คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เข้าใจผิด 100%
'เข้าใจผิด'
................................................
หลังทานอาหารเสร็จเราก็ตรงกลับบ้านกันทันที ใช้เวลาไม่นานนักก็ถึงบ้าน พี่คริสขอตัวไปอาบน้ำ ส่วนผมก็จัดการหยิบของของเจ้าตัวเล็กออกมาจัดไว้ริมกระจกในห้องเปียโน เจ้าเหมียวดูดีใจมาก ไม่ทันที่ผมจะจัดเสร็จมันก็ทำการสำรวจแสดงความเป็นเจ้าของทันที พอหันมาอีกทีเจ้าตัวเล็กก็หลับปุ๋ยคาที่นอนแมวไปแล้ว
“เป็นไงมั่ง” พี่คริสเดินเข้ามาทางผมแล้วนั่งลงข้างๆ พร้อมกับขยี้ผ้าลงกับผมที่เปียกชื้น
“หลับไปแล้วครับ”
“ซนจังเลยน้า...” เขาลูบหัวเจ้าเหมียวน้อยด้วยความเอ็นดู ผมอมยิ้มตามภาพนั้น
.....อยากวาดรูปนี้เก็บไว้จัง....
“ตองก็ไปอาบน้ำนอนเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว” พี่คริสหันมาทางผม ผมพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะขอตัวขึ้นห้อง
ขึ้นห้องมาได้ผมก็ตรงไปอาบน้ำทันที ก่อนจะมานั่งตรงหน้ากระดานวาดรูป ผมหยิบกระดาษแผ่นที่วาดค้างไว้ออก เปลี่ยนเอากระดาษแผ่นใหม่ขึ้นร่างโครงแทน
ปลายดินสอจรดลงลากไล้ไปมา ไม่นานนักมันก็ต่อกันเป็นภาพของเจ้าลูกแมวน้อยที่กำลังหลับปุ๋ยกับชายร่างสูงกำลังลูบหัวมันเบาๆ
ผมอมยิ้มกับภาพนั้น ก่อนหยิบผ้าขึ้นคลุม เก็บอุปกรณ์ต่างๆให้เข้าที่ แล้วปิดไฟเข้านอน
แกร๊ก.....
ในตอนที่สติผมกำลังจะหลับไป สัมผัสนุ่มละมุนก็ประทับลงมันหน้าผากผม พร้อมกับเสียงอบอุ่นอ่อนโยน
“ฝันดีครับผม....”
...............................................
นาฬิกาปลุกปลุกผมตอนหกโมงเช้าอย่างพอดิบพอดี ผมงัวเงียอาบน้ำแต่งตัวลงมาข้างล่าง ทันทีที่ขาก้าวถึงพื้น เสียงดังกรุ๊งกริ๊งก็วิ่งเข้ามาใกล้ผมอย่างรวดเร็ว
....เมียว...เมียว....
เจ้าแต้มเข้ามาคลอเคลียที่เท้าผมพลางส่งเสียงเล็กๆคล้ายกับจะอ้อน เมื่อคืนพี่คริสคงจะใส่ปลอกคอให้มัน เช้านี้ถึงได้ยินเสียงกรุ๊งกริ๊งตลอดเวลาที่มันขยับ
“อะไร? หิวแล้วหรอ หืม?” ผมเขี่ยหัวมันเบาๆก่อนจะก้าวไปทางห้องครัว หยิบนมแพะมาเทใส่ในชามเจ้าแต้ม ก่อนจะลงมือทำข้าวเช้า
ไม่นานนักอาหารเช้าก็เสร็จเรียบร้อย ผมทำแกงส้มชะอมทอด ซุปไก่มันผรั่ง และไก่ทอดเกลือ กลิ่นหอมๆลอยไปทั่วบ้านจนเจ้าเหมียวที่กินนมไปแล้วยังต้องมานั่งเลียปากส่งตาแวววาวใส่ ผมหัวเราะเล็กน้อย ก่อนจะยกไก่ทอดให้มันไปหนึ่งชิ้น แล้วเตรียมตักข้าวสวยร้อนๆใส่จาน
ตึกๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าระรัวดังมาจากบันไดด้านบน เมื่อหันไปก็เจอพี่คริสกำลังซอยเท้าลงบันไดมา
“หอมจังครับตอง”
“จะกินเลยมั้ยฮะ?”
“เอาสิ”
เรากินข้าวเช้ากันเงียบๆ ก่อนที่พี่คริสจะออกไปทำงาน ส่วนผมก็ไปทำงานร้านพี่คราม โดยหอบหิ้วเอาเจ้าเหมียวใส่ตระกร้าไปร้านพี่ครามด้วยด้วย
ผมจัดการฝากเจ้าแต้มไว้กับพี่นาย พี่เขาดูเอ็นดูมันมากจนลืมสนใจพี่ครามไปเลยทีเดียว ผมผละจากเจ้าแต้มมาทำหน้าที่บาร์เทนเดอร์ในโซนบาร์ชั้นสูง
ทั้งวัน ในโซนนี้ต่างก็มีผู้คนมากหน้าหลายตาแวะเวียนกันมา บรรยากาศที่คลอเคล้าเบาๆทำให้คนที่มารู้สึกผ่อนคลาย ผมชอบที่จะมองภาพพวกนั้น
......มันดูเหมือนพวกเขาถอดหน้ากากออก.....
.....หน้ากากที่มันประดับอยู่ใน ‘บ้าน’ นั้นตลอดเวลา.....
.....................................
(คริสโตเฟอร์ เคียวน์)
....การรับงานใหญ่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...
....โดยเฉพาะตอนที่มีคนกำลังจ้องจะเล่นงานเรา
บริษัทในเครือคริสโตเฟอร์ เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ที่แผ่กิจการไปทั่วทุกทวีป เครือชิกิทาซะเองก็เช่นกัน เครือชิกิทาซะเป็นคู่แข่งตัวฉกาดที่เป็นศัตรูกับเครือคริสโตเฟอร์มานานตั้งแต่รุ่นปู่รุ่นทวด ไม่ว่าจะธุรกิจอะไรที่ฝั่งเราทำ ฝั่งนั้นก็ทำตามด้วยเสมอไป
แต่ก็นั่นแหละ หลังๆมาทางคริสโตเฟอร์เล็งเห็นว่ากัดกับฝั่งนู้นไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้น จึงหันมาเริ่มทำธุรกิจอย่างจริงจัง เน้นวางรากฐานเป็นสิ่งสำคัญ จนตอนนี้ ในเชิงเส้นสายเครือคริสโตเฟอร์อยู่เหนือกว่าชิกิทาซะไปหลายขุม แต่ในแง่การขยายตัวของธุรกิจถือว่าเรายังคงอยู่ในชั้นเดียวกัน
การตอดเล็กตอดน้อยของชิกิทาซะไม่เคยอยู่ในสายตาผม
....จนกระทั่งตอนนี้....
ในมือของผมคือรายงานแปลนการสร้างที่ผิดพลาด ซึ่งมาจากพวกชิกิทาซะ วิธีการหมาลอบกัดแบบนี้ไม่ใช่ที่ผมสนใจ แต่ที่ผมสนใจคือ
.....พวกมันสับเปลี่ยนแบบแปลนได้ยังไง!?....
ระบบความปลอดภัยของคริสโตเฟอร์ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ความปลอดภัยของเราขึ้นชื่อว่าไฮเทคโนโลยีเป็นแนวหน้าของโลก การที่บุคคลภายนอกจะเข้ามานั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย อีกทั้งแปลนก็อยู่ภายในห้องเฉพาะที่ของทีมสร้าง ระบบความปลอดภัยก็เป็นของทีมสร้างที่ทำขึ้นเอง ไม่ว่าจะมองทางไหนเปอเซนต์ที่ชิกิทาซะจะเข้าไปได้นั้นก็แทบเป็นศูนย์ เว้นแต่...
....หนอนบ่อนไส้....
ท่าทางผมจะต้องจัดการเก็บกวาดครั้งใหญ่แล้วสิ ผมยกโทรศัพท์ขึ้นต่อสายถึงคนๆหนึ่ง ก่อนจะนัดเจอกันตามสถานที่ที่เธอส่งโลเคชั่นมาให้ ผมแปลกใจนิดหน่อย เพราะที่ที่เธอส่งมานั้นเป็นร้านของไอครามเพื่อนผมเอง
ผมเก็บเอกสารสำคัญเข้ากระเป๋า บอกเลขาว่าวันนี้คงจะไม่เข้ามาอีก ก่อนจะออกรถตรงไปยังสถานที่นัดหมายในวันนี้
เมื่อผมเปิดประตูเข้าร้านไป ก็เจอคู่นัดหมายโบกมือให้อยู่ก่อนแล้ว เธอเลือกที่จะนั่งในมุมที่มองเห็นสวนสีเขียวภายนอกได้ถนัดตา และค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวอยู่ไม่น้อย
“Hi~ Christopher~!” หญิงสาววัยสะพรั่งแต่งตัวจัดจ้านส่งเสียงทักทายผมด้วยน้ำเสียงแสนจะร่าเริง และอะเลิร์ทตลอดเวลา
“หวัดดี ซาน” ผมทักทายเธอกลับ
ซาน หรือเดหลี ซานชิเอ เป็นเพื่อนสมัยเด็กของผมเอง เราตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา ไม่มีเรื่องไหนที่ผมรู้แล้วเธอจะไม่รู้ และไม่มีเรื่องไหนที่เธอรู้แล้วผมจะไม่รู้ พวกเราสนิทกันจนรู้ไส้รู้พุงกันหมด ไปไหนไปกัน จนเรียกว่าแทบจะยอมตายแทนกันได้ จนผมจากบ้านเกิดมาเรียนที่ไทย เราก็ไม่ได้เจอกันอีก แต่ก็ยังคงติดต่อกันตลอดเวลา
ซานเป็นคนสวย เก่งไปหมดซะทุกอย่าง แถมยังแฟชั่นนิสต้าตัวแม่ อีกทั้งงานที่เธอทำคือดีไซเนอร์เจ้าของแบรนด์สุดหรูในอังกฤษ ทำให้ไม่ว่าจะก้าวไปทางไหน เธอก็กลายเป็นจุดสนใจจากทั้งชายและหญิงได้ไม่ยาก
“วันนี้มันHolidayนะคริส ชั้นอุตส่าห์บินมาพักร้อนที่ไทย กลับต้องมานั่งจุมปุ๊กอยู่กะนายเนี่ย” ซานพูดด้วยท่าทางหน่ายๆ แต่ผมรู้ดี...เราพร้อมจะช่วยเหลือกันตลอดเวลา
“อย่ามาพูดดีหน่าซาน” ในชั่วพริบตา ผมเหลือบไปเห็นตองชะงักค้างอยู่ที่มุมหนึ่งของร้าน ทันทีที่ผมสบตา น้องก็เบนหน้าหนีทันที ก่อนจะเดินหายเข้าไปทางด้านหลังร้าน
...สายตาที่ผมสบกับน้องเมื่อกี้มันเหมือนเวลาคนรักหึงกันยังไงยังงั้นเลยทีเดียว
“Hey~ I’m not kidding,Bro. ชั้นเสียเวลานะคริส”
“หึหึ อย่าโกหกเลยซาน ชั้นรู้ว่าเธอติดธุระอยู่กับแม่สาวอกสะบึ้มที่อยู่ข้างหลังฉัน”
...ผมอยากจะบอกน้องเหลือเกินว่าอย่าหึงผมเลย....
“ฮะๆ ก็รู้นี่ คริส”
...เพราะซานเป็นเลสเบี้ยน
“เฮ้อ....เข้าเรื่องกันดีกว่าซาน” ผมยื่นซองเอกสารไปทางซาน เธอเองก็เปลี่ยนโหมดเป็นโหมดทำงานอย่างเต็มตัว
“....ชิกิทาซะล้ำเส้น”
“หืม....” ซานทำท่าครุ่นคิด คิดเรียวขมวดเข้าหากันน้อยๆ “ไม่น่าเชื่อว่ากรุ๊ปเด็กเล่นนั่นจะกล้าขนาดนี้”
“ตอนนี้ชั้นกำลังระงับการทำงานของทีมสร้างไว้อยู่”
“แล้วจะเริ่มทำงานต่อเมื่อไหร่ล่ะ” ซานหยิบเอกสารขึ้นเปิดดู พลิกหน้ากระดาษไปมาน้อยๆ
“ก็คงจะหลังจากที่ชั้นจะไหว้วานเธอล่ะนะ”
“หือ....?” ซานเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะยกมุมปากขึ้น
ซานไม่ได้เป็นเพียงแค่ดีไซเนอร์ชื่อดังเท่านั้น ในทางธุรกิจเองเธอก็มีเส้นสายไม่น้อย รวมถึงยังมีอิทธิพลในหลายเขตของอังกฤษ อีกทั้งในวงการมืดเองเธอก็มีชื่อเสียงอยู่มาก ฉายาที่เธอได้รับขานมากที่สุดคือ....
‘Face Show’
...........................................................
ความคิดเห็น