คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter02
CHAPTER 2
the begninning of love
เธอื่นาห้วพวัอันหวาน่ำในอนรุ่อรุแสแสาส่อใบหน้าอันามูเลอ่าและน่าถะนุถนอมอเธอ เส้นผมสีน้ำาลเ้มที่ำลัพันันยุ่เหยิ แสแที่แยาเล็น้อยทำให้เธอื่น เธอยี้วาโสวยนัยน์าสีน้ำาลอ่อนอย่าเบามือและ้าวาลุาเียสี่เสาสีแร่ำ เธอำลัเินลไปที่ห้อนั่เล่นลิฟฟินอร์ "อรุสวัสิ์แฮรี่ อรุสวัสิ์ินนี่" เธอทัทายเพื่อนอเธอและแฟนสาวอเาที่ำลัูบันอย่าไ้รส "เธอื่นเ้าัเลยนะเฮอร์ไมโอนี่" แฮรี่พูอย่าเอะเินเล็น้อยแ้มอแฮรี่เริ่มออสีแร่ำ "ิะบอรอนหรือยั" เธอถาม้วยวามห่วใยน้อและเพื่อนรั "พี่รอนรู้้อโรธเป็นฟืนเป็นไฟแน่" ินนี่อบอย่าเบื่อหน่ายวามี่เ่าอพี่ายนเอ "ิะปิบัพี่ายัวเอไปอีนานเท่าไหร่ันล่ะ" รอนเินลมาาบันไ้วยวามัวเียเล็น้อย "เราวรุยเรื่อนี้ันอย่าริรันะินนี่" รอนุน้อสาวอนเอ้วยวามห่วใย "ไม่เอาหน่ารอนเธอโแล้วนะ" เธอปรามเา "ใ่สิเฮอร์ไมโอนี่เาิว่าันอายุห้าวบเป็นเ็ัวะเปี๊ย" ินนี่พูประพี่ายอย่ารำาใ "นี่ะบหรือะอะไร็ให้มันน้อยๆหน่อยเถอะินนี่" รอนพู่อ "พี่อนุาแล้วใ่หรือป่าว" ินนี่ถาม้วยวามีใ รอนพยัหน้าอบรับน้อสาวที่ำลัยิ้มริ่มอย่าีใ "ันะูแลเธออย่าี" แฮรี่พู้วยวามีใเล็น้อย "หยุนะแฮรี่ันนลุยัับอยาเอียนอาหารที่ินเมื่อืนออมาให้หมใส้" รอนมวิ้วและลูบท้อ "ะว่าไปัน็เริ่มหิวแล้วนะแฮรี่" เานั่ลที่โฟาท้ออเาเริ่มร้อโรมราม "แฮรี่นายใ้ยาสระผมลิ่นลูอมั้นหรอ" เามหัวแฮรี่และลืนน้ำลายอึให่ "ันว่าเราไปิน้าวันเถอะ่อนที่เาะินหัวนายแฮรี่" เฮอร์ไมโอนี่พู้วยอารม์บัน ทั้สี่เินออมาาหอลิฟฟินอร์มาทาห้อโถให่เพื่อินอาหารเ้า ทันทีที่นั่ลที่โ๊ะอบ้านลิฟฟินอร์รอน็รีบวาอินที่วาอยู่้านหน้าเ้าปาในทันที "นี่พี่ไปหิวโหนมาาไหน" ินนี่ทำหน้าเบื่อหน่ายที่ะปรามเา "ินนี่เ้านี้เธอมีเรียนอะไรหรือป่าว" เฮอร์ไมโอนี่ถาม "ไม่มีนะพวพี่ล่ะ" ินนี่ถามลับ "เ้านี้พี่มีเรียนปรุยาับรอนแล้ว็เฮอร์ไมโอนี่น่ะ" แฮรี่ิอบอย่าไว เธอและรอนทำหน้าาเหมือนะเอียน้าวที่พึ่ินออมายัไยัั้น ทุนินไปหัวเราะไปับท่าทีน่าันอรอนนลืมูเวลาไปอย่าสิ้นเิ "แฮรี่ รอน!!" ทั้สอทำหน้าใับท่าทีื่นระหนอเฮอร์ไมโอนี่ "อีห้านาทีำลัะเริ่มาบปรุยาน่ะสิ" เธออบและรีบเ็บ้าวอ ทั้สามล่าวลาินนี่และรีบสาวเท้าออมาอย่าไว เธอำลัะเินเ้าไปห้อเรียนปรุยาับเพื่อนทั้สอแท้ๆแ่เธอลับิึ้นมาไ้ว่าเมื่อืนเธอวาไม้ายสิทธิ์ไว้โ๊ะ้าเีย โอ๊ยว่าแล้วเียวเฮอร์ไมโอนี่นะเฮอร์ไมโอนี่ลืมอสำัไปไ้! เธอพูในใอย่าหัวเสีย "แฮรี่ันลืมอันอลัยไปเอาประเี๋ยวนะ" เธอพูพลาหันหลัเินลับไปอย่าเร็ว เธอไ้เินมาถึหน้าหอลิฟฟินอร์และปีน้ามรูปสุภาพสรีอ้วนและเินึ้นบันไมาที่หอหิ และมุ่มาที่โ๊ะ้าเียสี่เสาที่เธอนอนเมื่อืน "เอแล้วไม้ายสิทธิ์ัวีเรนเอร์เธอลืมมันไ้ไนะเรนเอร์!" เธอสบถออมา เมื่อเธอไ้อที่เธอ้อารแล้วเธอ็รีบสาวเท้ารไปที่ห้อเรียนปรุยาอีรอบ "นี่เรโทำไมนายไม่มอันบาเลยนะ!!" เสียแหลมสูอแพนีพาร์ินสันที่เธอำไ้ี และเธอำลัุยับ..เรโั้นหรอ "เธอมันไม่มีอะไรีพอให้ันมอเลยแพนี่" เสียที่เย็นาและเยือเย็นอเรโทำให้แพนี่พาร์ินสันแทบน้ำาไหลพราออมา แพนี่วิ่ออมาาเาทันทีที่ำพูอเาบล "เธอรู้หรือป่าวเรนเอร์ว่าารแอบฟันอื่นุยันเป็นเรื่อที่เสียมารยาท" เาหันมามอเธอที่ยืนแอบอยู่หลัเสา เฮอร์ไมโอนี่เินออมาเธอไม่ไ้พูอะไร่อและรีบเินมาที่ห้อปรุยาเพราะเห็นว่าเริ่มสายเ็มทีแล้ว ทันทีที่เธอเินเ้ามาในห้อเรียนและนที่เินามหลัมาิๆเินเ้ามาพร้อมๆับเธอ ทันทีที่สเนปเห็นทั้สอ "ุเรนเอร์และุมัลฟอยุมาสายในาบอผมผมำเป็น้อลโทษพวุาม" สเนปพู้วยน้ำเสียเย็นาไร้วามรู้สึ "ทำรายานเรื่อน้ำยาสัพพะรให้ผมสามร้อยหน้าภายใน....อาทิย์" "แ่!.." ่อนเธอที่ะพู่อไปสเนป็ับทอเธอและหันไปสอนามปิ เธอนั่ลในที่นั่อเธอ "เสียใ้วยนะเฮอร์ไมโอนี่" เนวิลย์พูปลอบโยนเธอที่นั่ถอนหายใไปว่าสิบรอบ ในระหว่าที่เธอำลัปรุยาอย่าั้ใอยู่นั้น ็มีนระาษบินมา เธอแทบไม่้อิเลยว่าใรที่เป็นนวนประสาทอเธอ "เรโมัลฟอย!!!" เธอะหวาลั่น้วยวามรำา "ลิฟฟินอร์ลบ10ะแนน" สเนปพูทำให้เธอเียบและวาสายาไปที่เาอย่าินเลือินเนื้อ "นี่เธอ้อเลียเรื่อารไปสวีทับันในห้อสมุนานี้เลยหรือ" เาพูวนประสาทเธอ "นี่มัลฟอยอย่าหลัวเอไปหน่อยเลย" เธอพูและมอเา้วยท่าทีเหยียๆ "ันน่ะหล่อพอที่ะทำให้เธอหลันนหัวปัหัวปำเลยล่ะเรนเอร์" เาพูอวยัวเอ เธอหน้าแระเรื่อและเสียวหลัวาบยัับโนโมยวิา เาไ้เล็เห็นริยาอเธอ เธอเินันหรอเรนเอร์ เาพูในใปนอมยิ้มในวามไร้เียสาอเธอ หลับาบอารเรียนปรุยาเหล่านัเรียนเริ่มทยอยเินออไป และเฮอร์ไมโอนี่ที่ำลัเ็บ้าวออยู่นั้น็มีนร่าสูโปร่ยืนอยู่รหน้า "เธอะเริ่มอนไหน" มัลฟอยพู้วยสีหน้าเรียบนิ่ "รายานน่ะ" เาพู่อเมื่อรู้ว่าำพูอัวเอมันทำให้อีนิไปในอีแบบ "ันอยาทำนเียว" เธอพูพลาเ็บหนัสือ "ถ้าเป็นยัั้นเธอะเียนรายานสามร้อยหน้านเียวภายในสามวันหรือเปล่า" เายัิ้ว นี่เธอลืมวันลืมืนไปแล้วหรือ สามวันสามร้อยหน้าเธอิำนวนในใ "เริ่มพรุ่นี้ที่ห้อสมุหลัันิน้าวเ้าเสร็" เธอพูเสียแ็ และเินออไปให้พ้นๆหน้าเา ไม่มีทาเลือแล้วนิเรนเอร์ทนๆทำไปเี๋ยว็เสร็ เธอิในใ เธอเินไปหาแฮรี่และรอน "เธอเป็นอะไรหรือเปล่าเฮอร์ไมโอนี่หน้าายัับไม่ไ้ิน้าว" รอนถามเธอ้วยวามเป็นห่ว "็เธอไ้ทำรายานับหมอนั่นน่ะสิรอน" แฮรี่อบแทนเธอทันทีที่เธอทำหน้าุนเียวเธอไม่มีอารม์ะสนทนาับใรสัเท่าไหร่ เธอเินไปที่หอลิฟฟินอร์ในทันทีเมื่อเธอมาถึห้ออเธอเธอ็ปล่อยัวลที่เียสีเสาทันที เธอนอน่ายหน้าผารุ่นิว่าเธอะทำยัไับเาี เธอไ้แ่หวัว่าพรุ่นี้เาะถูีหัวสมอลับแล้วพูีๆับเธอและ่วยเธอทำาน้วยวามั้ใ แ่็นั่นแหละมันเป็นแ่วามิอเธอเท่านั้น.....
"ันน่ะหล่อพอที่ะทำให้เธอหลันนหัวปัหัวปำเลยล่ะเรนเอร์"
อน 2 มาแล้ว๊า แอะอัพอน 3 พรุ่นี้ถ้าไรท์แ่เสร็และรวเ็ำผิเรียบร้อยนะะ ♡
ความคิดเห็น