ไว้ส่งตัวละครที่ไรต์สมัคร

ลำดับตอนที่ #12 : ศึกมนตราอัญมณี Gems War

ใบสมัคร

 

"พวกนั้นน่ะหรือ ก็น่าสนใจยังไงล่ะ"

ประมาณนี้ค่ะแต่ของผมยาวถึงเอวนะคะ
 

 

 

ชื่อนามสกุล : อนาเทอร์ เดย์(anater dee)

 

เพศ : ชาย

 

อายุ : 1490 ปี(ลดหรือเพิ่มได้ตามความต้องการของไรต์นะคะ)

 

อธิบาย รูปร่างลักษณะและจุดเด่น : ผมสีแปลกคล้ายสีเทา มีสีม่วงแดงแซมอยู่นิดๆยาวถึงเอวแต่รวบเป็นหางม้าต่ำๆ ดวงตาสีน้ำเงินเหมือนแซฟไฟร์ ผิวขาวเนียน ชอบใส่ชุดสูทสีดำ และมีถุงมือกับหมวกอยากบนตัวเสมอๆ มักมีรอยยิ้มแระดับอยู่บนหน้า โคลงหน้าออกหวานไปทางผู้หญิง(ได้แม่ค่ะ)

 

นิสัย : ค่อนข้างสุภาพบุรุษ ไม่ค่อยชอบการถูกจ้องมองจากคนมากๆ ทำข้าวกับขนมอร่อยมาก งานบ้านงานเรือน

เนี๊ยบมาก ขี้อาย ไม่ค่อยเถียงคน ใจดี ใจเย็น แต่ว่าอย่าตัดสินเขาแค่ภายนอก ภายใต้ดวงตาสีแซฟไฟร์ที่ดูอ่อนโยนนั้น ได้ซ่อนความวิปราสเอาไว้อย่างแยบยล ความโหดร้าย น่ากลัว โรคจิต และวิปราสถูกซ่อนเอาไว้ใต้ท่าทางและแววตาที่ราวกับพ่อพระ ท่าทางที่แสนน่ากลัวนั้นจะออกมาต่อเมื่อเขาโกรธจริงๆเท่านั้น หากโกรธแล้วล่ะก็มีทางเดียวที่เขาจะหยุดโมโหนั่นก็คือการทรมาณ ขอแค่ได็ทรมาณใครซักคนเขาก็จะค่อยๆกลับมาเป็นปรกติ มีงานอดิเรกคือ สะสมหมวกแฟนซี(?) และที่สำคัญเป็นแวมไพร์แท้ๆแต่ดันชอบกระเทียม และไปดูแลโบสถ์ซะงั้น

 

ฝ่าย : กลุ่มช่วยเหลือผู้ต่อต้าน

 

อัญมณีที่ถือครอง:โอปอลแห่งความหลากหลาย

 

ประเภทของเวท : สายโจมตีแบบใช้เวทย์สาดใส่ศัตรูอย่างเมามัน

 

เวทมนต์ที่ใช้บ่อย (อย่างน้อย 3 เวทก็พอ)  : Blue Blood-เป็นการควบคุมเลือดให้กลายเป็นหอกเลือดหลายๆอันแล้วแทงไปที่ศัตรู(จะเป็ฯเลือดของอะไรก็ได้)

Territory-เป็นการสร้างอาณาเขตมนตรา เพื่อกักขังศัตรูให้อยู่ในวังวนของความเกิดแก่เจ็บตายไปเรื่อยๆ 

เป็นเหมือนการควมคุมจิตชนิดหนึ่ง คนที่โดนอาณาเขตนี้มักสติแตก ช็อก หรือบ้าตายไปเลยก็มี

Spada Nero-เป็นการสร้างดาบสีดำออกมาจากเลือดของตัวเอง พลังของดาบนี้หากโดนฟันไปจะติดสถานะเป็นพิษ(?) และจะถูกกัดกร่อนอย่างรวดเร็ว จนไม่เหลือซากให้ไปประกอบพิธี

 

เวทมนต์ไม้ตาย (จัดการศัตรูแบบครั้งเดียวจบ) : วังวนสังหาร-เป็นท่าที่อันตราย แบบอันตรายโครตๆ เรียกได้ว่าเป็นท่ามหาวิบัติที่ใช้เมื่อไหร่ฉิบหายเมื่อนั้น มันคือการที่สร้างพื้นที่รูปทรงกลมรัศมีตามแต่ที่ต้องการ(ถ้าพลังมากพอน่ะนะอนาเทอร์ใช้ได้มากสุดคือ 10กิโลเมตรแต่ถ้าใช้ขนาดรัศมี10กิโลนี่หลับไปเป็นร้อยปีเลยนะครัช)คนที่อยู่ในรัศมีขอบเขตนั้นจะถูกตัดขาดจากภายนอก ร่างจะค่อยๆถูกย่อยสลาย พื้นดิน อากาศ หรืออะไรที่อยู่บริเวณนั้นจะหายไปจากโลกนี้อย่างสมบูรณ์แบบไม่เหลือซาก

 

ผลข้างเคียงของการใช้เวทมนต์ไม้ตาย : เวทย์มนต์หายไปแทบหมดหลอด(ตามขนาดของทรงกลม ยิ่งใหญ่แค่ไหนจะกินพลังมากเท่านั้น)หากอันใหญ่มากได้สลบไปกองกับพื้นแน่ๆ ต้องใช้เวลาพักฟื้นนานนิดหน่อย

 

ที่สถิตย์ของอัญมณี :มีอยู่สองที่ให้ไรต์เลือกตามความประสงค์1 ในนัยน์ตาข้างขวา 2 หลังมือซ้าย

 

ประวัติความเป็นมา: แวมไพร์ที่อายุกับหน้าไม่ค่อยเข้ากัน ในอดีตเขาเป็นแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ตนนึงที่เฟี้ยวกว่าชาวบ้านเขา เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องอ่านหนังสือเวทย์มนต์หลากหลายแขนงจนบรรลุ(ธรรม(?)ผิดๆ) สามารถใช้เวทย์ไดหลากหลายแต่ถนัดเรื่องการใช้เลือดมาก ต่อมาครอบครัวเขาถูกล่าพ่อเลยฝากอัญมณีประจำตระกูลไว้เขาเลยใช้เวทย์ฝังมันไว้เพื่อเพิ่มพลัง มีครั้งหนึ่งใช้วังวนสังหารในอาณาเขตกว้างไปหน่อยเลยต้องถ่อสังขารไปนอนจำศีลเป็นเวลา250ปีถ้วนแล้วตื่นขึ้นมาในช่วงที่ฟิลิกซ์ขึ้นปกครอง ด้วยความมึนบวกทำตัวเป็นสุภาพบุรุษไปนิดเลยไปช่วยหญิงสาวที่โดนตามล่าโดยไม่รู้ว่าเธอเป็นขโมย เลยโดนเข้าใจว่าเป็นพวกเดียวกันและเริ่มตามล่าอนาเทอร์ไปด้วย ด้วยความหมั่นไส้+รำคาญไอ้ทหารมดปลวกเลยทำการ"พลั้งมือฆ่า"ไป และโดนหาว่าเป็นพวกต่อต้านเลยมาเข้าเป็นผู้สนับสนุนผู้ต่อต้านให้สมที่มันว่า(การประชดเป็นเหตุนี่เอง)

 

ความชอบส่วนตัว: ทำอาหาร ถักผ้าพันคอ ถักนิตติ้ง(พี่อนาเทอร์คะ พี่โครตแม่ศรีเรือนเลยค่ะ) ทรมาณคนเล่น(?) สะสมหมวก(?)

 

สิ่งที่หวาดกลัว: การเหลือตัวคนเดียว/การถูกทรยศ

 

เพิ่มเติม:สูง169.5 หนัก45 

- แพ้เกสรดอกไม้

- แต่งหญิงขึ้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

- อาวุธเพิ่มเติมนอกจาดาบเลือดก็คือ ธนูเวทย์