เมื่อเทอยังไม่ลืมคนเก่าสะที - นิยาย เมื่อเทอยังไม่ลืมคนเก่าสะที : Dek-D.com - Writer
×

    เมื่อเทอยังไม่ลืมคนเก่าสะที

    เมื่อเรารักคนๆหนึ่งเข้า ซึ่งความฝันนั้นก้คงต้องการที่จะเป็นคนรักของเทอคนนั้นจิงมั้ย?? แต่ดันมีเหตุการณ์ที่ทำให้ความฝันนั้นไม่กลายเปนจริงสะที แค่เพียงเทอยังไม่พร้อมที่จะมีคัย - -*

    ผู้เข้าชมรวม

    210

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    210

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  6 ก.ย. 52 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    เรา = หวาน
    เทอคนนั้น = มิก

    เรื่องราวก้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ รร. จัดวันกีฬาขึ้น ถึงแม้เวลานั้นเรา ก้ยังไม่ได้คิดอะรัยก้ตาม แต่มันก้เปนบ่อเกิดของความรักได้เหมือนกัน แค่ความรู้สึกเพียงเล็ดน้อยที่มี เข้าเรื่อง+ การแข่งขันบาสเกิดขึ้นเพื่อนของเราก้ชวนไป ดู ตอนนั้นก้เปนเวลาเยนแล้วเหมือนกัน เราพี่คนนึง(มิก)เค้าก้ไม่ได้หล่ออะรัยมากหรอกน่ะ แต่เรา(หวาน)ก้คิดแค่ว่าพี่คนนี้ทำไมมองแล้วอบอุ่น นิสัยก้ดี ถึงแม้จะไม่ตรงตามสเปกสักเท่ารัย ก้คิดแค่เนี่ยจิงๆ แต่ทำไมเวลามันทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ มอง >> ปลื้ม >> ชอบ >> รัก มันเพิ่มขึ้นเปนเวลา 1 ปี ตอนนั้นก้ไม่กล้าจะบอกคัย ก้ได้แต่คิด ไม่เข้าใจทำไม ถึง รักเค้าขึ้นทุกวันๆ การที่รักคัยสักคนไปแล้ว ถึงแม้เค้าจะหน้าตาเปนยังไง เราก้ไม่สนแล้วทุเรศแค่ไหนก้มองให้หล่อได้จิงมั้ย?? ความรู้สึกที่มี ก้เริ่มจะค่อยๆหลุดออกมาจากปากของเราทีล่ะเล็ก ละน้อย ไม่นานเพื่อนๆก้รู้เข้า เพื่อนก้ตกใจทำไมมาชอบคนแบบนี้ได้ <<พี่เค้าก้ไม่ได้หล่อมากมายเท่ารัย>>เพื่อนเข้าใจว่าสเปกของหวานคงต้องหล่อเริศเพอร์เฟคทุกอย่าง ความจริงก้เปนอย่างงั้นก้จิง แต่ไม่รู้ทำไมเทอถึงทำให้เปลี่ยนไปได้ขนาดนี้<<ดังคำกล่าวที่ว่าเกลียดยังไงได้อย่างงั้น>> เพื่อนก้ไปบอกพี่มิก พี่แกก้คงดีใจแหละที่มีมาชอบ เพราะจากการสังเกตุแล้วหวานก้ไม่เคยเหนพี่มิกมีแฟลสักทีตั้งแต่รู้จักมา หวานเลยมั่นใจว่าถ้าบอกไปอะรัยๆก้คงจะดีกว่าการที่แอบรักแบบนี้ต่อไป อย่างน้อย* เราก้คงได้ความรักตอบกลับมาบ้างก้ยังดีแหละเนอะ แต่มันก้คงเปนได้แค่ความหวังลมๆแล้งๆเท่านั้นแหละ เพราะเพียงแค่ว่า พี่ยังไม่พร้อมที่จะมีคัย แต่ทำไมพฤติกรรมของพี่เค้าถึงให้ความหวังเรานักน่ะ ทำไมๆ ?? ถ้าไม่คิดจะคบก้อย่าให้ความหวังแบบนี้ได้มั้ย มันเจบ ถ้ารู้อย่างงี้ เกบไว้เปนความลับเหมือนก่อนๆ จะดีกว่ามั้ย แต่อดีตก้คืออดีตแล้วสิน่ะ มันแก้ไขอะรัยไม่ได้ ก้ได้แต่โทดตัวเอง ทำไมต้องมารักเทอให้เจบกันเนี่ย!!!
    พยายามจะไม่คิดว่าพี่เค้าไม่ได้ สนใจ แต่ดูพี่เค้าทำกับเราสิ ทั้งป้อนคำหวานกับเรา //ลืมบอกไปว่าเราก้ไม่ได้สวยรัยมาก//* ทำท่าทางเหมือนสนใจทำให้เราหวังมากขึ้นไปเรื่อยๆ แล้วก้มาพูดคำทที่ตัดความหวังเราสะงั้น ความรู้สึกตอนนั้น ก้พอที่จะร้องไห้ได้เลย หวานก้คิดอยู่เหมือนกันน่ะว่าพี่มิกก้คงชอบคนที่หน้าตาเหมือนๆ คนอื่นเค้า ตอนนี้เราควรที่จะปล่อยวางจิงม่ะ หรือจะ ตัดใจไปเลย ทำไง ถึงจะไม่ทุกข์แบบนี้น่ะ เส้า เมื่อรัย เทอจะพร้อม แต่ถึงยังไงเราก้รักพี่เค้าไปแล้วทำไงได้ ยังไงก้ต้องรอต่อไปยอมที่จะเจบ บางครั้งพี่เค้า ก้มาถามเรื่องแฟนเก่ากับเรา มันเจบแค่ไหน พี่เค้าก้ไม่รู้ ก้พยายามที่ทำเปนไม่ได้รู้อะรัย ก้เลยบอกไปว่า เข้าใจว่าเปนแฟนเก่า แต่ในใจอยากจะตบจะตายอยู่แล้ว เลยทำให้เราคิดว่า พี่แกเปนคนเลวในสายตาเราไปแว๊ป นึง แต่ก้ไม่ถึงวันก้กลับมากลายเปนคนดในสายตาเราเหมือนเดิม แต่ขอบอกไว้เลยน่ะว่า ถ้าจะมาคบกันเพียงแค่เหงา+กลัวเสียฟอร์มว่าไม่มีแฟน+หรือเพียงว่าสงสาร ถ้าเปนอย่างงั้นจิงๆก้อย่ามาเลยนดีกว่า ขออย่างเดียวคือเวลาที่จะทำให้ลืมเทอ ก้พอ
    นิยายเรื่องนี้จะจบยังไง?? หรือว่ามันจบไปแล้วกันนะ....T^T

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น