คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Christmas In Love : รักหวานเทศกาลคริสมาสต์ Part One
Christmas In Love : รักหวานเทศกาลคริสมาสต์ Part One
“หล่อดีนะแม่ว่า” คนเป็นแม่เอ่ยขึ้นลอย ขณะที่ลูกสาวผิดประตูบ้านหลังจากเธอเดินไปส่งแขก ลูกสาวมองค้อนคนเป็นแม่ ก่อนจะเดินไปออเซาะพ่อที่นั่งสบายอยู่โซฟา บ้านออโรร่าไม่ใหญ่โตอะไรมาก บ้านคล้ายๆกับบ้านชนบทในอังกฤษ ทั้งยังการตกแต่งภายในที่มุ่งเน้นไปที่ดอกไม้ ทั้งที่สมาชิกในบ้านก็มีกันหลายคน แต่พ่อเธอให้เหตุผลของบ้านหลังกระทัดรัดนี่ว่า
“อยู่กว้างๆ ไม่รู้สึกเหงาหรือไง”
คำพูดที่ลูกๆต่างก็พากันเห็นด้วย
“เธอทำคะแนนก่อนพี่อีกแล้วนะออร่า” เสียงดังจากบันได ก่อนพี่สาวจะเดินเคียงคู่กันลงมาพร้อมสามี
“พี่ตื่นสายเองนี่” น้องสาวหันมาเยาะเย้ย ขณะที่คนพี่ย่นจมูกใส่
“เอ้าๆ อย่าเพิ่งตีกัน” คนเป็นพ่อบอก ขณะที่อ้าแขนอีกข้างออก เพื่อรองรับลูกสาวอีกคน
“แด๊ด ทานอะไรหรือยังคะ” แอสลี่เรียกคนที่มีศักดิ์เป็นลุงว่าแด๊ดมาตั้งแต่เด็กๆ
“ยังเลย ว่าแต่ตัวแสบสองตัวไปไหน” อาเธอร์ถามหาลูกชายทั้งสองคน เพราะตั้งแต่เช้าเขายังไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโวยวายหลังตื่นนอน
“อยู่นี่ฮะ” ลูคัสเดินงัวเงียลงมา ผมเผ้ายังไม่เข้าที่เข้าทาง ขณะที่ฝาแฝดอีกคนก็มีสภาพไม่ต่างกันเลย ถึงจะงัวเงียแค่ไหน ทั้งคู่ก็กวาดสายตามองรอบๆคิ้วขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย
“หมอนั่นไปไหน ยังไม่ตื่นหรือไง”
“หมอนั่นน่ะใคร” แอสลี่ทำเสียงเขียวใส่น้องชาย ทั้งคู่ยังเด็กก็จริง แต่ถ้าไม่ปรามเอาไว้บ้างเดี๋ยวจะกลายเป็นเรื่องเคยตัวซะเปล่า
“ก็เพื่อนออร่าไง”
“กลับไปตั้งแต่เช้าแล้ว” ออโรร่าร่าบอกน้องชาย ไม่ลืมบอกว่าตัวเธอเองเนี้ยแหละเป็นคนลงมาส่ง และนั้นก็เสียงสายตาเขียวๆจากคนน้องได้
“เหอะ” ทำเสียงขึ้นจมูกดูจะไม่พอใจสักเท่าไหร่นัก
“แอสลี่ พลอยเป็นยังไงบ้าง ทำไมไม่พามาด้วย” ออโรร่าถามถึงเพื่อนชาวไทยที่ใช้ทุนตัวเองมาเรียนสัตวแพทย์ที่เยอรมัน และครอบครัวของแอสลี่ก็เป็นโฮสต์ดูแลเธอ ออโรร่าเคยไปนอนพักกับแอสลี่อยู่หลายวัน ทำให้สนิทกับพลอยพอสมควร
“พลอยกลับเมืองไทย” เสียดายนิดหน่อย แต่ก็เข้าใจคนที่ไกลบ้านนั้น ย่อมมีความรู้สึกคิดถึงบ้านเป็นธรรมดา ขนาดเธอที่อยู่ห่างจากบ้านไม่ไกลเท่าไหร่นัก ยังอดคิดถึงบ้านทุกวันไม่ได้เลย
“คนนี้ใช่ไหมที่เธอโทรมาปรึกษาพี่” แอสลี่กระซิบถามน้องสาว ขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินอยู่ในห้องสรรพสินค้าใหญ่ เพื่อมาจับจ่ายของใช้สำหรับปาร์ตี้ และคำตอบก็มีเพียงพยักหน้าเบาๆ
“พี่ว่าเขาดีออกนะ อุตส่าห์มาส่งเธอแล้วก็กลับ ไม่โอดโอยอยากอยู่ต่อเลย”
“แหม...เขาก็มีครอบครัวให้กลับไปหา เห็นว่าจะไปพรุ่งนี้” คำบอกเล่าทำใหพี่สาวแอบยิ้มเอ็นดู
เก็บรายละเอียดทุกอย่างเชียวนะ น้องสาวเธอ
เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่ผิดเลย เธอเคยคิดว่าออโรร่าถ้าได้เกิดรู้สึกดีๆกับใครขึ้นมา เธอคงใส่ใจทุกรายละเอียดของอีกฝ่ายได้ดี ถ้าอย่างนั้นก็ขออย่าให้น้องผิดหวังกับความรักครั้งนี้เลย เธอไม่อยากให้ออโรร่ารู้สึกไม่ดีกับคำว่ารัก คำเดียวที่เธอหนีมาตลอด
“งั้นเหรอ เขาอยู่เวลส์สินะ” พยักหน้าให้เป็นคำตอบ
“น่าไปเที่ยว พี่ยังไม่เคยไปเลย”
“นั้นสิ ฉันเองก็ยังไม่เคยไป” พูดขึ้นลอยๆ ขณะที่มือก็ยังเลือกข้าวของจำเป็นใส่รถเข็น ที่เจคพี่เขยเป็นคนเข็น
“ก็ไปสิ พี่ว่าเอียนคงดีใจ” หลิวตาใส่น้องสาว ขณะที่ออโรร่าถลึงตาใส่คนพี่ ยังไม่ทันที่พี่น้องจะวิวาทกัน เสียงโทรศัพท์มือถือของหญิงสาวก็ดังขึ้นขัดจังหวะซะก่อน หยิบขึ้นมาเห็นชื่อเรียกเข้า มุมปากยกสูงขึ้นโดยไม่รู้ตัว แต่นั่นก็ไม่ได้รอดพ้นสายตาจับผิดของพี่สาวไปได้
“ค่ะ” รับสายแล้วเดินหนีออกมา ไม่อยากอยู่ให้พี่สาวแซวด้วยสายตา
“ผมมาถึงแล้วนะครับ” เอียนโทรมารายงานตัวตามที่อีกฝ่ายบอกไว้ก่อนเขาจะออกมา ตอนนั้นเขาจำได้ว่าตัวเองดีใจมาก ความห่วงใยของเธอที่นานๆทีจะแสดงออกมาให้เห็น
“ดีแล้วค่ะ”
“หิวจังครับ” เอียนบ่นเบาๆ พลางเอามือลูบท้องตัวเอง ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่เห็นแต่ก็เพื่อความสมบทบาทที่จะอ้อน
“เห็นไหม ฉันบอกแล้วให้ทานอะไรก่อนออกไปก็ไม่เชื่อ” ออโรร่าบ่นเบา พลางย่นจมูกใส่อีกคนที่มองไม่เห็น
“ก็ตอนนั้นยังไม่หิวนี่ครับ” เอียนบอกเสียงอ่อย
“งั้นไปหาอะไรทานนะคะ แล้วก็อย่าลืมนอนพักด้วยนะ” เอียนรับคำพร้อมรอยยิ้มบางๆ เธอแสดงความห่วงใยออกมาตั้งสองครั้งภายในวันเดียว นี่เขาจะคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปหรือเปล่า แต่ขอเถอะ ขอคิดเข้าข้างเพื่อมีความสุขแบบนี้ต่อไป
“Happy Christmas” เสียงทักทายแทนคำว่าอรุณสวัสดิ์ เช้าวันแานพิเศษ ครอบครัวอยู่กับพร้อมหน้าใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ถูกประดับประดาไปด้วยของตกแต่ง ใต้ต้นไม้สีเขียวมีกล่องของขวัญมากมายถูกว่างอยู่ สองฝาแฝดกำลังแกะกล่องของขวัญที่มีชื่อตัวเองติดอยู่
“Happy Christmasทุกคน” ออโรร่าเดินลงมานั่งลงข้างมารดา หอมแก้มแม่ตัวเองฟอดใหญ่อย่างประจบ
“เจ๋งเลยออร่า พี่รู้ได้ไงว่าเราอยากได้” เกมส์ใหม่ที่เพิ่งว่างตลาดถูกชูขึ้นในมือของมาร์คัส ขณะปากทั้งสองก็ยิ้มกว้าง ชอบใจของขวัญที่แสนถูกใจนี่ เกมส์นี่เพิ่งว่างตลาดเมื่อไม่กี่วันมานี่ และยังเป็นที่นิยมมากจนได้ข่าวมาว่าผลิตไม่ทันจำหน่ายแล้ว
“ไม่มีเกมส์อะไรที่พวกเธอไม่อยากได้หรอก นั่นน่ะ ครึ่งวันเชียวนะ” พี่สาวยิ้มกว้าง ชี้ไปที่เกมส์ในมือน้องชาย ความจริงของขวัญชิ้นนี่เธอได้รับความช่วยเหลือจากเอียนต่างหาก เขาบอกเธอว่านี่เป็นหนึ่งในธุรกิจของที่บ้าน เธอจึงได้รับความช่วยเหลือนั้นมาเต็มๆ แต่จะให้บอกสองคนนั้นก็กลัวจะโวยวายซะจนเช้าวันคริสมาสต์จะกร่อยเอา
“สนุกหรือเปล่าก็บอกด้วยนะ” คำถามที่ฝากมาจากเอียนถูกส่งต่อให้สองฝาแฝด
“นี่ของขวัญจากเราจ๊ะ” แม่เธอยื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กออกมาให้ พยักหน้าไปทางสามีที่นั่งอยู่อีกด้าน ออโรร่ายิ้มกว้างให้แม่ก่อนจะหันไปหาแด๊ดของเธอที่ถูกประกบคู่โดยแอสลี่
“นี่ของพี่กับเจค” พี่สาวยื่นถุงเสื้อผ้ามาให้ สวิตเตอร์ที่ซื้อมาไม่ได้รับการห่อ เพราะแอสลี่มักพูดเสมอว่า ห่อสวยแค่ไหนก็แกะอยู่ดี
“สวิตเตอร์สีแดง” ออโรร่าค่อยๆหยิบออกมาจากถุง พิจพิจารณา เสื้อสวิตเตอร์สีโปรดจากเยอรมันทำเอาหญิงสาวหันไปยิ้มกว้างกับพี่สาวและพี่เขย ราวกับเด็กที่ได้ของเล่นถูกใจ
“ขอบคุณนะคะเจค” เลือกที่จะขอบคุณพี่เขย
“ไม่แกะของเราเหรอ” คนเป็นพ่อเอ่ยเร่ง เร่งให้แกะของขวัญเพราะอยากเห็นปฏิกริยาของลูกสาว ออโรร่าเองก็ทำตามใจ เธอแกะของขวัญอย่างเบามือ กล่องกำมะหยีสีแดงถือเด่นในมือ สร้อยทองคำขาวถูกว่างนอนอยู่ข้างใน มีจี้รูปหัวใจเล็กๆที่ทำจากคริสตัสคล้องอยู่กับสร้อย
“สวยจังคะ” ออโรร่าหยิบขึ้นมาเบาๆ มองหน้าพ่อแม่คนล่ะที ริมฝีบางระบายยิ้มกว้างจนคนมองอดที่จะยิ้มตามไม่ได้
“แม่ใส่ให้” เธอส่งสร้อยให้แม่ ก่อนจะหันหลังให้แม่เธอสวมให้
“ชอบไหม” เสียงทุ้มหากแต่อัดแน่นไปด้วยความอบอุ่นจากพ่อ ทำให้หญิงสาวพยักหน้าเบาๆ
“ชอบมากเลยคะ” ขณะที่ทุกคนกำลังส่งยิ้มแห่งความสุขให้กัน เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์เครื่องจิ๋วก็ดังขึ้นขัดจังหวะ ออโรร่าหยิบขึ้นมาแล้วอมยิ้มบาง เดินหนีไปคุยในห้องครัว โดยมีสายตาสอดรู้สอดเห็นของพี่สาวและน้องชายฝาแฝดมองตามไปติดๆ
“ค่ะ”
“Happy Christmas นะครับ” เสียงงัวเงียทำเอาออโรร่ายิ่งคลียิ้มกว้าง บอกได้ชัดว่าอีกฝ่ายเพิ่งจะตื่นนอน และสิ่งที่เขาเลือกจะทำเป็นอย่างแรกคือการโทรมาอวยพรเธอ
“Happy Christmasค่ะ” รอยยิ้มบางมีประดับใบหน้าหวานแต่เช้าตรู่
“เพิ่งตื่นเหรอคะเนี้ย กลับบ้านแล้วตื่นสายแบบนี้ไม่ดีนะคะ”
“ผมยังอยู่คอนโดรฯครับ กลับบ้านหลังปีใหม่ อ้าว...ผมลืมบอกคุณเหรอเนี้ย” เอียนบอกอย่างแปลกใจ เขาตัดสินใจเลื่อนไฟต์ในวินาทีสุดท้าย และคิดว่าตัวเองบอกเรื่องนี้กับเธอแล้ว
“ผมจะอยู่ฉลองปีใหม่กับราฟแล้วก็...คุณ” ท้ายประโยคเบาสักหน่อยแต่ก็ยังได้ยิน คนฟังบาง กล้ามเนื้อหัวใจทำงานหนักอีกครั้ง เลือดถูกสูบฉีดมาเลี้ยงที่ใบหน้ามากเกินไปจนเปลี่ยนเป็นสีแดง
“นอนแล้วก็ไปทำธุระเถอะ อีกสองวันฉันจะกลับลอนดอนแล้ว เจอกันที่นั่นนะคะ” ตัดสินใจว่างสาย ก่อนจะเดินกลับมารวมกับคนอื่นๆ และออโรร่าก็ได้รับจากตาสอดรู้สอดเห็นเป็นการตอบแทน
“แอสลี่จะไปเมืองไทยกับแด๊ดหรือเปล่า” ออโรร่าไม่แน่ใจ เธอเคยได้ยินมาว่าแอสลี่ตัดสินใจอยู่ และก็ยังไม่รู้ผลของการตัดสินใจนั่น
“ไป”
“แต่เราไม่ไป” เสียงผสานจากสองแฝดทำเอาพี่สาวหันขวับไปมองอย่างไม่ไว้ใจ
“หมายความไงที่เธอทั้งคู่ไม่ไป แม่คะ” หันไปหาแม่ที่เธอเชื่อถือคำพูดมากที่สุด
“แอสลี่เปลี่ยนใจกระทันหัน มาคัสกับลูคัสก็เลยให้แอสลี่กับเจคไปเยี่ยมคุณยาย” พรรณธิดาตอบข้อสงสัยของลูกสาว และเข้าใจสายตาที่ไม่ไว้ว่างใจในตัวน้องชายด้วย
“แล้ว...”
“เราจะไปเยี่ยมยายตอนซัมเมอร์”
“แต่เธอสองคนจะอยู่บ้านสองคนได้ยังไงกัน” ออโรร่ายังไม่หมดห่วง
“เราสองคนจะสิบแปดวันที่สามสิบเอ็ดนี่แล้ว พี่ช่วยเชื่อใจเราหน่อยได้ไหม” มาคัสตัดพ้อพี่สาว ขณะที่ออโรร่าหรี่ตามองน้องชายอย่างไม่ไว้ใจ แต่ก็จนปัญญาจะพูดอะไรอีก
ความคิดเห็น