ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Deep Love เก็บรักลึกสุดใจ

    ลำดับตอนที่ #4 : The Room : ห้องสาวโสด Part One

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 214
      0
      9 พ.ย. 51

    The Room : ห้องสาวโสด Part One

     

                “ออโรร่ารายงานพรีเซ็นกลุ่มเธอถึงไหนแล้ว” โมนิคสาวผมทองเพื่อนร่วมคณะถาม ทั้งคู่เดินถอดเสื้อกาวน์ออกมาจากห้องเลปปฏิบัติการ *Gross Anatomy หนึ่งในกลุ่มภาควิชากายวิภาค

                “วันนี้นัดร่วมกันที่ห้องฉัน โมนิคสนใจจะไปแจมไหม” ออโรร่าชวน ปกติกลุ่มของโมนิคมักได้หัวข้อรายงานใกล้เคียงกันกับของเธอ

                “แล้วจะแวะไปจ๊ะ” สาวผมทองไม่รับปาก เธอเดินไปรวมกลุ่มกับเพื่อนที่ทำรายงานด้วยกัน

                “เฮ้...ออโรร่า ห้าโมงเย็นเจอกันนะ” คาร์เตอร์เพื่อนสนิทของเธอเดินมาบอก ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลอ่อนกับนัยน์ตาสีเดียวกัน สวมแว่นตาทรงรี โดยรวมดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่น น่าเข้าใกล้

                “โอเค เธออย่าลืมบอกแฟรงค์กับเอริคล่ะ” ฝ่ายนั้นพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะหันหลังโบกมือลาเดินจากไป เพื่อนของออโรร่าส่วนใหญ่เป็นผู้ชายหรือเกือบเป็นซะมากกว่า เธอไม่ค่อยมีเพื่อนผู้หญิงเท่าไหร่ เหตุผลเพราะความจุกจิกน่ารำคาญของผู้หญิง เพื่อนผู้หญิงที่สนิทที่สุดก็เห็นจะเป็นแอนนาน้องสาวราฟาเอล ที่เรียนอยู่คณะBBAเท่านั้นแหละ ทั้งคู่เจอกันบ่อยๆในห้องสมุดสมัยเรียนปีหนึ่ง เจอกันมากก็สนิทกันมาก ทั้งยังชอบอ่านหนังสือแนวเดียวกันทำให้สนิทกับอย่างไม่ยาก ตัวแอนนาเองก็ไม่ใช่คนจุกจิกแบบนั้นด้วย

    ระหว่างที่เธอกำลังเดินไปที่รถของตัวเองที่จอดไว้หน้าตึกคณะ โทรศัพท์มือถือเธอก็ดังขึ้น ออโรร่าล้วงค้นหาเข้าเครื่องจิ๋วในกระเป๋า ไม่นานก็หยิบมันขึ้นมารับสาย

                Hello…Anna” ออโรร่าตอบรับเสียงใส ถึงแม้จะมีอาการเหนื่อยจากการเรียนมาบ้าง

                “หิว!” สั้นๆง่ายๆ ทำเอาออโรร่าอมยิ้มบางๆกับอารมณ์ดีๆของเพื่อน

                “อยู่ไหนล่ะ” สาวผมดำถาม ขณะที่กำลังไขกุญแจรถ ก่อนจะขึ้นไปนั่งประจำที่

                “หน้าตึกคณะ”

                “โอเค เดี๋ยวไปรับ กำลังจะกลับพอดี” สตาร์ทรถไปก็กรอกเสียงตามสายไป ก่อนจะขอว่างสายเพราะเธอกำลังจะขับรถ

     

                รถแวนห้าประตูสีแดงจอดหน้าตึกBBA แอนนายิ้มแล้วก็เดินมาที่รถซึ่งเธอจำได้ดีว่าเป็นของเพื่อนสนิท

                “จะกินอะไร” ถามทันทีที่เพื่อนสนิทเข้ามานั่งในรถ

                “อยากกินอาหารไทย”

                “เสียใจ ร้านยังไม่เปิดย่ะ” รู้ดีว่าอีกฝ่ายแกล้งเหย้าเล่น

                “กินอาหารญี่ปุ่นไหม ฉันอยากกินซูชิ”

                “เอาสิ” ตกลงกันได้ว่าจะกินอะไรก็ขับรถไปยังที่หมาย และคนข้างๆก็เปิดเพลงเบาๆครอกับบรรยากาศฟ้าทึ่มๆของลอนดอน

                “เธอไม่มีเพลงฮิปฮอปบ้างหรือไง” แอนนาถามหวังอยากสร้างบรรยากาศครึกครักขัดกับบรรยากาศ แต่คำตอบดูเหมือนว่าเธอเองก็พอจะเดาได้อยู่แล้ว

                “ไม่มี  เธอก็รู้ฉันไปค่อยชอบฟังเพลงแบบนั้นเท่าไหร่”

                “จ๊ะๆ แม่คุณเรียบง่าย” แอนนาบอกอย่างหมั้นไส้ รู้ดีว่าเพื่อนชอบฟังเพลงสบายๆตอนขับรถ ฮิปฮอปคงน่าสนใจเฉพาะตอนอยู่ในผับ

                “เธอกับเอียนเป็นไง” แอนนาถามแสร้งทำมองออกนอกหน้าต่าง แต่หางตายังแอบมองคนขับ

                “หมายความว่าไง” ขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย

                “ก็เห็นเขาไปรับไปส่งเธออยู่หลายวัน”

                “อ๋อ ไม่มีอะไรนี่” ออโรร่าตอบปัดอย่างไม่สนใจ แต่เพื่อนก็ไม่ยอมง่ายๆ

                “จริงเหรอ”

                “จริง” ยืนยันหนักแน่น จนอีกฝ่ายเลิกรา แต่ก็ไม่วายทิ้งท้าย

                “แบบนี้เอียนมีสิทธิ์อกหักล่ะสิ”

     

                เสียงเคาะประตูห้อง1623 เจ้าของห้องกำลังวุ่นวายกับการเตรียมพื้นที่เก็บของเล่นของลูกๆที่เกลื่อนกราด

                “มาแล้วๆ” เสียงเคาะประตูถี่ๆทำให้จำเป็นต้องละมือจากงานที่ทำอยู่ก่อน ไปเปิดประตูให้แขก

                “มาก่อนเวลานะคาร์เตอร์” เปิดประตูแล้วหันมองนาฬิกาแขวนผนัง ก่อนจะแขวะเพื่อนสนิทที่มาก่อนเวลานัดประจำ อย่างน้อยก็สิบห้านาที

                “ลูกๆอยู่ไหนที่รัก” คาร์เตอร์เดินเข้ามาในห้อง หลังจากโยนขนมให้เจ้าของห้องเอาไปจัดการ

                “ออกัส วีนัส” เสียงทุ้มห้าว เรียกหาลูกๆและนี่เป็นเหตุผลว่าทำไมคาร์เตอร์ถึงชอบมาก่อนเวลา

                “อยู่ในห้องนอนเล็กมั้ง” เสียงตะโกนดังมาจากในครัว คาร์เตอร์เดินเข้าไปดูตามคำบอก แล้วก็เจอจริงๆ แมวเปอร์เซียสองตัว สีส้มตัวอ้วนกลมกับแมวสามสีตัวเมีย

                “มาหาพ่อสิลูก” คนเป็น พ่อ แมวเรียก และดูเจ้าสองตัวจะคุ้นเคยกับเขาดี ยอมเดินมาหาอย่างไม่ลังเล คาร์เตอร์ย่อตัวลงอุ้มพวกมัน

                “ออกี้ แกหนักขึ้นอีกแล้วนะ” ชายหนุ่มหันไปบ่นกับแมวอ้วน และดูเหมือนแมวอ้วนจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ มันเอาเท้าขาหน้าดันหน้าชายหนุ่มไว้

                “ฮ่าๆ อย่ามาโกรธฉันออกี้” ชื่อเล่นที่คาร์เตอร์ตั้งให้ใหม่เมื่อนานมาแล้ว ดูเหมือนแมวอ้วนจะตอบสนองกับชื่อนี้ดี

                “เธอเอาอะไรให้มันกินเนี้ยออโรร่า ทำไมมันอ้วนแบบนี้”

                “แหม...ออกัสก็สองขวบแล้ว อ้วนหน่อยก็ไม่แปลก กินอย่างกับยัดแบบนั้น” ออโรร่ารับแมวอ้วนมาอุ้ม ขณะที่ชายหนุ่มอีกคนเล่นสนุกกับวีนัส

               

    เลปท๊อปสี่เครื่องถูกเปิดขึ้นบ้างถูกว่างบนตักเจ้าของ บ้างก็ว่างอยู่บนโต๊ะกระจกที่ใช้สำหรับรับแขก แฟรงค์กับเอริคตามมาสมทบหลังจากคาร์เตอร์เพียงไม่นาน

    “ทำไมหลังออกกำลังกายแล้วอุณหภูมิร่างกายของนายลดลงเอริค” ออโรร่าที่ทำหน้าที่รวบรวมผลการทดลองถาม ในเมื่อหลังออกกำลังกายคนอื่นๆเพิ่มหมด แต่มีหมอนี่คนเดียวที่ลดลง

    “เออ จริงด้วย” แฟรงค์ที่นั่งบนโซฟาด้วยกันชะโงกหน้ามาดู

                “แล้วจะสรุปผลว่าไงเนี้ย” คาร์เตอร์บ่นอย่างหัวเสีย ขณะที่ผู้หญิงคนเดียวในห้องกำลังเปิดตำราเล่มหนา อีกสองหนุ่มที่เหลือโดยเฉพาะตัวปัญหากำลังเสิร์ชหาจากอินเตอร์เน็ท

                “นี่ๆ ในหนังสือบอกว่าหลังออกกำลังกายอุณหภูมิร่างกายจะสูงขึ้น เพราะว่าร่างกายของเราต้องการระบายความร้อนออกไป ซึ่งนั้นทำให้หลอดเลือดเกิด **Vasodilation เพื่อระบายความร้อน และยังมีการขับเหงื่อออกมาด้วย” ออโรร่าอ่านตาม Text Book เล่มใหญ่ ซึ่งเพื่อนทั้งหมดก็พากันพยักหน้าเข้าใจเพราะก็ตรงตามที่เรียนกันมา

                “แล้วไอ้บ้านี่ทำไมลดลง” คาร์เตอร์หันไปโทษเอริค

                “นายดูเทอร์โมมิเตอร์ดีแล้วใช่ไหม” แฟรงค์ถามเพื่อนเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง ซึ่งฝ่ายนั้นก็พยักหน้ายืนยันว่าแน่นอน

                “เพราะอย่างนี้หรือเปล่า นายวัดอุณหภูมิช้ากว่าปกติหรือเปล่า เพราะว่าหลังออกกำลังกาย ร่ายกายจะระบายความร้อนมาใช่ไหม นั้นทำให้อุณหภูมิลดลงกว่าปกติ แต่มันจะแค่ช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้นนะแล้วก็จะกลับมาอยู่ที่อุณหภูมิขณะพักเหมือนเดิม” ออโรร่าลองเสนอความเห็นที่เธอเคยได้ยินอาจารย์พูดให้ฟังในชั่วโมงแล็คเชอร์

                “อาจเป็นไปได้” แฟรงค์เห็นด้วยกับความคิดของหญิงสาว แต่ก่อนจะหาข้อมูลอะไรเพิ่มเติม เสียงโทรศัพท์ห้องของเธอก็ดังขัดจังหวะการถกเถียงผลการทดลอง

                “ค่ะ” เสียงใสๆกรอกตามสายไปเบาๆ

                “วันนี้เธอทำอะไร” ปลายสายถาม เสียงเพื่อนสนิทดังรอดสายตา

                “ก็ว่าจะทำอะไรกินกับพวกคาร์เตอร์ สนใจไหม” พูดถึงอาหาารฝีมือเพื่อนสนิทนั้นทำให้แอนนาไม่รอช้า ตอบตกลงทันทีจนเพื่อนอย่างออโรร่าเผลอยิ้ม

                ฉันชวนราฟาเอลกับเอียนไปด้วยแล้วกัน เจอกันนะจ๊ะ ไม่รอคำตอบรับ ชิงว่างสายเพื่อนก่อน ออโรร่าขมวดคิ้วอย่างขัดใจเล็กน้อย แต่ก็ยอมเลยตามเลยไป

                “ใครโทรมาน่ะ คุยซะนานเลย” แฟรงค์ชายหนุ่มที่เกือบจะเป็นชายจีบปากถาม พร้อมมองคาดโทษด้วยหางตา

                “เย็นนี้จะมีคนมาทานข้าวเพิ่มอีกสามคน พวกเธอโอเคนะ”

                “ผู้หญิงหรือผู้ชาย” เพื่อนคนเดิมถาม ภาวนาในใจว่าขอให้เป็นผู้ชาย เขาจะได้มีอาหารตากินคู่กันไป

                “ผู้ชายจ๊ะ” แกล้งหลอกเพื่อน

                “ใคร!!!” ประสานเสียงพร้อมกันทั้งสามคน เป็นเรื่องที่น่าแปลกใจ ปกติเจ้าของห้องสาวไม่เคยเปิดห้องทำอาหารเลี้ยงใครง่ายๆ นอกจากพวกเขาที่มาทำรายงานหรือทนการรบเร้าของเพื่อนอีกหลายคนไม่ไหว

                “ราฟกับเอียน” ชื่อที่ไม่มีใครคาดคิดว่าจะมีส่วนเข้ามาโคจรในชีวิต

                “ใช่เอียนคนเดียวกับที่ฉันคิดไหม” เอริคมองเพื่อนงงๆ คนค่อนข้างเก็บตัวอย่างออโรร่าเพื่อนเขา ไปมีโอกาสรู้จักกับคนดังขนาดนั้นได้ยังไง

                “ใช่ นักว่ายน้ำไหมหล่อน” แฟรงค์ร้อนรนถาม ตานี่ประกายวิบวับน่าหมั่นไส้

                “ใช่”

                “เธอไปรู้จักได้ไง” คาร์เตอร์ถาม ขณะที่แฟรงค์จินตนาการเคลิ้มไปกับดินเนอร์แล้ว

                “เขาเป็นเพื่อนกับราฟพี่ชายแอนนา”

                “เธอเดทกับเขา?”

                “ฮ่าๆ โธ่...คาร์เตอร์ นายก็รู้ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนี้มานานแล้ว” ออโรร่าบอกปัด ส่ายหน้าน้อยๆปฏิเสธ

                “เพราะอย่างนั้นสิถึงได้ถาม” คาร์เตอร์พูดน้ำเสียงจริงจัง ไม่ฉายแววพูดเล่นเหมือนทุกครั้ง สามปีที่คบกันมา เขาพอจะรู้ว่าเพื่อนคนนี้มีอะไรในใจ เธอ...ผู้ไม่เคยเชื่อเรื่องความรัก

                “การปิดหัวใจ ไม่ใช่จะไม่รู้สึกถึงความรักนะออโรร่า”

     

    * Gross Anatomy เป็นหนึ่งในกลุ่มวิชากายวิภาค ซึ่งแบ่งได้เป็นสามวิชาคือ Embryology (คัพพวิทยา) , Histology (จุลกายวิภาคศาสตร์) , Gross Anatomy (กายวิภาคศาสตร์)

    **Vasodillation หมายความว่า หลอดเลือดมีการขยายตัว

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×