไร กูเก็บเสร็จแล้วไอ้เด็กบ้านั้นแม่ง มารื้อใหม่ แล้วตะแรดแต๋ดแต๋ไปไหนก็ไม่รู้ โว้ยกูไม่เก็บแล้ว! ตังเก็บให้กูหน่อยเบื่อแล้ว”มันสลัดของเล่นในมือทิ้งก่อนเดินไปนั่งบนโซฟา ตังตังที่นั่งเก็บของเล่นก็พยักหน้าอย่างว่าง่าย เชี่ยปันนี่พี่มึงหรือคนใช้ส่วนตัววะ =__=; เห็นแล้วสงสารผมเลยไปช่วยเก็บด้วยพลางพูดคุยกับไอ้ปันที่นั่งแผ่สองสลึ่งบนโซฟา
“อ้าว แล้วกูต้องพาไปเดินเล่นอีกปะเนี่ย”
“พาไปปล่อยวัดได้เลยยิ่งดี”
“เด็กนะ ไม่ใช่หมา”แอบสงสารซันนี่เล็กน้อย 0.01 จาก 100%
“ปัน...”จู่ๆตังก็พูดแทรกขึ้นมา ตั้งแต่เข้ามาเหยียบบ้านนี้เพิ่งได้ยินมันพูดแฮะ ถึงจะเคยมาหลายครั้งแต่ก็ไม่ชินสักที เพราะมันเป็นคนที่เงียบมากถึงมากที่สุด
“อะไร ?”ส่วนไอ้ปันนี้ก็โหดกับพี่ชายมันจัง ผมละสงสัยทั้งๆที่ไอ้ปันก็เอาแต่ใจดื้อรั้นแต่ไม่เคยเห็นตังทนไอ้ปันไม่ได้สักครั้ง สุดยอดจริงๆกูขอซูฮก ถ้าเป็นกูกระโดดถีบขาคู่ไปนานแล้วครับ มีน้องที่เหมือนมีเจ้านายแบบนี้
“ไปอาบน้ำ”ให้กูลุ้นตั้งนานแค่เนี้ย วุ้ย! เอาละชิ้นสุดท้ายแล้ว หมดสักที!
“เออๆ กัสมึงจะค้างบ้านกูใช่ไหม? อย่าลืมที่สัญญาไว้ดูแลไอ้เด็กนั้นให้ได้ ตอนนี้คงกำลังหลงทางอยู่ในหมูบ้านแน่ๆไปตามหาเอาแล้วกัน หาไม่เจอก็ลองจุดธูปอันเชิญนะไปละ”มันว่าพลางเดินขึ้นบ้านด้วยอารมณ์ชิวโคตร! นี่มันญาติมึงทั้งคนนะไม่คิดจะตามหา เดือดร้อนอะไรเลย? แถมบอกให้กูจุดธูปอันเชิญอีกถ้ามาแบบไร้ร่างกูไม่รับผิดชอบนะ
“-3- เออ กูยืมกระเป๋าเป้หน่อยละกัน”ผมว่าพลางชูกระเป๋าที่มือที่มีโทรศัพท์เป๋าตัง ขนมและบลาๆอีกมากมาย
“จะเอาไรก็เอาไปแล้วคืนกูด้วย”ผม พยักหน้าหงึกๆก่อนจะเดินออกจากบ้านมันเพื่อเดินตามหาเจ้าเด็กแสบที่มีชื่อสุดน่ารักนั่น หึๆ ปิดประตูเรียบร้อยผมจึงเริ่มปฏิบัติการตามหาเด็ก! แถวนี้เป็นหมูบ้านจัดสรร เพราะงั้นที่ให้ไปก็มีไม่มากก็แค่ สวนสาธารณะ สระน้ำ แม่น้ำ ร้านอาหาร โรงยิม เอ่อ...มันก็เยอะนี่หว่าระหว่างที่ผมกำลังชั่งใจว่าจะไปที่ไหนดี หูของผมเหมือนได้ยินเสียงกรุ๊งกริ๊งๆ มาแต่ไกลเหมือนเรียกผมยังไงยังงั้น ผมจึงหันไปมอง....โอ้! ไอติมผมรู้แล้วว่าควรทำยังไง!
เรื่องกินมาก่อน นอกนั้นช่างมัน
ไอติมจ๋า!
-------------------
8 หน้า A4 นะทำไมมันสั้นจัง =__=;;; ดองมานานมากเฮ้อออ เพิ่งสอบกลางภาคเสร็จ อีกไม่นานก็มิดเทอมแล้วเฮ้อT_T
ความคิดเห็น