อ๊าก!!! คุณนายเอกอย่าเข้ามาใกล้ตัวร้ายอย่างผมเลย (Yaoi)

    เรื่องนี้เป็นชายรักชาย ใครรับไม่ได้ กดปิดได้เลยนะคะ 

    นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบค่ะ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

    นิยายเรื่องนี้อาจมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

    นิยายเรื่องนี้เมากาวค่ะ โปรดตั้งสติ

    นิยายเรื่องนี้เกิดจากการมโนล้วนๆค่ะ ตัวละครเเละสถานที่ทุกอย่างล้วนมาจากจินตนาการของผู้เเต่ง ไม่มีอยู่จริงค่ะ

    นิยายเรื่องนี้พระเอกสวย นายเอกสวยนะคะ นายเอกชอบการกรีดร้องเสียงสูงค่ะ 

    นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาของ mpreg นะคะ 

    โปรดติชมอย่างสุภาพด้วยนะคะ

    สุดท้ายนี้.....เราจะเมาไปด้วยกันนะคะ

    อะไรคือการที่ผมเก่ง ธนรัตณ์ เพิ่งมานึกได้ว่าตัวเองเกิดใหม่มาในเกมวายตอนเจอหน้านายเอกครับ? ใครมันจะเตรียมตัวทันกันไม่ทราบ ช่วยทำให้ผมนึกออกเร็วกว่านี้ไม่ได้เหรอ?

    แต่ชีวิตมันซวยได้มากกว่านั้น ดันเกิดมาในร่างตัวร้ายหน้าสวยเยี่ยงผู้หญิงอีก นอกจากนี้ยังดับอนาถทุกรูทอีก ไหนล่ะความยุติธรรมบนโลก? มันอยู่ไหนนนน!?

    ไม่เป็นไร... ผมคิดว่าถ้าเราอยู่อย่างสงบ ไม่ไประราน ทำตัวน่ารำคาญต่อหน้านายเอกก็พอ ชีวิตคงเป็นสุขดี

    ใช่....มันควรจะเป็นอย่างงั้น เเล้วไหนคุณนายเอกมายุ่งกับผมแทนล่ะ!? พระเอกเอ็งอยู่โน่น ไปไกลๆเลยเฟ้ยยย!!!

    เเล้วไหนจะต้องมาดูเเลเพื่อนๆทั้งสองที่เป็นตัวร้ายไม่ให้ดับอนาถอีก... อะไรนะ!? พวกมันไปกัดกับหมาหน้าโรงเรียน ไอ้เพื่อนเฮงซวย!

    ไหนจะการเป็นเด็กห้อง F สุดเกรียนนั่นอีก มันลำบากนะรู้ไหม ทำไมพระเจ้าถึงต้องให้เด็กเมากาวห้องบ๊วยเพิ่งนึกได้ฟระ!? 

    นอกจากนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมตัวผมในเกมถึงไปชอบนายเอกได้ทั้งๆที่หน้าแกสวยกว่าเขาอีก ในเกมบอกว่าชอบตรงความอ่อนโยน ความสดใส เเละอื่นๆ แต่ขอโทษกูไม่ชอบเฟ้ยยยย!!!

    ทำไมชีวิตผมมันถึงซวยขนาดนี้กันฟระ? อยากรู้จริงๆ ชาตินี้จะทำบุญเยอะๆเลย เผื่อชาติหน้าจะไม่มาปวดหัววุ่นวายขนาดนี้ ขอเถอะ!

    เฮ้ย! เดี๋ยว! คุณนายเอก นายมาจากไหน!? เอามือปลาหมึกนายออกไปนะ เดี๋ยว ใจเย็นๆใจร่มๆ กรี๊ดดดดดด!!!

    เพจไรต์